Volgens het RD sprak een dominee bij zijn intrede over 'een klein jongeling'.

Nu ben ik wel benieuwd of dat dialect is. Het gewone Nederlands zegt

'een kleine jongen', 'een klein meisje'; 'een kleine jongeman', 'een kleine jonge vrouw'.

Het zou dan toch 'een kleine jongeling' moeten zijn. Even los van de vraag waarom iemand het woord jongeling gebruikt in een preekthema, vind ik het belangrijk om te begrijpen hoe zoiets nu in de krant komt.

https://www.rd.nl/artikel/1077019-kand- ... -opheusden

In de avonddienst deed ds. Van Putten intrede, vanuit 1 Koningen 3:6-9a, met als thema: ”Het gebed van een klein jongeling aan het begin van het ambt”.

Zou dit niet een jongsken/ jongetje moeten zijn? Hoewel het woord jongelinc volgens het middelnederlands woordenboek ook 'zuigeling' kan betekenen. Maar dan snap ik nog niet waarom het niet 'kleine' is.

Ik heb het wel eens gehoord bij 'groot': een groot man.
Groot krijgt dan een andere betekenis; niet letterlijk groot, maar figuurlijk (van veel betekenis, of vermogend).
Wellicht is bij 'klein' hetzelfde mogelijk. Maar ik heb dat eerlijk gezegd nog nooit eerder gehoord of gelezen, zover ik weet.

Een groot man, inderdaad. Dat kan. Maar dan blijft het: 'een grote vrouw'.

Het woord kan ook zien op een vrouw (maar de bijbeltekst dan weer niet).

https://gtb.ivdnt.org/iWDB/search?actie ... &conc=true

Het eenvoudige antwoord is natuurlijk dat het zo ook in de SV-GBS staat, maar ik ben vooral benieuwd waarom.

In de epaper staat trouwens wel ‘kleine’.

Dat is dan misschien omdat het iemand opviel. Maar goed. De SV-GBS heeft toch heus 'klein'. Dat had ik eerst ook niet door, daar had ik beter mee kunnen beginnen. Maar dat zal vast opzettelijk zijn en ongetwijfeld is het ook taalkundig juist. Alleen begrijp ik nog niet hoe dan.

DDD schreef: ↑11 sep 2024, 18:05 Dat is dan misschien omdat het iemand opviel. Maar goed. De SV-GBS heeft toch heus 'klein'. Dat had ik eerst ook niet door, daar had ik beter mee kunnen beginnen. Maar dat zal vast opzettelijk zijn en ongetwijfeld is het ook taalkundig juist. Alleen begrijp ik nog niet hoe dan.

Je kan de vraag via Refoweb aan de GBS stellen of een mail sturen. Ouderling Van Belzen uit Leerdam zal je welwillend van een antwoord voorzien, is mijn ervaring.

Dus... als ik wat geef aan de GBS, dan wordt dat geld ook gebruikt om GG-lid antwoord te geven op zijn vragen

Maar even dit topic er bij gehaald voor het volgende:

schreef:"Het Woord kan weg zijn als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt"

Ik las dit in het verslag van het RD over de GBS toogdag. Het is een verkort citaat van ds. Verschuure. Hier het volledige citaat:

Ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente in Genemuiden, ziet dat het Woord nu nog niet weg is uit Nederland. „Er zijn nog nooit zo veel Bijbels in Nederland geweest als nu. En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.”

Ik zoek naar de duiding van deze zin: En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.

Als ik deze zin uit moet leggen is dat best lastig. Ik weet wat ‘beslag van het Woord’ is. Ik weet wat dat met je kan doen. Vaak is dat een heel persoonlijke zaak.

Maar in deze context dat het Woord ‘weg’ is als er geen beslag is, of dat dan de majesteit niet gevoeld wordt, hoe moet dat concreet vertaald worden? Hoe zou ik dat onze jeugd kunnen uitleggen?

Maanenschijn schreef: ↑14 okt 2024, 09:50 Maar even dit topic er bij gehaald voor het volgende:

schreef:"Het Woord kan weg zijn als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt"

Ik las dit in het verslag van het RD over de GBS toogdag. Het is een verkort citaat van ds. Verschuure. Hier het volledige citaat:

Ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente in Genemuiden, ziet dat het Woord nu nog niet weg is uit Nederland. „Er zijn nog nooit zo veel Bijbels in Nederland geweest als nu. En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.”

Ik zoek naar de duiding van deze zin: En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.

Als ik deze zin uit moet leggen is dat best lastig. Ik weet wat ‘beslag van het Woord’ is. Ik weet wat dat met je kan doen. Vaak is dat een heel persoonlijke zaak.

Maar in deze context dat het Woord ‘weg’ is als er geen beslag is, of dat dan de majesteit niet gevoeld wordt, hoe moet dat concreet vertaald worden? Hoe zou ik dat onze jeugd kunnen uitleggen?

ik denk door terug te grijpen op het eerste deel van het geciteerde; het aantal bijbels. Veel mensen hebben bijbels in hun huis staan voor de sier. Als men daarin niet meer leest het het woord van God niet echt voor degene gaat leven, is er geen beslag en zal het Woord verdwijnen, ondanks de vele bijbels in Nederland.

Maanenschijn schreef: ↑14 okt 2024, 09:50 Maar even dit topic er bij gehaald voor het volgende:

schreef:"Het Woord kan weg zijn als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt"

Ik las dit in het verslag van het RD over de GBS toogdag. Het is een verkort citaat van ds. Verschuure. Hier het volledige citaat:

Ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente in Genemuiden, ziet dat het Woord nu nog niet weg is uit Nederland. „Er zijn nog nooit zo veel Bijbels in Nederland geweest als nu. En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.”

Ik zoek naar de duiding van deze zin: En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.

Als ik deze zin uit moet leggen is dat best lastig. Ik weet wat ‘beslag van het Woord’ is. Ik weet wat dat met je kan doen. Vaak is dat een heel persoonlijke zaak.

Maar in deze context dat het Woord ‘weg’ is als er geen beslag is, of dat dan de majesteit niet gevoeld wordt, hoe moet dat concreet vertaald worden? Hoe zou ik dat onze jeugd kunnen uitleggen?

De eerste keer is het letterlijk, de tweede keer niet. Dat gebeurt volgens de predikant als 'het beslag wijkt' en 'de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt'
Ergens wonderlijk: het Woord heeft kracht, of wij die majesteit/dat beslag nu voelen of niet.

Maanenschijn schreef: ↑14 okt 2024, 09:50 Maar even dit topic er bij gehaald voor het volgende:

schreef:"Het Woord kan weg zijn als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt"

Ik las dit in het verslag van het RD over de GBS toogdag. Het is een verkort citaat van ds. Verschuure. Hier het volledige citaat:

Ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente in Genemuiden, ziet dat het Woord nu nog niet weg is uit Nederland. „Er zijn nog nooit zo veel Bijbels in Nederland geweest als nu. En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.”

Ik zoek naar de duiding van deze zin: En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.

Als ik deze zin uit moet leggen is dat best lastig. Ik weet wat ‘beslag van het Woord’ is. Ik weet wat dat met je kan doen. Vaak is dat een heel persoonlijke zaak.

Maar in deze context dat het Woord ‘weg’ is als er geen beslag is, of dat dan de majesteit niet gevoeld wordt, hoe moet dat concreet vertaald worden? Hoe zou ik dat onze jeugd kunnen uitleggen?

Je kunt als wandelaar in een drukke straat lopen en toch eenzaam voelen.
Tel het aantal Bijbels die bij u in huis liggen. Hoeveel Bijbels zijn er dan onder de kerkgangers?
Hoe komt het dat de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt?

Maanenschijn schreef: ↑14 okt 2024, 09:50 Maar even dit topic er bij gehaald voor het volgende:

schreef:"Het Woord kan weg zijn als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt"

Ik las dit in het verslag van het RD over de GBS toogdag. Het is een verkort citaat van ds. Verschuure. Hier het volledige citaat:

Ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente in Genemuiden, ziet dat het Woord nu nog niet weg is uit Nederland. „Er zijn nog nooit zo veel Bijbels in Nederland geweest als nu. En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.”

Ik zoek naar de duiding van deze zin: En toch kan het Woord weg zijn wanneer het beslag van het Woord wijkt; als de majesteit van dat Woord niet meer gevoeld wordt.

Als ik deze zin uit moet leggen is dat best lastig. Ik weet wat ‘beslag van het Woord’ is. Ik weet wat dat met je kan doen. Vaak is dat een heel persoonlijke zaak.

Maar in deze context dat het Woord ‘weg’ is als er geen beslag is, of dat dan de majesteit niet gevoeld wordt, hoe moet dat concreet vertaald worden? Hoe zou ik dat onze jeugd kunnen uitleggen?

Ik las het ook. Het is een citaat wat niet klopt omdat het menselijk geredeneer is. Het is van beneden naar boven redeneren. Gods eigen Woord weg omdat er geen beslag en geen gevoel meer is? Dat kan toch niet? Alsof de kracht van Gods Woord afhangt van iets in ons. Je kunt het ook omdraaien. Dan geef je de Heere de schuld: Omdat de Heere geen beslag meer geeft wijkt het Woord.

Want we zijn het er allemaal toch wel over eens dat 'beslag' een gave van God is, die krachtig werkt door Zijn Woord in zondaarsharten.

Het Woord kan weg zijn door ongeloof. Dat is Bijbels.

Maar goed, uiteindelijk je vraag: Hoe leg je het de jeugd uit. Iets in de trant van: je kunt veel Bijbels in je bezit hebben, je kunt ze lezen en heel veel van de Bijbel weten maar het komt erop aan dat je gelooft in de God van de Bijbel, Die tot je spreekt door Zijn Woord. Dan zal de Heilige Geest je leren wat Zijn Woord je te zeggen heeft: dat er verlossing is door het bloed van Christus. En diezelfde Bijbel roept je op tot dat geloof. Jezus zegt het zelf: Bekeert u en gelooft het evangelie. (Markus 1:15)

Ik dacht dat hij bedoelde dat bij bijbelvertalingen waarin de majesteit van het Woord niet aangevoeld wordt, ook het hele Woord zelf effectief verdwenen is.

Je kunt er dus veel kanten mee op.

Maanenschijn schreef: ↑14 okt 2024, 09:50 Maar in deze context dat het Woord ‘weg’ is als er geen beslag is, of dat dan de majesteit niet gevoeld wordt, hoe moet dat concreet vertaald worden? Hoe zou ik dat onze jeugd kunnen uitleggen?

Het gaat om een evenwicht tussen Woord en Geest. Dat is wat hier bedoelt wordt. Als je wel uit de bijbel leest, maar er volgt geen geloof en gehoorzaamheid, dan heeft het Woord geen kracht meer. Als er wel bijbels zijn, maar niemand leeft ernaar, dan is de bijbel een dode letter geworden.