Maatregelen kerk ivm coronavirus

[Maanenschijn]

Op uitdrukkelijk verzoek heeft de dominee ons gevraagd om de kerkdiensten van aanstaande zondaf alleen met geluid (dus zonder beeld) uit te zenden als hij voorgaat. Om diverse persoonlijke redenen heeft hij veel moeite met het preken voor een camera.

Bron: nieuwsflits van hedenmorgen in onze gemeente.

Ik vind het erg moelijk, al zal het de prediking niet in de weg staan.

Een enkele keer komt dat bij ons ook voor, maar dan staat de camera gewoon de hele dienst gericht op het psalmbord. Ik vind het wel mooi dat daarin de vraag van de predikant gerespecteerd word.

[GerefGemeente-lid]

Het hoeft niet te betekenen dat hij voortaan niet meer komt, natuurlijk.

Nee, ik hoop dat hij gewoon blijft komen. Hij is tenslotte de consulent en staat nog enkele keren op dit jaar.

Een enkele keer komt dat bij ons ook voor, maar dan staat de camera gewoon de hele dienst gericht op het psalmbord. Ik vind het wel mooi dat daarin de vraag van de predikant gerespecteerd wordt.

De kerkenraad heeft met het verzoek ingestemd, omdat het vrij kort dag was en ook de bediening van de Heilige Doop zal plaatsvinden. Ze gaan zich tijdens de aankomende kerkenraadsvergadering van half januari wel erop beraden hoe ze met deze verzoeken in de toekomst zullen omgaan.

[GerefGemeente-lid]

Ik vind het moeilijk dat jij het moeilijk vindt. Ds. zal er een goede reden voor hebben. Wie ben jij om daar nu iets van te vinden?

Wie ben je als dominee om je niet te schikken naar het standpunt van een autonome kerkenraad? Bovendien is hij eerder altijd gewoon in beeld geweest.

[Geytenbeekje]

Het hoeft niet te betekenen dat hij voortaan niet meer komt, natuurlijk.

Nee, ik hoop dat hij gewoon blijft komen. Hij is tenslotte de consulent en staat nog enkele keren op dit jaar.

Een enkele keer komt dat bij ons ook voor, maar dan staat de camera gewoon de hele dienst gericht op het psalmbord. Ik vind het wel mooi dat daarin de vraag van de predikant gerespecteerd wordt.

De kerkenraad heeft met het verzoek ingestemd, omdat het vrij kort dag was en ook de bediening van de Heilige Doop zal plaatsvinden. Ze gaan zich tijdens de aankomende kerkenraadsvergadering van half januari wel erop beraden hoe ze met deze verzoeken in de toekomst zullen omgaan.

Aan de ene kant denk ik: De kerkenraad vraagt die dominee, dus moeten ze zijn keuzes ook respecteren.
Aan de andere kant accepteert de dominee ook het verzoek van de kerkenraad om te komen en zou daarmee de keuzes van de kerkenraad moeten accepteren, ligt er net aan wat je meer doorslaggevend vindt.

[DDD]

Ik snap niet wat er zo ingewikkeld aan is. De kerkenraad kan besluiten een dominee daarom niet meer te vragen. En dat zou GG-lid jammer vinden.

Dat mag toch? Andere gemeenteleden zullen misschien zeggen: doe dan maar leesdienst.

[Geytenbeekje]

Ik snap niet wat er zo ingewikkeld aan is. De kerkenraad kan besluiten een dominee daarom niet meer te vragen. En dat zou GG-lid jammer vinden.

Dat mag toch? Andere gemeenteleden zullen misschien zeggen: doe dan maar leesdienst.

Dat mag, maar dan is het gevaar dat je wat eenkennig wordt. Nu is het de camera, wat is de volgende ding?
Dat is net als dat er HHK dominees zullen zijn die niet uit de HSV willen lezen als een kerkenraad dat verplicht zou stellen, dan krijg je alleen dominees die dat wel willen en dan wordt het toch wat eenzijdiger.

[Maanenschijn]

Toch suggereert het Griekse woord ecclesia een fysieke samenkomst. Ik vind dat woord lastig toe te passen op het vanuit de luie bank, even vluchtig meekijken met een livestream. De volgende stap is anders dat je ook gewoon thuislezer kan worden.

Maar dat het lastig te verwoorden is, herken ik wel. Ik ervaar een groot verschil, maar het is niet altijd even goed te onderbouwen.

Maar hoe ervaar jij het verschil tussen samenkomen als gemeente, en thuis meekijken?

Als de leden de kerk uitmaken, dan verdwijnt de fysieke plaats van samenkomst naar de achtergrond. En inderdaad, als je dan denkt dat je in je eentje kerk kunt zijn, dan mag je ook gaan thuislezen. Dat kan niet, omdat de kerk een verzameling is van gelovigen.

Ik ervaar weinig verschil tussen thuis en in de kerk. Ik ervaar wel veel verschil tussen veel of weinig concentratie, de plaats maakt dan niet uit. Het liefst wordt ik thuislezer omdat het lezen mij meer geeft dan het luisteren. Je gaat dan echter een grens over waarin je geen onderdeel meer uitmaakt van een groep mensen, dus die stap kan ik niet maken.

Aan het begin van de coronacrisis heb gepleit voor kleine huisgemeenten, waarin met elkaar een preek wordt gelezen en wordt gebeden en gezongen. Het lijkt me zeer verrijkend (of ontnuchterend..) om zo met delen van de gemeente (het kan in wisselende samenstelling) bezig te zijn.

De online diensten kunnen ook tot zegen zijn, dat wil ik zeker niet ontkennen. Maar de setting geeft veel meer het risico van ‘consumeren’ dan tot actief luisteren. Daarnaast zie ik de mogelijkheid van het ‘met twee of drie samenkomen’ niet in een digitale setting. Het is dan ook Gods genade dat Hij aanwezig wil zijn, maar niet op grond van de bovengenoemde belofte.

[DDD]

@Geytenbeekje:
Dat is dus precies wat gg-lid spijtig vindt. Ik begrijp niet wat daar zo ingewikkeld aan is.

@Maanenschijn:
Ik zie geen enkele grond om in een digitale setting niet bij elkaar te kunnen komen. Gelukkig staat er hier zo iemand op de stoep om de dienst bij te wonen

[Geytenbeekje]

@Geytenbeekje:
Dat is dus precies wat gg-lid spijtig vindt. Ik begrijp niet wat daar zo ingewikkeld aan is.

@Maanenschijn:
Ik zie geen enkele grond om in een digitale setting niet bij elkaar te kunnen komen. Gelukkig staat er hier zo iemand op de stoep om de dienst bij te wonen

Is op zich ook niet ingewikkeld, maar je kunt het van verschillende kanten bekijken.

[Geytenbeekje]

Toch suggereert het Griekse woord ecclesia een fysieke samenkomst. Ik vind dat woord lastig toe te passen op het vanuit de luie bank, even vluchtig meekijken met een livestream. De volgende stap is anders dat je ook gewoon thuislezer kan worden.

Maar dat het lastig te verwoorden is, herken ik wel. Ik ervaar een groot verschil, maar het is niet altijd even goed te onderbouwen.

Maar hoe ervaar jij het verschil tussen samenkomen als gemeente, en thuis meekijken?

Als de leden de kerk uitmaken, dan verdwijnt de fysieke plaats van samenkomst naar de achtergrond. En inderdaad, als je dan denkt dat je in je eentje kerk kunt zijn, dan mag je ook gaan thuislezen. Dat kan niet, omdat de kerk een verzameling is van gelovigen.

Ik ervaar weinig verschil tussen thuis en in de kerk. Ik ervaar wel veel verschil tussen veel of weinig concentratie, de plaats maakt dan niet uit. Het liefst wordt ik thuislezer omdat het lezen mij meer geeft dan het luisteren. Je gaat dan echter een grens over waarin je geen onderdeel meer uitmaakt van een groep mensen, dus die stap kan ik niet maken.

Aan het begin van de coronacrisis heb gepleit voor kleine huisgemeenten, waarin met elkaar een preek wordt gelezen en wordt gebeden en gezongen. Het lijkt me zeer verrijkend (of ontnuchterend..) om zo met delen van de gemeente (het kan in wisselende samenstelling) bezig te zijn.

De online diensten kunnen ook tot zegen zijn, dat wil ik zeker niet ontkennen. Maar de setting geeft veel meer het risico van ‘consumeren’ dan tot actief luisteren. Daarnaast zie ik de mogelijkheid van het ‘met twee of drie samenkomen’ niet in een digitale setting. Het is dan ook Gods genade dat Hij aanwezig wil zijn, maar niet op grond van de bovengenoemde belofte.

Als je met bepaalde gezinnen een preek gaat lezen enzo, is er dan niet een groot gevaar dat je je ontvreemd van de gemeente waar je bij hoort?

[Hoopvol]

Aan het begin van de coronacrisis heb gepleit voor kleine huisgemeenten, waarin met elkaar een preek wordt gelezen en wordt gebeden en gezongen. Het lijkt me zeer verrijkend (of ontnuchterend..) om zo met delen van de gemeente (het kan in wisselende samenstelling) bezig te zijn.

De online diensten kunnen ook tot zegen zijn, dat wil ik zeker niet ontkennen. Maar de setting geeft veel meer het risico van ‘consumeren’ dan tot actief luisteren. Daarnaast zie ik de mogelijkheid van het ‘met twee of drie samenkomen’ niet in een digitale setting. Het is dan ook Gods genade dat Hij aanwezig wil zijn, maar niet op grond van de bovengenoemde belofte.

Een groot deel van de coronacrisis heb ik zondags op een soortgelijke wijze beleefd. Alleen lazen we dan geen preek maar luisterden we mee. Net als reden: waar 2 of 3 samenkomen én laat ons de onderlinge samenkomsten niet nalaten.

[Herman]

Aan het begin van de coronacrisis heb gepleit voor kleine huisgemeenten, waarin met elkaar een preek wordt gelezen en wordt gebeden en gezongen. Het lijkt me zeer verrijkend (of ontnuchterend..) om zo met delen van de gemeente (het kan in wisselende samenstelling) bezig te zijn.

De online diensten kunnen ook tot zegen zijn, dat wil ik zeker niet ontkennen. Maar de setting geeft veel meer het risico van ‘consumeren’ dan tot actief luisteren. Daarnaast zie ik de mogelijkheid van het ‘met twee of drie samenkomen’ niet in een digitale setting. Het is dan ook Gods genade dat Hij aanwezig wil zijn, maar niet op grond van de bovengenoemde belofte.

Dat zal inderdaad verrijkend en ontnuchterend kunnen zijn. Volgens ds. Van de Weg bestaat het gezamenlijk kerk zijn voor een groot deel uit zelfverloochening en vernedering. Je zult je namelijk altijd in liefde tot de ander moeten verhouden en dat is zware kost. Een andere element om daarin te wegen is dat je in de kerk niet voor elkaar hebt gekozen, maar dat God je daar samenbrengt met anderen. Voorwaar een uitdaging.

Je neemt in je tweede alinea samenkomen vooral letterlijk. Maar de dienst aan God, de eredienst, bevat een aantal belangrijke momenten, zoals de zang, de preek en het gemeenschappelijk gebed die het karakter van die samenkomst bepalen. Je kunt niet ontkennen dat je op alle drie de elementen voor een bepaald gedeelte verbonden met met de plaatselijke kerk. Het gaat dan om de mate waarin je je daarin bevestigd ziet. Dat is uiteraard vanuit ieders eigen waarneming anders. Maar dat ontwijkt de vraag of er wel of geen principiële lijn te trekken is. Ik denk van wel, maar velen ervaren het anders. En dan moet je daar wat mee.

[Maanenschijn]

Ik neem samenkomst inderdaad vrij letterlijk. Daarom ben ik ook van mening dat het belangrijk is om maximaal samen te kunnen komen. De gemeenschap der heiligen moet worden gesmaakt door de ervaring. Ik besef mij dat het erg persoonlijk is. Ik ervaar achter het scherm niet die gemeenschap. Een ander kan dat wel hebben. Ik ben dan ook blij dat onze kerkenraad over gaat tot drie diensten zodat binnen de adviezen van ca. 50 personen er toch invulling wordt gegeven aan de mogelijkheid tot samenkomen.

Ik worstel best wel met de belofte waarin de Heere belooft dat waar twee of drie in Zijn Naam samenkomen, Hij er wil zijn. Inderdaad kan dat gezamenlijk voor de buis gekluisterd, maar ik zie het toch vooral letterlijk als gemeente bij elkaar, fysiek. Dat kan inderdaad ook met een aantal gemeenteleden die samen een preek kijken. Maar toch….

Als we het doortrekken (als gedachtenspinsel): in de toekomst hebben we gewoon één kerkdienst, met een handjevol mensen ter aankleding van het decor, waarbij de hele denominatie inschakelt en meekijkt. Geen predikanten tekort, de paar die er zijn bedienen keurig de flanken, wat regionaal pastoraal werkers en hier en daar een bijbelkring voor behoeftigen.

Ik denk dat we dichter bij deze situatie zijn dan we denken. De digitalisering heeft een enorme vlucht genomen in de kerk. Dat stelt ons echt voor wezenlijke doordenking van het kerkzijn.

[Delftenaar]

Als je een keer voor een kerkdienst bent uitgenodigd merk je toch wel de "meerwaarde" (vergeef me de uitdrukking, maar je begrijpt wat ik bedoel) van fysiek naar de kerk gaan in plaats van de dienst vanuit huis te volgen.
Dat laatste klinkt comfortabel en eventueel kun je meeleven met een de gemeente van een "goede" (wat is goed?) predikant 100 km. verderop.

Maar als je dan een keer fysiek naar de kerk mag, met slechts een deel van de gemeente is dat toch heel fijn. Zelfs als je verder geen verder contact hebt dan alleen een "goedemorgen" met degene die op 1,5 meter afstand naast je zit.
Zelfs in al die dingen ervaar je, op gepaste afstand, nog iets van de gemeenschap met elkaar.

Laat staan als de pandemie voorbij is en we weer met "de gehele schare bijeen vergaderd zijn rondom het Woord Gods".
Hopelijk is iedereen er dan (ik vrees ervoor). Maar toch heb ik dat verlangen van psalm 42.

[Ditbenik]

Toch suggereert het Griekse woord ecclesia een fysieke samenkomst. Ik vind dat woord lastig toe te passen op het vanuit de luie bank, even vluchtig meekijken met een livestream. De volgende stap is anders dat je ook gewoon thuislezer kan worden.

Maar dat het lastig te verwoorden is, herken ik wel. Ik ervaar een groot verschil, maar het is niet altijd even goed te onderbouwen.

Maar hoe ervaar jij het verschil tussen samenkomen als gemeente, en thuis meekijken?

Als de leden de kerk uitmaken, dan verdwijnt de fysieke plaats van samenkomst naar de achtergrond. En inderdaad, als je dan denkt dat je in je eentje kerk kunt zijn, dan mag je ook gaan thuislezen. Dat kan niet, omdat de kerk een verzameling is van gelovigen.

Ik ervaar weinig verschil tussen thuis en in de kerk. Ik ervaar wel veel verschil tussen veel of weinig concentratie, de plaats maakt dan niet uit. Het liefst wordt ik thuislezer omdat het lezen mij meer geeft dan het luisteren. Je gaat dan echter een grens over waarin je geen onderdeel meer uitmaakt van een groep mensen, dus die stap kan ik niet maken.

Ik ervaar juist een enorm groot verschil. Online ben ik toeschouwer, in de kerk ben ik deelnemer.

Dan moet je psalm 33 in de oude berijming nog eens zingen. God is niet aan tijd of plaats gebonden. Ik geloof niet dat ware gemeenschap der heiligen online niet zou kunnen. Waarmee ik niet zeg dat de publieke eredienst niet heel waardevol is en tot eer van God. Maar ook thuis maak je voluit deel uit van Gods kerk op aarde die het gebed doet en naar Gods woord luistert.

Of je nu in een kerkzaal, een hutje op de hei, om praktische redenen in een bijgebouw of om praktische redenen thuis samenkomt. Als de kerkenraad een kerkdienst organiseert vanuit huis, dan is dat een kerkdienst van de gemeente.

Het is een illusie om te denken dat het anders is door het zingen van Psalm 33. Het is een feit dat ik me toeschouwer voel als ik online naar een dienst zit te kijken terwijl ik me in de kerk deelnemer weet. Andersom is het trouwens een nog veel groter drama. Als je als voorganger tegen een camera staat te praten en er verder niemand is. Ik ben blij dat we nog steeds iedere zondag een dienst hebben waarbij iedereen aanwezig zijn met inachtneming van de maatregelen.