eilander schreef:

Sheba schreef:

eilander schreef:Dit nog dan :
"Onlosmakelijk verbonden" hoeft toch niet te betekenen "gelijke status"?
Bij een wetsvoorstel hoort ook een memorie van toelichting, maar daarom hebben ze nog geen gelijke status.

Zo had ik dat inderdaad opgevat. Dat je ze ahw een gelijke status gaf.
Maar om de statenvertaling canoniek te noemen gaat mij echt veel te ver... Noem het niet canoniek.
Of geef met het gebruik van dat woord in iedergeval niet de indruk dat het die waarde heeft.
Want daar ligt juist een oorzaak van een groot deel van de vertaal en herhaal dusccussie en verwijten.

Ik snap je punt, maar zal er geen gehoor aan geven. En wel hierom: ik kan b.v. richting mijn kinderen niets met een houding van: ja de Bijbel is wel Gods Woord, maar niet in onze vertaling.
Wij zijn verantwoordelijk voor het doorgeven en uitleggen van een zo betrouwbaar mogelijke vertaling. Het werkt averechts als we dat begeleiden met het op losse schroeven zetten van de SV.

Wat is er mis mee om kinderen te vertellen dat de Bijbel in de SV die wij hebben een oudere zeer betrouwbare vertaling van Gods Woord is? Zoals de King James betrouwbaar is, is ook de SV betrouwbaar. Maar beide zijn vertalingen van het Woord van God. En daarom is o.a. studie blijvend nodig. Taal verandert, betekenissen veranderen. Voor je het weet begrijp je de vertaling verkeerd, en wordt Gods Woord verkeerd uitgelegd.

De SV is en blijft even dierbaar voor mij. Maar de vertaling blijkt niet meer toegankelijk voor velen. Het is om in de woorden van dr. P. de Vries te zeggen:
Het is niet reëel van mensen te vragen zich het zeventiende-eeuwse Nederlands eigen te maken om de Bijbel te lezen.
En voor hen die dat wel kunnen kan het ook niet kwalijk worden genomen dat zij die wel zo lezen.
Zet hij daarmee de SV op losse schroeven? M.i. niet.

De SV is en blijft een vertaling van Gods Woord. En aan een vertaling mag oneerbiedig gezegd gesleuteld worden in de goede zin van het woord. Maar aan Gods Woord zelf niet! Laten we dat onderscheid wel duidelijk blijven maken. En niet uit angst voor allerlei misvattingen de vertaling gelijk gaan stellen aan Gods Woord.

Voor je het weet zitten we in de Roomse sferen. Waar de Bijbel alleen door kerkelijk ingewijden kon worden gelezen in het latijn!

Je herhaalt alleen maar wat je eerder zei, en ik was dat ook weer van plan

eilander schreef:Ik snap je punt, maar zal er geen gehoor aan geven. En wel hierom: ik kan b.v. richting mijn kinderen niets met een houding van: ja de Bijbel is wel Gods Woord, maar niet in onze vertaling.
Wij zijn verantwoordelijk voor het doorgeven en uitleggen van een zo betrouwbaar mogelijke vertaling. Het werkt averechts als we dat begeleiden met het op losse schroeven zetten van de SV.

Wat vind je dan van de godsdienstleraar in het VO, die uitlegt wat de inspiratieleer betekent, en daarbij nadrukkelijk onder de aandacht brengt dat een vertaling, dus ook de SV, niet is geïnspireerd? Dat een vertaling fouten kan bevatten, en dat de oer-grondtekst niet meer beschikbaar is. Dat de overgeschreven teksten die we van de grondtekst hebben, hier en daar ook onvolkomenheden bevatten, maar dat die nooit de kern van de Bijbelse boodschap raken? Dat onfeilbaar dus niet hetzelfde is als foutloos, in onze 21e eeuwse betekenis van goed en fout.

Luther schreef: Dat een vertaling fouten kan bevatten, en dat de oer-grondtekst niet meer beschikbaar is. Dat de overgeschreven teksten die we van de grondtekst hebben, hier en daar ook onvolkomenheden bevatten, maar dat die nooit de kern van de Bijbelse boodschap raken? Dat onfeilbaar dus niet hetzelfde is als foutloos, in onze 21e eeuwse betekenis van goed en fout.

Daar ben ik het mee eens.
Zie alleen maar aan de verschillende versies die gebruikt worden als grondtekst met hierin enkele verschillen.
Daarnaast is de "kern" subjectief.

Luther schreef:

eilander schreef:Ik snap je punt, maar zal er geen gehoor aan geven. En wel hierom: ik kan b.v. richting mijn kinderen niets met een houding van: ja de Bijbel is wel Gods Woord, maar niet in onze vertaling.
Wij zijn verantwoordelijk voor het doorgeven en uitleggen van een zo betrouwbaar mogelijke vertaling. Het werkt averechts als we dat begeleiden met het op losse schroeven zetten van de SV.

Wat vind je dan van de godsdienstleraar in het VO, die uitlegt wat de inspiratieleer betekent, en daarbij nadrukkelijk onder de aandacht brengt dat een vertaling, dus ook de SV, niet is geïnspireerd? Dat een vertaling fouten kan bevatten, en dat de oer-grondtekst niet meer beschikbaar is. Dat de overgeschreven teksten die we van de grondtekst hebben, hier en daar ook onvolkomenheden bevatten, maar dat die nooit de kern van de Bijbelse boodschap raken? Dat onfeilbaar dus niet hetzelfde is als foutloos, in onze 21e eeuwse betekenis van goed en fout.

Met zijn theorie ben ik het wel eens, maar ik vraag me af of het erg nuttig is om de vertaling zo te relativeren. Er bestaat een kans dat jongeren ermee aan de haal gaan en zoiets hebben van: nou ja, het is allemaal niet zo betrouwbaar als er gezegd wordt, dus wat kan ik dan nog vertrouwen? Laat maar.

Dan vraag ik me af: kunnen we niet beter benadrukken dat de Bijbel Gods Woord is en dat de SV een zeer betrouwbare vertaling is? Ik denk van wel.

Misschien geldt hiervoor ook wel: worden als een kind. Als papa iets zegt, gaat het kind ook niet zitten letten op punten en komma's, maar aanvaardt eenvoudig wat er gezegd wordt. Daar ben ik meer jaloers op dan op iemand die bijzonder bedreven is in het achterhalen van vertaalfouten en -nuances.

eilander schreef:Met zijn theorie ben ik het wel eens, maar ik vraag me af of het erg nuttig is om de vertaling zo te relativeren. Er bestaat een kans dat jongeren ermee aan de haal gaan en zoiets hebben van: nou ja, het is allemaal niet zo betrouwbaar als er gezegd wordt, dus wat kan ik dan nog vertrouwen? Laat maar.

Het is ook maar één deel uit de totale les. En dit gevaar is zeker aan bod gekomen. Tegelijk werd inderdaad benadrukt wat jij hieronder zegt, met één extra nuance:

eilander schreef:Dan vraag ik me af: kunnen we niet beter benadrukken dat de Bijbel Gods Woord is en dat de SV een zeer betrouwbare vertaling is? Ik denk van wel.

Lees voor SV: (H)SV.

eilander schreef:Misschien geldt hiervoor ook wel: worden als een kind. Als papa iets zegt, gaat het kind ook niet zitten letten op punten en komma's, maar aanvaardt eenvoudig wat er gezegd wordt. Daar ben ik meer jaloers op dan op iemand die bijzonder bedreven is in het achterhalen van vertaalfouten en -nuances.

Ze zijn beide nodig. En onze jongeren moeten ook toegerust worden op de indringende vragen die op hen afkomen, zodra ze enkele jaren later de op dit punt nog relatief veilige omgeving van een refoschool verlaten.
Het is niet eerlijk om bij godsdienst op het VO alle moeilijke knopen en rauwe randen te omzeilen. Tegelijk is juist dat Woord, inclusief die moeilijkheden Gods Woord, dat ons in deze vorm is overgeleverd en al die eeuwen door met de mensen meegaat, waarmee de Heilige Geest harten wil openen.

Ik denk dat het ook afhangt van de leeftijd van die leerlingen. Een 5VWO'er kan dit als het goed is best goed aan. Voor een brugklasser brengt het misschien vragen en twijfels met zich mee waar hij nu nog niet aan toe is. Het hangt er ook van af hoeveel begeleiding je ze daarbij biedt, en hoeveel zicht je hebt op de twijfels die zouden kunnen ontstaan als je zaken die voor hen misschien automatisch vaststonden enigszins relativeert.

Zita schreef:Ik denk dat het ook afhangt van de leeftijd van die leerlingen. Een 5VWO'er kan dit als het goed is best goed aan. Voor een brugklasser brengt het misschien vragen en twijfels met zich mee waar hij nu nog niet aan toe is. Het hangt er ook van af hoeveel begeleiding je ze daarbij biedt, en hoeveel zicht je hebt op de twijfels die zouden kunnen ontstaan als je zaken die voor hen misschien automatisch vaststonden enigszins relativeert.

Uiteraard eens met deze nuancering. Ook terecht.
Tegelijk stel ik vast dat het best een beladen thema is, dat een beetje uit de weg gegaan wordt.

Degene die dit onderwerp aansnijdt, moet daarvoor al aan de leerlingen hebben laten merken zelf vanuit de Schrift te leven. Dan is voor de leerlingen al een stuk duidelijker dat tekstkritiek iets geheel anders is dan Schriftkritiek.

Mannetje schreef:Degene die dit onderwerp aansnijdt, moet daarvoor al aan de leerlingen hebben laten merken zelf vanuit de Schrift te leven. Dan is voor de leerlingen al een stuk duidelijker dat tekstkritiek iets geheel anders is dan Schriftkritiek.

Uiteraard!

Er schijnt nu ook een 'Psalmen met uitleg' van 'de Banier' te verschijnen. Prima natuurlijk maar waarom gewoon niet opgenomen in BMU vraag ik me dan af

FlyingEagle schreef:Er schijnt nu ook een 'Psalmen met uitleg' van 'de Banier' te verschijnen. Prima natuurlijk maar waarom gewoon niet opgenomen in BMU vraag ik me dan af

Goed voor de omzet van dit jaar [WINKING FACE]

FlyingEagle schreef:Er schijnt nu ook een 'Psalmen met uitleg' van 'de Banier' te verschijnen. Prima natuurlijk maar waarom gewoon niet opgenomen in BMU vraag ik me dan af

Waarom niet een psalmberijming kiezen die geen uitleg behoeft? Is het niet raar om vast te houden aan teksten die zonder uitleg niet te begrijpen zijn?

Hendrikus schreef:

FlyingEagle schreef:Er schijnt nu ook een 'Psalmen met uitleg' van 'de Banier' te verschijnen. Prima natuurlijk maar waarom gewoon niet opgenomen in BMU vraag ik me dan af

Waarom niet een psalmberijming kiezen die geen uitleg behoeft? Is het niet raar om vast te houden aan teksten die zonder uitleg niet te begrijpen zijn?

Eens maar datzelfde geldt voor de bijbel zelf, zullen we daar eens een discussie over voeren?

Huh, maar in de BMU staat er toch al uitleg in het Psalmboek?
Misschien maken ze nu ook losse Psalmboekjes met uitleg dan? (de PMU)