Mooie gedichten bij foto's in de eindejaarsbijlage (die overigens mijns inziens erg vroeg is, nu het pas dinsdag a.s. Oudejaarsdag zal zijn).

Ambtenaar schreef:

Jongere schreef: Het is natuurlijk onzin dat als een ontwikkeling niet te keren is (bijvoorbeeld omdat 'eenverdienen' onmogelijk zou worden of tweeverdieners de status quo zijn), reflectie daarop "non-nieuws" is. Juist in zo'n geval lijkt het gesprek erover voeren mij zinvol. Er zijn wel meer zaken status quo in onze samenleving waarop bezinning broodnodig is.

Waarover wil je bezinning? Wat valt er te bezinnen? Mensen met een modaal salaris worden gedwongen te werken vanwege hun financiële omstandigheden. Het leven is simpelweg te duur geworden om een huishouden te kunnen runnen op één modaal salaris. En daar verander je niets aan met bezinning.

Stel dat je om principiële redenen de voorkeur geeft aan een ‘eenverdienersmodel’. Stel dat het inderdaad zo is -in tegenstelling tot voorheen- dat dit ten minste onder druk staat vanwege de financiële redenen die jij noemt.
Dan zou je over zo’n forse verandering niets te bezinnen hebben, volgens jou?

- Doordenk waar de (historische) oorzaken liggen van de verandering die je signaleert
- Doordenk de gevolgen (zowel positief als negatief) van een switch van eenverdieners naar tweeverdieners voor het gezin
- Doordenk de mogelijkheden om de ontwikkeling die je ziet tegen te gaan
- Doordenk welke politieke mogelijkheden er zijn om dit onderwerp op de agenda te zetten
- Doordenk welke mogelijkheden kerken hebben om gezinnen met -al dan niet noodzakelijk- eenverdiener te steunen
- enz.

Nogmaals: het gaat mij niet om het inhoudelijke standpunt. Ik kan er gewoon met mijn pet niet bij dat je van mening bent dat bezinning rond dit soort zaken zinloos is.

Jongere schreef: Stel dat je om principiële redenen de voorkeur geeft aan een ‘eenverdienersmodel’. Stel dat het inderdaad zo is -in tegenstelling tot voorheen- dat dit ten minste onder druk staat vanwege de financiële redenen die jij noemt.
Dan zou je over zo’n forse verandering niets te bezinnen hebben, volgens jou?

- Doordenk waar de (historische) oorzaken liggen van de verandering die je signaleert
- Doordenk de gevolgen (zowel positief als negatief) van een switch van eenverdieners naar tweeverdieners voor het gezin
- Doordenk de mogelijkheden om de ontwikkeling die je ziet tegen te gaan
- Doordenk welke politieke mogelijkheden er zijn om dit onderwerp op de agenda te zetten
- Doordenk welke mogelijkheden kerken hebben om gezinnen met -al dan niet noodzakelijk- eenverdiener te steunen
- enz.

Nogmaals: het gaat mij niet om het inhoudelijke standpunt. Ik kan er gewoon met mijn pet niet bij dat je van mening bent dat bezinning rond dit soort zaken zinloos is.

Het antwoord op een aantal van die vragen leidt juist tot mijn stelling dat bezinning weinig toegevoegde waarde heeft. De oorzaken dat mensen worden gedwongen om over te stappen op het tweeverdienersmodel liggen (vrijwel) geheel buiten de invloedssfeer van de reformatorische gezindte. Een gesprek over ondersteuning van eenverdieners of ouders die gedwongen worden beiden te werken is wat mij betreft zinvoller.

Daarnaast is een ander bezwaar dat het bezinningsproces wordt geleidt of zal worden geleid door mensen die zich niet in een lastige financieel-economische bevinden. Vandaar ook dat ik al in mijn vorige bijdrage Bertolt Brecht aanhaalde. Ten diepste begrijpen de leiders binnen de reformatorische gezindte niet de moeite die huishoudens met een modaal inkomen ervaren. Zelf verdienen ze namelijk bovenmodaal, soms zelfs enkele malen.

Ook kritische reflectie op hoe de bezinning plaatsvindt, is natuurlijk deel van de bezinning. Mijn conclusie is dat het niet vreemd is dat dit onderwerp ter sprake komt, maar dat je kanttekeningen plaatst bij de manier waarop het gesprek erover wordt gevoerd.

Ambtenaar schreef:De oorzaken dat mensen worden gedwongen om over te stappen op het tweeverdienersmodel liggen (vrijwel) geheel buiten de invloedssfeer van de reformatorische gezindte.

Een RD-enquete (zie dd 21 dec) laat zien dat 75% van de respondenten antwoordt dat men tweeverdiener is wegens meer afwisseling. Ook 75% geeft aan, om het geleerde beroep graag in praktijk te willen brengen. 55% antwoordt, dat er financiele noodzaak is.

Ambtenaar schreef:Daarnaast is een ander bezwaar dat het bezinningsproces wordt geleid of zal worden geleid door mensen die zich niet in een lastige financieel-economische bevinden.

Waarop zou dit gebaseerd zijn. De al genoemde RD-enquete laat zien, dat 60% van de tweeverdieners een hbo of universitaire studie heeft afgerond, bij eenverdieners is dit 20% minder.

Nog een aardige quote in dit verband is uit het RD van vandaag: "Nu niet de tijd om op moederschap af te dingen":

Mattheüs 25 wordt vaak aangehaald als aansporing om buitenshuis te ”woekeren met je talenten”. Dan wordt echter het wereldse spraakgebruik (talenten als dat wat je kunt) verward met het Bijbelse (talenten als dat wat aan je toe is vertrouwd). En dat in het licht van Gods Koninkrijk. Zijn dan juist kinderen niet bij uitstek de talenten van een moeder?

Adagio schreef:Een RD-enquete (zie dd 21 dec) laat zien dat 75% van de respondenten antwoordt dat men tweeverdiener is wegens meer afwisseling. Ook 75% geeft aan, om het geleerde beroep graag in praktijk te willen brengen. 55% antwoordt, dat er financiele noodzaak is.

Mijn uitspraak doelt dan ook op deze 55%.

Ambtenaar schreef:Waarop zou dit gebaseerd zijn. De al genoemde RD-enquete laat zien, dat 60% van de tweeverdieners een hbo of universitaire studie heeft afgerond, bij eenverdieners is dit 20% minder.

Ik zie het verband niet tussen jouw uitspraak en de mijne. De mijne gaat over de over de kloof tussen opinieleiders en leiders binnen de reformatorische gezindte en de 'gewone' mensen.

Dat percentage van 55 zal wel wat hoger ligger. Aangeven dat je van afwisseling houdt of dat je je beroep wilt bijhouden staat beter dan: het gaat me om de centen. Dat mag bij mannen wel, maar bij vrouwen niet.

Adagio schreef: Nog een aardige quote in dit verband is uit het RD van vandaag: "Nu niet de tijd om op moederschap af te dingen":

Mattheüs 25 wordt vaak aangehaald als aansporing om buitenshuis te ”woekeren met je talenten”. Dan wordt echter het wereldse spraakgebruik (talenten als dat wat je kunt) verward met het Bijbelse (talenten als dat wat aan je toe is vertrouwd). En dat in het licht van Gods Koninkrijk. Zijn dan juist kinderen niet bij uitstek de talenten van een moeder?

Waarom zou het benutten van je talenten niet kunnen in combinatie kunnen met een baan?

refo schreef:Dat percentage van 55 zal wel wat hoger ligger. Aangeven dat je van afwisseling houdt of dat je je beroep wilt bijhouden staat beter dan: het gaat me om de centen. Dat mag bij mannen wel, maar bij vrouwen niet.

Ik denk dat je gelijk hebt En waarom zou het niet alle drie mogen zijn?

Je verstand is ook iets wat je gegeven is, en dus ontvangen goed. Dus er wordt een schijntegenstelling opgevoerd.

Adagio schreef:

Ambtenaar schreef:De oorzaken dat mensen worden gedwongen om over te stappen op het tweeverdienersmodel liggen (vrijwel) geheel buiten de invloedssfeer van de reformatorische gezindte.

Een RD-enquete (zie dd 21 dec) laat zien dat 75% van de respondenten antwoordt dat men tweeverdiener is wegens meer afwisseling. Ook 75% geeft aan, om het geleerde beroep graag in praktijk te willen brengen. 55% antwoordt, dat er financiele noodzaak is.

Ambtenaar schreef:Daarnaast is een ander bezwaar dat het bezinningsproces wordt geleid of zal worden geleid door mensen die zich niet in een lastige financieel-economische bevinden.

Waarop zou dit gebaseerd zijn. De al genoemde RD-enquete laat zien, dat 60% van de tweeverdieners een hbo of universitaire studie heeft afgerond, bij eenverdieners is dit 20% minder.

Nog een aardige quote in dit verband is uit het RD van vandaag: "Nu niet de tijd om op moederschap af te dingen":

Mattheüs 25 wordt vaak aangehaald als aansporing om buitenshuis te ”woekeren met je talenten”. Dan wordt echter het wereldse spraakgebruik (talenten als dat wat je kunt) verward met het Bijbelse (talenten als dat wat aan je toe is vertrouwd). En dat in het licht van Gods Koninkrijk. Zijn dan juist kinderen niet bij uitstek de talenten van een moeder?

Woekeren met je talenten.... idd al zo vaak gehoord, is het om te werken in Gods koninkrijk of om je zakken te vullen, is het om je gezin te onderhouden en uit te delen naar dat elk van node heeft of is het alleen om jezelf...

Financiële noodzaak... hoe hoog ligt de lat..?

Afwisseling? Vrijwilligerswerk of bezoeken in de kerk?

Ook vaders hebben de taak om priester in het gezin te zijn... gaat dat als beiden een drukke baan hebben en in de vrije tijd de huishoudelijke klussen liggen te wachten?

Zo maar wat bedenkingen.

Ik heb zelf noodgedwongen gewerkt, mijn man is jong in de wao gekomen, we hadden een groot gezin met extra zorgkosten, mijn hart lag thuis bij de kinderen...

Herman schreef:Je verstand is ook iets wat je gegeven is, en dus ontvangen goed. Dus er wordt een schijntegenstelling opgevoerd.

Waar gebruik je het voor? Dat is de clou.

refo schreef:Dat percentage van 55 zal wel wat hoger ligger. Aangeven dat je van afwisseling houdt of dat je je beroep wilt bijhouden staat beter dan: het gaat me om de centen. Dat mag bij mannen wel, maar bij vrouwen niet.

Daarmee beweer je, dat er onder de groep van 55% mensen zijn, waar het niet om broods gebrek gaat, maar die, als ze de enquête invullen met "het gaat me om de centen", bedoelen: hun sociale status qua woonsituatie, of vervoersmiddelen.

merel schreef:

Adagio schreef: Nog een aardige quote in dit verband is uit het RD van vandaag: "Nu niet de tijd om op moederschap af te dingen":

Mattheüs 25 wordt vaak aangehaald als aansporing om buitenshuis te ”woekeren met je talenten”. Dan wordt echter het wereldse spraakgebruik (talenten als dat wat je kunt) verward met het Bijbelse (talenten als dat wat aan je toe is vertrouwd). En dat in het licht van Gods Koninkrijk. Zijn dan juist kinderen niet bij uitstek de talenten van een moeder?

Waarom zou het benutten van je talenten niet kunnen in combinatie kunnen met een baan?

Omdat je een duizendpotige moeder bent als je naast 7 gekregen talenten (kinderen), een baan buitenshuis runt.

Adagio schreef:

refo schreef:Dat percentage van 55 zal wel wat hoger ligger. Aangeven dat je van afwisseling houdt of dat je je beroep wilt bijhouden staat beter dan: het gaat me om de centen. Dat mag bij mannen wel, maar bij vrouwen niet.

Daarmee beweer je, dat er onder de groep van 55% mensen zijn, waar het niet om broods gebrek gaat, maar die, als ze de enquête invullen met "het gaat me om de centen", bedoelen: hun sociale status qua woonsituatie, of vervoersmiddelen.

Ik denk dat refo hier inderdaad een punt heeft.

Adagio schreef:

merel schreef:

Adagio schreef: Nog een aardige quote in dit verband is uit het RD van vandaag: "Nu niet de tijd om op moederschap af te dingen":

Mattheüs 25 wordt vaak aangehaald als aansporing om buitenshuis te ”woekeren met je talenten”. Dan wordt echter het wereldse spraakgebruik (talenten als dat wat je kunt) verward met het Bijbelse (talenten als dat wat aan je toe is vertrouwd). En dat in het licht van Gods Koninkrijk. Zijn dan juist kinderen niet bij uitstek de talenten van een moeder?

Waarom zou het benutten van je talenten niet kunnen in combinatie kunnen met een baan?

Omdat je een duizendpotige moeder bent als je naast 7 gekregen talenten (kinderen), een baan buitenshuis runt.

De gemiddelde kinderschare binnen de refo gezindte bevat geen 7 kinderen meer . En met 4 a 5 kinderen zou je mijns inziens nog prima een baan buitenshuis kunnen hebben. Maar goed ik preek in dit kader voor eigen parochie. Wij hebben 4 kinderen en ik werk 28 uur en manlief 40 uur. Dat is prima te combineren