eilander schreef:@Samanthi, ik zou niet weten waarom je deze hoop niet zou mogen uitspreken als er een nieuwe predikant naar een gemeente komt. Integendeel, het lijkt mij juist heel goed.

Misschien Eilander, maar ik heb meer verwachting van de Heere dan van een predikant.
Dus wel toewensen maar niet dankzij een predikant.

Pianoman schreef:Vroeger zongen wij het lied "De dorre vlakte der woestijnen....". Wie kent het nog?

Zeker...
Zal zich verblijden, eindeloos.
De zandzee zal herschapen schijnen,
en bloeien zal zij als een roos!

eilander schreef:

Wandelende schreef:

Klavart schreef:

emigrant schreef:voor wat Rotterdam betreft hoop ik dat de steppe zal gaan bloeien en juichen

Welke steppe?

Dat vroeg ik mij ook af.

Rotterdam. Ik heb althans niet de indruk dat dat een overwegend Godvrezende stad is. Wat natuurlijk niet betekent dat dat er helemaal niet meer is.

In Rotterdam hebben (zeker in vergelijking met andere grote steden) veel kinderen Gods gewoond, waarvan ik er zelf nog enkele gekend heb. Van ds. Fraanje zowel als ds. Kersten is bekend dat zij bij het aannemen van het beroep naar Rotterdam te doen kregen met de tekst: "Ik heb veel volks in deze stad"
In een boekbespreking komt ds. A. Moerkerken daarop terug in De Saambinder van 28 september 1995:

Citaat:
Binnen de kring van de Gereformeerde Gemeenten neemt de gemeente van Rotterdam-Centrum vanouds een bijzondere plaats in. Wie geen vreemdeling is in kerkelijk Jeruzalem, weet onmiddellijk wat er met de "Boezem" wordt bedoeld. Zeker geldt dit de Rotterdammers. Waarom een bijzondere plaats? In de eerste plaats omdat in kerkhistorisch opzicht in de kerk van deze gemeente zulke belangwekkende dingen hebben plaatsgevonden. We denken nu vooral aan de gebeurtenissen in 1907, toen tijdens de "Algemene Vergadering van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland" de vereniging tot stand kwam van de Ledeboeriaanse gemeenten en de Gereformeerde Gemeenten onder het Kruis. Nu betreft dit het kerkgebouw. Over de gemeente zelf, die van zondag tot zondag in dit gebouw samenkomt, is echter ook heel wat te zeggen. Vorig jaar immers bestond die gemeente 150 jaar. Daarmee behoort de Rotterdamse gemeente tot de oudste van onze gemeenten.

Het is een goede zaak, dat de heer J. Mastenbroek er zich voor heeft ingezet, de geschiedenis van de gemeente van Rotterdam-Centrum aan de vergetelheid te ontrukken. Hij zag zich daarbij voor een geweldige opdracht geplaatst. Immers, 150 jaar kerkgeschiedenis is niet weinig. Al spoedig raakt men in de verleiding zó uitvoerig te worden, dat de lezer door de bomen het bos niet meer ziet. Anderzijds zijn het juist de details die het lezen van de "kleine" kerkgeschiedenis zo de moeite waard kunnen maken. Naar mijn oordeel is Mastenbroek erin geslaagd, een bijzonder aantrekkelijk en lezenswaardig boek te schrijven. Het is hem niet gelukt, de uitermate rijke en bewogen geschiedenis van de Rotterdamse gemeente in één deel te beschrijven. Het kloeke en prachtig uitgevoerde boek dat nu voor mij ligt, is een eerste deel. Het beschrijft de periode van 1844 tot en met 1913. Een nog te verschijnen tweede deel zal dan de geschiedenis van 1914 tot 1994 moeten beschrijven.

Na een overzicht van het kerkelijk leven vanaf de vroegste tijden in de Maasstad, gaat de schrijver uitvoerig in op de persoon en het werk van Comelis van den Oever. Dat spreekt vanzelf, omdat de groepering die zich rond deze predikant had verzameld. de oorsprong is van de huidige gemeente van Rotterdam-Centrum. In de door Mastenbroek in dit eerste deel beschreven periode hebben vijf predikanten de gemeente gediend. Na Comelis van den Oever (van 1842 tot 1877) was dit van 1878 tot 1881 Hermanus van den Oever, een zoon van Comelis. Deze periode werd een dieptepunt in de geschiedenis van de gemeente; haar voortbestaan hing in 1881 mede door het laakbare gedrag van haar predikant aan een zijden draad. Van 1883 tot 1897 diende kruisdominee Daniël Boeser van Smalen de gemeente. In 1898 kwam ds. Comelis Pieneman uit ''s-Gravenhage ("menigmaal als een zoon des donders, maar ook vaak als een zoon der liefelijke vertroosting", 254). Hij bleef tot 1906, toen hij een beroep aannam naar Grand Rapids. De laatste periode die in dit eerste deel beschreven wordt, is de tijd dat ds. G.H. Kersten voor de eerste maal in Rotterdam diende, namelijk van 1907 tot 1912. Het boek eindigt met de vermelding van het aannemen in 1913 van het beroep door ds. J. Fraanje van Terneuzen.

Wat het boek zo lezenswaardig maakt, is vooral het veelvuldig citeren uit kerkeraadsnotulen. We krijgen daardoor een soms schokkende, soms ontroerende en soms ook wat vermakelijke blik in het kerkelijk leven van de vorige en begin deze eeuw. Het is te begrijpen, dat dit citeren moeilijker wordt naarmate de beschreven gegevens dichterbij komen in de geschiedenis. Wat dat betreft zal de taak er voor de schrijver in het tweede deel niet gemakkelijker op worden. Het is heel verleidelijk, van genoemde citaten wat voorbeelden te geven. De recensie zou dan echter te lang worden. Men leze het boek zelf Het is zeer de moeite waard en nog verkrijgbaar. De gedachte die zich bij het lezen van het boek bij mij opdrong, was enerzijds hoeveel menselijks en gebrekkigs, ja zondigs er is aan te wijzen in de geschiedenis van Gods strijdende kerk op aarde; anderzijds is het aangrijpend te lezen hoe God werkte in Rotterdam. Zowel ds. Fraanje als ds. Kersten is bij het aannemen van een beroep naar de "Boezem" werkzaam geweest met de woorden uit Handelingen 18 : 10: Ik heb veel volks in deze stad". Nu, véél volks is er niet meer. De gemeente is in de loop van de laatste tientallen jaren ook zeer geslonken. Maar, al is Jakob ook in Rotterdam dun geworden, volk is er nog wel. Zoals de kerkeraad het in een "Ten geleide" opmerkt: "Ook in deze tegenwoordige tijd, nog een overblijfsel naar de verkiezing der genade".

Ik heb veel volks in deze stad, is ook gezegd toen ds. Ruis beroepen werd in de CGK, de gemeente groeit wel maar niet met mensen van buiten de kerk, die tot het geloof komen en dat wordt er toch mee bedoeld?
Wel mensen uit andere kerken, al dan niet uit Rotterdam.
Ik hoop en bidt dat alle kerken van Rotterdam iets uitstralen voor de mensen om hen heen.
Een lichtend licht en een zoutend zout.

https://www.gergeminfo.nl/nieuws/ds-sch ... che-school

Nieuwe docent i.p.v. ds. G.J. van Aalst benoemd.

Hartelijk dank, Luther, voor deze mededeling met tevens de bron erbij!

het vak “symboliek”, wat moet ik me daarbij voorstellen? In reformatorische context?

De kennis en leer van de belijdenisgeschriften.

Het is toch wel spijtig dat dit soort benoemingen niet door een synode plaatsvinden. Maar dat geheel terzijde. Het is ook nooit goed, natuurlijk. Er zijn altijd mensen die niet tevreden zijn over het geheel.

Maar het is mij nooit opgevallen dat ds. Schot een bijzondere kennis van de theologie heeft.

DDD schreef:Het is toch wel spijtig dat dit soort benoemingen niet door een synode plaatsvinden. Maar dat geheel terzijde. Het is ook nooit goed, natuurlijk. Er zijn altijd mensen die niet tevreden zijn over het geheel.

Maar het is mij nooit opgevallen dat ds. Schot een bijzondere kennis van de theologie heeft.

Mij wel. Men hoort zelfs zeggen dat ds. Schot beter en zuiverder is in zijn boeken en geschriften dan in zijn preken. Ik laat dat voor degene die het zegt. Zeker is dat ds. Schot goed onderlegd is.

DDD schreef:Het is toch wel spijtig dat dit soort benoemingen niet door een synode plaatsvinden. Maar dat geheel terzijde. Het is ook nooit goed, natuurlijk. Er zijn altijd mensen die niet tevreden zijn over het geheel.

Maar het is mij nooit opgevallen dat ds. Schot een bijzondere kennis van de theologie heeft.

Wat zou voor jou de meerwaarde zijn voor een benoeming via de GS?

In de mededeling lees ik dat ds. Schot benoemd is als vakdocent. Het benoemen hiervan is gemandateerd aan het curatorium. Vaste docenten worden benoemd door de Generale Synode.

DDD schreef:Maar het is mij nooit opgevallen dat ds. Schot een bijzondere kennis van de theologie heeft.

Ik begrijp best dat je een discussie uit wil lokken af en toe. Maar nu ga je toch wel ver. Wat een ongelofelijk flauwe opmerking.

Ik vind het een heel terechte opmerking.

Het is een opleiding voor predikanten. Voor zover ik weet heeft ds. Schot nooit theologie gestudeerd of iets dergelijks. Dan is dat toch een aparte benoeming?

Ik hoef daarover geen discussie, verder.