Standen in het genadeleven

[Posthoorn]

Is het nodig voor zo'n quasi-grapje een hele lap tekst te quoten?

[Lilian197]

Wat ik mij steeds meer afvraag is , en ik stel de vraag uit bewogenheid, kunnen jullie zo gerust leven of anderen laten leven met het feit of je niet weet of jouw zonden zijn vergeven? Maar het eigenlijk wel zouden moeten weten? Waarom zo krampachtig willen vasthouden aan een ongezonde Of zelfs zondige situatie? Wanneer je zelf weet van verlossing is dat toch iets waar je ver van wilt blijven?

Ook ik zit op een camping en het is wat lastig om met de smartphone en citaten te werken. Misschien lukt het me later op de dag nog...

Verder vind ik het verdrietig en opvallend dat zodra er rustig zonder lelijke woorden gewezen wordt op onschriftuurlijk gedrag mbt geloven en wedergeboorte diegene gelijk in de schoenen wordt geschoven de warme toon niet vast te houden. Enkel omdat men niet meepraat met de anderen? Zo kan je dus nooit kritische kanttekeningen plaatsen.

1) Wat mij in deze discussie opvalt er zijn er die zeggen ja je moet van de zaligheid weten maar het is gewoon dat je dat niet altijd voelt en dan kunnen ervaringen bewijzen zijn. En dan vraag ik mij af mag je van een ongezonde situatie een gewone situatie maken? Of leert de Schrift ons te blijven bij wat je "geleerd" is.
2) Daarnaast zijn er die zeggen geloof en wedergeboorte uit elkaar te mogen halen. Want de Schrift doet dat ook, maar geven toe dat er geen teksten als bewijs genoemd kunnen worden. En als ene ds Kort dat wel gedaan heeft, wordt dat als magertjes beschouwd...
Verder wordt ds Doornebal aangevoerd om eigen gelijk te halen. Terwijl die ook niet met Schriftbewijs komt. Maar met beroep op oude schrijvers.
Dan vraag ik mij af. Van wie bent u? Van de Doornebal of van? En ja ik heb hem ook hoog staan. Maar ook kinderen van God kunnen dwalen. Dus wees dan als de Bereers die alles toetsen aan de Schrift. En daarom ook van mij de oproep. Kom met teksten. Want echt wanneer je weet van Christus te zijn kan en wil je geen genoegen nemen met mensen woorden. Maar alleen met het Woord Zelf.

Ik moest vannacht toch weer denken aan de geschiedenis met de koperen slang. De mensen werden pas genezen toen ze op het kruis zagen. Niet door er op te hopen dat ze misschien wel zouden genezen maar door daadwerkelijk te zien. Ook niet door zich misschien iets minder ziek te voelen of Omdat ze wat verlicht werden even in hun pijnlijke situatie maar niet te zien op het kruis.
Verder wisten ze dat ze genezen waren op het moment dat zij op het kruis zagen. Er waren er die niet geloofden en zagen, dus stierven. En wat denk je. Zouden zij die het wel "geloofden "
Maar niet zagen ook genezen zijn?
En waren ze al een beetje genezen als ze wel geloofden of wat verlichting voelden maar nog niet zagen?, en maakte God het Werk kennelijk niet af door hen niet het kruis te laten zien?

En ik kan mij zo voorstellen dat zij die genezen waren doordat zij zagen en het bijna niet konden geloven niet meer stervende te zijn, steeds weer op dat kruis zagen. Omdat ze wisten dat daar genezing was. Dat daar het Leven was en hun het leven geschonken werd. Ook al waren er de adders met hun dodelijke beten.

Ik wil hier wel op reageren met een paar opmerkingen:
1. Zonder zekerheid of je zonden vergeven zijn mag je geen rust hebben en anderen geen rust geven. Dus alles wat daartoe aanleiding geeft, is gevaarlijk.
2. Daarom moet ook levendmaking, wedergeboorte, rechtvaardiging dicht bij elkaar gehouden worden. Zien op de koperen slang = genezen worden. Niet eerder, en méér hoeft niet. Een beetje genezen zijn kan niet.
3. Keer op keer wil je suggereren dat degene die een standenleer verdedigt (ik niet) rust geeft buiten Christus. Dat is onjuist, al zit dat gevaar er wel in.
4. Misschien als gevolg van het gezelschapsleven, misschien wat anders, maar feit is dat er velen zijn van Gods volk die wel goed spraken over de Heere Jezus, maar niet zo duidelijk over rechtvaardiging. Alsof dat een nadere weldaad is die niet iedereen te beurt valt. Dat is toch echt nog wel iets anders dan 'wel wedergeboren, maar geen Christuskennis'. Dat mag je er ook niet van maken, want dan bestrijd je karikaturen.
Laat het dan dogmatisch aan alle kanten rammelen, en dat verdedig ik niet. Maar nogmaals, als ik iemand hoor die niet zo zeer over zijn eigen zonden en gebreken spreekt (want dat is geen leven), maar wel over het leven in Christus, dan hoor ik dat graag. Als zo iemand zichzelf niet zo rijk durft te rekenen, is dat voor hemzelf niet 'profijtelijk' maar ik zou niet durven zeggen dat iemand dan buiten Christus is, zonder iemand dan rust te geven - maar dat hoef je zo iemand niet te vertellen want dat weet hij zelf ook wel.
5. Dat je steeds karikaturen lijkt te maken, en daarom alles op scherp zet, bracht mij tot de opmerking over de ontbrekende warme toon. Die opmerking mag er nooit toe leiden dat er geen kritische opmerkingen meer geplaatst worden.
6. Je schrijft onder 1) het volgende: "Wat mij in deze discussie opvalt er zijn er die zeggen ja je moet van de zaligheid weten maar het is gewoon dat je dat niet altijd voelt en dan kunnen ervaringen bewijzen zijn." Ik weet niet of je het tegen mij zegt, maar hier klopt niets van. Dit zeg ik helemaal nooit.

Ad 1 zijn we over eens
Ad 2 idem
Ad 3 nee de standenleer kan er alleen zijn door leven voor wedergeboorte te plaatsen. Dus dan zijn de dorstigen in Jesaja 55 al wedergeboren. Zie mijn reactie aan Ad Anker eerder vandaag. Ad 4 niet duidelijk is wat anders dan niet. En daar reageer ik vooral op.
Ad 5 ook Jezus was erg scherp. Hij deed dat uit liefde tot heil van de ander. Scherp is wat anders dan warmte laten ontbreken.
Ad 6 meende ik toch uit je post te opmaken.doordat je zo m.i. krampachtig aan standenleer recht wil doen.

[Ad Anker]

Is het nodig voor zo'n quasi-grapje een hele lap tekst te quoten?

Inderdaad vervuilend en jammer.

[Ad Anker]

@Lilian, lees Jesaja 55 met de kanttekening maar eens rustig door. Jij maakt het wel creatief maar ik neem dat zo niet over...

Deze tekst is al meerdere malen besproken en daarover verschillen de meningen en dat vind ik overigens prima. Maar als ik de kanttekening volg die ook verwijst naar de zaligsprekingen gaat de theorie zoals jij die beschrijft al niet meer op.

[Lilian197]

@Lilian, lees Jesaja 55 met de kanttekening maar eens rustig door. Jij maakt het wel creatief maar ik neem dat zo niet over...

Deze tekst is al meerdere malen besproken en daarover verschillen de meningen en dat vind ik overigens prima. Maar als ik de kanttekening volg die ook verwijst naar de zaligsprekingen gaat de theorie zoals jij die beschrijft al niet meer op.

Ik heb de kanttekeningen hier niet. Misschien kan je het hier plaatsen? Anders moet je even wachten.

[Tiberius]

Die kan je via gbsdigitaal.nl raadplegen.

[Herman]

Die kan je via gbsdigitaal.nl raadplegen.

Of www.statenvertaling.nl

[Lilian197]

@Lilian, lees Jesaja 55 met de kanttekening maar eens rustig door. Jij maakt het wel creatief maar ik neem dat zo niet over...

Deze tekst is al meerdere malen besproken en daarover verschillen de meningen en dat vind ik overigens prima. Maar als ik de kanttekening volg die ook verwijst naar de zaligsprekingen gaat de theorie zoals jij die beschrijft al niet meer op.

Ik heb de kanttekeningen hier niet. Misschien kan je het hier plaatsen? Anders moet je even wachten.

In de zaligsprekingen gaat het over waar gelovigen. En waarvan in Mattheüs een aantal.aspecten worden belicht. En die niet in strijd kunnen zijn met de verkondiging van de apostelen. Anders zou Gods Woord tegenstrijdig zijn. In Jesaja gaat het over andere dorstigen de context van Jesaja is er een van een afvallig volk. Wat de dienst van de Heere heeft verlaten. In tegenstelling tot bij Mattheüs die gaan over de waar gelovigen. Niet uitputtend. Maar daarbij moet ook de apostelen gelezen worden wat zij over wedergeboorte zeggen. De kanttekeningen bij Jesaja gaat ervan uit dat de dorstigen in Jesaja waar gelovigen zijn kennelijk. Dat lijkt me zeer de vraag gelet op de context. Misschien dat de kanttekenaren beïnvloed zijn door een bepaalde heiligings opvatting?

[eilander]

6. Je schrijft onder 1) het volgende: "Wat mij in deze discussie opvalt er zijn er die zeggen ja je moet van de zaligheid weten maar het is gewoon dat je dat niet altijd voelt en dan kunnen ervaringen bewijzen zijn." Ik weet niet of je het tegen mij zegt, maar hier klopt niets van. Dit zeg ik helemaal nooit.

Ad 6 meende ik toch uit je post te opmaken.doordat je zo m.i. krampachtig aan standenleer recht wil doen.

Ik had gevraagd of je erkent dat het een worsteling kan zijn om niet op het gevoel te bouwen. Daarmee geef ik al aan dat ik die grond dus verwerp, maar dat dat voor een kind van God (ik denk elk kind van God) wel iets is dat steeds weer geleerd moet worden: ook geloven op het moment dat het zo anders gevoeld wordt in het hart. Of niet?
Ook voor eerdere ervaringen geldt dat. Deze mogen nooit de grond voor onze zaligheid zijn. Dat moet het Woord zijn.
Duidelijk zo?

[Johann Gottfried Walther]

@Lilian, lees Jesaja 55 met de kanttekening maar eens rustig door. Jij maakt het wel creatief maar ik neem dat zo niet over...

Deze tekst is al meerdere malen besproken en daarover verschillen de meningen en dat vind ik overigens prima. Maar als ik de kanttekening volg die ook verwijst naar de zaligsprekingen gaat de theorie zoals jij die beschrijft al niet meer op.

Ik heb de kanttekeningen hier niet. Misschien kan je het hier plaatsen? Anders moet je even wachten.

In de zaligsprekingen gaat het over waar gelovigen.

Dat is ook iets wat Luther aangeeft in zijn preken over de Zaligsprekingen, en ik meermaals genoemd heb.

[Piet Puk]

Is het nodig voor zo'n quasi-grapje een hele lap tekst te quoten?

Nee

[Ad Anker]

@Lilian, lees Jesaja 55 met de kanttekening maar eens rustig door. Jij maakt het wel creatief maar ik neem dat zo niet over...

Deze tekst is al meerdere malen besproken en daarover verschillen de meningen en dat vind ik overigens prima. Maar als ik de kanttekening volg die ook verwijst naar de zaligsprekingen gaat de theorie zoals jij die beschrijft al niet meer op.

Ik heb de kanttekeningen hier niet. Misschien kan je het hier plaatsen? Anders moet je even wachten.

In de zaligsprekingen gaat het over waar gelovigen. En waarvan in Mattheüs een aantal.aspecten worden belicht. En die niet in strijd kunnen zijn met de verkondiging van de apostelen. Anders zou Gods Woord tegenstrijdig zijn. In Jesaja gaat het over andere dorstigen de context van Jesaja is er een van een afvallig volk. Wat de dienst van de Heere heeft verlaten. In tegenstelling tot bij Mattheüs die gaan over de waar gelovigen. Niet uitputtend. Maar daarbij moet ook de apostelen gelezen worden wat zij over wedergeboorte zeggen. De kanttekeningen bij Jesaja gaat ervan uit dat de dorstigen in Jesaja waar gelovigen zijn kennelijk. Dat lijkt me zeer de vraag gelet op de context. Misschien dat de kanttekenaren beïnvloed zijn door een bepaalde heiligings opvatting?

Prima. Jij volgt de kanttekening niet. Ik respecteer je keuze. Maar vraag dan niet naar allerlei Schrift bewijzen. Snap je dat dit lastig wordt?

[liz boer]

Is het nodig voor zo'n quasi-grapje een hele lap tekst te quoten?

Nee

Och Pietje Puk is nu eenmaal een vrolijke postbode.

[Lilian197]

@Lilian, lees Jesaja 55 met de kanttekening maar eens rustig door. Jij maakt het wel creatief maar ik neem dat zo niet over...

Deze tekst is al meerdere malen besproken en daarover verschillen de meningen en dat vind ik overigens prima. Maar als ik de kanttekening volg die ook verwijst naar de zaligsprekingen gaat de theorie zoals jij die beschrijft al niet meer op.

Ik heb de kanttekeningen hier niet. Misschien kan je het hier plaatsen? Anders moet je even wachten.

In de zaligsprekingen gaat het over waar gelovigen. En waarvan in Mattheüs een aantal.aspecten worden belicht. En die niet in strijd kunnen zijn met de verkondiging van de apostelen. Anders zou Gods Woord tegenstrijdig zijn. In Jesaja gaat het over andere dorstigen de context van Jesaja is er een van een afvallig volk. Wat de dienst van de Heere heeft verlaten. In tegenstelling tot bij Mattheüs die gaan over de waar gelovigen. Niet uitputtend. Maar daarbij moet ook de apostelen gelezen worden wat zij over wedergeboorte zeggen. De kanttekeningen bij Jesaja gaat ervan uit dat de dorstigen in Jesaja waar gelovigen zijn kennelijk. Dat lijkt me zeer de vraag gelet op de context. Misschien dat de kanttekenaren beïnvloed zijn door een bepaalde heiligings opvatting?

Prima. Jij volgt de kanttekening niet. Ik respecteer je keuze. Maar vraag dan niet naar allerlei Schrift bewijzen. Snap je dat dit lastig wordt?

Nee want ik heb meerdere teksten genoemd, waar je niet op ingaat. En de kanttekeningen zijn niet de Schrift zelf. Dus blijft staan dat er wel schriftbewijzen van onze kant zijn. En niet vanuit jouw kant. Daarnaast heb ik volgens mij dr grote reformator Luther aan mijn zij. Maar de hoofdreden ligt in de Schrift zelf.

[Lilian197]

6. Je schrijft onder 1) het volgende: "Wat mij in deze discussie opvalt er zijn er die zeggen ja je moet van de zaligheid weten maar het is gewoon dat je dat niet altijd voelt en dan kunnen ervaringen bewijzen zijn." Ik weet niet of je het tegen mij zegt, maar hier klopt niets van. Dit zeg ik helemaal nooit.

Ad 6 meende ik toch uit je post te opmaken.doordat je zo m.i. krampachtig aan standenleer recht wil doen.

Ik had gevraagd of je erkent dat het een worsteling kan zijn om niet op het gevoel te bouwen. Daarmee geef ik al aan dat ik die grond dus verwerp, maar dat dat voor een kind van God (ik denk elk kind van God) wel iets is dat steeds weer geleerd moet worden: ook geloven op het moment dat het zo anders gevoeld wordt in het hart. Of niet?
Ook voor eerdere ervaringen geldt dat. Deze mogen nooit de grond voor onze zaligheid zijn. Dat moet het Woord zijn.
Duidelijk zo?

Ja duidelijk.