geledu schreef:Het punt is juist dat er in de bevindelijke prediking veel over de uitverkiezing wordt gesproken als troostleer.

Uitgewerkt, ondekt aan zonde en schuld , er achterkomen dat er niets van je zelf bijkomt en dan het schitteren van de uitverkiezing.
"Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen"

Als het leven van Gods volk zo gepredikt wordt word dat gezien als hyper - calvinistisch terwijl dat niet terecht is.

Klopt, maar het is wat eenzijdig geredeneerd... want als slechts een klein gedeelte van gelovigen die troost ten deel valt is het voor die kleine groep wel mooi.... maar voor de rest niet... en wat kan je als dominee dan voor evangelie vertellen in de kerk... hopen dat u uiverkoren bent?

Marnix schreef:

geledu schreef:Uitgewerkt, ondekt aan zonde en schuld , er achterkomen dat er niets van je zelf bijkomt en dan het schitteren van de uitverkiezing.
"Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen".

Klopt, maar het is wat eenzijdig geredeneerd... want als slechts een klein gedeelte van gelovigen die troost ten deel valt is het voor die kleine groep wel mooi.... maar voor de rest niet... en wat kan je als dominee dan voor evangelie vertellen in de kerk... hopen dat u uiverkoren bent?

Dat is wel de praxis van hypercalvinisme:
"de uitverkiezing schittert" in plaats van Jezus Christus (=verlosser). En zonder Jezus Christus schittert er niks voor zondaren.

Miscanthus schreef:

Marnix schreef:

geledu schreef:Uitgewerkt, ondekt aan zonde en schuld , er achterkomen dat er niets van je zelf bijkomt en dan het schitteren van de uitverkiezing.
"Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen".

Klopt, maar het is wat eenzijdig geredeneerd... want als slechts een klein gedeelte van gelovigen die troost ten deel valt is het voor die kleine groep wel mooi.... maar voor de rest niet... en wat kan je als dominee dan voor evangelie vertellen in de kerk... hopen dat u uiverkoren bent?

Dat is wel de praxis van hypercalvinisme:
"de uitverkiezing schittert" in plaats van Jezus Christus (=verlosser). En zonder Jezus Christus schittert er niks voor zondaren.

Hmmm, uitverkiezing schittert in hypercalvinisme? Leg uit...

schaap schreef:[Hmmm, uitverkiezing schittert in hypercalvinisme? Leg uit...

Geledu bezigde die term.
Het is vaak zo dat er in hypercalvinistische kringen vanuit Gods welbehagen en verborgen raad gepredikt wordt. Die wordt hoog geroemd, wat in mindering komt op de prediking van Gods geopenbaarde wil in Jezus Christus.(Hebr 1:1).

Marnix schreef:

geledu schreef:Het punt is juist dat er in de bevindelijke prediking veel over de uitverkiezing wordt gesproken als troostleer.

Uitgewerkt, ondekt aan zonde en schuld , er achterkomen dat er niets van je zelf bijkomt en dan het schitteren van de uitverkiezing.
"Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen"

Als het leven van Gods volk zo gepredikt wordt word dat gezien als hyper - calvinistisch terwijl dat niet terecht is.

Klopt, maar het is wat eenzijdig geredeneerd... want als slechts een klein gedeelte van gelovigen die troost ten deel valt is het voor die kleine groep wel mooi.... maar voor de rest niet... en wat kan je als dominee dan voor evangelie vertellen in de kerk... hopen dat u uiverkoren bent?

Mijns inziens is dit niet op voorhand eenzijdig te noemen maar gewoon wat Paulus in iets andere woorden zegt in Efeze 1.

In de prediking moet dit zeker gepredikt worden ter bemoediging voor hen die gewillig zijn gemaakt door de Heere.
Die zien wie ze zelf zijn en juist daarom weten dat als het vanuit henzelf moest komen er geen vrucht in der eeuwigheid zou zijn.
Als Petrus oproept om de verkiezing vast te maken is Psalm 89 net als Ef1 een zeer stevig houvast.
Ik ben het hierin helemaal met Geledu eens.

Marnix, je bedoelt waarschijnlijk dat er nog iets bij moet:
Het zou eenzijdig zijn als er voor mensen die zich niet durven te troosten met deze woorden geen enkele boodschap meekrijgen in de prediking.
Voor hen geldt de oproep om tot Christus te vluchten des te meer met daarbij een vermaan om de middelen nauwgezet waar te nemen. Moet je eens zien hoe in de reformatie en de nadere reformatie de bekende oude schrijvers dit heel concreet maken door heel praktisch en pastoraal de weg wijzen door het voorstellen dan daden!
Ter voorbeeld een citaat van Petrus Immens:
"Wordt het Woord verklaard en toegepast, legt er uw hart bij; Gij zult er uw toestand menigmaal in vinden voorgesteld. Denk dan niet: Dat raakt die of die; maar: dat is voor mij, zo ellendig ben ik; daar en daar ben ik aan schuldig. En dat zal u mogelijk tot boetvaardigheid en vernedering brengen. Gaat gij uit de kerk naar uw huis, legt u alweer voor God neer en zegt: Heere, ik heb nu al zo lang aan het water van Bethesda gelegen, en ik ben nog even ellendig. Och, dat Uw Geest mijn hart eens beroere, opdat ik mocht genezen worden."
Het gaat uiteindelijk om evenwicht.
Evangelie prediken maar ook de gelovigen bemoedigen in de strijd. De verkiezing hoort bij het tweede. Ook in volgorde als het gaat om toepassen in de praktijk.
Een zondaar komt immers door middel van verkondiging van het Evangelie tot Christus. Pas daarna mag voor hem of haar persoonlijk de verkiezing als vertroosting aangewezen worden.
Dat zijn hele grote stappen die even kort zijn neergezet.
Maar het is mijnsinziens wel de hoofdlijn die we niet uit het oog moeten verliezen.
Een predikant zal elk voor zich een evenwicht daarin zoeken. Daarin spelen persoonlijk geloofservaring, karakter etc. een rol. Niet alle predikanten leggen daardoor dezelfde accenten.

Klavier schreef:

Het punt is juist dat er in de bevindelijke prediking veel over de uitverkiezing wordt gesproken als troostleer.

En dat is naar Efeze 1!
"Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde;
Die ons te voren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.
Tot prijs der heerlijkheid Zijner genade, door welke Hij ons begenadigd heeft in den Geliefde;
In Welken wij hebben de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving der misdaden, naar den rijkdom Zijner genade,
Met welke Hij overvloedig is geweest over ons in alle wijsheid en voorzichtigheid;
Ons bekend gemaakt hebbende de verborgenheid van Zijn wil, naar Zijn welbehagen, hetwelk Hij voorgenomen had in Zichzelven."

Dit gedeelte wordt aan de gelovigen geschreven. Het is niet als leerstuk tijdens de prediking van Paulus aan de ongelovigen naar voren gebracht.

En dir is ook zoals lijn van de reformatie altijd geweest is. De verkiezing staat nooit voorop, is nooit een voorwaarde, is nooit een belemmering voor de mens.
De mens heeft zich te houden aan: Bekeert u!
En juist vanwege die verkiezing weten we dat de Heere de bekering geeft. OMDAT er een uitverkiezing is. Niet ONDANKS maar DANKZIJ.
Samen met de beloften dat "Wie gelooft zal zalig worden" is er geen enkele ruimte van de mens uit om zich te verontschuldigingen niet te kunnen.
Dat neemt niet weg dat de onwil van de mens in de weg staat.
Er blijft hoe dan ook een spanning ontstaan. Ook mijn vorige post kan dat uiteindelijk niet wegnemen.
Dat proberen van ds. J.J. Tanis is wat ik probeerde weer te geven met het waarnemen van de middelen.
Ik realiseer me dat het gevaar aanwezig is de wil op te splitsen in een wil tot geloof en een wil om de middelen waar te nemen.
Maar ik geloof dat de Heere de wil werkt onder de bediening van Zijn Woord door de overtuiging van het geweten. Het geloof is uit het gehoor. De dwaasheid der prediking wordt als middel gegeven tot zaligheid.
Als we zeggen 'ik kan niet' en 'ik wil niet' en we nemen de middelen niet waar vanwege niet te kunnen en te willen dan lijken we, nee dan ZIJN we een Hyper-Calvinist.
Maar als je je vanuit 'het niet kunnen' en 'niet willen' onder het Woord begeeft onder de verzuchting dat de Heere het harde hart wil breken en de wil zou mogen vernieuwen is de weg die naar Gods Woord is. We moeten de oproep van bekering ook niet los willen zien van het gebed. Heere bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn.

Ik denk dan ook dat de post van Geledu verkeerd begrepen is.
Mijns inziens vult hij alleen aan zonder zaken te bestrijden. Of zie ik iets over het hoofd?

Uitgewerkt, ondekt aan zonde en schuld , er achterkomen dat er niets van je zelf bijkomt en dan het schitteren van de uitverkiezing.
"Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen"

Als het leven van Gods volk zo gepredikt wordt word dat gezien als hyper - calvinistisch terwijl dat niet terecht is.

Helemaal mee eens! Ons past enkel verwondering dat de Heere zondaars verkiest die geen enkel recht op zaligheid hebben.

Kijk eens even hoe het hoofdstuk van verkiezing en verwerping begint in de Dordtse Leerregels. De eerste 5 artikelen gebruiken zelfs de woorden verkiezing en verwerping niet. In plaats daarvan stelt art. 1 dat we, van nature, verdoemelijk zijn voor God. Art. 2 wijst ons op de liefde Gods en onze verlossing. Art. 3 wijst op de prediking, art. 4 gaat over geloof en ongeloof, art. 5 over de oorzaak van ongeloof. Dan pas in art. 6 komt de verkiezing aan het bod. Dus het meest belangrijkste eerst!

1. Waarom moeten we verlost worden
2. Door wie moeten wij belost worden
3. Hoe zullen we leren verlost te worden

Quote:
HOOFDSTUK 1 --- Van de Goddelijke verkiezing en verwerping
1-1. Aangezien alle mensen in Adam gezondigd hebben, en des vloeks en eeuwigen doods zijn schuldig geworden, zo zou God niemand ongelijk hebben gedaan, indien Hij het ganse menselijke geslacht in de zonde en vervloeking had willen laten en om de zonde verdoemen, volgens deze uitspraken van den apostel: De gehele wereld is voor God verdoemelijk. Zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods (Rom. 3:19, 23). En: De bezoldiging der zonde is de dood (Rom. 6:23).
1-2. Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (1 Joh. 4:9; Joh. 3:16).

1-3. En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? (Rom. 10:14, 15).

1-4. Die dit Evangelie niet geloven, op die blijft de toorn Gods. Maar die het aannemen en den Zaligmaker Jezus met een waarachtig en levend geloof omhelzen, die worden door Hem van den toorn Gods en van het verderf verlost, en met het eeuwige leven begiftigd (Joh. 3:36, Mark. 16:16).

1-5. De oorzaak of onschuld van dat ongeloof, gelijk ook van alle andere zonden, is geenszins in God, maar in den mens. Maar het geloof in Jezus Christus en de zaligheid door Hem, is een genadige gave Gods; gelijk geschreven is: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave (Ef. 2:8). Insgelijks: Het is u gegeven in Christus te geloven (Filip. 1:29).




Dus kunnen we niet zeggen dat de Dortse vaders harde leermeesters waren die het alleen over de uitverkiezing hadden. De Heidelbergse Catechismus wordt het troostboek voor de Christen genoemd, maar ik vindt in de Dordtse Leerregels ook veel troost. De artikelen zijn in elk geval pastoraal gesteld.

Verder wil ik even zeggen dat wij, als Protestant Reformed, hypercalvinistisch genoemd worden omdat wij niet in een welmenend aanbod van genade geloven.

Bij definitie is een hypercalvinist iemand die tegenspreekt dat het Evangelie aan iedereen verkondigt moet worden.

Hoewel wij wel geloven dat het Evangelie aan iedereen verkondigt moet worden, met het bevel van geloof en bekering, geloven wij niet dat God, welmenend aan iedereen genade aanbied. Als God, als soverein, iets aanbied, zou je het moeten aannemen, Dan zou je dus ook algemene verzoening moeten voorstaan, als je consequent bent.

Wat God wil, gebeurt.

Maar God bied niet aan, God geeft door Zijn genade, zoals ook de DL ons leren. Hij werkt het in ons hart, terwijl wij nog vijanden zijn. Hij maak ons volledig willend en kunnend.

Klavier schreef:

Marnix schreef:

geledu schreef:Het punt is juist dat er in de bevindelijke prediking veel over de uitverkiezing wordt gesproken als troostleer.

Uitgewerkt, ondekt aan zonde en schuld , er achterkomen dat er niets van je zelf bijkomt en dan het schitteren van de uitverkiezing.
"Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen"

Als het leven van Gods volk zo gepredikt wordt word dat gezien als hyper - calvinistisch terwijl dat niet terecht is.

Klopt, maar het is wat eenzijdig geredeneerd... want als slechts een klein gedeelte van gelovigen die troost ten deel valt is het voor die kleine groep wel mooi.... maar voor de rest niet... en wat kan je als dominee dan voor evangelie vertellen in de kerk... hopen dat u uiverkoren bent?

Mijns inziens is dit niet op voorhand eenzijdig te noemen maar gewoon wat Paulus in iets andere woorden zegt in Efeze 1.

In de prediking moet dit zeker gepredikt worden ter bemoediging voor hen die gewillig zijn gemaakt door de Heere.
Die zien wie ze zelf zijn en juist daarom weten dat als het vanuit henzelf moest komen er geen vrucht in der eeuwigheid zou zijn.
Als Petrus oproept om de verkiezing vast te maken is Psalm 89 net als Ef1 een zeer stevig houvast.
Ik ben het hierin helemaal met Geledu eens.

Marnix, je bedoelt waarschijnlijk dat er nog iets bij moet:
Het zou eenzijdig zijn als er voor mensen die zich niet durven te troosten met deze woorden geen enkele boodschap meekrijgen in de prediking.
Voor hen geldt de oproep om tot Christus te vluchten des te meer met daarbij een vermaan om de middelen nauwgezet waar te nemen. Moet je eens zien hoe in de reformatie en de nadere reformatie de bekende oude schrijvers dit heel concreet maken door heel praktisch en pastoraal de weg wijzen door het voorstellen dan daden!
Ter voorbeeld een citaat van Petrus Immens:
"Wordt het Woord verklaard en toegepast, legt er uw hart bij; Gij zult er uw toestand menigmaal in vinden voorgesteld. Denk dan niet: Dat raakt die of die; maar: dat is voor mij, zo ellendig ben ik; daar en daar ben ik aan schuldig. En dat zal u mogelijk tot boetvaardigheid en vernedering brengen. Gaat gij uit de kerk naar uw huis, legt u alweer voor God neer en zegt: Heere, ik heb nu al zo lang aan het water van Bethesda gelegen, en ik ben nog even ellendig. Och, dat Uw Geest mijn hart eens beroere, opdat ik mocht genezen worden."
Het gaat uiteindelijk om evenwicht.
Evangelie prediken maar ook de gelovigen bemoedigen in de strijd. De verkiezing hoort bij het tweede. Ook in volgorde als het gaat om toepassen in de praktijk.
Een zondaar komt immers door middel van verkondiging van het Evangelie tot Christus. Pas daarna mag voor hem of haar persoonlijk de verkiezing als vertroosting aangewezen worden.
Dat zijn hele grote stappen die even kort zijn neergezet.
Maar het is mijnsinziens wel de hoofdlijn die we niet uit het oog moeten verliezen.
Een predikant zal elk voor zich een evenwicht daarin zoeken. Daarin spelen persoonlijk geloofservaring, karakter etc. een rol. Niet alle predikanten leggen daardoor dezelfde accenten.

Klopt, maar je komt in een negatieve spiraal, want die mensen kunnen niet tot Christus vluchten als ze niet uitverkoren zijn dus roep ze er toe op en de moed zal hen in de schoenen zinken, als ze altijd horen dat wie uitverkoren zijn gered worden en dit soort dingen kunnen doen en anderen niet. Daarnaast zou het evangelie een soort kansspel zijn, waarbij je de kans hebt dat je het wel kan (tot Christus vluchten) of niet, afhankelijk van of je uitverkoren bent of niet. Dat bedoelt Miscantus denk ik met "niet Christus maar de uitverkiezing die je redt"

Bert Mulder schreef:

Klavier schreef:

Het punt is juist dat er in de bevindelijke prediking veel over de uitverkiezing wordt gesproken als troostleer.

En dat is naar Efeze 1!
"Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde;
Die ons te voren verordineerd heeft tot aanneming tot kinderen, door Jezus Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.
Tot prijs der heerlijkheid Zijner genade, door welke Hij ons begenadigd heeft in den Geliefde;
In Welken wij hebben de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving der misdaden, naar den rijkdom Zijner genade,
Met welke Hij overvloedig is geweest over ons in alle wijsheid en voorzichtigheid;
Ons bekend gemaakt hebbende de verborgenheid van Zijn wil, naar Zijn welbehagen, hetwelk Hij voorgenomen had in Zichzelven."

Dit gedeelte wordt aan de gelovigen geschreven. Het is niet als leerstuk tijdens de prediking van Paulus aan de ongelovigen naar voren gebracht.

En dir is ook zoals lijn van de reformatie altijd geweest is. De verkiezing staat nooit voorop, is nooit een voorwaarde, is nooit een belemmering voor de mens.
De mens heeft zich te houden aan: Bekeert u!
En juist vanwege die verkiezing weten we dat de Heere de bekering geeft. OMDAT er een uitverkiezing is. Niet ONDANKS maar DANKZIJ.
Samen met de beloften dat "Wie gelooft zal zalig worden" is er geen enkele ruimte van de mens uit om zich te verontschuldigingen niet te kunnen.
Dat neemt niet weg dat de onwil van de mens in de weg staat.
Er blijft hoe dan ook een spanning ontstaan. Ook mijn vorige post kan dat uiteindelijk niet wegnemen.
Dat proberen van ds. J.J. Tanis is wat ik probeerde weer te geven met het waarnemen van de middelen.
Ik realiseer me dat het gevaar aanwezig is de wil op te splitsen in een wil tot geloof en een wil om de middelen waar te nemen.
Maar ik geloof dat de Heere de wil werkt onder de bediening van Zijn Woord door de overtuiging van het geweten. Het geloof is uit het gehoor. De dwaasheid der prediking wordt als middel gegeven tot zaligheid.
Als we zeggen 'ik kan niet' en 'ik wil niet' en we nemen de middelen niet waar vanwege niet te kunnen en te willen dan lijken we, nee dan ZIJN we een Hyper-Calvinist.
Maar als je je vanuit 'het niet kunnen' en 'niet willen' onder het Woord begeeft onder de verzuchting dat de Heere het harde hart wil breken en de wil zou mogen vernieuwen is de weg die naar Gods Woord is. We moeten de oproep van bekering ook niet los willen zien van het gebed. Heere bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn.

Ik denk dan ook dat de post van Geledu verkeerd begrepen is.
Mijns inziens vult hij alleen aan zonder zaken te bestrijden. Of zie ik iets over het hoofd?

Uitgewerkt, ondekt aan zonde en schuld , er achterkomen dat er niets van je zelf bijkomt en dan het schitteren van de uitverkiezing.
"Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen"

Als het leven van Gods volk zo gepredikt wordt word dat gezien als hyper - calvinistisch terwijl dat niet terecht is.

Helemaal mee eens! Ons past enkel verwondering dat de Heere zondaars verkiest die geen enkel recht op zaligheid hebben.

Kijk eens even hoe het hoofdstuk van verkiezing en verwerping begint in de Dordtse Leerregels. De eerste 5 artikelen gebruiken zelfs de woorden verkiezing en verwerping niet. In plaats daarvan stelt art. 1 dat we, van nature, verdoemelijk zijn voor God. Art. 2 wijst ons op de liefde Gods en onze verlossing. Art. 3 wijst op de prediking, art. 4 gaat over geloof en ongeloof, art. 5 over de oorzaak van ongeloof. Dan pas in art. 6 komt de verkiezing aan het bod. Dus het meest belangrijkste eerst!

1. Waarom moeten we verlost worden
2. Door wie moeten wij belost worden
3. Hoe zullen we leren verlost te worden

Quote:
HOOFDSTUK 1 --- Van de Goddelijke verkiezing en verwerping
1-1. Aangezien alle mensen in Adam gezondigd hebben, en des vloeks en eeuwigen doods zijn schuldig geworden, zo zou God niemand ongelijk hebben gedaan, indien Hij het ganse menselijke geslacht in de zonde en vervloeking had willen laten en om de zonde verdoemen, volgens deze uitspraken van den apostel: De gehele wereld is voor God verdoemelijk. Zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods (Rom. 3:19, 23). En: De bezoldiging der zonde is de dood (Rom. 6:23).
1-2. Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (1 Joh. 4:9; Joh. 3:16).

1-3. En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? (Rom. 10:14, 15).

1-4. Die dit Evangelie niet geloven, op die blijft de toorn Gods. Maar die het aannemen en den Zaligmaker Jezus met een waarachtig en levend geloof omhelzen, die worden door Hem van den toorn Gods en van het verderf verlost, en met het eeuwige leven begiftigd (Joh. 3:36, Mark. 16:16).

1-5. De oorzaak of onschuld van dat ongeloof, gelijk ook van alle andere zonden, is geenszins in God, maar in den mens. Maar het geloof in Jezus Christus en de zaligheid door Hem, is een genadige gave Gods; gelijk geschreven is: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave (Ef. 2:8). Insgelijks: Het is u gegeven in Christus te geloven (Filip. 1:29).




Dus kunnen we niet zeggen dat de Dortse vaders harde leermeesters waren die het alleen over de uitverkiezing hadden. De Heidelbergse Catechismus wordt het troostboek voor de Christen genoemd, maar ik vindt in de Dordtse Leerregels ook veel troost. De artikelen zijn in elk geval pastoraal gesteld.

Verder wil ik even zeggen dat wij, als Protestant Reformed, hypercalvinistisch genoemd worden omdat wij niet in een welmenend aanbod van genade geloven.

Bij definitie is een hypercalvinist iemand die tegenspreekt dat het Evangelie aan iedereen verkondigt moet worden.

Hoewel wij wel geloven dat het Evangelie aan iedereen verkondigt moet worden, met het bevel van geloof en bekering, geloven wij niet dat God, welmenend aan iedereen genade aanbied. Als God, als soverein, iets aanbied, zou je het moeten aannemen, Dan zou je dus ook algemene verzoening moeten voorstaan, als je consequent bent.

Wat God wil, gebeurt.

Maar God bied niet aan, God geeft door Zijn genade, zoals ook de DL ons leren. Hij werkt het in ons hart, terwijl wij nog vijanden zijn. Hij maak ons volledig willend en kunnend.

@Bert: Beste Bert, jij gelooft dat God niet welmenend aan iedereen genade aanbiedt? Volgens mij maak jij nu de klassieke fout, door te gaan redeneren>> als God iets wil, dan gebeurt het ook. Maar in de bijbel blijkt dat de mensen niet gewild hebben! Dus blijkbaar is er een spanning tussen Gods geopenbaarde wil en Zijn verborgen wil. Probeer niet d.m.v. redenaties deze spanning te overbruggen. Zie eerdere postings over arminiaanisme etc.

Maar een ding is gereformeerd en dat is dat God wel een welmenend aanbod doet aan de gehele wereld. (daarom is de mens ook schuldig dat hij Hem heeft verworpen) Lees dat stuk uit de Dordse leerregels wat jezelf hebt gepost!

Na ontvangen genade mag je de TROOST van de uitverkiezing zien.

Bert Mulder schreef: Als God, als soverein, iets aanbied, zou je het moeten aannemen,

Bert, betekent dit dat Calvijn niet wordt gevolgd?
Dit is mijns inziens de kern van het Calvinisme ontkennen.
Da's nogal wat.

Zou de Heere Evangelie en genade als afzonderlijke zaken bedoelen?
Wat bedoel je dan met Evangelie. Ik ken geen Evangelie zonder genade. Wat moet ik mijn ongelovige naaste dan vertellen als ik het Evangelie wil overdragen?
Het lijkt me dat er nogal wat teksten uit de Schrift hiermee onder spanning komen te staan.
En wat ik vooral zou willen weten: Waar in de Bijbel wordt deze gedachte dan onderbouwd?
Zoals je ziet roept het veel vragen bij me op.
Bijzonder verwarrend!

Beste Bert, jij gelooft dat God niet welmenend aan iedereen genade aanbiedt? Volgens mij maak jij nu de klassieke fout, door te gaan redeneren>> als God iets wil, dan gebeurt het ook. Maar in de bijbel blijkt dat de mensen niet gewild hebben! Dus blijkbaar is er een spanning tussen Gods geopenbaarde wil en Zijn verborgen wil. Probeer niet d.m.v. redenaties deze spanning te overbruggen. Zie eerdere postings over arminiaanisme etc.

Maar een ding is gereformeerd en dat is dat God wel een welmenend aanbod doet aan de gehele wereld. (daarom is de mens ook schuldig dat hij Hem heeft verworpen) Lees dat stuk uit de Dordse leerregels wat jezelf hebt gepost!

Na ontvangen genade mag je de TROOST van de uitverkiezing zien.

Nou, mijn God is soverein, en doet alles volgens Zijn goede wil.

Hij is niet beperkt door de onwil der ongelovigen, die zich door eigen schuld in het verderf storten. Die schuld hebben we van nature allemaal, en het is niet ons eigen werk dat we gered worden.
"Door U, door U alleen, om't eeuwig welbehagen'.
Maar God heeft geen liefde voor de verworpenen: Zoals we lezen in Psalm 7:
"God is een rechtvaardige Rechter, en een God, Die te allen dage25) toornt.26)
13 Indien hij zich27) niet bekeert, zo zal Hij Zijn28) zwaard wetten; Hij heeft Zijn boog gespannen29), en dien bereid. "


Het is geen welmenend aanbod dat ik lees, maar een bevel van geloof en bekering. De DL zeggen duidelijk aan wie Hij wil en wanneer Hij wil:

1-2. Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (1 Joh. 4:9; Joh. 3:16).

1-3. En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? (Rom. 10:14, 15).

1-2. Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (1 Joh. 4:9; Joh. 3:16).

1-3. En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? (Rom. 10:14, 15).

En als we dat aanvullen met 1 Tim 2:4 ..
"die wil dat alle mensen behouden worden, en tot erkenning der waarheid komen."

En Calvijn en met hem de hele reformatie er naast leggen..

(..)En tenslotte toont hij(Paulus) aan, dat het heil van allen God ter harte gaat, omdat Hij allen tot de erkenning van Zijn waarheid roept.
Het is een argument uit het gevolg. Want indien het evangelie een kracht Gods is tot heil voor ieder die gelooft,
dan is het zeker dat allen worden uitgenodigd tot de hoop op het eeuwige leven, aan wie het evangelie wordt aangeboden.
Eindelijk, zoals de roeping een bewijs is van de verborgen verkiezing, zo laat God degenen, die Hij deelgenoten maakt van Zijn evangelie, ook toe tot het bezit van het heil;
omdat het evangelie ons de gerechtigheid Gods openbaart, welke de zékere ingang is tot het leven.

.. dan kom ik op basis van de Bijbel tot de conclusie dat er een zeer welmenend algemeen aanbod van genade is.

..

[..

geledu schreef:In de predking tot de onwedergeborenen behoort wel degelijk het aanbod centraal te staan, dat heb ik ook niet tegengesproken !!

Hoe zie jij het aanbod dan tot de 'onwedergeborenen' ?

Klavier schreef:

1-2. Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (1 Joh. 4:9; Joh. 3:16).

1-3. En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? (Rom. 10:14, 15).

En als we dat aanvullen met 1 Tim 2:4 ..
"die wil dat alle mensen behouden worden, en tot erkenning der waarheid komen."

En Calvijn en met hem de hele reformatie er naast leggen..

(..)En tenslotte toont hij(Paulus) aan, dat het heil van allen God ter harte gaat, omdat Hij allen tot de erkenning van Zijn waarheid roept.
Het is een argument uit het gevolg. Want indien het evangelie een kracht Gods is tot heil voor ieder die gelooft,
dan is het zeker dat allen worden uitgenodigd tot de hoop op het eeuwige leven, aan wie het evangelie wordt aangeboden.
Eindelijk, zoals de roeping een bewijs is van de verborgen verkiezing, zo laat God degenen, die Hij deelgenoten maakt van Zijn evangelie, ook toe tot het bezit van het heil;
omdat het evangelie ons de gerechtigheid Gods openbaart, welke de zékere ingang is tot het leven.

.. dan kom ik op basis van de Bijbel tot de conclusie dat er een zeer welmenend algemeen aanbod van genade is.

En als je dan goed de Bijbel bestudeerd, zul je vinden wat er ook in de kanttekeningen van de Statenvertalen staat, dat in 1Tim2:4 met alle mensen, allerlei soorten mensen bedoelt wordt, zoals ook volgt uit vers 2. Niet de Bijbel uit het verband trekken.

7) alle mensen zalig
Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei, gelijk blijkt uit 1 Tim. 2:2, waarvan 1 Tim. 2:4 een reden geeft; alsook uit het woord wil, want zo God wil dat alle mensen zalig worden, zo zullen ook allen zalig worden, dewijl God doet al wat Hij wil, Ps. 115:3; Rom. 9:19; Ef. 1:11. En dit wordt ook bewezen uit hetgeen de apostel daarbij voegt, dat God wil dat zij allen tot de kennis der waarheid komen, daar de Schrift getuigt, dat dit is een voorrecht van Gods volk. Zie Ps. 147:19,20; Matth. 11:25; Joh. 6:45; Ef. 2:12, enz. Dat iemand zou willen zeggen, dat God zulks wil, indien de mensen ook willen; dat is de zaligheid ten dele aan Gods wil, ten dele aan des mensen wil hangen, hetwelk strijdt met hetgeen de apostel leert, Rom. 9:16,23, en Rom. 10:20, en Rom. 11:35,36; en doorgaans elders.

2 Voor koningen, en allen, die in hoogheid zijn; opdat wij een gerust4) en stil leven leiden mogen in alle godzaligheid en5) eerbaarheid.