Uit jullie reacties begrijp ik dat het 'rouw in de kerk brengen' dus meer een vervanger is van de rouwdienst zoals die vaak in de kerk gehouden wordt i.p.v. thuis als familieaangelegenheid. Het komt dus landelijk verspreid voor, maar is waarschijnlijk een gebruik / traditie. Of het nu in elk kerkverband voorkomt is me niet duidelijk.

In onze gemeente wordt er nooit gezongen tijdens een rouwdienst tenzij de familie dit graag wil. Dan wordt het gedaan voordat de rouwdienst begint dus voordat de predikant of de ouderling de dienst leidt. Er wordt overigens ook niet gezongen wanneer een kind van God overleden is. Als ik eerlijk ben, vind ik het dan beter om geen onderscheid te maken. Is anders niet het gevaar groot dat de mens gaat bepalen of iemand een kind van God is (zingen / niet zingen bij een rouwdienst)?
Hier (GG) zijn we het niet zo gewend, wat mij betreft laat men het zo.

Als nieuwkomer op RF en starter van dit onderwerp verbaas ik overigens me over de kant waar dit onderwerp opgaat. Dat had ik niet verwacht... Beetje onervaren blijkbaar.

Ik dacht dat ik redelijk bekend was met de gebruiken binnen kerkelijk Nederland. Maar dat er gemeenten zijn waar er bij rouwdiensten niet gezongen wordt, wist ik echt niet. Bij ons heeft een rouwdienst meer een karakter van een eredienst, waarbij de psalmen, gelukkig, niet ontbreken.

Juist de psalmen kunnen toch zo verwoorden, wat ook in deze droevige omstandigheden beleefd wordt ?
En is de Heere het niet waard om altijd, in wat voor situatie ook, Zijn lof te bezingen ?

Wat ben ik blij dat we in de rouwdienst van mijn vader, uit volle borst konden zingen:

Maar 't vrome volk, in U verheugd,
Zal huppelen van zielevreugd,
Daar zij hun wens verkrijgen.
Hun blijdschap zal dan, onbepaald,
Door 't licht, dat van Zijn aanzicht straalt,
Ten hoogsten toppunt stijgen.
Heft Gode blijde psalmen aan;
Verhoogt, verhoogt voor Hem de baan;
Laat al wat leeft Hem eren.
Bereidt den weg, in Hem verblijd,
Die door de vlakke velden rijdt;
Zijn Naam is Heer' der heren.

Wat een troost. En wat konden de aanwezigen Hem de eer toebrengen: Laat al wat leeft Hem eren.

Zelfs bij het geopende graf hebben we gezongen: Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen!

Het was dan ook vreemd toen ik elders, eveneens in de GG de begrafenis van mijn Godvrezende ook meemaakte en daar geen noot gespeeld of gezongen werd.

Daarbij noemen we het vaakl rouwdienst. Bij mijn vader heb ik het ervaren als een dankdienst voor zijn leven. Hij heeft mij en vele anderen tot Christus mogen leiden. Hij is jong gestorven, maar ik heb aan hem meer gehad dan menigeen die 100 is geworden. Ik ben God nog dagelijks dankbaar dat Hij mij zo'n vader gaf. En van die dank wilde ik tijdens de dienst graag zingen en Hem de lof toebrengen.

Mooi is dat Denkertje. Zo hebben wij dat ervaren tijdens de begrafenis van m'n opa. Die mocht zingen: Dan ga ik op tot Gods altaren. Jammer dat ik hem niet echt heb gekend. Want ik was vrij jong. En tijdens de dienst werd er ook gezongen (en dat is pak hem weg zo'n 22 jaar geleden).

Ja, en de geloofsbelijdenis op de begraafplaats vind ik ook altijd indrukwekkend. Afgelopen jaar twee keer gezongen. Ik geloof in Vergeving der zonden, wederopstanding des vlezes, en een eeuwig leven. Wat troosvol en rijk als we dat zelfs bij het graf nog mogen zingen! Aan God alle eer.

Lassie schreef:(en dat is pak hem weg zo'n 22 jaar geleden).

nog nooit gehoord van deze uitdrukking!

vlinder schreef:

Lassie schreef:(en dat is pak hem weg zo'n 22 jaar geleden).

nog nooit gehoord van deze uitdrukking!

nee? ow vast een uitdrukking waar ik vandaan kom.

Lassie schreef:

vlinder schreef:

Lassie schreef:(en dat is pak hem weg zo'n 22 jaar geleden).

nog nooit gehoord van deze uitdrukking!

nee? ow vast een uitdrukking waar ik vandaan kom.

Nee. Wel eens: een pak en beet. Vind pak hem weg wel grappig.

Ik vind het op een begrafenis juist heel troostvol om te zingen.
Wat zou ik anders verdrinken in mijn verdriet om een geliefde, terwijl juist door het zingen er enorme troost over mij heen komt.
Vaak weet ik niet meer precies wat de voorganger gesproken heeft maar nog wel wat we hebben gezongen.
En inderdaad op het graf de geloofsbelijdenis, wat kan daar een getuigenis vanuit gaan.

Ik begrijp ook niet waarom het niet gedaan zou kunnen worden, wat daar dus achter zit.

Lassie schreef:

vlinder schreef:

Lassie schreef:(en dat is pak hem weg zo'n 22 jaar geleden).

nog nooit gehoord van deze uitdrukking!

nee? ow vast een uitdrukking waar ik vandaan kom.

pak 'm beet / pakweg

die zijn gangbaar

hier werden ze gemixt tot pak hem weg; typisch geval van contaminatie

ook als we niet uit vreugde om de eeuwige bestemming van de overledene kunnen zingen (omdat we bijvoorbeeld onzeker zijn over zijn eeuwige bestemming), kan het zingen nog goed zijn om het verdriet zelf op deze manier uit te spreken naar God.

Zita schreef:ook als we niet uit vreugde om de eeuwige bestemming van de overledene kunnen zingen (omdat we bijvoorbeeld onzeker zijn over zijn eeuwige bestemming), kan het zingen nog goed zijn om het verdriet zelf op deze manier uit te spreken naar God.

Inderdaad!

Ik ben nooit meer vergeten toen ik als jochie van een jaar of 7 bij een rouwdienst was van de zuster van onze GG dominee.
De kist stond voor de preekstoel, tijdens de dienst.
Aan het eind van de dienst werde kist de kerk uitgedragen en de gemeente zong:

Straks leidt men haar in staatsie, uit haar woning,
In kleding, rijk gestikt, tot haren Koning;
Zo treedt zij voort met al den maagdenstoet,
Die haar verzelt, U vrolijk tegemoet.
Zij zullen blij, geleid met lofgezangen,
De vreugde voen, die afstraalt van haar wangen.
Tot zij, waar elk gewaagt van haren lof,
Ter bruiloft treen in 't koninklijke hof.

Dat heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt.

Ik heb mijn wens op papier staan voor het geval ik kom te overlijden m.b.t. de rouwdienst.

Mijn wens is dat Gods lof wordt gezongen en Zijn Naam wordt grootgemaakt.
Dat het Evangelie van verzoening en genade wordt gebracht en aan het eind van de dienst ook de zegen van de Heere wordt uitgesproken door de predikant over de aanwezigen.

Heb er ook wat psalmen in genoemd, maar dat kan wel eens wijzigen, maar wat hierboven staat is voor mij 100% vast.

fluitje schreef:Ik heb mijn wens op papier staan voor het geval ik kom te overlijden m.b.t. de rouwdienst.

Mijn wens is dat Gods lof wordt gezongen en Zijn Naam wordt grootgemaakt.
Dat het Evangelie van verzoening en genade wordt gebracht en aan het eind van de dienst ook de zegen van de Heere wordt uitgesproken door de predikant over de aanwezigen.

Heb er ook wat psalmen in genoemd, maar dat kan wel eens wijzigen, maar wat hierboven staat is voor mij 100% vast.

Dat is mooi, en jij weet dat je wens ook gehonoreerd zal worden.
Ik heb het echter ook meegemaakt dat iemand op soortgelijke wijze een aantal wensen had m.b.t. zijn rouwdienst, maar de kerkenraad stak daar een stokje voor, want "zo zijn wij het hier niet gewend". De kinderen, die verspreid over het hele land woonden en geen van allen meer GG waren, hadden daar de grootste moeite mee. Dat leverde veel spanning en narigheid op.