MarthaMartha schreef:de eerste babywas zit in de wasmachine, straks lekker in het zonnetje drogen

lakentjes, luiers, washandjes, spuugdoekjes, pakjes....

ik kan het nog steeds haast niet geloven....

2,5 jaar geleden had je misschien niet gedacht dat je dit eens zou doen....

vlinder schreef:

MarthaMartha schreef:de eerste babywas zit in de wasmachine, straks lekker in het zonnetje drogen

lakentjes, luiers, washandjes, spuugdoekjes, pakjes....

ik kan het nog steeds haast niet geloven....

2,5 jaar geleden had je misschien niet gedacht dat je dit eens zou doen....

echt niet nee, dan stond je een kraamkadootje uit te zoeken voor anderen....
en nu hangt hier een wapperende baby was....

Voel me helemaal klein: geloofd zij de Heere, dag bij dag overlaadt Hij ons...

Mooi is dat toch? Heerlijk, gewoon lekker van genieten.

MarthaMartha schreef:

vlinder schreef:

MarthaMartha schreef:de eerste babywas zit in de wasmachine, straks lekker in het zonnetje drogen

lakentjes, luiers, washandjes, spuugdoekjes, pakjes....

ik kan het nog steeds haast niet geloven....

2,5 jaar geleden had je misschien niet gedacht dat je dit eens zou doen....

echt niet nee, dan stond je een kraamkadootje uit te zoeken voor anderen....
en nu hangt hier een wapperende baby was....

Voel me helemaal klein: geloofd zij de Heere, dag bij dag overlaadt Hij ons...

Heerlijk!
wat fijn!
Hem de eer!

een aantal tips over je eigen lichaamstaal, als je contact maakt met de baby......
1. Een ontspannen gezicht geeft een geruststellende boodschap aan de baby.
2. Een houding, waarbij je het kind kunt aankijken is fijn voor het kind. Je kunt dan ook eens naar de baby lachen, zodat de baby ook een lachend gezicht ziet en niet alleen maar een bezorgd gezicht. Teruglachen is dan voor de baby ook veel makkelijker. Oogcontact is daarbij erg belangrijk. Op de foto's van Klaus kun je prachtig 't begin van de glimlach van de pasgeborene zien.
3. Een ontspannen houding van jezelf en de baby waarin hij zich veilig voelt en zich kan ontspannen is belangrijk. Veel wisselen van houding geeft non-verbaal aan het kind de boodschap, dat je zelf onzeker bent of je hem wel zult kunnen troosten. In zijn beleving van "niet-lekker voelen" zoekt hij steun, ontspanning en zekerheid bij de ouder.
4. Op een sussende, geruststellende toon praten geeft de non-verbale boodschap dat het O.K. is. Het kind verstaat niet de woorden, maar begrijpt wel de tonen en de sfeer.
5. Hoge tonen werken uitnodigend en maken het kind alert. Het zal de ouders gaan aankijken en vaak zal de baby ook willen terugpraten met geluidjes.
6. "ja" - zeggen tegen de baby is van belang. Bijvoorbeeld: "Ja, pak je handje maar", "ja, kijk maar naar de lamp", "ja, laat maar een boertje", enz. Het kindje ervaart dat zijn initiatieven O.K. zijn.
7. Momenten zoeken waarop het kind aandachtig is geeft een positieve belevingssfeer.
8. Op sussende toon laten merken, dat je het signaal hebt ontvangen ("ja, mama zal je helpen, je vindt het niet zo fijn) geeft de baby veiligheid en een O.K.-gevoel. Daarna de stemming proberen om te draaien door tijdens alerte momenten op hoge toon te praten tegen de baby voorkomt het huilen.
9. Benoemen waar de baby naar kijkt om op deze manier zijn aandacht te vestigen op de wereld om hem heen en hem te richten op de omgeving, maakt de baby actief en alert. Daarover contact maken met de baby. (b.v. "Ja, dat is de lamp die je daar ziet, "ja, moet je zo naar buiten kijken, daar zijn de bomen, de lucht" etc.) helpt de baby om niet te gaan huilen.
10. In het begin zullen de ogenblikken, waarop het kind zijn aandacht op de omgeving richt nog kort en vluchtig zijn. Het kind leert zich op zijn omgeving te concentreren. Zijn mogelijkheden om zich te concentreren en weer te leren uit de interactie met de ouders zullen toenemen.
11. Benoemen in de "ja"-sfeer wat broertjes en zusjes wél kunnen helpt hen het goed te doen in plaats van ze alleen af te weren of te bekritiseren met een "nee, dag mag niet", "nee, laat dat".
12. Door te vertellen tegen de baby wat het andere kind aan het doen is, heb je makkelijk de aandacht verdeeld.

pppffff dat lijkt me echt bizar om zoiets mee te maken.

Lassie schreef:pppffff dat lijkt me echt bizar om zoiets mee te maken.

Het vriendinnetje wat bij Jetje speelt op dit moment kwam ook in de auto tijdens hoge snelheid naar t ziekenhuis rijdend ter wereld.
t Kind is een schat van een kind, snoesje en heeft daar zelf niets aan overgehouden.
De moeder zei wel dat het heel zwaar is, want dan doe je alles zelf, niemand is bij je.. als er iets fout gaat...
Ze moest zelf t kind opvangen, mondje schoonmaken en jas eromheen doen, en maar hopen dat t goed zou gaan. Ze zei dat je je dan als moeder zo enorm eenzaam voelt. ( dr man reed naar t ziekenhuis) Ze heeft t daar psychisch echt nog een poos moeilijk mee gehad.

Ja dat kan ik me goed voorstellen. Echt heftig hoor zoiets.

Toch gebeurt dit nog zeer regelmatig. Bij ons tijdje terug nog één op het voorterrein van het ziekenhuis. Personeel was brancard halen en floep, daar lag het kind op de automat....(De moeder was nog een verpleegkundige ook....)

henriët schreef:

Lassie schreef:pppffff dat lijkt me echt bizar om zoiets mee te maken.

Het vriendinnetje wat bij Jetje speelt op dit moment kwam ook in de auto tijdens hoge snelheid naar t ziekenhuis rijdend ter wereld.
t Kind is een schat van een kind, snoesje en heeft daar zelf niets aan overgehouden.
De moeder zei wel dat het heel zwaar is, want dan doe je alles zelf, niemand is bij je.. als er iets fout gaat...
Ze moest zelf t kind opvangen, mondje schoonmaken en jas eromheen doen, en maar hopen dat t goed zou gaan. Ze zei dat je je dan als moeder zo enorm eenzaam voelt. ( dr man reed naar t ziekenhuis) Ze heeft t daar psychisch echt nog een poos moeilijk mee gehad.

waarom stopte pa niet aan de kant van de weg om zijn vrouw te assisteren? Op een gegeven moment heb je toch wel door dat het geen succes meer is om door te crossen?

Ik denk dat je hoopt toch nog op tijd te komen en dat er dan sneller medische hulp is. Ik kan me dat wel voorstellen. En niet alle vaders zijn in dit stadium toerekeningsvatbaar...

vlinder schreef:Ik denk dat je hoopt toch nog op tijd te komen en dat er dan sneller medische hulp is. Ik kan me dat wel voorstellen. En niet alle vaders zijn in dit stadium toerekeningsvatbaar...

vlinder schreef:Ik denk dat je hoopt toch nog op tijd te komen en dat er dan sneller medische hulp is. Ik kan me dat wel voorstellen. En niet alle vaders zijn in dit stadium toerekeningsvatbaar...

We zullen het dan maar op die ontoerekenbaarheid houden. Want als moeder roept: o help, daar komt 'ie (ik neem maar aan dat het een stortbevalling oid is), dan lijkt mij dat je acuut in de ankers gaat en het kind opvangt en moeder assisteert.

Zita schreef:

vlinder schreef:Ik denk dat je hoopt toch nog op tijd te komen en dat er dan sneller medische hulp is. Ik kan me dat wel voorstellen. En niet alle vaders zijn in dit stadium toerekeningsvatbaar...

We zullen het dan maar op die ontoerekenbaarheid houden. Want als moeder roept: o help, daar komt 'ie (ik neem maar aan dat het een stortbevalling oid is), dan lijkt mij dat je acuut in de ankers gaat en het kind opvangt en moeder assisteert.

Sja, details over de gesteldheid van de vader tijdens de bevalling heb ik niet naar gevraagd...