Luther schreef:Wat een vreemde reacties hier. Ik ben het met ds. Harinck eens, hoe pijnlijk en hartverscheurend dat ook is. En het is uiteraard duidelijk dat ds. Harinck het hier niet heeft over 13, 14-jarigen, maar over oudere jeugd. Het lijkt me volstrekt normaal dat kinderen zich aanpassen aan de regels die in huis gelden, ook als ze meerderjarig zijn.

Dat laatste laat uiteraard onverlet dat er dan al heel veel gepasseerd is aan conflicten e.d. Er is dan ook al heel vaak gepasseerd dat er uit liefde is gewaarschuwd, en dat de consequenties ook zijn benoemd. Maar als keer op keer blijkt dat het gezinsgebed wordt verstoord, het Bijbellezen belachelijk wordt gemaakt (ik noem maar wat), dan is dat een situatie die niet houdbaar is.

Dan onderschat je toch denk ik, de invloed van een verdrietige vader en een biddende moeder.
Als je het kind de deur uitzet, ben je het contact kwijt.
Vraag eens aan ouders die dit overkomen is, hoe dit voelt! Het contact kwijtraken met je kind, dan ben je in de rouw, zonder een dode.

Ds Harinck heeft het niet over een bepaalde leeftijd. Als ze op een zekere leeftijd komen, gaan ze toch wel de deur uit (op een uitzondering na).
Maar zoals ik het lees, zou je dit ook moeten doen als ze 18 of 19 zijn.
In mijn beleving zijn ze dan echt tot op zekere hoogte nog wel te beinvloeden. Maar niet met de botte bijl en harde woorden!

Luther schreef:Wat een vreemde reacties hier. Ik ben het met ds. Harinck eens, hoe pijnlijk en hartverscheurend dat ook is. En het is uiteraard duidelijk dat ds. Harinck het hier niet heeft over 13, 14-jarigen, maar over oudere jeugd. Het lijkt me volstrekt normaal dat kinderen zich aanpassen aan de regels die in huis gelden, ook als ze meerderjarig zijn.

Dat laatste laat uiteraard onverlet dat er dan al heel veel gepasseerd is aan conflicten e.d. Er is dan ook al heel vaak gepasseerd dat er uit liefde is gewaarschuwd, en dat de consequenties ook zijn benoemd. Maar als keer op keer blijkt dat het gezinsgebed wordt verstoord, het Bijbellezen belachelijk wordt gemaakt (ik noem maar wat), dan is dat een situatie die niet houdbaar is.

Helemaal eens.
En het zijn maar een paar vreemde reacties, hoor.

Luther schreef:Wat een vreemde reacties hier. Ik ben het met ds. Harinck eens, hoe pijnlijk en hartverscheurend dat ook is. En het is uiteraard duidelijk dat ds. Harinck het hier niet heeft over 13, 14-jarigen, maar over oudere jeugd. Het lijkt me volstrekt normaal dat kinderen zich aanpassen aan de regels die in huis gelden, ook als ze meerderjarig zijn.

Dat laatste laat uiteraard onverlet dat er dan al heel veel gepasseerd is aan conflicten e.d. Er is dan ook al heel vaak gepasseerd dat er uit liefde is gewaarschuwd, en dat de consequenties ook zijn benoemd. Maar als keer op keer blijkt dat het gezinsgebed wordt verstoord, het Bijbellezen belachelijk wordt gemaakt (ik noem maar wat), dan is dat een situatie die niet houdbaar is.

Mee eens, ik moest denken aan Eli, die zweeg ook en wat waren de consequenties?

Luther schreef:Wat een vreemde reacties hier.

Dat vind ik wederzijds.

Je kind het huis uit zetten is een vorm van geweld. En als de reden is het niet willen bidden of Bijbellezen, is het helemaal absurd. Alsof wij, kleine en beperkte volwassenen, altijd willen bidden of Bijbellezen.

Orchidee schreef:

Luther schreef:Wat een vreemde reacties hier.

Dat vind ik wederzijds.

Heb je ook nog argumenten?

Pimpelmees schreef:Je kind het huis uit zetten is een vorm van geweld. En als de reden is het niet willen bidden of Bijbellezen, is het helemaal absurd. Alsof wij, kleine en beperkte volwassenen, altijd willen bidden of Bijbellezen.

Hoe zou jij er dan mee omgaan? Hij mag voor het bidden weg gaan van de tafel of welke oplossing zie jij..

Mara schreef:

Luther schreef:Wat een vreemde reacties hier. Ik ben het met ds. Harinck eens, hoe pijnlijk en hartverscheurend dat ook is. En het is uiteraard duidelijk dat ds. Harinck het hier niet heeft over 13, 14-jarigen, maar over oudere jeugd. Het lijkt me volstrekt normaal dat kinderen zich aanpassen aan de regels die in huis gelden, ook als ze meerderjarig zijn.

Dat laatste laat uiteraard onverlet dat er dan al heel veel gepasseerd is aan conflicten e.d. Er is dan ook al heel vaak gepasseerd dat er uit liefde is gewaarschuwd, en dat de consequenties ook zijn benoemd. Maar als keer op keer blijkt dat het gezinsgebed wordt verstoord, het Bijbellezen belachelijk wordt gemaakt (ik noem maar wat), dan is dat een situatie die niet houdbaar is.

Dan onderschat je toch denk ik, de invloed van een verdrietige vader en een biddende moeder.
Als je het kind de deur uitzet, ben je het contact kwijt.
Vraag eens aan ouders die dit overkomen is, hoe dit voelt! Het contact kwijtraken met je kind, dan ben je in de rouw, zonder een dode.

Met name over die biddende moeder heb ik wel een vraag. Het lijkt hier alsof je daardoor invloed wilt laten uitoefenen. Maar het is toch zo dat we het van de Heere moeten verwachten?
Andersom gesteld: je zou ook kunnen zeggen dat jij de invloed van het gebed onderschat. Daar is geen contact met je kind voor nodig, hoewel ik zeker begrijp hoeveel pijn dit doet.
Zoals Wulfert Floor zei: eerst praat je met je kinderen over God, er kan een tijd komen dat je met God praat over je kinderen.

Mara schreef:

Luther schreef:Wat een vreemde reacties hier. Ik ben het met ds. Harinck eens, hoe pijnlijk en hartverscheurend dat ook is. En het is uiteraard duidelijk dat ds. Harinck het hier niet heeft over 13, 14-jarigen, maar over oudere jeugd. Het lijkt me volstrekt normaal dat kinderen zich aanpassen aan de regels die in huis gelden, ook als ze meerderjarig zijn.

Dat laatste laat uiteraard onverlet dat er dan al heel veel gepasseerd is aan conflicten e.d. Er is dan ook al heel vaak gepasseerd dat er uit liefde is gewaarschuwd, en dat de consequenties ook zijn benoemd. Maar als keer op keer blijkt dat het gezinsgebed wordt verstoord, het Bijbellezen belachelijk wordt gemaakt (ik noem maar wat), dan is dat een situatie die niet houdbaar is.

Dan onderschat je toch denk ik, de invloed van een verdrietige vader en een biddende moeder.
Als je het kind de deur uitzet, ben je het contact kwijt.
Vraag eens aan ouders die dit overkomen is, hoe dit voelt! Het contact kwijtraken met je kind, dan ben je in de rouw, zonder een dode.

Ds Harinck heeft het niet over een bepaalde leeftijd. Als ze op een zekere leeftijd komen, gaan ze toch wel de deur uit (op een uitzondering na).
Maar zoals ik het lees, zou je dit ook moeten doen als ze 18 of 19 zijn.
In mijn beleving zijn ze dan echt tot op zekere hoogte nog wel te beinvloeden. Maar niet met de botte bijl en harde woorden!

Uiteraard heeft ds. Harinck het niet of 13- of 14-jarigen, zoals hier en daar gesuggereerd wordt. Dan mag je niet eens uit elkaar gaan als ouders en kind. En natuurlijk is het ieders opdracht om zolang mogelijk te praten, te wijzen, te bidden, etc. zeker! Lees daarvoor het boekje van ds. Harinck helemaal en laat je zeker niet op hol jagen door CIP.nl.
Het punt dat ds. Harinck wil maken, is m.i. dit: kinderen zullen zich moeten voegen naar de huisregels. Dat betekent o.a. dit: als ze nog geen 18 zijn, zullen ze zich moeten neerleggen bij het feit dat er aan tafel gebeden en gelezen wordt. Dan mag je als ouders ook eisen dat ze aanwezig zijn, blijven zitten en dat respecteren. In het geval dat elke maaltijd het bidden verstoord wordt, elke kerkgang betwist wordt, het Bijbellezen verstoord wordt, dan komt er een moment om met die meerderjarige in gesprek te gaan en duidelijk te maken dat het samen in 1 huis wonen, niet meer gaat. Dat is iets anders dan 'je kind buiten de deur zetten'. En ook iets anders dan de botte bijl. Volgens mij onderschat je de macht van de boze, die niets liever ziet dan dan kinderen des verbonds geheel breken met God en Zijn Woord.

Auto schreef:
Mee eens, ik moest denken aan Eli, die zweeg ook en wat waren de consequenties?

Tussen zwijgen en een liefdeloze uithuisplaatsing, zitten nog nuances.
Het is jammer dat we niet weten om welke leeftijd het gaat.
Een "spotter" van 26 is natuurlijk een ander verhaal dan een late puber.

Mara schreef:

Auto schreef:
Mee eens, ik moest denken aan Eli, die zweeg ook en wat waren de consequenties?

Tussen zwijgen en een liefdeloze uithuisplaatsing, zitten nog nuances.
Het is jammer dat we niet weten om welke leeftijd het gaat.
Een "spotter" van 26 is natuurlijk een ander verhaal dan een late puber.

Zoals Luther aangeeft het gaat hier zeker niet om kinderen van 13-16. Deze zouden mogelijk wel uit het huis geplaatst kunnen worden maar dat is niet uit huis gezet worden. Ik neem aan dat we het hebben over +/- 18 en ouder. Waarbij 18 toch nog redelijk jong kan zijn

Wittewrongel schreef:

Pimpelmees schreef:Je kind het huis uit zetten is een vorm van geweld. En als de reden is het niet willen bidden of Bijbellezen, is het helemaal absurd. Alsof wij, kleine en beperkte volwassenen, altijd willen bidden of Bijbellezen.

Hoe zou jij er dan mee omgaan? Hij mag voor het bidden weg gaan van de tafel of welke oplossing zie jij..

Dat zou een oplossing kunnen zijn ja. Je kunt als ouders ook voor je kind bidden als het kind nog in huis woont. Als je je kind uit huis zet, gaat er veel kapot.

Pimpelmees schreef:

Wittewrongel schreef:

Pimpelmees schreef:Je kind het huis uit zetten is een vorm van geweld. En als de reden is het niet willen bidden of Bijbellezen, is het helemaal absurd. Alsof wij, kleine en beperkte volwassenen, altijd willen bidden of Bijbellezen.

Hoe zou jij er dan mee omgaan? Hij mag voor het bidden weg gaan van de tafel of welke oplossing zie jij..

Dat zou een oplossing kunnen zijn ja. Je kunt als ouders ook voor je kind bidden als het kind nog in huis woont. Als je je kind uit huis zet, gaat er veel kapot.

Maar hoe verklaar je het dan tegen over je andere kinders? "Peter koos om niet meer mee te doen met bidden" Oftewel de kinderen krijgen zelf de keuze al? Is het niet zo dat we ze moeten corrigeren als ze de verkeerde kant opgaan? En consequent moeten zijn met de regels die wij als ouders hebben opgesteld?

Wittewrongel schreef:

Pimpelmees schreef:

Wittewrongel schreef:

Pimpelmees schreef:Je kind het huis uit zetten is een vorm van geweld. En als de reden is het niet willen bidden of Bijbellezen, is het helemaal absurd. Alsof wij, kleine en beperkte volwassenen, altijd willen bidden of Bijbellezen.

Hoe zou jij er dan mee omgaan? Hij mag voor het bidden weg gaan van de tafel of welke oplossing zie jij..

Dat zou een oplossing kunnen zijn ja. Je kunt als ouders ook voor je kind bidden als het kind nog in huis woont. Als je je kind uit huis zet, gaat er veel kapot.

Maar hoe verklaar je het dan tegen over je andere kinders? "Peter koos om niet meer mee te doen met bidden" Oftewel de kinderen krijgen zelf de keuze al? Is het niet zo dat we ze moeten corrigeren als ze de verkeerde kant opgaan? En consequent moeten zijn met de regels die wij als ouders hebben opgesteld?

Wij moeten kinderen inderdaad erop wijzen als ze een verkeerde kant op gaan. Maar dat zelf corrigeren kunnen wij niet. Probeer een kind maar eens te dwingen om te bidden ...

Wittewrongel schreef:
Maar hoe verklaar je het dan tegen over je andere kinders? "Peter koos om niet meer mee te doen met bidden" Oftewel de kinderen krijgen zelf de keuze al? Is het niet zo dat we ze moeten corrigeren als ze de verkeerde kant opgaan? En consequent moeten zijn met de regels die wij als ouders hebben opgesteld?

Ik weet niet of jij kinderen hebt en of ze al wat ouder zijn?
Maar in veel gezinnen is een kind (of meer) dat buiten de kaders kan geraken.
Dus dan heb je ook wat uit te leggen aan je andere kinderen.
Inmiddels weet ik wel: kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen.