Geytenbeekje schreef:Godsbeeld, God is een verterend vuur, meer niet.
Dat is Hij voor de mensen die niet geloven, maar niet voor diegene die in Hem gelooft.
Maar goed dat durven ze dus niet te geloven en krijg je een cirkels waar men niet uitkomt, voor als als men in de preek vaak het woord bekommerd horen vallen.

Een eenzeidige boodschap kan een element zijn, dat ervoor zorgt dat sommigen van Gods kinderen in het duister blijven.

Maar we moeten ook niet vergeten dat er niemand is die naar God vraagt. Ook onder een rechte en evenwichtige bijbelse prediking zijn er velen die niet werkelijk tot Christus komen, vanwege het ongeloof van ons natuurlijke hart.

Uiteindelijk is het zo dat we van dood levend gemaakt moeten worden. En het evangelie moet inderdaad juist verkondigd worden, want dat is het zaad der wedergeboorte (1 Petrus 1:23).

eilander schreef:

Posthoorn schreef:

Ad Anker schreef:Hoe kan dat toch. Zekerheid over je staat is toch de begeerte van elke levende ziel. Toch zijn er weinigen, zo lees ik hier, in bepaalde kringen die die zekerheid hebben. En zich wel bij Gods volk rekenen. Hoe zit het dan met het 'er naar staan'. Wordt dat te weinig beoefend? Is het eigenlijk toch niet echt nodig? Ik zie hier zo'n spanningsveld in. Begrijp je me?

De vraag is: op welke grond rekent iemand zich bij Gods volk? En een vraag die mij erg bezighoudt, is: hoe komt dat er mensen jarenlang in bekommering blijven, zonder 'doorbrekend werk'?

Het lijkt mij helder dat hier een verband ligt met het onderwijs dat gegeven wordt onder de prediking.

Ik denk het ook. In alle voorzichtigheid. Ik versta het citaat van Erasmiaan echt wel. Het onderwijs in de prediking is wel van belang. Ik luisterde vanmorgen een preek van ds. Zoet die hij afgelopen zondag hield over Zondag 9. God als getrouw Vader in de Heere Jezus en de verzoening met een Drieenig God. Hij stelde de vraag: is dit te groot voor u? Hoe komt dat? Dat ligt aan uzelf. God belooft u deze zaken te leren als u Hem er om vraagt. U bidt dan dus te weinig.

Dat klinkt anders dan: ' niet iedereen komt zo ver' en ' Dat is een weldaad die niet iedereen ontvangt' etc.

Zolang in de prediking maar praktijk is dat 'er naar staan' noodzakelijk is omdat het anders eeuwig omkomen wordt. Dat is de klem. En dan ligt in elke geloofsdaad volkomen zekerheid. Dus in de prediking kan soms ook de nadruk liggen dat de zekerheid, beleefd in de ziel door het recht een beleving is die niet persé noodzakelijk is. En dan gaat het mis. Buiten Christus is het mis, in Christus is een eeuwige volheid en elk van Gods kind leert dat in dit leven.

Posthoorn schreef:

Bezorgd schreef:Dat denk ik ook.
Ik meen dat ds Moerkerken het ergens geschreven of gezegd heeft dat je wordt geleid zoals je ook gebakerd wordt.

Ik vraag het me af. Mensen kunnen een heel heldere bevatting hebben over de waarheid, en toch blind blijven voor de kern van het Evangelie. Het licht gaat maar niet op in de ziel.

Natuurlijk moeten de schellen van de ogen. Werk van de Geest. En de Heere is vrij hoe daarin te handelen. Ook qua tijd is er dan verschil.

Ik lees net post van Ad, ik denk dat dit het is.
Als missen , onzekerheid etc bijna als de waarheid wordt gezien en bepreekt, kan een mens in zijn gestaltes blijven hangen.

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:Met een bekommerde bedoel ik iemand die uitziet naar het heil, maar nog steeds de blijde boodschap van het Evangelie niet verstaat.

Niet verstaat of niet gelooft

Niet verstaan = niet geloven. Niet geloven komt door het niet verstaan.

Zijn ze dan bekommert of ongelovig?
Ik denk het laatste.

Jantje schreef:

Herman schreef:Maar wel met de klacht dat we zelf de Heilige Geest vaak en te veel bedroeven. Ik weeg dat element zwaarder.

Precies. Helemaal eens.

Nou, ik sluit met deze opmerking bij eilander aan terwijl jij het daar pertinent mee oneens bent. Daar lijkt me wat te wringen.

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:Met een bekommerde bedoel ik iemand die uitziet naar het heil, maar nog steeds de blijde boodschap van het Evangelie niet verstaat.

Niet verstaat of niet gelooft

Niet verstaan = niet geloven. Niet geloven komt door het niet verstaan.

Zijn ze dan bekommert of ongelovig?
Ik denk het laatste.

Ik vind dat een lastige vraag. Er is in elk geval geen sprake van een doorbrekend geloof. Maar is er helemaal geen geloof? Ik zou willen dat ik het antwoord op die vraag wist.

@posthoorn, zijn er voorbeelden uit de Bijbel mn. na Pinksteren, waar mensen het niet durven geloven of aannemen die toch onder de gelovige gerekend wordt?
Dat is onze enige leidraad, ik weet er geen.

samanthi schreef:@posthoorn, zijn er voorbeelden uit de Bijbel mn. na Pinksteren, waar mensen het niet durven geloven of aannemen die toch onder de gelovige gerekend wordt?
Dat is onze enige leidraad, ik weet er geen.

Nee, daarom is het antwoord op deze vraag niet zo gemakkelijk te geven. Want je wilt me toch niet vertellen dat in de Bijbel alle soorten gelovigen uitputtend beschreven zijn?

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:

samanthi schreef: Niet verstaat of niet gelooft

Niet verstaan = niet geloven. Niet geloven komt door het niet verstaan.

Zijn ze dan bekommert of ongelovig?
Ik denk het laatste.

Ik vind dat een lastige vraag. Er is in elk geval geen sprake van een doorbrekend geloof. Maar is er helemaal geen geloof? Ik zou willen dat ik het antwoord op die vraag wist.

Waarom?

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:@posthoorn, zijn er voorbeelden uit de Bijbel mn. na Pinksteren, waar mensen het niet durven geloven of aannemen die toch onder de gelovige gerekend wordt?
Dat is onze enige leidraad, ik weet er geen.

Nee, daarom is het antwoord op deze vraag niet zo gemakkelijk te geven. Want je wilt me toch niet vertellen dat in de Bijbel alle soorten gelovigen uitputtend beschreven zijn?

Nee uiteraard niet, maar er staan wel gelovige in die geloven. Hoe klein en aangevochten ook.
Alle brieven gaan over geloof in de Gekruisigde, als mensen er wetjes of iets anders bij verzinnen, noemt Paulus het eigenwillige godsdienst.

Wim Anker schreef:

Posthoorn schreef:Ik vind dat een lastige vraag. Er is in elk geval geen sprake van een doorbrekend geloof. Maar is er helemaal geen geloof? Ik zou willen dat ik het antwoord op die vraag wist.

Waarom?

Omdat ik dan zou weten of
1. zo iemand hard geslagen of zachtkens geleid moet worden;
2. er hoop is als iemand zo sterft.

Posthoorn schreef:

Wim Anker schreef:

Posthoorn schreef:Ik vind dat een lastige vraag. Er is in elk geval geen sprake van een doorbrekend geloof. Maar is er helemaal geen geloof? Ik zou willen dat ik het antwoord op die vraag wist.

Waarom?

Omdat ik dan zou weten of
1. zo iemand hard geslagen of zachtkens geleid moet worden;
2. er hoop is als iemand zo sterft.

Posthoorn, net als jij zou ik hier nooit stellige uitspraken over willen doen.

Echter, wanneer zo iemand dan toch een gelovige was, dan moet je je definitie van bekommerd toch bijstellen... want dan heeft zo'n persoon wel degelijk het Evangelie geloofd, al ging dat gepaard met weinig zekerheid en weinig troost, en veel bekommernis of zijn/haar geloof wel oprecht was.

J.C. Philpot schreef:

Geytenbeekje schreef:Godsbeeld, God is een verterend vuur, meer niet.
Dat is Hij voor de mensen die niet geloven, maar niet voor diegene die in Hem gelooft.
Maar goed dat durven ze dus niet te geloven en krijg je een cirkels waar men niet uitkomt, voor als als men in de preek vaak het woord bekommerd horen vallen.

Een eenzeidige boodschap kan een element zijn, dat ervoor zorgt dat sommigen van Gods kinderen in het duister blijven.

Maar we moeten ook niet vergeten dat er niemand is die naar God vraagt. Ook onder een rechte en evenwichtige bijbelse prediking zijn er velen die niet werkelijk tot Christus komen, vanwege het ongeloof van ons natuurlijke hart.

Uiteindelijk is het zo dat we van dood levend gemaakt moeten worden. En het evangelie moet inderdaad juist verkondigd worden, want dat is het zaad der wedergeboorte (1 Petrus 1:23).

Klare taal met name de laatste regels. Ik mis in veel discussies de noodzaak van het levend gemaakt worden. Neemt zeker niet weg dat al het andere absoluut waar is.

Valcke schreef:

Posthoorn schreef:

Wim Anker schreef:

Posthoorn schreef:Ik vind dat een lastige vraag. Er is in elk geval geen sprake van een doorbrekend geloof. Maar is er helemaal geen geloof? Ik zou willen dat ik het antwoord op die vraag wist.

Waarom?

Omdat ik dan zou weten of
1. zo iemand hard geslagen of zachtkens geleid moet worden;
2. er hoop is als iemand zo sterft.

Posthoorn, net als jij zou ik hier nooit stellige uitspraken over willen doen.

Echter, wanneer zo iemand dan toch een gelovige was, dan moet je je definitie van bekommerd toch bijstellen... want dan heeft zo'n persoon wel degelijk het Evangelie geloofd, al ging dat gepaard met weinig zekerheid en weinig troost, en veel bekommernis of zijn/haar geloof wel oprecht was.

Heel mooi Valcke, ik denk dat dit het punt is.

In het leven van zo iemand is er toch iets geweest van de liefde tot de Heere Jezus.
En een oud bevindelijk prediker heeft eens gezegd: hoe kun je Iemand liefhebben die je niet kent.
Daar ligt denk ik toch het geheim.

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:Met een bekommerde bedoel ik iemand die uitziet naar het heil, maar nog steeds de blijde boodschap van het Evangelie niet verstaat.

Niet verstaat of niet gelooft

Niet verstaan = niet geloven. Niet geloven komt door het niet verstaan.

Zijn ze dan bekommert of ongelovig?
Ik denk het laatste.

Ik denk dat ze bekommerd zijn, maar ze moeten worden aangesproken als ongelovigen. Niet om kleinen in de genade te vertrappen, maar ongelovigen krijgen ook die zeer goede boodschap. Dus er valt niets te vertrappen.

Als er wel iets vertrapt wordt, deugt de prediking van het oordeel niet. Maar dat is een heel ander probleem.