Mara schreef:Nou uhm, wij hadden ooit een dominee die onverwacht kwam binnenwaaien.
Op maandagmorgen 9 uur bijv. in een gezin met kleine kinderen.
Hij kwam bij ons een keer, strijkplank met volle wasmand, stofzuiger lag breeduit, aanrecht vol afwas.
kortom chaos. (toevallig )
Zozo, zei hij veelbetekenend. Ik voelde dat ik knalrood werd.
Mijn man zei later, waarom ? Hij kwam toch onverwacht ? Dan gebeuren deze dingen soms.
Maar het voelde alsof ik in mn hemd stond.

U dan he
Ha ha, ja dat is zo.
Ik voelde me gewoon rood worden.
Hij was zelf nl supernetjes, zijn kinderen mochten niet eens even een jas over een stoel gooien.
Moest meteen aan de kapstok.
Zijn vrouw waste ws meteen de kopjes af, na het koffie drinken
Maar gek he, als ik spic en span zit, komt er nooit iemand

coupe soleil schreef:Je ziet bij vele voordeuren bordjes/bloembakjes staan met met "welcome" of "welkom". Ik betwijfel of je in elk geval wel zo welkom bent???

Dat valt vaak voes tegen. Weleens 'Nu we er toch zijn' gekeken?

helma schreef:en wij ondervonden gister aan de lijve dat je bij jet en jean onverwachts heel erg welkom wordt geheten

henriët schreef:

helma schreef:en wij ondervonden gister aan de lijve dat je bij jet en jean onverwachts heel erg welkom wordt geheten

Mara schreef:Het zegt iets over mij he ?
Kan er niet zo tegen kennelijk dat men mij zwak ziet, of niet helemaal zoals men denkt dat ik ben. pfft ingewikkeld, psych van de koude grond

MarthaMartha schreef:

Orchidee schreef:

MarthaMartha schreef:hier mag je altijd zomaar binnenlopen....

kijk, als we werken zijn we er niet natuurlijk, of als we boodschappen doen, of naar een verjaardag zijn, offe....

Dat is mooi en fijn, om zo gastvrij te zijn..................
Toen mijn jongste broer trouwde....4 jaar geleden......, had hij zelfs op de trouwkaaart iets over gastvrijheid gezegd, en hij had altijd de mond vol over:
Als ik nog eens trouw, ben je altijd welkom, de deur staat altijd voor je open..................
Ze hebben inmiddels 2 kinderen.....maar in die 4 jaar tijd heb ik het 3 a 4 x geprobeerd om even onverwachts een bakkie te komen doen.....(wonen 1 km verderop), maar heb me alle keren niet echt welkom gevoeld............alleen op een geplande verjaardag/ of visite
Ik heb dat eigenlijk met al m'n broers ( 4 wonen in hetzelfde dorp als ikzelf), voel me nooit vrij om onverwachts eens aan te waaien, en ze doen het zelf ook nooit, maar een afspraak maken gebeurt ook niet..............
Jammer vind ik dat, want op een verjaardag heb je in alle drukte niets aan elkaar.................
Maar goed, ik heb me er inmiddels bij neergelegd.....ze zullen wel geen behoefte hebben aan een bezoekje van "grote zus"
Bij m'n moeder kunnen we gelukkig wel altijd terecht

dat is jammer! Want dat kan juist zo gezellig zijn....
Hier hebben we een echte binnen-waai-cultuur....
In de familie, met vrienden onderling, in de gemeente ook wel, gewoon mensen waar je zo even heen kan (of ik dénk dat het kan).
Doordat iedereen dat doet is het makkelijk, als het niet gelegen komt dan draai je je om en ga je naar de volgende... daar doet niemand moeilijk over.
alleen als je er een eind voor moet rijden... dan bel ik wel even, mijn broer in zeeland bijvoorbeeld, zo ver voor niks is jammer.
Natuurlijk maken we soms ook afspraken, maar we waaien veel binnen....