Job schreef: ↑29 apr 2023, 22:47Ds. K. de Gier zegt er dit over. https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 1b409727d2 Ik vind de argumenten niet overtuigend. Zelf denk ik dat veel predikanten (ter rechterzijde misschien vooral?) gedragsmatig best wel veranderen onder het dragen van hun ambt, en dat het haast ondoenlijk is om hen weer een gewoon gemeentelid te laten zijn. Deze 'opvatting' van mezelf zet me wel aan het denken trouwens![]()
Ik meen dat er recent in het RD ook nog geschreven is over duur van roeping van predikant. Volgens mij oa ook door ds Zondag, in kerkrechtelijk opzicht. Kan het artikel nu niet zo snel meer terug vinden, maar volgens mij kwam men in dat artikel tot een andere conclusie.
Wat je tweede deel betreft, eens. Sommigen gedragen zich heel bijzonder. En denken een heel aparte positie te hebben. En drukken zichzelf in een bepaald keurslijf.
Dat zal deels door opvoeding/bakering etc komen. Het lijkt me sterk dat je dat op universiteiten of scholen meekrijgt.
Zal ook nog wel een generatie dingetje zijn. Bij de dokter, burgemeester en notaris is het er overal al af. Bij de predikant bestaat deze gekkigheid nog in bepaalde kringen. Maar wordt ook snel minder gelukkig.