Evenwicht in citaten
Re: Evenwicht in citaten
En dan heb ik nog een vraag:
Ik vroeg een familielid van mij uit de oud gergem waarom er bij hun zo weinig mensen aan het avondmaal gingen.
Hij zei dat je dan kennis aan Christus hebben moet. Maar als ik met die man over de algemene zaken van het geloof praat dan komt hij me heel oprecht en eerbiedig over en hij weet ook heel goed dat hij van genade alleen leven kan, maar aan het avondmaal gaat hij dus niet.
Kan het zijn dat dat ook te maken heeft met een onderscheid dat gemaakt wordt tussen Christuskennis en wedergeboorte? Want ik weet daar eigenlijk niets van.
Zie hier, jvdg, de reden van mijn schrijven dat bij jou overkomt als ketterjacht. Ik ben daar werkelijk bezorgd om...
Waar kan ik preken van ds Moerkerken vinden? Ik keek net op prekenweb, maar daar staan ze volgens mij niet.
Ik vroeg een familielid van mij uit de oud gergem waarom er bij hun zo weinig mensen aan het avondmaal gingen.
Hij zei dat je dan kennis aan Christus hebben moet. Maar als ik met die man over de algemene zaken van het geloof praat dan komt hij me heel oprecht en eerbiedig over en hij weet ook heel goed dat hij van genade alleen leven kan, maar aan het avondmaal gaat hij dus niet.
Kan het zijn dat dat ook te maken heeft met een onderscheid dat gemaakt wordt tussen Christuskennis en wedergeboorte? Want ik weet daar eigenlijk niets van.
Zie hier, jvdg, de reden van mijn schrijven dat bij jou overkomt als ketterjacht. Ik ben daar werkelijk bezorgd om...
Waar kan ik preken van ds Moerkerken vinden? Ik keek net op prekenweb, maar daar staan ze volgens mij niet.
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Re: Evenwicht in citaten
Het lijkt me inderdaad het beste om het eens rustig te onderzoeken voor allerlei overhaaste conclusies te trekken (zoals refo's conclusie) of verbanden te zien.
Re: Evenwicht in citaten
Ja, maar ik kan moeilijk als niet gergemmer het hele spectrum aan gergem preken gaan onderzoeken.Jongere schreef:Het lijkt me inderdaad het beste om het eens rustig te onderzoeken voor allerlei overhaaste conclusies te trekken (zoals refo's conclusie) of verbanden te zien.
En als iemand waarvan ik de zaken zie die ik net genoemd heb toch niet aan het avondmaal gaat en daarbij zegt dat je dan kennis aan Christus moet hebben, waarbij refo zegt dat kennis aan Christus nog al een gescheiden wordt van wedergeboorte, dan is het verband snel getrokken. Dus vandaar mijn vragen (het was wel wat geëxalteerd, dat had niet gehoeven).
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Re: Evenwicht in citaten
Met jouw reactie kan ik niet zeggen dat je een ketterjager bent, maar ik betreur het dat je Ds. Moerkerken als aanzetter daartoe ziet.Fjodor schreef:En dan heb ik nog een vraag:
Ik vroeg een familielid van mij uit de oud gergem waarom er bij hun zo weinig mensen aan het avondmaal gingen.
Hij zei dat je dan kennis aan Christus hebben moet. Maar als ik met die man over de algemene zaken van het geloof praat dan komt hij me heel oprecht en eerbiedig over en hij weet ook heel goed dat hij van genade alleen leven kan, maar aan het avondmaal gaat hij dus niet.
Kan het zijn dat dat ook te maken heeft met een onderscheid dat gemaakt wordt tussen Christuskennis en wedergeboorte? Want ik weet daar eigenlijk niets van.
Zie hier, jvdg, de reden van mijn schrijven dat bij jou overkomt als ketterjacht. Ik ben daar werkelijk bezorgd om...
Ik heb respect voor je familielid die het niet kan doorgronden en ook niet aan het Heilig Avondmaal durft te gaan.
Maar ik proef uit zijn diepe oprechtheid dat hij niet aan het Heilig Avondmaal durft deel te nemen.
Hij mist dus, uit eigen waarneming alles waardoor hij aan mag gaan.
Maar uit wat je wel (verhuld) vertelt, denk ik dat juist in die boetvaardigheid en onwaardigheid een opening ligt om de Heere te ontmoeten buiten eigen bevinding/belevenis om.
En voor zulken is juist het Heilig Avondmaal gegeven tot opwas, vertroosting en versterking in het geloof.
Ik schrijf dit in alle gebrek en eenvoud, maar de Heere zal (de) uitkomst geven.
En ook in de bedienng van het sacrament van de Heilige Doop.
Re: Evenwicht in citaten
Ondanks de geruststellende opmerkingen van jvdg en jongere, het is wel wáár wat refo zegt. Natuurlijk zegt ds. Moerkerken niet dat je buiten Christus zalig kunt worden. Maar dit is wat hij bijv. schrijft in De Saambinder van 19-07-1984: "Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook ként. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is echter volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van álle geestelijk leven. Maar zulke een levendgemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met Gód en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat van God."Fjodor schreef:Ja, maar ik kan moeilijk als niet gergemmer het hele spectrum aan gergem preken gaan onderzoeken.Jongere schreef:Het lijkt me inderdaad het beste om het eens rustig te onderzoeken voor allerlei overhaaste conclusies te trekken (zoals refo's conclusie) of verbanden te zien.
En als iemand waarvan ik de zaken zie die ik net genoemd heb toch niet aan het avondmaal gaat en daarbij zegt dat je dan kennis aan Christus moet hebben, waarbij refo zegt dat kennis aan Christus nog al een gescheiden wordt van wedergeboorte, dan is het verband snel getrokken. Dus vandaar mijn vragen (het was wel wat geëxalteerd, dat had niet gehoeven).
Dit citaat zou met vele te vermenigvuldigen zijn, maar dat is niet nodig. Hier wordt duidelijk aangegeven wat ds. Moerkerken voorstaat.
Zou je je er meer in willen verdiepen, dan raad ik je het boekje 'Genadeleven en genadeverbond' van ds. Moerkerken aan. Is afgeprijsd.
Re: Evenwicht in citaten
Met andere woorden: ds. Moerkerken leert dat ook het beginnende leven, leven is. Dat ook het hongeren en dorsten naar Christus en Zijn gerechtigheid leven is. Omdat een slechte boom geen goede vruchten voort kan brengen (en is hongeren en dorsten naar Christus geen goede vrucht?). Maar daar kan die mens niet uit leven. Dus zal die man die jij noemde niet aan het avondmaal gaan, hoezeer hij misschien ook weleens een kenteken van geestelijk leven bij zich waarnam (en jij bij hem). Maar het gaat om die bewuste kennis van Christus, afsnijding van de oude mens en inlijving in Christus. En dat is iets, daar kun je wel verslag van doen.
Dit is overigens geen aanzet om een nieuwe discussie te starten over dit onderwerp maar ter informatie van Fjodor (als hij het al niet wist).
Dit is overigens geen aanzet om een nieuwe discussie te starten over dit onderwerp maar ter informatie van Fjodor (als hij het al niet wist).
Re: Evenwicht in citaten
Om te voorkomen dat we hier weer in een rotonde discussie geraken, weer on-topic.
Ik zie zojuist dat er een nieuw citaat op PrekenWeb is geplaatst. Is deze wel evenwichtig genoeg ?
Ik zie zojuist dat er een nieuw citaat op PrekenWeb is geplaatst. Is deze wel evenwichtig genoeg ?
Re: Evenwicht in citaten
Kom zeg, hier mag toch wel over doorgepraat worden? Met Fjodor is dat nog niet gebeurd.Wilhelm schreef:Om te voorkomen dat we hier weer in een rotonde discussie geraken, weer on-topic.
Ik zie zojuist dat er een nieuw citaat op PrekenWeb is geplaatst. Is deze wel evenwichtig genoeg ?
Re: Evenwicht in citaten
de Leer (ds Moerkerken)
"Altijd is onder ons geleerd – en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de
wedergeboorte ('t is dood óf leven!), maar wel tot Christus. Ik weet, dat dit een punt
is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons,
dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze
prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het
wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit
gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens
bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet
het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus
(inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de
openbaring van Christus (de 'tiende ure', Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In
de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een
verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook
van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo
geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt
Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden : de mens
wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers
krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen."
Ik vraag me af waar de verwijzing naar de "teinde ure"" voor dient?
Kan iemand me dat uitleggen?
"Altijd is onder ons geleerd – en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de
wedergeboorte ('t is dood óf leven!), maar wel tot Christus. Ik weet, dat dit een punt
is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons,
dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze
prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het
wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit
gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens
bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet
het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus
(inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de
openbaring van Christus (de 'tiende ure', Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In
de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een
verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook
van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo
geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt
Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden : de mens
wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers
krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen."
Ik vraag me af waar de verwijzing naar de "teinde ure"" voor dient?
Kan iemand me dat uitleggen?
Why do we spend money we don’t have on things we don’t need to create impressions that don’t last on people we don’t care about ?
Re: Evenwicht in citaten
Ik weet natuurlijk wat deze precies tegen jou gezegd heeft, maar 'weten wat nodig is', is toch niet hetzelfde als 'bezitten wat nodig is'?Fjodor schreef:Hij zei dat je dan kennis aan Christus hebben moet. Maar als ik met die man over de algemene zaken van het geloof praat dan komt hij me heel oprecht en eerbiedig over en hij weet ook heel goed dat hij van genade alleen leven kan, maar aan het avondmaal gaat hij dus niet.
Re: Evenwicht in citaten
Ja. De tiende ure schrijft Johannes op nadat hij het beleeft heeft. Hij weet dus nog precies op welk tijdstip hij Christus leerde kennen. Zoveel indruk heeft dat gemaakt, zoveel heeft dat moment nagelaten.Joanna schreef:Ik vraag me af waar de verwijzing naar de "tiende ure"" voor dient?
Kan iemand me dat uitleggen?
Re: Evenwicht in citaten
Eveneens uit De Saambinder van 19-07-1984.Joannah schreef:de Leer (ds Moerkerken)
"Altijd is onder ons geleerd – en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de
wedergeboorte ('t is dood óf leven!), maar wel tot Christus. Ik weet, dat dit een punt
is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons,
dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze
prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het
wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit
gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens
bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet
het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus
(inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de
openbaring van Christus (de 'tiende ure', Joh. 1:40) worden twee dingen bereikt. In
de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een
verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook
van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo
geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt
Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden : de mens
wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers
krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen."

Re: Evenwicht in citaten
O, o. Er verandert op refoforum hélemaal niets. 

Re: Evenwicht in citaten
Moet dat dan?freek schreef:O, o. Er verandert op refoforum hélemaal niets.
Re: Evenwicht in citaten
Die uitleg kan ook, ja. Ik dacht dat het een toelichting was, op waarom ze bij Hem bleven, het was al wat later, en weg terug zou donker zijn.Erasmiaan schreef:Ja. De tiende ure schrijft Johannes op nadat hij het beleeft heeft. Hij weet dus nog precies op welk tijdstip hij Christus leerde kennen. Zoveel indruk heeft dat gemaakt, zoveel heeft dat moment nagelaten.Joanna schreef:Ik vraag me af waar de verwijzing naar de "tiende ure"" voor dient?
Kan iemand me dat uitleggen?
Why do we spend money we don’t have on things we don’t need to create impressions that don’t last on people we don’t care about ?