Ach ja, mijn dochter heet McBurger, hebben we ook nooit bij stilgestaan..... Dat zorgt ook nog wel eens voor wat hilariteit. Zelf heet ik HM, daar wordt ook nog wel eens Hamburger van gemaakt.

Deze bestaan dus echt:
http://radaris.com/p/Carrie/Oakey/
susan mee kun je wel op linked-in vinden

De ijsbeertjestweeling in Blijdorp zijn Sizzel en Todz genoemd. Leuk voor ijsbeertjes, ook internationaal, maar deze namen waren ingestuurd door een oma, die trots was op de namen van haar kleinkinderen.
Maar veel mensen vonden dit een bespottelijke naam voor een kind.
Ik weet de achternamen van deze kinderen niet, maar je mag hopen dat het niet Tods Klots of Sizzel Wissel is.

Wat heeft dit nog met theologie te maken?

Mannetje schreef:Wat heeft dit nog met theologie te maken?

Er zijn natuurlijk wel wat namen in de Bijbel die je niet snel aan je kinderen zal geven. En mijn zusje wilde nog wel eens naar Achitofel verwijzen.

Mannetje schreef:Wat heeft dit nog met theologie te maken?

Weinig. Maar de mensen die op de eerste bladzijden postten, zijn niet actief meer.
Vandaar dat het niveau gezakt is.

parsifal schreef:

Mannetje schreef:Wat heeft dit nog met theologie te maken?

Er zijn natuurlijk wel wat namen in de Bijbel die je niet snel aan je kinderen zal geven. En mijn zusje wilde nog wel eens naar Achitofel verwijzen.

Wij dachten eens aan: We noemen hem Judas (niet de Iskariot)

Lassie schreef:

Bonny schreef:

Lassie schreef:
Zijn dit ouders van Nederlandse kinderen?

Wij hebben familie in het buitenland wonen (de meesten zijn daar getrouwd met partners uit dat land) en die hebben ook bijzondere namen.

Soms wel. Maar de meeste vreemde namen komen vaker voor bij laagopgeleide groepen

Vertel?

De keuze voor namen heeft erg veel met de sociale klasse te maken waarin je verkeert
http://www.voornamelijk.nl/inkomen-hipfactor-babynaam/

Om terug te gaan naar de theologie en kinderen. Wij zijn met de kring momenteel 'Opvoeden bij Gods woord'van dr. J.R. Beeke aan het lezen. Weke beloften heeft God ons als ouders gegeven bij de opvoeding en hie moeten wij deze toepassen. Erg leerzaam

Oh dat is een mooi boek Merel! Ik heb het in het Engels.

Is inderdaad een mooi boek Helma, erg leerzaam. De afgelopen jaren hadden wij meer evangelisch getinte boeken gelezen op de kring. Was allemaal wel aardig, maar eigenlijk kwamen wij de diepte niet in qua gesprekken en bij dit boek lukt dat wel. Bij sommige mensen was er aanvankelijk wat scepsis over dit boek, maar ik vind het erg fijn. Al behoorlijke discussies over het verbond gehad.

Omdat het toch over kinderen gaat.
Mijn jongste dochter lijkt hooggevoelig. Dat heeft al tot heel wat diepe gesprekken geleid. Vanaf haar vijfde was ze al hard aan het nadenken over de dood. Ook het begrip zonde is voor haar iets angstaanjagend. Het is bijna alsof ze een negatief zelfbeeld heeft, want ze denkt dat ze verschrikkelijk veel zonde doet, verlangd er ook naar het moment dat ze nooit meer zonde zal doen, maar is daarnaast ook weer bang dat de Heere God haar niet goed genoeg vind om bij Hem te komen.
Uiteraard vertellen wij haar van het offer van Jezus, van de liefde van God voor zondaars, dat ieder mens zondigt, maar dat er vergeving is, etc.
En ergens weet ze dat ook wel, maar zij kan wakker liggen als ze maar iets onaardigs tegen een vriendinnetje heeft gezegd. Vannacht was het ook weer zover. Zij heeft op straat ergens de vloek gvd opgevangen en nu klinkt het iedere keer door haar hoofd. Iets wat zij verschrikkelijk vind, maar ze is er nu ook van overtuigd dat zij vloekt, terwijl ze dat niet wil, en nu bid of ze naar de hel zal gaan, terwijl ze dicht bij de Heere Jezus wil zijn.
Iemand nog tips wat ik tegen haar kan vertellen?
Overigens hebben we het gisterenavond uiteindelijk opgelost en weten te verdrijven door gebed en daarna (Elly en Rikkert )liedjes te zingen.

JolandaOudshoorn schreef:Omdat het toch over kinderen gaat.
Mijn jongste dochter lijkt hooggevoelig. Dat heeft al tot heel wat diepe gesprekken geleid. Vanaf haar vijfde was ze al hard aan het nadenken over de dood. Ook het begrip zonde is voor haar iets angstaanjagend. Het is bijna alsof ze een negatief zelfbeeld heeft, want ze denkt dat ze verschrikkelijk veel zonde doet, verlangd er ook naar het moment dat ze nooit meer zonde zal doen, maar is daarnaast ook weer bang dat de Heere God haar niet goed genoeg vind om bij Hem te komen.
Uiteraard vertellen wij haar van het offer van Jezus, van de liefde van God voor zondaars, dat ieder mens zondigt, maar dat er vergeving is, etc.
En ergens weet ze dat ook wel, maar zij kan wakker liggen als ze maar iets onaardigs tegen een vriendinnetje heeft gezegd. Vannacht was het ook weer zover. Zij heeft op straat ergens de vloek gvd opgevangen en nu klinkt het iedere keer door haar hoofd. Iets wat zij verschrikkelijk vind, maar ze is er nu ook van overtuigd dat zij vloekt, terwijl ze dat niet wil, en nu bid of ze naar de hel zal gaan, terwijl ze dicht bij de Heere Jezus wil zijn.
Iemand nog tips wat ik tegen haar kan vertellen?
Overigens hebben we het gisterenavond uiteindelijk opgelost en weten te verdrijven door gebed en daarna (Elly en Rikkert )liedjes te zingen.

Vertellen heel eenvoudig dat God zoekt niet hen die niet of bijna niet vloeken, maar juist die niet weten hoe ermee op te houden? En dat ze de Heere erom moet vragen haar ogen en hart daarvoor te openen? Dat we vaak denken te goed van onszelf. Maar nooit te slecht zijn voor de Heere?

En dat ze ook deze dingen heel eerlijk aan de Heere mag vertellen. Omdat Hij weet wat Hij van ons kan verwachten?
En psalmen zingen... Daar slaat de Duivel van op de vlucht....
Vergeef mijn al mijn zonden...


En dus tegelijkertijd hier een bezwaar van veel andere liedjes... Waar geloof iets van ons is. Wat we zelf maken, . Waar we ons laten zien van onze ingebeelde beste kant. Of tich wel iets minder slechte kant.
En dat is het nu juist niet.

Ik vind het wel ontroerend, Jolanda. En ik zou er ook wel iets van willen hebben.....
Ik denk dat het goed is om met Bijbelse voorbeelden tot de Heere Zelf te gaan: Hij Die te maken wilde hebben met Simson, David, Manasse, Zacheus, en noem maar op, zal ook ons niet afwijzen als wij in schuldbesef tot Hem gaan.

En aan de andere kant: God vindt niemand, helemaal niemand goed genoeg om bij Hem te komen. Geen Timotheus, geen Samuel, geen Johannes de Doper. Alleen maar Zijn Zoon, de Heere Jezus.

En het belangrijkste is: wij hoeven ons kind niet iets te vertellen waardoor het weer rustig wordt. De Heere Zelf moet en kan dat doen, en aan Hem mogen wij het vragen.

Sheba schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Omdat het toch over kinderen gaat.
Mijn jongste dochter lijkt hooggevoelig. Dat heeft al tot heel wat diepe gesprekken geleid. Vanaf haar vijfde was ze al hard aan het nadenken over de dood. Ook het begrip zonde is voor haar iets angstaanjagend. Het is bijna alsof ze een negatief zelfbeeld heeft, want ze denkt dat ze verschrikkelijk veel zonde doet, verlangd er ook naar het moment dat ze nooit meer zonde zal doen, maar is daarnaast ook weer bang dat de Heere God haar niet goed genoeg vind om bij Hem te komen.
Uiteraard vertellen wij haar van het offer van Jezus, van de liefde van God voor zondaars, dat ieder mens zondigt, maar dat er vergeving is, etc.
En ergens weet ze dat ook wel, maar zij kan wakker liggen als ze maar iets onaardigs tegen een vriendinnetje heeft gezegd. Vannacht was het ook weer zover. Zij heeft op straat ergens de vloek gvd opgevangen en nu klinkt het iedere keer door haar hoofd. Iets wat zij verschrikkelijk vind, maar ze is er nu ook van overtuigd dat zij vloekt, terwijl ze dat niet wil, en nu bid of ze naar de hel zal gaan, terwijl ze dicht bij de Heere Jezus wil zijn.
Iemand nog tips wat ik tegen haar kan vertellen?
Overigens hebben we het gisterenavond uiteindelijk opgelost en weten te verdrijven door gebed en daarna (Elly en Rikkert )liedjes te zingen.

Vertellen heel eenvoudig dat God zoekt niet hen die niet of bijna niet vloeken, maar juist die niet weten hoe ermee op te houden? En dat ze de Heere erom moet vragen haar ogen en hart daarvoor te openen? Dat we vaak denken te goed van onszelf. Maar nooit te slecht zijn voor de Heere?

En dat ze ook deze dingen heel eerlijk aan de Heere mag vertellen. Omdat Hij weet wat Hij van ons kan verwachten?
En psalmen zingen... Daar slaat de Duivel van op de vlucht....
Vergeef mijn al mijn zonden...


En dus tegelijkertijd hier een bezwaar van veel andere liedjes... Waar geloof iets van ons is. Wat we zelf maken, . Waar we ons laten zien van onze ingebeelde beste kant. Of tich wel iets minder slechte kant.
En dat is het nu juist niet.

Dat wordt ook juist verteld tegen haar, dat, hoe erg je ook zondigt, God wil vergeven. En ze weet het ook, dat Hij dat wil. Ze voelt zichzelf dan ook niet te goed, maar heeft veel meer te lijden onder het feit dat ze Hem zoveel tekort doet. Ze wil het goede doen, en dan doet ze juist die foute dingen... nou, die zin komt toch ergens bekend voor.
En haar gebeden zijn vol "biechtmomenten".
Het gaat er meer om dat ze zo krampachtig omgaat met fouten maken. Faalangstig bijna. En dat gekoppeld aan het geloof.
Maar ik kan toch moeilijk zeggen: je mag best zondigen/ verkeerde dingen doen, hoor, want dat is toch al vergeven.

eilander schreef:Ik vind het wel ontroerend, Jolanda. En ik zou er ook wel iets van willen hebben.....
Ik denk dat het goed is om met Bijbelse voorbeelden tot de Heere Zelf te gaan: Hij Die te maken wilde hebben met Simson, David, Manasse, Zacheus, en noem maar op, zal ook ons niet afwijzen als wij in schuldbesef tot Hem gaan.

En aan de andere kant: God vindt niemand, helemaal niemand goed genoeg om bij Hem te komen. Geen Timotheus, geen Samuel, geen Johannes de Doper. Alleen maar Zijn Zoon, de Heere Jezus.

En het belangrijkste is: wij hoeven ons kind niet iets te vertellen waardoor het weer rustig wordt. De Heere Zelf moet en kan dat doen, en aan Hem mogen wij het vragen.

Met dat laatste ben ik het zeer eens. Dat voel je op zo'n moment ook: Hier kan alleen God zelf troosten. En dat is dan ook een gebedszaak. En dan bidden we samen. Maar ik vind het erg moeilijk om zo'n kleine meid (net 8 jaar) zulke zware worstelingen zien maken. En dan houd ik mijn hart vast voor de toekomst: hoe zal ze zich staande kunnen houden (menselijkerwijs gesproken)? De tijd wordt alleen maar harder en kouder.