Orchidee schreef:Wat een ongenuanceerde uitspraak!
Ik kan meestal goed wakker blijven tijdens een kerkdienst (gelukkig) maar soms val ik echt bijna in slaap en moet ik alle moeite doen om niet te knikkebollen (letterlijk), dit overkomt mij al bijna 15 jaar door bepaalde medicijnen die ik moet gebruiken.
Niemand (buiten mijn eigen man en kinderen) weet dit dus kan het overkomen als desinteresse bijvoorbeeld.
En thuis blijven als ik moe ben heeft geen nut want het "overvalt" me meestal onverwachts.

Waarom van de uitzondering de regel maken?

Ambtenaar schreef:

Orchidee schreef:Wat een ongenuanceerde uitspraak!
Ik kan meestal goed wakker blijven tijdens een kerkdienst (gelukkig) maar soms val ik echt bijna in slaap en moet ik alle moeite doen om niet te knikkebollen (letterlijk), dit overkomt mij al bijna 15 jaar door bepaalde medicijnen die ik moet gebruiken.
Niemand (buiten mijn eigen man en kinderen) weet dit dus kan het overkomen als desinteresse bijvoorbeeld.
En thuis blijven als ik moe ben heeft geen nut want het "overvalt" me meestal onverwachts.

Waarom van de uitzondering de regel maken?

Er is verschil tussen slapen inde kerk, als het je overvalt of je overgeven aan de slaap.

Het is geen uitzondering... Het kan je zomaar gebeuren, er zijn gemeente waar er wat meer wordt opgestaan, bij het votum of bij het zingen, dat scheelt al iets.
Zelf maak ik aantekeningen, ik zoek aangehaalde teksten op, zo ben ik actief betrokken, maar niet iedereen kan schrijven en luisteren tegelijk... Samanthus bijvoorbeeld luistert en kan zo de preek na vertellen, ik kan het alleen als ik me in aantekeningen erbij heb...