Waarom wil jij mensen zo graag het etiket Remonstrant op plakken?Willem schreef: Waarom hebben mensen er toch zo veel moeite mee een remonstrant genoemd te worden als toch overduidelijk blijkt dat i.p.v. de 3 Formulieren de remonstrantse grondslag volledig wordt onderschreven?
Dat denk ik niet.-DIA- schreef:Even een stelling:
Als de Remonstranten uit de 17e eeuw nu leefden zouden ze zich thuisvoelen in de Reformatorische kerken!
Nog een stelling:-DIA- schreef:Even een stelling:
Als de Remonstranten uit de 17e eeuw nu leefden zouden ze zich thuisvoelen in de Reformatorische kerken!
-DIA- schreef:PATSTELLING!
Je stelt dat de discussie moet gaan over tekstuitleg, niet over wel of niet remonstrants. Het citaat van avisser, dat je cursief weergaf heb je daarmee niet weerlegd. De predikant in kwestie leert volgens jou dat de eis van bekering en de onmogelijkheid en onwil zich te bekeren een ontdekte zondaar in de engte brengt en tot God doet roepen. Laat dat maar eens zien in psalm 116. Want dat stáát er niet met zoveel woorden*. Er staat wél dat de psalmdichter in doodsnood verkeerde, en de Naam des HEREN aanriep, dat de HERE genadig en rechtvaardig is, en dat Hij een ontfermer is. Dat zijn ziel tot rust mag komen, omdat de HERE hem heeft welgedaan.Willem schreef: Waarom hebben mensen er toch zo veel moeite mee een remonstrant genoemd te worden als toch overduidelijk blijkt dat i.p.v. de 3 Formulieren de remonstrantse grondslag volledig wordt onderschreven?
En verder is het wat mij betreft einde van deze discussie. De topictitel dekt de lading niet, onder het mom van "juiste schriftuitleg" worden inhoudelijk allerlei remonstrantse dwalingen verkondigd die door velen alhier worden "gedoogd" zolang het beoogde doel, de vermeende vergeestelijking in de GG, maar wordt nagestreeft en gevraagde argumentatie en onderbouwingen ontbreken ten ene male. Ik wordt hier niet wijzer van en het wijzen op dwalingen heeft zo z'n grenzen.
Daarin (over die benamingen e.d.) heb je helemaal gelijk. Maar laat het je niet weerhouden om inhoudelijk in te gaan op de zaken die wel 'correct' worden gezegd!Willem schreef:Een ieder mag het wat mij betreft deze discussie als een patstelling beschouwen en met wat oneliners en verbaal geweld de onthutsende opvattingen alhier geventileerd naar de achtergrond te dringen. Met name de gesuggereerde benamingen als "hypercalvinist" of opmerkingen als "Calvijn zou accut zijn naam veranderen" mist feitelijk elke grond. Anders zie ik graag onderbouwing waar mijn uitspraken dergelijke kreten rechtvaardigen. Gelet op diverse postings is de benaming remonstrants volledig op z'n plaats, lees hier voor de Dordse Leerregels en de grondslag van de Remonstranten en vergelijk welke postings waarmee overeenkomen.
Laat een ieder zich er wel van bewust zijn dat soort van uitruil van benamingen - als jij mij remonstrant noemt noem ik jouw hypercalvinist of vica versa - waarmee hier het gesprek wordt doodgeslagen en met de duim omhoog de remise wordt afgesproken eenmaal voor God niet zal opgaan.
Absoluut! Ik geloof ook zeker dat deze psalm ons veel te zeggen heeft, ook op geestelijk gebied. Van alle psalmen geloof ik dat. Je kunt denk ik ook de noden daarin niet reduceren tot iets 'niet-geestelijks'.Erasmiaan schreef:De dichter in Psalm 116 had ook een Helper nodig, een uitredder. Daarom zie ik zeker wel een parallel met het geestelijke leven. Jij niet?Jongere schreef:2 Kronieken 19:5
En hij stelde richters in het land, in alle vaste steden van Juda, van stad tot stad.
Uitleg:
Deze tekst leert ons dat een mens wedergeboren moet worden.
Nu kan ik ook de vraag stellen: wat is er nu onbijbels aan die uitleg? Helemaal niets. Maar heeft het iets met de tekst te maken? Dat is de vraag waar het avisser om gaat, Willem.
Ik was inderdaad wat te "boud", je hebt hier eigenlijk wel gelijk in. Ik denk inderdaad dat avisser's bezwaren vooral inhoudelijk zijn. Ik was misschien iets te on-topictitel met mijn post. ;-)Willem schreef:Je nogal boude ponering dat het avisser enkel gaat of de uitleg wat met de tekst te maken en niet de uitleg an sich ter discussie stelt lijkt me - gelet op bovengenoemd citaat - niet houdbaar. En juist deze laaste constatering is veel zorgwekkender dan de relevantie bij die of die tekst.
Gods oproep (een bevel, een imperatief) klinkt, ondanks dat de mens niet kan en wil. Het geheim zit m dan ook niet in iets van de mens, maar in het feit dat het Woord van God zelve krachtig is. Omdat het Gods Woord is. Daarom heeft de prediking, daarom heeft het aanbod van genade, met bevel tot bekering en geloof, zin. Omdat dat de manier is, waarop God zondaren van dood levend wil maken.Tiberius schreef:Je leest in de DL (art 3/4 verwerping 4), dat onze vaderen gestreden hebben tegen hen die leren, dat de onwedergeboren mens (...) nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid.
Ik denk dat daar de scheidslijn ligt tussen een bijbelse oproep tot bekering en de vrije wil van de mens.
De oproepen tot bekering in de Bijbel zijn geladen met de opstandingskracht van Christus, niet met de eigen kracht van de verloren zondaar.
Volgens mij snap je de achtergrond van mijn posting niet.Willem schreef:Een ieder mag het wat mij betreft deze discussie als een patstelling beschouwen en met wat oneliners en verbaal geweld de onthutsende opvattingen alhier geventileerd naar de achtergrond te dringen. Met name de gesuggereerde benamingen als "hypercalvinist" of opmerkingen als "Calvijn zou accut zijn naam veranderen" mist feitelijk elke grond. Anders zie ik graag onderbouwing waar mijn uitspraken dergelijke kreten rechtvaardigen. Gelet op diverse postings is de benaming remonstrants volledig op z'n plaats, lees hier voor de Dordse Leerregels en de grondslag van de Remonstranten en vergelijk welke postings waarmee overeenkomen.
Laat een ieder zich er wel van bewust zijn dat soort van uitruil van benamingen - als jij mij remonstrant noemt noem ik jouw hypercalvinist of vica versa - waarmee hier het gesprek wordt doodgeslagen en met de duim omhoog de remise wordt afgesproken eenmaal voor God niet zal opgaan.
Het niet laten staan van de gegeven bijbel, maar deze gebruiken als metafoor voor het geestelijk leven, want dat is wat er steeds gebeurd, is er een ander boek van maken dan het is. Hoe durven we? Is dat geen grove arrogantie en trots? In dit verband meende ik dit woord ook al eerder te gebruiken. Een oorzaak hiervan kan zijn is m.i. dat men het woord met het gevoel leest en daarmee de betekenis en daarmee de kracht van de tekst zoals deze tot ons komt niet ziet of wil zien en niet ervaart. Dit is echt heel ernstig. Het lijkt er op dat men het gegevene niet voldoende acht. Ik vind dit gelijk staan aan het twijflen van de schrifgeleerden aan het gezag dat Christus over zichzelf claimt. Hij zegt dat Hij de zaligmaker is, dat Hij de Zoon van God is etc. Maar ze hebben Hem niet geloofd. Nee, er moest bewijs komen dit omdat er geen geloof was. Denk er eens over na wat je dan doet. Hoe ernstig! Ik beken ten stelligste dat het woord van God een geestelijke inhoud heeft. Maar van het begrip "geestelijk" is een karikatuur gemaakt. Ik denk dat dit menslijk is. De mens heeft het toneel uitgevonden en heeft blijkbaar niet genoeg aan de realiteit.Jongere schreef:Absoluut! Ik geloof ook zeker dat deze psalm ons veel te zeggen heeft, ook op geestelijk gebied. Van alle psalmen geloof ik dat. Je kunt denk ik ook de noden daarin niet reduceren tot iets 'niet-geestelijks'.Erasmiaan schreef:De dichter in Psalm 116 had ook een Helper nodig, een uitredder. Daarom zie ik zeker wel een parallel met het geestelijke leven. Jij niet?Jongere schreef:2 Kronieken 19:5
En hij stelde richters in het land, in alle vaste steden van Juda, van stad tot stad.
Uitleg:
Deze tekst leert ons dat een mens wedergeboren moet worden.
Nu kan ik ook de vraag stellen: wat is er nu onbijbels aan die uitleg? Helemaal niets. Maar heeft het iets met de tekst te maken? Dat is de vraag waar het avisser om gaat, Willem.
Ik was inderdaad wat te "boud", je hebt hier eigenlijk wel gelijk in. Ik denk inderdaad dat avisser's bezwaren vooral inhoudelijk zijn. Ik was misschien iets te on-topictitel met mijn post. ;-)Willem schreef:Je nogal boude ponering dat het avisser enkel gaat of de uitleg wat met de tekst te maken en niet de uitleg an sich ter discussie stelt lijkt me - gelet op bovengenoemd citaat - niet houdbaar. En juist deze laaste constatering is veel zorgwekkender dan de relevantie bij die of die tekst.
