Kijkdaar...

[helma]

Het topic is weer open voor inhoudelijke argumenten.

[Afgewezen]

Ik heb de lezing van ds. Simons beluisterd. Hij zei niet echt verkeerde dingen, maar hij zei heel weinig: "Het gaat er niet om dat je iets voelt. Leven door het geloof is niet voelen, maar je vastklampen aan de beloften."
Dat heeft hij eigenlijk een kwartier lang of zo steeds herhaald. Nogal mager, vond ik.

[Luther]

Ik heb zojuist de lezing van ds. Simons via www.kijkdaar.nu (18 september) bekeken en geluisterd. Graag geef ik hieronder puntsgewijs een samenvatting.

- Ds. Simons begon met het lezen uit Hebr. 10: 32-38.
- Hij leidde het thema van zijn appèlwoord in. De titel luidde: Een veelbelovend leven.
- Hij zei dat hij de laatste tijd veel brieven en mails krijgt van mensen die vastlopen met zichzelf. Er is rond het thema heiligmaking wat gaande. Mensen denken: Als je een kind vann God bent, voel je jezelf gelukkig, ben je bijna altijd blij, ga je echt heiliger leven, kortom: een goed gevoel. Dat komt ook door onze cultuur., een gevoelscultuur.
- Misschien wil jij je ook wel fijn voelen, misschien zoek je dat in sport of muziek, maar al snel heb je dan weer een kater.
- Mensen hebben dat soms ook geestelijk: Ze hebben een bijzondere ervaring en daardoor een goed gevoel. En dat is dan weer snel weg. Sommigen zeggen dan: maar je moet geloven, dan word je weer blij, dan gaat het weer goed. Maar is dat zó de oplossing?
- Ds. Simons zei dat hij erover had nagedacht hoe dit alles toch komt? Hoe komt het toch dat jongeren die oprecht gemaakt zijn, die de Heere Jezus enigermate hebben leren kennen in hun leven, maar die iets van die blijdschap en die vreugde missen, die door anderen hun wordt opgelegd: Als je dicht bij de Heere Jezus leeft, voel je je fijn. Ik durf, aldus ds. Simons, op grond van de Bijbel te zeggen: Als je dicht bij de Heere Jezus leeft, hoef je je niet fijn te voelen.
- Als je steeds bezig bent met die vreugde en dat goede gevoel, dan denk ik (aldus ds. Simons) dat je ook in de heiligmaking nog steeds bezig bent met jezelf en iets te zoeken aan houvast in jezelf.
- Gods Woord spreekt over de rechtvaardiging van de goddeloze. Dat zijn de rechtvaardigen, zoals die ook in Hebr. 10 worden genoemd.
- Wat is een rechtvaardige? Een rechtvaardige is niet diegene die zich rechtvaardig voelt, of die een fijn gevoel heeft! Nee, een rechtvaardige is iemand die in de ogen van God rechtvaardig is. Daar gaat het om! Mag je dat door genade weten?
- Maar dan begint het pas: het leven van een rechtvaardige. En wat staat er dan in Gods Woord? De rechtvaardige zal door het geloof leven! Dat is dus niet leven door wat je voelt, wat je ervaart. Nee, Bijbels gezien is dat leven door de belofte van het Woord.
- Als voorbeeld noemde ds. Simons Noach: Hij klemde zich vast aan Gods Woord, aan Zijn belofte. Als hij toen had gekeken naar de omstandigheden, of naar hoe hij zich voelde (soms wel rot en ellendig) dan zou hij zijn hamer neergelegd hebben. Maar hij heeft vastgehouden aan het Woord, en dat is zo anders dan je vasthouden aan je goede gevoel, aan je emoties.
- Lees de Psalmen, lees van de geloofshelden uit Hebreeën 11, juist daar lees je van mensen, van rechtvaardigen die veelal helemaal geen fijn gevoel hadden. Maar wat was hun geheim? Ze hielden vast aan de beloften van God, aan het Woord van God.
- Zeker er zijn tijden van vreugde in God, er zijn momenten van diepe blijdschap, maar leer toch dat je niet moet leven door je gevoel, niet leven moet door je blijdschap, maar leven door het geloof.
- In Hebr. 10 zegt Paulus dat er een tijd is dat je smaadheid moest lijden om Christus wil, Hebreeeën, maar jullie hebben op God betrouwd, op Zijn beloften, dat gaf rust, dat gaf zekerheid. Maar nu zijn jullie dat kwijt, jullie hebben geen vrijmoedigheid meer, jullie zijn twijfelmoedig geworden. Er is verdriet, moeite, strijd. Maar jullie zijn iets vergeten, namelijk wat de Heere in Zijn Woord gezegd heeft, namelijk dat je moet leven door het geloof.
- En niets is onmogelijker dan dat! Om niet vast te houden aan je gevoel, aan je ervaringen, aan je emotie, maar om uit het geloof te leven, uit het Woord te leven, om alles, werkelijk alles buiten jezelf in Christus alleen te zoeken.
- Laat het dan maar stormen, zie niet op de omstandigheden, laat alles maar bij je handen afgebroken worden. Denk aan Psalm 73: Bezwijk dan mijn vlees en mijn, zo is God mijn Rotssteen en mijn Deel in eeuwigheid.
- Maar o, wat kan ons mens-zijn daaronder kreunen en als ik (ds. Simons) weer het trapje afkom, dan moet ik dat ook weer leren, wat het is om door het geloof te leven.
- Je moet sterven aan jezelf, aan het beeld dat je hebt, want waarin wordt God verheerlijkt? Waarin wordt Hij grootgemaakt? Of, om het met Hebr. 10 te zeggen, wat is aangenaam voor God? Dat je met een fijn gevoel bidt? Dat je zo’n vreugde voelt? Dat je met zo’n vuur in je hart en met blijdscjap roept: Halleluhja? Is dat aangenaam voor God? Nee, maar dat je door het geloof leeft, net als Abel door het geloof offerde, net als Noach door het geloof een ark bouwde, net als Abraham door het geloof zijn land en familie achterliet. En nee, zij hadden daar niet voortdurend een goed gevoel bij, maar zij leefde door het geloof. Voel je dat alles is gericht op de belofte op hoop tegen hoop?
- Hoe wil de Heere dat ik wandel? Leven op de beloften, en niet leven uit je gevoel. Heb jij dat geheim in je leven leren kennen? Om alles te zoeken buiten jezelf, in het Woord van God?
- Maar is dat dan heiligmaking? Is dat dan aangenaam voor God? Jij dacht misschien: Ik moet vrolijk zijn, ik moet blij zijn, ik moet een fijn gevoel hebben, je denkt dat dát aangenaam is, want er staat toch: Verblijdt u te allen tijd? Jazeker, maar dat schrijft Paulus wel met zijn voeten in de stok.
- Maar bent u dan nooit blij? hebt u dan nooit vrede? begrijp me niet verkeerd: Ik heb vooral geen vrede met mezelf, met de omstandigheden. Veel strijd en droefheid, Maar (en daar gaat het om) nochtans is er blijdschap in de belofte van het Woord! In het diepste van mijn hart mag ik weten dat God het nooit verkeerd doet.
- Zoek het niet in jezelf. Probeer niet iets te vinden wat je aangenaam maakt voor God. O, kom toch en neem de toevlucht tot Christus! Verlustig je in de Heere.
- De vrouw van Job zei: Als het tegenzit, als je een slecht gevoel hebt, dan heb je geen reden om je in de Heere te verlustigen. Maar Job klamt zich vast aan God, terwijl hij zich helemaal niet fijn voelt
- Denk aan Jakob bij Pniël: Al lijkt het dat U mijn Vijand geworden bent, ik laat U niet gaan tenzij Gij mij zegent. En ja, dan krijgt hij de zegen. Nee, geen goed gevoel! Hij krijgt ee manke heup, hij is zijn krachten kwijt, maar hij krijgt een nieuwe naam: Israël = overwinnaar. Hij mocht God vasthouden door het geloof, ondanks de omstandigheden. Daar leerde Jakob niet op zijn ervaringen te leven, niet op zijn gevoel, niet door aanschouwen zoals bij Bethel, maar door het geloof te leven.
- Denk aan Abraham: Hij heeft de belofte nooit vervuld gezien. Hij had het en hij had het niet. En toch: dat is leven door het geloof! In de heiligmaking is geen activisme.

Nog enkele opmerkingen van mijn kant:
1. Indrukwekkende lezing, die ons allen wat te zeggen heeft en waarover de oordelen die DIA meende ten beste te moeten geven, werkelijk niet kloppen. Dit is een eenvoudig, Bijbels geluid, waarin ik ook nog veel moet leren.
2. Wat mij verder opviel, is dat ds. Simons inmiddels weer behoorlijk afstand neemt van het heiligingsgedachtegoed van HeartCry o.l.v. Arjan Baan. Ik ben daar blij mee.
3. Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

[Afgewezen]

En zo zie je maar weer hoe meningen kunnen verschillen...

[Ander]

Ik heb de lezing van ds. Simons beluisterd. Hij zei niet echt verkeerde dingen, maar hij zei heel weinig:

Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

Daar zit nogal wat tussen, ja.

[Luther]

Ik heb de lezing van ds. Simons beluisterd. Hij zei niet echt verkeerde dingen, maar hij zei heel weinig:

Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

Daar zit nogal wat tussen, ja.

Fijn dat jullie ingaan op de inhoud die door DIA op zijn gevoel werd afgebrand.

[Democritus]

en voor een heldere discussie moet iedereen dan maar die lezing beluisteren

Ik kan wel een betere tijdsbesteding bedenken...

Ik dacht dat het luisteren van preken de ultieme tijdbesteding was!

Daarnaast is het advies van Helma zo gek nog niet...iemand die inhoudelijk wel reageren zal eerst de lezing moeten luisteren.

Ik heb deze vanochtend nageluisterd en raad iedereen aan de boodschap ter harte te nemen. Niet het gevoel, niet het ervaren..... maar enkel het Woord!

Deze lezing raakt m.i. één van de grote problemen waarmee onze gezindte worstelt...namelijk een geloven dat verinnerlijkt en daardoor mystificeert. Luister maar naar de vragen van de jongeren en ouderen op het einde... hoe vaak het niet gaat over gevoelen en ervaren.

PS: wees gewaarschuwd Helma en kroost komen meerdere malen zeer confronterend in beeld!!!

[Ander]

Ik heb de lezing van ds. Simons beluisterd. Hij zei niet echt verkeerde dingen, maar hij zei heel weinig:

Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

Daar zit nogal wat tussen, ja.

Fijn dat jullie ingaan op de inhoud die door DIA op zijn gevoel werd afgebrand.

Nou, eh, Luther, Ik heb die lezing niet geluisterd. Ga ik ook niet doen denk ik. Afgewezen zegt kort en bondig dat betreffende predikant niet veel verkeerds zegt maar eigenlijk weinig zegt en jij hebt een lang, positief verhaal. Ik constateer dat er nogal een verschil zit in jullie beider conclusie. Niet alleen wat betreft lengte, maar ook wat betreft inhoud.

[Afgewezen]

Deze lezing raakt m.i. één van de grote problemen waarmee onze gezindte worstelt...namelijk een geloven dat verinnerlijkt en daardoor mystificeert. Luister maar naar de vragen van de jongeren en ouderen op het einde... hoe vaak het niet gaat over gevoelen en ervaren.

Ik weet niet of dat nou de insteek van ds. Simons was, om de ervaring als onbelangrijk af te doen.

[Hendrikus]

3. Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

that's wat I said

Ik denk dat Luther van harte zou instemmen met de radicaliteit van ds Simons.
En... pure misleiding, hoe durf je het te zeggen.

[Willem]

Ik heb de lezing van ds. Simons beluisterd. Hij zei niet echt verkeerde dingen, maar hij zei heel weinig:

Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

Daar zit nogal wat tussen, ja.

Ik moet er toch nog wel even over nadenken. Ik mis de noodzakelijkheid van de wedergeboorte. De notie dat het geloof geschonken moet worden. Dat hij preekt als Luther vind ik niet echt een compliment, dan loop je toch zo'n 500 jaar achter? Dat Luther ontzettend ageerde tegen de dwaling van die tijd dat de rechtvaardigmaking in de heiligmaking verdient moest worden en dat zekerheid des geloofs niet bestaat (volgens de RK) is duidelijk. Dat zijn kernpunt in z'n prediking derhalve het Bijbelse "De rechtvaardige zal uit het geloof leven" was daarom destijds de spijker op z'n kop. Maar ik geloof niet dat dat het grote hedendaagse manco in de christelijke godsdienst is. Dat is veel meer een rusten op de beloften zonder dat deze geschonken zijn! En dan schiet zo'n lezing z'n doel wel voorbij.

[Luther]

Nou, eh, Luther, Ik heb die lezing niet geluisterd. Ga ik ook niet doen denk ik. Afgewezen zegt kort en bondig dat betreffende predikant niet veel verkeerds zegt maar eigenlijk weinig zegt en jij hebt een lang, positief verhaal. Ik constateer dat er nogal een verschil zit in jullie beider conclusie. Niet alleen wat betreft lengte, maar ook wat betreft inhoud.

Klopt, maar ik gaf een samenvatting. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk letterlijke zinnen uit de lezing op te schrijven en er geen enkel ondedeel uit weg te laten. Laten Helma, Afgewezen en eilander maar getuigen of dit een getrouwe weergave is van wat ds. Simons zei. Dus je kunt eventueel ook reageren op deze samenvatting.

[Luther]

Ik heb de lezing van ds. Simons beluisterd. Hij zei niet echt verkeerde dingen, maar hij zei heel weinig:

Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

Daar zit nogal wat tussen, ja.

Ik moet er toch nog wel even over nadenken. Ik mis de noodzakelijkheid van de wedergeboorte. De notie dat het geloof geschonken moet worden. Dat hij preekt als Luther vind ik niet echt een compliment, dan loop je toch zo'n 500 jaar achter? Dat Luther ontzettend ageerde tegen de dwaling van die tijd dat de rechtvaardigmaking in de heiligmaking verdient moest worden en dat zekerheid des geloofs niet bestaat (volgens de RK) is duidelijk. Dat zijn kernpunt in z'n prediking derhalve het Bijbelse "De rechtvaardige zal uit het geloof leven" was daarom destijds de spijker op z'n kop. Maar ik geloof niet dat dat het grote hedendaagse manco in de christelijke godsdienst is. Dat is veel meer een rusten op de beloften zonder dat deze geschonken zijn! En dan schiet zo'n lezing z'n doel wel voorbij.

Daar heeft hij wel over gesproken, namelijk de lezing was duidelijk gericht aan mensen die met deze vragen worstelden. En als je er niet mee worstelt, dan was die lezing niet voor jou.
Wat overigens onverlet laat, dat er een wonder in ieders leven moet gebeuren. Niet elke preek is echter een Gelderse worst waarin de hele dogmatiek gepropt dient te worden.

[Joannah]

Ik heb zojuist de lezing van ds. Simons via http://www.kijkdaar.nu (18 september) bekeken en geluisterd. Graag geef ik hieronder puntsgewijs een samenvatting.

- Ds. Simons begon met het lezen uit Hebr. 10: 32-38.
- Hij leidde het thema van zijn appèlwoord in. De titel luidde: Een veelbelovend leven.
- Hij zei dat hij de laatste tijd veel brieven en mails krijgt van mensen die vastlopen met zichzelf. Er is rond het thema heiligmaking wat gaande. Mensen denken: Als je een kind vann God bent, voel je jezelf gelukkig, ben je bijna altijd blij, ga je echt heiliger leven, kortom: een goed gevoel. Dat komt ook door onze cultuur., een gevoelscultuur.
- Misschien wil jij je ook wel fijn voelen, misschien zoek je dat in sport of muziek, maar al snel heb je dan weer een kater.
- Mensen hebben dat soms ook geestelijk: Ze hebben een bijzondere ervaring en daardoor een goed gevoel. En dat is dan weer snel weg. Sommigen zeggen dan: maar je moet geloven, dan word je weer blij, dan gaat het weer goed. Maar is dat zó de oplossing?
- Ds. Simons zei dat hij erover had nagedacht hoe dit alles toch komt? Hoe komt het toch dat jongeren die oprecht gemaakt zijn, die de Heere Jezus enigermate hebben leren kennen in hun leven, maar die iets van die blijdschap en die vreugde missen, die door anderen hun wordt opgelegd: Als je dicht bij de Heere Jezus leeft, voel je je fijn. Ik durf, aldus ds. Simons, op grond van de Bijbel te zeggen: Als je dicht bij de Heere Jezus leeft, hoef je je niet fijn te voelen.
- Als je steeds bezig bent met die vreugde en dat goede gevoel, dan denk ik (aldus ds. Simons) dat je ook in de heiligmaking nog steeds bezig bent met jezelf en iets te zoeken aan houvast in jezelf.
- Gods Woord spreekt over de rechtvaardiging van de goddeloze. Dat zijn de rechtvaardigen, zoals die ook in Hebr. 10 worden genoemd.
- Wat is een rechtvaardige? Een rechtvaardige is niet diegene die zich rechtvaardig voelt, of die een fijn gevoel heeft! Nee, een rechtvaardige is iemand die in de ogen van God rechtvaardig is. Daar gaat het om! Mag je dat door genade weten?
- Maar dan begint het pas: het leven van een rechtvaardige. En wat staat er dan in Gods Woord? De rechtvaardige zal door het geloof leven! Dat is dus niet leven door wat je voelt, wat je ervaart. Nee, Bijbels gezien is dat leven door de belofte van het Woord.
- Als voorbeeld noemde ds. Simons Noach: Hij klemde zich vast aan Gods Woord, aan Zijn belofte. Als hij toen had gekeken naar de omstandigheden, of naar hoe hij zich voelde (soms wel rot en ellendig) dan zou hij zijn hamer neergelegd hebben. Maar hij heeft vastgehouden aan het Woord, en dat is zo anders dan je vasthouden aan je goede gevoel, aan je emoties.
- Lees de Psalmen, lees van de geloofshelden uit Hebreeën 11, juist daar lees je van mensen, van rechtvaardigen die veelal helemaal geen fijn gevoel hadden. Maar wat was hun geheim? Ze hielden vast aan de beloften van God, aan het Woord van God.
- Zeker er zijn tijden van vreugde in God, er zijn momenten van diepe blijdschap, maar leer toch dat je niet moet leven door je gevoel, niet leven moet door je blijdschap, maar leven door het geloof.
- In Hebr. 10 zegt Paulus dat er een tijd is dat je smaadheid moest lijden om Christus wil, Hebreeeën, maar jullie hebben op God betrouwd, op Zijn beloften, dat gaf rust, dat gaf zekerheid. Maar nu zijn jullie dat kwijt, jullie hebben geen vrijmoedigheid meer, jullie zijn twijfelmoedig geworden. Er is verdriet, moeite, strijd. Maar jullie zijn iets vergeten, namelijk wat de Heere in Zijn Woord gezegd heeft, namelijk dat je moet leven door het geloof.
- En niets is onmogelijker dan dat! Om niet vast te houden aan je gevoel, aan je ervaringen, aan je emotie, maar om uit het geloof te leven, uit het Woord te leven, om alles, werkelijk alles buiten jezelf in Christus alleen te zoeken.
- Laat het dan maar stormen, zie niet op de omstandigheden, laat alles maar bij je handen afgebroken worden. Denk aan Psalm 73: Bezwijk dan mijn vlees en mijn, zo is God mijn Rotssteen en mijn Deel in eeuwigheid.
- Maar o, wat kan ons mens-zijn daaronder kreunen en als ik (ds. Simons) weer het trapje afkom, dan moet ik dat ook weer leren, wat het is om door het geloof te leven.
- Je moet sterven aan jezelf, aan het beeld dat je hebt, want waarin wordt God verheerlijkt? Waarin wordt Hij grootgemaakt? Of, om het met Hebr. 10 te zeggen, wat is aangenaam voor God? Dat je met een fijn gevoel bidt? Dat je zo’n vreugde voelt? Dat je met zo’n vuur in je hart en met blijdscjap roept: Halleluhja? Is dat aangenaam voor God? Nee, maar dat je door het geloof leeft, net als Abel door het geloof offerde, net als Noach door het geloof een ark bouwde, net als Abraham door het geloof zijn land en familie achterliet. En nee, zij hadden daar niet voortdurend een goed gevoel bij, maar zij leefde door het geloof. Voel je dat alles is gericht op de belofte op hoop tegen hoop?
- Hoe wil de Heere dat ik wandel? Leven op de beloften, en niet leven uit je gevoel. Heb jij dat geheim in je leven leren kennen? Om alles te zoeken buiten jezelf, in het Woord van God?
- Maar is dat dan heiligmaking? Is dat dan aangenaam voor God? Jij dacht misschien: Ik moet vrolijk zijn, ik moet blij zijn, ik moet een fijn gevoel hebben, je denkt dat dát aangenaam is, want er staat toch: Verblijdt u te allen tijd? Jazeker, maar dat schrijft Paulus wel met zijn voeten in de stok.
- Maar bent u dan nooit blij? hebt u dan nooit vrede? begrijp me niet verkeerd: Ik heb vooral geen vrede met mezelf, met de omstandigheden. Veel strijd en droefheid, Maar (en daar gaat het om) nochtans is er blijdschap in de belofte van het Woord! In het diepste van mijn hart mag ik weten dat God het nooit verkeerd doet.
- Zoek het niet in jezelf. Probeer niet iets te vinden wat je aangenaam maakt voor God. O, kom toch en neem de toevlucht tot Christus! Verlustig je in de Heere.
- De vrouw van Job zei: Als het tegenzit, als je een slecht gevoel hebt, dan heb je geen reden om je in de Heere te verlustigen. Maar Job klamt zich vast aan God, terwijl hij zich helemaal niet fijn voelt
- Denk aan Jakob bij Pniël: Al lijkt het dat U mijn Vijand geworden bent, ik laat U niet gaan tenzij Gij mij zegent. En ja, dan krijgt hij de zegen. Nee, geen goed gevoel! Hij krijgt ee manke heup, hij is zijn krachten kwijt, maar hij krijgt een nieuwe naam: Israël = overwinnaar. Hij mocht God vasthouden door het geloof, ondanks de omstandigheden. Daar leerde Jakob niet op zijn ervaringen te leven, niet op zijn gevoel, niet door aanschouwen zoals bij Bethel, maar door het geloof te leven.
- Denk aan Abraham: Hij heeft de belofte nooit vervuld gezien. Hij had het en hij had het niet. En toch: dat is leven door het geloof! In de heiligmaking is geen activisme.

Nog enkele opmerkingen van mijn kant:
1. Indrukwekkende lezing, die ons allen wat te zeggen heeft en waarover de oordelen die DIA meende ten beste te moeten geven, werkelijk niet kloppen. Dit is een eenvoudig, Bijbels geluid, waarin ik ook nog veel moet leren.
2. Wat mij verder opviel, is dat ds. Simons inmiddels weer behoorlijk afstand neemt van het heiligingsgedachtegoed van HeartCry o.l.v. Arjan Baan. Ik ben daar blij mee.
3. Hij heeft iets van de reformator Luther: een radicale, Bijbelse boodschap, direct gericht op het hart, ontdaan van allerlei gemoedelijkheid en zogenaamde vromigheid.

Erg bedankt voor de samenvatting!
Niets onbijbels aan, duidelijk en to the point.

[Ander]

Veel mensen die lopen vast met zichzelf. Dat vind ik altijd een beetje armoe. 't Is zo horizontaal. Ik had het mooier gevonden wanneer er gestaan had: heel veel mensen stellen zichzelf de vraag: hoe word ik met God verzoend. Willem zegt al: de noodzaak van wedergeboorte, van bekering. Die lees ik er niet in. Zou het echt zo wezen dat de hele zaal gevuld was met 'bekommerden' of jongeren die de Heere Jezus in enigerlei mate hebben leren kennen in hun leven?