Kleine ergernissen

[Profesto]

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

[Bourdon16]

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik heb het net teruggekeken. Inderdaad heel moedig. En ondanks alles toch nog loyaal aan de ouders, dat vond ik ook bijzonder.

[Hoopvol]

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik heb het net teruggekeken. Inderdaad heel moedig. En ondanks alles toch nog loyaal aan de ouders, dat vond ik ook bijzonder.

Ik heb het ook teruggekeken. Ik vindt het heel aangrijpend. Het geeft me veel gedachten.
De loyaliteit richting de ouders snap ik best, dat is uiteindelijk ook je eigen vlees en bloed.

[Geytenbeekje]

ik kijk het nu ook, wel bijzonder dat de dominee tot 2023 kon blijven preken als dit al een heel stuk langer speelde.

[huisman]

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik heb het gezien. Kon er slecht van slapen. Had veel respect voor de oudste dochter die emotioneel zei dat zij van mishandelde mishandelaar werd. Zouden deze ouders zelf ook uit zo’n opvoeding komen?

[Profesto]

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik heb het net teruggekeken. Inderdaad heel moedig. En ondanks alles toch nog loyaal aan de ouders, dat vond ik ook bijzonder.

Ik heb het ook teruggekeken. Ik vindt het heel aangrijpend. Het geeft me veel gedachten.
De loyaliteit richting de ouders snap ik best, dat is uiteindelijk ook je eigen vlees en bloed.

Loyaliteit aan ouders gaat diep. Soms dieper dan de ouders verdienen, heb ik meerdere malen in mijn omgeving gezien.
Ik vond het mooi hoe ze het omschreven: "niemand mag iets kwaads over mijn ouders zeggen, behalve ik."

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik heb het gezien. Kon er slecht van slapen. Had veel respect voor de oudste dochter die emotioneel zei dat zij van mishandelde mishandelaar werd. Zouden deze ouders zelf ook uit zo’n opvoeding komen?

Dat kan natuurlijk, maar daar is niets over gezegd.
Het is hen, zo te horen, in ieder geval niet gelukt om de mishandeling te stoppen. En met intimideren gaan ze tot voor kort ook door volgens de kinderen. Dat vond ik ook ernstig, dat er weinig besef van de gevolgen van hun gedrag leek te zijn.

[Herman]

In 2017 werd hij na een klacht uit het ambt ontheven.

Volgens mij kwam zijn losmaking voort omdat het niet boterde tussen hem en de gemeente. Het was in 2011 en niet in 2017. Dit is de tekst die toen werd gehanteerd. Laten we niet alle feiten door onze verbeelding invullen:

Juffer werd in 27 juni 2008 verbonden aan de HHK in Arnemuiden. Het was zijn eerste gemeente. Na gerezen moeilijkheden ging hij al geruime tijd niet meer voor in Arnemuiden. Wel preekt hij in andere gemeenten van de HHK.
En ook: Dominee H. Juffer van de Hersteld Hervormde Kerk (HHK) in Arnemuiden is op eigen verzoek 'eervol' ontheven van het ambt van predikant in die plaats.

Als je na een tuchtprocedure ontheven wordt, dan is dat denk ik niet 'eervol'.

[MGG]

Mijn bericht was op basis een artikel van het AD. Helaas is dit artikel behoorlijk aangepast.

De huidige tekst:
'Toen hij predikant in Arnemuiden kon worden, verhuisde het gezin daar naartoe. Na een klacht van zijn kinderen over zijn gedrag bij een commissie van de kerk, verloor hij die baan. Later kon hij als predikant aan de slag in Ouddorp. „Maar niet meer met dezelfde gunstige financiële regelingen als daarvoor”, zegt hij.'

[Edelweiss]

Ik heb de uitzending zojuist ook teruggekeken. Wat een dappere mensen zijn dit. Hoe verscheurd ze zich moeten voelen!

(...)
Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik sluit me helemaal bij je aan. Wat ontzettend dapper dat ze onmiddellijk hulp heeft gezocht.

Het lijkt me ook heel confronterend (hoewel dit natuurlijk in geen geval in verhouding staat tot wat de kinderen zijn aangedaan!) voor de gemeenteleden en misschien wel in het bijzonder de ouders wiens kind door deze dominee gedoopt is. Hoewel de rol dominee vs. vader op zo'n moment gescheiden is, lijkt het me toch extreem pijnlijk om er achter te komen hoe deze man thuis achter de voordeur was terwijl hij in de dooppreek van je kindje een opvoeding in Christus bepleitte.

[Zita]

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik heb het gezien. Kon er slecht van slapen. Had veel respect voor de oudste dochter die emotioneel zei dat zij van mishandelde mishandelaar werd. Zouden deze ouders zelf ook uit zo’n opvoeding komen?

Dat onderdeel - de mishandelde werd mishandelaar - raakte mij ook echt. Groot dat zij dit zo wilde delen, ook voor anderen die met afgrijzen terugkijken naar hun mishandelde jeugd.
Maar ik bleef me wel afvragen: waarom zit je hier? Waarom wil je dit verhaal zo publiekelijk vertellen? Is het verwerking? Is het waarschuwing/bewustwording van mishandeling in gewone beschaafde gezinnen? Is het toch een beetje terugslaan, door je ouders zo publiekelijk aan de schandpaal te nagelen? Ik vroeg me ook af waarom Op1 hen aan tafel wilde. Een echte nieuwswaarde voor heel Nederland is er niet. Maar ik kijk verder nooit naar Op1, dus misschien geven zij wel vaker een podium voor een persoonlijk verhaal.
En toch is het goed dat ik het gezien heb. Ik heb nog - op één na - nooit een leerling meegemaakt die heeft gezegd dat het thuis niet oké was. Dan is het goed om me te realiseren dat het dus wel echt zo kan zijn - en dat de buitenwacht het meestal niet zal horen.

[huisman]

Gisteren zaten 3 van de kinderen bij Op1.
Ik vond het moeilijk om naar te kijken en had bewondering voor hun eerlijkheid.

Zelf onderdeel worden van een keten van geweld is heel makkelijk. Je weet immers niet beter. Ik vind het daarom enorm moedig dat een van de dochters zelf in actie is gekomen toen zij zichzelf betrapte op mishandeling van haar eigen kind. Daar is veel zelfinzicht en durf voor nodig.

Ik heb het gezien. Kon er slecht van slapen. Had veel respect voor de oudste dochter die emotioneel zei dat zij van mishandelde mishandelaar werd. Zouden deze ouders zelf ook uit zo’n opvoeding komen?

Dat onderdeel - de mishandelde werd mishandelaar - raakte mij ook echt. Groot dat zij dit zo wilde delen, ook voor anderen die met afgrijzen terugkijken naar hun mishandelde jeugd.
Maar ik bleef me wel afvragen: waarom zit je hier? Waarom wil je dit verhaal zo publiekelijk vertellen? Is het verwerking? Is het waarschuwing/bewustwording van mishandeling in gewone beschaafde gezinnen? Is het toch een beetje terugslaan, door je ouders zo publiekelijk aan de schandpaal te nagelen? Ik vroeg me ook af waarom Op1 hen aan tafel wilde. Een echte nieuwswaarde voor heel Nederland is er niet. Maar ik kijk verder nooit naar Op1, dus misschien geven zij wel vaker een podium voor een persoonlijk verhaal.
En toch is het goed dat ik het gezien heb. Ik heb nog - op één na - nooit een leerling meegemaakt die heeft gezegd dat het thuis niet oké was. Dan is het goed om me te realiseren dat het dus wel echt zo kan zijn - en dat de buitenwacht het meestal niet zal horen.

Waarom publiekelijk is een vraag die bij mij regelmatig ook opkomt. Ook bij artikelen in Terdege Gezinsgids enz. Toch kan zo’n verhaal als bij Op1 in de openbaarheid wel nuttig zijn.

[Profesto]

Ik vond dat hun advocaat daar wel een goede reden voor gaf: vaak zien we het niet, en als we het zien, bagatelliseren we het. Dat doen we niet eens heel bewust, maar omdat je wil dat het niet zo is, neig je blijkbaar eerder naar ontkennen, kleiner maken, niet handelen in plaats van herkennen wat er aan de hand is en daarnaar handelen.

Het is daarom goed dat dit soort verhalen verteld worden zodat we ons daar meer bewust van zijn en dat kunnen meenemen als we horen van iemand die vergelijkbare ervaringen heeft.

Ik vond deze kinderen niet overkomen alsof ze hun ouders terug willen pakken. Ik vond ze vooral erg eerlijk over de situatie, voor zover ik dat kon inschatten.

[huisman]

Ik vond dat hun advocaat daar wel een goede reden voor gaf: vaak zien we het niet, en als we het zien, bagatelliseren we het. Dat doen we niet eens heel bewust, maar omdat je wil dat het niet zo is, neig je blijkbaar eerder naar ontkennen, kleiner maken, niet handelen in plaats van herkennen wat er aan de hand is en daarnaar handelen.

Het is daarom goed dat dit soort verhalen verteld worden zodat we ons daar meer bewust van zijn en dat kunnen meenemen als we horen van iemand die vergelijkbare ervaringen heeft.

Ik vond deze kinderen niet overkomen alsof ze hun ouders terug willen pakken. Ik vond ze vooral erg eerlijk over de situatie, voor zover ik dat kon inschatten.

Dat was zeker ook mijn inschatting. Er was bij de interviewers ook geen vooroordelen te bemerken tegenover ‘zware’ godsdienst. Want in zo’n heftige zaak kan gemakkelijk worden gegeneraliseerd maar dat gebeurde totaal niet.
Was een eerlijk, teer maar ook een uiterst pijnlijk interview.

[Maanenschijn]

Een kleine ergernis: Tapatalk die geen emoticons weergeeft.

Ik zie dan: jongle, jongle, slurp.
Je moet het maar snappen.

[Lilian1975]

Ik vind het dan weer een ergenis dat ik alleen foto's of afbeeldingen via Tapatalk kan plaatsen... zover ik weet .. Heb juist de app verwijderd vanwege ruimtegebrek smarthphone.