Bussemaker: vrouw te veel afhankelijk van man

[Lassie]

Ik denk dat het een essentieel stuk is wat zij beschrijft tussen balans zoeken tussen draagkracht en draaglast. Ik moet mij dat ook regelmatig voorhouden. Ik zie moeders niet/nauwelijks werken en klagen over drukte. Ik denk wel eens 'waarmee', terwijl dat volgens niet de vraag is die ik mag stellen. Een ieder ervaart het op zijn eigen manier.

Juist, en elke thuissituatie is anders. Elk kind is anders. Elke moeder is anders. Elke vader is anders. En wat dacht je van het werk.

[Mara]

Ik denk dat het een essentieel stuk is wat zij beschrijft tussen balans zoeken tussen draagkracht en draaglast. Ik moet mij dat ook regelmatig voorhouden. Ik zie moeders niet/nauwelijks werken en klagen over drukte. Ik denk wel eens 'waarmee', terwijl dat volgens niet de vraag is die ik mag stellen. Een ieder ervaart het op zijn eigen manier.

Het gaat er meer om denk ik, dat het begrip moederschat nogal eens onderschat is, of je dat er zo wel even bij kunt doen, naast je baan.
En dat is niet zo!

Elk kind is anders. Elke moeder is anders. Elke vader is anders.

Precies Lassie!
Want er zijn kinderen die heel veel zorg hebben, en moeders die het vrijwel in hun eentje moeten doen, omdat vader gedeeltelijk afwezig is, letterlijk of figuurlijk.
DE ideale situatie bestaat niet.
Als we er maar van doordrongen blijven dat het opvoeden van kinderen een heel verantwoordelijke, onbetaalde baan is.
Dus werkende moeders hebben in feite 2 banen.

[merel]

Dat moederschap een baan is, ben ik het absoluut niet mee eens. Het is een verantwoordelijkheid, maar zeker geen baan. Die verantwoordelijkheid geldt namelijk net zo sterk voor vader en daarvan zegt men ook niet dat deze twee banen heeft.

[eilander]

Dat moederschap een baan is, ben ik het absoluut niet mee eens. Het is een verantwoordelijkheid, maar zeker geen baan. Die verantwoordelijkheid geldt namelijk net zo sterk voor vader en daarvan zegt men ook niet dat deze twee banen heeft.

Ik denk wel degelijk dat dit meer een taak voor een moeder is. Dat is overigens ook de praktijk in veruit de meeste gevallen: er zullen niet veel gezinnen zijn waar de moeder meer werkt dan de vader, dus het wordt toch in elk geval niet als 'gelijk' ervaren.

[DDD]

Ik ken wel verschillende gezinnen waar de moeder meer werkt dan de vader, trouwens. Maar dat is wel een minderheid, inderdaad.

Ik vermoed dat veel seculiere vaders in dat geval geen kinderen zouden willen.

[merel]

Ik ken juist heel veel gezinnen waar de ouders evenveel uren werken en daarom net zoveel tijd besteden aan het huishouden en de opvoeding van de kinderen. Daarnaast ken ik ook een paar gezinnen waar de vrouw kostwinner is en de man thuis is bij de kinderen. Dat laatste zou mijn ideaalbeeld niet zijn, maar het loopt bij hen als een trein.

En ik denk ook dat de rol van de vader in de opvoeding in veel kerkelijke gezinnen onderschat wordt. Een actieve en aanwezige vader schijnt juist essentieel te zijn voor de eigenwaarde van een dochter. Ook bij de opvoeding van jongens hebben vaders een grote rol. Moeders hebben toch vaker de neiging om bij jongens bij het gestuiter en geravot op de rem te trappen en zijn meer geneigd om de discussie met hun kinderen aan te gaan en meer te pamperen. Vaders zijn hierin duidelijker. Ik ben daarom heel blij dat mijn man ook thuis is bij de kinderen als ik aan het werk ben. En dan niet een uurtje, maar ook gewoon het reilen en zeilen overneemt van het gezin.

[eilander]

Ik ken juist heel veel gezinnen waar de ouders evenveel uren werken en daarom net zoveel tijd besteden aan het huishouden en de opvoeding van de kinderen. Daarnaast ken ik ook een paar gezinnen waar de vrouw kostwinner is en de man thuis is bij de kinderen. Dat laatste zou mijn ideaalbeeld niet zijn, maar het loopt bij hen als een trein.

En ik denk ook dat de rol van de vader in de opvoeding in veel kerkelijke gezinnen onderschat wordt. Een actieve en aanwezige vader schijnt juist essentieel te zijn voor de eigenwaarde van een dochter. Ook bij de opvoeding van jongens hebben vaders een grote rol. Moeders hebben toch vaker de neiging om bij jongens bij het gestuiter en geravot op de rem te trappen en zijn meer geneigd om de discussie met hun kinderen aan te gaan en meer te pamperen. Vaders zijn hierin duidelijker. Ik ben daarom heel blij dat mijn man ook thuis is bij de kinderen als ik aan het werk ben. En dan niet een uurtje, maar ook gewoon het reilen en zeilen overneemt van het gezin.

Grappig, ik ken persoonlijk helemaal geen gezin waar de vader evenveel uren werkt als de moeder, of de moeder zelfs meer. (Even afgezien van bijzondere situaties als handicaps etc.).

Verder ben ik het grotendeels met je eens als het gaat over de rol van de vader. Die wordt vaak onderschat. Daarom ben ik ook voorstander van een betere verdeling van de nevenfuncties, zodat niet 80% van de functies bij 20% van de mensen terecht komt. Daardoor zouden de vaders 's avonds meer thuis kunnen zijn.

[Mara]

Dat moederschap een baan is, ben ik het absoluut niet mee eens. Het is een verantwoordelijkheid, maar zeker geen baan. Die verantwoordelijkheid geldt namelijk net zo sterk voor vader en daarvan zegt men ook niet dat deze twee banen heeft.

Ik bedoelde meer het beroep van gezinsmanager.
Dus daar komt alles bij.
Mijn man werkt 5 lange dagen per week en dan hoeft hij op zijn enige vrije dag ook niet nog eens de was te strijken of ramen te zemen.
Ik heb dit soort dingen wel aan mijn zoons geleerd. Dit is een andere tijd dan waarin ik opgroeide.
Alhoewel mijn pa best handig was en heerlijk kon koken, als mijn moeder ziek was.
Je bent niet 24 uur per dag bezig met opvoeden. Kinderen grootbrengen is meer dan dat. Dus in die zin is het een baan.

[merel]

@ eilander Je bedoelt dat vrouwen diaken moeten kunnen worden

Biij ons in de kerk waren een paar vaders verkozen tot diaken/ouderling, maar hebben de benoeming om die reden niet aanvaard. Beiden hadden kinderen in de puberleeftijd en wilden 's avonds meer thuis zijn. Hun kinderen hadden hen in deze levensfase hard nodig.

@ mara Bij ons gebeurt dat wel eens. Ik probeer mijn parttime dagen ook echt als werkdagen in te vullen en zoveel mogelijk thuis te doen. Op die dagen ga ik niet ergens kofffiedrinken of met een boek op de bank zitten. Mocht het door omstandigheden spaak lopen, dan doen wij samen het op zaterdag. Daarnaast zijn er ook vaak andere reparaties te doen op zaterdag, er sneuvelt bij ons nog wel eens wat.

[eilander]

@ eilander Je bedoelt dat vrouwen diaken moeten kunnen worden

Precies. Waarom geen ouderling eigenlijk?
... je had zelf gelukkig al begrepen dat ik dat niet bedoelde.

[Mara]

Verder ben ik het grotendeels met je eens als het gaat over de rol van de vader. Die wordt vaak onderschat. Daarom ben ik ook voorstander van een betere verdeling van de nevenfuncties, zodat niet 80% van de functies bij 20% van de mensen terecht komt. Daardoor zouden de vaders 's avonds meer thuis kunnen zijn.

Hoe zou die rol van pa dan concreet moeten zijn? Mijn pubers vertrokken na het avondeten naar hun eigen kamer om huiswerk te maken, daarna te douchen en naar bed. En dat hoor ik van anderen eigenlijk ook.
Volgens mij gaat het niet over de hoeveelheid tijd of de aanwezigheid van vader op zich, want ook al is hij thuis, dan nog kan hij "afwezig" zijn.
Maar meer, is hij er voor zijn kind als het werkelijk nodig is?
Pubers zijn in de regel meer met zichzelf dan met hun ouders bezig.
Mijn zwager zat een paar jaar in de k.r. en ik vond het werkelijk absurd hoeveel tijd hij daar doordeweeks aan kwijt was. Ellenlange vergaderingen, 3 avonden huisbezoek in het seizoen, dat zou best minder kunnen. Dit kon niet worden gerealiseerd, alhoewel de meerderheid het met hem eens was en heeft zich na dit termijn niet meer laten herkiezen.
Er zijn gemeentes, ook grote, waar dit veel beter georganiseerd is.

[eilander]

Verder ben ik het grotendeels met je eens als het gaat over de rol van de vader. Die wordt vaak onderschat. Daarom ben ik ook voorstander van een betere verdeling van de nevenfuncties, zodat niet 80% van de functies bij 20% van de mensen terecht komt. Daardoor zouden de vaders 's avonds meer thuis kunnen zijn.

Hoe zou die rol van pa dan concreet moeten zijn? Mijn pubers vertrokken na het avondeten naar hun eigen kamer om huiswerk te maken, daarna te douchen en naar bed. En dat hoor ik van anderen eigenlijk ook.
Volgens mij gaat het niet over de hoeveelheid tijd of de aanwezigheid van vader op zich, want ook al is hij thuis, dan nog kan hij "afwezig" zijn.
Maar meer, is hij er voor zijn kind als het werkelijk nodig is?
Pubers zijn in de regel meer met zichzelf dan met hun ouders bezig.
Mijn zwager zat een paar jaar in de k.r. en ik vond het werkelijk absurd hoeveel tijd hij daar doordeweeks aan kwijt was. Ellenlange vergaderingen, 3 avonden huisbezoek in het seizoen, dat zou best minder kunnen. Dit kon niet worden gerealiseerd, alhoewel de meerderheid het met hem eens was en heeft zich na dit termijn niet meer laten herkiezen.
Er zijn gemeentes, ook grote, waar dit veel beter georganiseerd is.

Ik heb het niet perse over pubers, hoewel die bij de koffie ook liever hun vader zien dan een lege stoel als het goed is. Bij ons zijn ze gelukkig niet de hele avond boven....

Maar het is de combinatie van alles. Het is niet alleen maar dat hij vaak weg is 's avonds, maar ook zijn aandacht aan die dingen moet besteden. Opvoeding komt dan heel veel op de moeder neer. Is er nog tijd om als man en vrouw hierover te spreken? Dat is ook heel belangrijk: dat je dezelfde mening naar je kinderen toe ventileert. Dan moet je wel tijd hebben om dit met elkaar af te stemmen.
Vergaderingen vergen ook voorbereiding etc. Naast een drukke baan kan dat heel vergen, weet ik uit ervaring.

[merel]

Als de rol van de vader er pas toe gaat doen als de kinderen de puberleeftijd hebben, ben je denk ik te laat. De band moet voor die tijd ontstaan. Met onze kring zijn wij bezig in het boek 'opvoeden bij Gods woord"van dr. J.R. Beeke. Hierin wordt aangegven dat de rol van Amram in de opvoeding van Mozes niet geminimaliseerd mag worden. Het lijkt alsof hij een ondergeschikte rol heeft gespeeld in het leven van Mozes, maar dat is niet waar. Jochebed wordt in de bijbel maar een paar keer genoemd, maar de naam van Amram 14 keer. Amram was atief betrokken bij de geloofsopvoeding van Mozes.

En hoe dat in de praktijk gaat? ik heb nog geen pubers, maar ik kan mij voorstellen dat het op dezelfde wijze gaat als nu. Je interesseren voor het kind en dingen gaan doen in zijn belevingswereld. Onze oudste is erg beweeglijk. Als mijn man gaat hardlopen, neemt hij de oudste mee op de fiets. Over een jaar wil hij hem ook leren hardlopen. Onze dochter knutselt graag en regelmatig zijn zij samen aan het boetseren, gips gieten of schilderen. Onze jongste twee klussen nog graag. Als mijn man aan het zagen en timmeren is, staan zij er naast met een zaagje en hamer.
En ik hoop eigenlijk dat later als zij puber zijn niet iedereen na het eten naar hun kamer vertrekt. Ik zou dan echt het gevoel hebben dat het een soort logies en ontbijt in huis is. Daar pas ik voor.

[Dodo]

Je moet echt proberen een goede basis te leggen in hun basisschooltijd, zeg maar (en daarvoor natuurlijk). Als ze gaan puberen, is het vaak lastig. Dan moet je echt incasseren, zoals dat ze inderdaad op hun kamer zitten. Dan gaan ze doorgaans ook de grenzen opzoeken en moet je ze wat meer loslaten. Het is niet overal dramatisch, maar het kan een tijd echt minder leuk zijn. Maar het gaat ook weer over. En als je een goede basis hebt, kan het allemaal een stootje hebben. Dan weten ze dat ze bij je terecht kunnen als het echt nodig is.

[Mara]

Je moet echt proberen een goede basis te leggen in hun basisschooltijd, zeg maar (en daarvoor natuurlijk). Als ze gaan puberen, is het vaak lastig. Dan moet je echt incasseren, zoals dat ze inderdaad op hun kamer zitten. Dan gaan ze doorgaans ook de grenzen opzoeken en moet je ze wat meer loslaten. Het is niet overal dramatisch, maar het kan een tijd echt minder leuk zijn. Maar het gaat ook weer over. En als je een goede basis hebt, kan het allemaal een stootje hebben. Dan weten ze dat ze bij je terecht kunnen als het echt nodig is.

Dat is waar.
Huiswerk maakten ze op hun kamer en daarom zaten ze daar het grootste deel van de avond. Op de middelbare kostte dat heel veel tijd. Dus ik vond dat niet meer dan normaal. En ze gingen niet al te laat naar bed, want de wekker ging om half 7.
Mijn man en ik gingen nooit op visite. Op zaterdag of in de vakanties op familiebezoek en dan gingen ze mee.
Dus zijn ze er aan gewend dat er altijd wel minstens 1 ouder thuis is.
Ik denk dat je aanwezigheid als ouder wel meeweegt. Als je vaak de hort op bent en je laat je kinderen met een oppas achter, bestaat de kans dat je kinderen ook uithuizig worden denk ik.
Het heeft hier ook wel eens gestormd, maar gelukkig hebben we nooit problemen gehad met alcohol en/of drugs, of dat ze zich tegen het geloof of de kerk keerden, dat lijkt me zo moeilijk en zwaar.

Worden alle puberzonen op zondagochtend uit hun bed "getrokken"?