Pagina 56 van 56

Re: Zondagsheiliging

Geplaatst: 30 nov 2024, 21:37
door Hoopvol
huisman schreef: 30 nov 2024, 00:34
Valcke schreef: 29 nov 2024, 21:42
Hoopvol schreef: 29 nov 2024, 13:49
Posthoorn schreef: 29 nov 2024, 12:07 De grote verzoendag in elk geval met de hemelvaart.
Ik heb ooit namelijk eens gehoord dat deze drie feesten nog vervuld moeten worden. Dat dit in Openbaringen beschreven staat.. En dan zou de Grote Verzoendag de scheiding tussen goed en kwaad zijn. Het Loofhuttenfeest zou het ingaan zijn in het Hemelse Jeruzalem. Die profetie zou in Zach. 14:16 staan.

Weet je, ik weet het ook niet. Ik heb het een paar jaar geleden aan verschillende mensen, o.a. ambtsdragers gevraagd. Maar niemand heeft me een antwoord gegeven. En ik werd getriggerd door het antwoord van @Valcke, hij zei dat alle feesten in Christus vervuld zijn. En dan ben ik heel erg benieuwd hoe. En hoe dat geestelijk gezien opgevat moet worden.
Nu, allereerst is het zeker dat de hele ceremoniële wet zoals die aan Mozes gegeven was, niet meer van kracht is. Het waren inzettingen die eensdeels Christus', Zijn genade, Zijn werk, lijden en weldaden afschaduwden, en anderzijds instructies van zedelijke plichten gaven die voor de tijd van het Oude Testament vervuld moesten worden (Westminster Confessie XIX.3). Dus ook wanneer we niet precies weten hoe een ceremonie een type is geweest van Christus of van de weldaden van het NT, dan blijft toch staan dat Christus al deze zaken teniet gedaan heeft en dat ze dus geen geldende kracht meer hebben. Deze feesten stonden trouwens niet op zichzelf: ze gingen gepaard met offers in de tabernakel/tempel, wassingen, enzovoort. Ook deze begeleidende ceremoniën zijn in Christus vervuld.

De grote verzoendag: in Hebreeën 9 wordt er aan gerefereerd inclusief de vervulling door Christus, in het bijzonder vanaf vers 7. Uit dit hoofdstuk blijkt ook duidelijk dat deze mozaïsche inzettingen nu Christus gekomen hebben, geen betekenis meer hebben. En ook dingen die de apostel niet noemt, zijn vervuld. Neem bv. de twee bokken, die beide een voorafbeelding waren van Christus. Op de weggaande bok werden de zonden op het hoofd gelegd en deze bok werd weggeleid door een man "die voorhanden was" (denk dan ook aan Christus' kruisgang en Simon van Cyrene die "toevallig" daar was en Zijn kruis moest helpen dragen).

Het feest des geklanks kunnen we ook op diverse manieren geestelijk duiden. Idem het Loofhuttenfeest. Ik zal mij niet in de details verliezen, je kunt er o.a. over lezen bij Bierman (Mozes en Christus), Des Bergeries (De ontsluiering van Christus, in reprint te verkrijgen), H.F. Kohlbrugge, en vele anderen. En al kunnen we misschien niet alle bijzonderheden exact duiden, dan weten we nog dat met deze dagen en feesten de geestelijke weldaden die Christus verworven heeft, afgebeeld worden. Voor het loofhuttenfeest maakt ook Christus Zelf een hele duidelijke toepassing in Johannes 7 vanaf vs. 37, op Zichzelf, geestelijke weldaden en het werk van de Heilige Geest.
Nog 3 leestips:

1. Boom der belofte. Alexander Stewart. https://www.hertog.nl/artikel/978940291 ... qr=Stewart
2. Eeuwig klink het priesterlied. Ds. I. Kievit. https://www.hertog.nl/artikel/978907673 ... sqr=Kievit
3 Andrew Bonar zijn commentaar op Leviticus. Helaas alleen heel gedeeltelijk in het Nederlands vertaald. https://biblicalelearning.org/wp-conten ... iticus.pdf

Juist in deze O.T. stoffen blinkt de heerlijkheid van Christus.
Dankjewel beiden. Ik kom er nog op terug.

Re: Zondagsheiliging

Geplaatst: 04 dec 2024, 21:43
door Hoopvol
huisman schreef: 30 nov 2024, 00:34
Valcke schreef: 29 nov 2024, 21:42
Hoopvol schreef: 29 nov 2024, 13:49
Posthoorn schreef: 29 nov 2024, 12:07 De grote verzoendag in elk geval met de hemelvaart.
Ik heb ooit namelijk eens gehoord dat deze drie feesten nog vervuld moeten worden. Dat dit in Openbaringen beschreven staat.. En dan zou de Grote Verzoendag de scheiding tussen goed en kwaad zijn. Het Loofhuttenfeest zou het ingaan zijn in het Hemelse Jeruzalem. Die profetie zou in Zach. 14:16 staan.

Weet je, ik weet het ook niet. Ik heb het een paar jaar geleden aan verschillende mensen, o.a. ambtsdragers gevraagd. Maar niemand heeft me een antwoord gegeven. En ik werd getriggerd door het antwoord van @Valcke, hij zei dat alle feesten in Christus vervuld zijn. En dan ben ik heel erg benieuwd hoe. En hoe dat geestelijk gezien opgevat moet worden.
Nu, allereerst is het zeker dat de hele ceremoniële wet zoals die aan Mozes gegeven was, niet meer van kracht is. Het waren inzettingen die eensdeels Christus', Zijn genade, Zijn werk, lijden en weldaden afschaduwden, en anderzijds instructies van zedelijke plichten gaven die voor de tijd van het Oude Testament vervuld moesten worden (Westminster Confessie XIX.3). Dus ook wanneer we niet precies weten hoe een ceremonie een type is geweest van Christus of van de weldaden van het NT, dan blijft toch staan dat Christus al deze zaken teniet gedaan heeft en dat ze dus geen geldende kracht meer hebben. Deze feesten stonden trouwens niet op zichzelf: ze gingen gepaard met offers in de tabernakel/tempel, wassingen, enzovoort. Ook deze begeleidende ceremoniën zijn in Christus vervuld.

De grote verzoendag: in Hebreeën 9 wordt er aan gerefereerd inclusief de vervulling door Christus, in het bijzonder vanaf vers 7. Uit dit hoofdstuk blijkt ook duidelijk dat deze mozaïsche inzettingen nu Christus gekomen hebben, geen betekenis meer hebben. En ook dingen die de apostel niet noemt, zijn vervuld. Neem bv. de twee bokken, die beide een voorafbeelding waren van Christus. Op de weggaande bok werden de zonden op het hoofd gelegd en deze bok werd weggeleid door een man "die voorhanden was" (denk dan ook aan Christus' kruisgang en Simon van Cyrene die "toevallig" daar was en Zijn kruis moest helpen dragen).

Het feest des geklanks kunnen we ook op diverse manieren geestelijk duiden. Idem het Loofhuttenfeest. Ik zal mij niet in de details verliezen, je kunt er o.a. over lezen bij Bierman (Mozes en Christus), Des Bergeries (De ontsluiering van Christus, in reprint te verkrijgen), H.F. Kohlbrugge, en vele anderen. En al kunnen we misschien niet alle bijzonderheden exact duiden, dan weten we nog dat met deze dagen en feesten de geestelijke weldaden die Christus verworven heeft, afgebeeld worden. Voor het loofhuttenfeest maakt ook Christus Zelf een hele duidelijke toepassing in Johannes 7 vanaf vs. 37, op Zichzelf, geestelijke weldaden en het werk van de Heilige Geest.
Nog 3 leestips:

1. Boom der belofte. Alexander Stewart. https://www.hertog.nl/artikel/978940291 ... qr=Stewart
2. Eeuwig klink het priesterlied. Ds. I. Kievit. https://www.hertog.nl/artikel/978907673 ... sqr=Kievit
3 Andrew Bonar zijn commentaar op Leviticus. Helaas alleen heel gedeeltelijk in het Nederlands vertaald. https://biblicalelearning.org/wp-conten ... iticus.pdf

Juist in deze O.T. stoffen blinkt de heerlijkheid van Christus.
Allereerst heel erg bedankt voor de antwoorden. Het heeft me de laatste dagen heel veel te zeggen gehad. Ik heb er voornamelijk Kohlbrugge op nageslagen omdat ik daar een aantal boeken van heb. In het boek waarin hij Leviticus 16 behandeld staat een voorwoord met daarin een verklaring over de gehele offerdienst onder het oude verbond. En ja, dat heeft me echt heel veel te zeggen gehad. Ook Hebreeën 9. Dat de hogepriester eenmaal in het jaar in in het Heilige der Heiligen inging, niet zonder bloed. En dat Christus, de Hogepriester der toekomende goederen, gekomen zijnde, is door de meerdere en volmaakteren tabernakel, niet met handen gemaakt, dat is niet van dit maaksel, niet door het bloed der kalveren en bokken, maar door Zijn Eigen bloed, eenmaal ingegaan in het Heiligdom, een eeuwige verlossing teweeggebracht hebbende.
Kohlbrugge schrijft in een preek over Hebreeën 9:27 en 28 over dat Offer, wat eenmaal is geofferd. Tegenover de dood die we eenmaal moeten aandoen. En daarin schrijft hij hoe de Joden, op de Grote Verzoendag, afwachten. De hogepriester ging het het bloed, met de zonde, in het Heilige. Hij besprengde het Voorhangsel. Als de hogepriester het Heilige der Heiligen inging besprengde hij zevenmaal de Ark des verbonds en het verzoendeksel. En dan deelde de HEERE Zijn genade, Zijn vrede en Zijn zegen mee aan de hogepriester zodat de hogepriester dat het volk kon meedelen. Het volk wachtte in afwachting: zouden we verteerd worden of is er genade? En dat de hogepriester dan niet met de zonde terug komt maar met genade, dat is zo'n onuitsprekelijk wonder. Voor een volk wat het elke keer weer verprutst. Maar ook nergens anders te kunnen rusten in Jezus Christus en Die gekruisigd. In Zijn bloed. Want zonder bloedstorting geschied geen vergeving.
Ik kan het je niet vertellen hoe ontzettend bijzonder dit is, ik heb er eigenlijk geen woorden voor.