Leeruitspraken Generale Synode GG 1931

[Posthoorn]

Hier een citaat van Calvijn, dat weliswaar in een andere context gebezigd wordt, nl. met betrekking tot de vrije wil. Maar impliciet kun je hierin ook lezen, dat de genade die in de mens werkt om hem tot geloof te brengen, niet de genade is die aangeboden wordt.

“Wij hebben nu betuigd door de mond van Augustinus, wat wij vooral willen hebben, namelijk, dat door de Heere de genade niet slechts aangeboden wordt, om door ieders vrije verkiezing aangenomen of versmaad te worden; maar dat zij zelve het is, die in het hart de verkiezing en de wil werkt…” (Inst. II, III, 13).

[DDD]

Ik vind deze discussie grotendeels een kwestie van definitie, maar dat staat er mijns inziens toch niet, althans niet in dit citaat van Calvijn. Ik zou er eerder in lezen dat het dezelfde genade is, maar met een andere uitwerking.

Los daarvan: dat laat prima zien dat het meer een kwestie van definitie is dan jullie beiden willen toegeven.

[Valcke]

—

[Klavart]

Hier een citaat van Calvijn, dat weliswaar in een andere context gebezigd wordt, nl. met betrekking tot de vrije wil. Maar impliciet kun je hierin ook lezen, dat de genade die in de mens werkt om hem tot geloof te brengen, niet de genade is die aangeboden wordt.

“Wij hebben nu betuigd door de mond van Augustinus, wat wij vooral willen hebben, namelijk, dat door de Heere de genade niet slechts aangeboden wordt, om door ieders vrije verkiezing aangenomen of versmaad te worden; maar dat zij zelve het is, die in het hart de verkiezing en de wil werkt…” (Inst. II, III, 13).

Ik lees het citaat van Calvijn toch anders. Ik lees het zo dat de genade niet alleen (dat dus ook!) aangeboden wordt, maar dat het ook die genade is die in het hart de verkiezing en de wil werkt.

[Posthoorn]

Ik vind deze discussie grotendeels een kwestie van definitie, maar dat staat er mijns inziens toch niet, althans niet in dit citaat van Calvijn. Ik zou er eerder in lezen dat het dezelfde genade is, maar met een andere uitwerking.

Los daarvan: dat laat prima zien dat het meer een kwestie van definitie is dan jullie beiden willen toegeven.

Een definitie van wat dan? Ik denk dat we wel onderscheid moeten maken tussen de genade die ín ons werkt en de weldaden die we door het geloof in Christus ontvangen. Op dat eerste zien nu juist de absolute beloften. Of de verbondsbeloften, zo je wilt. Dat is idd. een kwestie van definitie.

[Adagio]

Zeg ik dat het geloof zelf een belofte is? Nee toch. Maar de kracht om te geloven, wordt ons in het Evangelie wel degelijk aangeboden.

Hetzelfde Woord komt tot ons allen! En al zou er aanbieding van moed zijn om zin te hebben in de kracht om geloof te krijgen!

Ik heb nog dat veelbesproken boekje van ds. Hellenbroek. Over het genadeverbond.
vr. 5. Wat eist God in dat verbond?
Wat Hij erin eist, is tevens een belofte van het verbond, namelijk het geloof in Jezus Christus.
Hos. 2: 19 "En Ik zal u Mij ondertrouwen in geloof; en gij zult den HEERE kennen".
Hab. 2: 4 "Maar de rechtvaardige zal door zijn geloof leven".
Ps. 27: 8 "Mijn hart zegt tot U: Gij zegt: Zoekt Mijn aangezicht; ik zoek Uw aangezicht, o HEERE."

vr. 6 Wat belooft God in dat verbond?
Genade hier, en hiernamaals het eeuwige leven.
Hand. 16: 31 "Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis".

Het gaat toch om dat gezegende Voorwerp des geloofs, en dan Zijn namen, ambten, naturen, staten en weldaden...

Hosea 11 is ook een hoofdstuk op zich. Ik ben God, en geen mens! staat daar. (maar wellicht niet toepasselijk voor 'eens bekeerd, altijd bekeerd'):

Want Mijn volk blijft hangen aan de afkering van Mij; zij roepen het wel tot den Allerhoogste, maar niet één verhoogt Hem. Hoe zou Ik u overgeven, o Efraïm, u overleveren, o Israël? Hoe zou Ik u maken als Adama, u stellen als Zebóïm? Mijn hart is in Mij omgekeerd, al Mijn berouw is tezamen ontstoken. Ik zal de hittigheid Mijns toorns niet uitvoeren; Ik zal niet wederkeren om Efraïm te verderven; want Ik ben God en geen mens, de Heilige in het midden van u, en Ik zal in de stad niet komen. Zij zullen den HEERE achternawandelen, Hij zal brullen als een leeuw; wanneer Hij brullen zal, dan zullen de kinderen van de zee af al bevende aankomen. Zij zullen bevende aankomen als een vogeltje uit Egypte, en als een duif uit het land van Assur; en Ik zal hen doen wonen in hun huizen, spreekt de HEERE.

[Ad Anker]

Hier lichte snoeiwerkzaamheden gebezigd, we reageren on topic en inhoudelijk.

[TSD]

Tegelijkertijd vind ik dat in het geheel geen aangelegen punt omdat beide onderscheidingen kunnen uitmonden in dezelfde prediking, ik kan daarom ook vrijmoedig achter het onderscheid van evangeliebeloften en verbondsbeloften staan. Het perkt de aanbieding van het evangelie niet in.

Ik ben er beducht voor dat via een achterdeur de verkiezing toch gebruikt wordt om het aanbod te beperken. Volgens mij is dat wel wat er gebeurt. Kennelijk biedt God (volgens deze leer) niet álles aan in het Evangelie, maar alleen een gedeelte... En dat kan ik toch echt niet volgen.

Toch denk ik dat je nu geen recht doet aan de onderscheiding tussen verbonds- en evangeliebeloften.

In het Evangelie wordt ons Christus en ál Zijn weldaden aangeboden (komt letterlijk terug in het boekje Louter Genade, zo blz.37-39!). In de evangeliebeloften vinden we álles! Het leven, de zaligheid, de Heilige Geest, de behoudenis, de heiligmaking, álles.

Het aanbod is helemaal niet beperkt door dit onderscheid, althans niet als het goed gebruikt wordt. Maar de eisen van het evangelie worden in de verbondsbelofte óók beloofd en die belofte geldt de uitverkorenen. Ik citeer even weer letterlijk uit het boekje (blz 46/47): Het aanbod van genade kan door ongeloof en verharding worden verworpen: de verbondsbeloften zullen daarentegen nimmer hun vervulling missen. Wie de vervulling van de verbondsbeloften afhankelijk maakt van het gelovig aanvaarden van de mens, berooft het genadeverbond van zijn kracht.

Het is ook van belang dat de “beloften des verbonds”. Zoals bedoeld in “Het verbond der genade” van Fisher en de Erskines, in “Louter Genade” tot de evangeliebeloften worden gerekend die tot alle hoorders komen! (Blz 48/49) En wordt met instemming het onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit geciteerd.

Volgens mij maak je het verschil tussen beide zienswijzen onnodig groot, ik hoop echt dat je met enige welwillendheid wilt kijken naar wat echt is bedoeld met wat in Louter Genade is beschreven.

[TSD]

By the way, degenen die hier mét dr van den Brink proberen de leeruitspraken in een kwaad daglicht te stellen door de 6e uitspraak krachteloos te maken via de 1e 5: Lees gewoon het genoemde boekje en oordeel zelf, daar wordt juist op het 2e deel van de 6e leeruitspraak extra nadruk gelegd en blijf het algemene welmenende aanbod met voorwaarde van bekering en geloof, fier overeind staan. Alle laster, (want dat is het gewoon, in elk geval van dr. van den Brink want die kent dit boekje echt wel) is dan meteen ontmaskerd.

[DDD]

Ik vind deze discussie grotendeels een kwestie van definitie, maar dat staat er mijns inziens toch niet, althans niet in dit citaat van Calvijn. Ik zou er eerder in lezen dat het dezelfde genade is, maar met een andere uitwerking.

Los daarvan: dat laat prima zien dat het meer een kwestie van definitie is dan jullie beiden willen toegeven.

Een definitie van wat dan? Ik denk dat we wel onderscheid moeten maken tussen de genade die ín ons werkt en de weldaden die we door het geloof in Christus ontvangen. Op dat eerste zien nu juist de absolute beloften. Of de verbondsbeloften, zo je wilt. Dat is idd. een kwestie van definitie.

De definities van wat nu een belofte is en wat daarvan de kenmerken/voorwaarden/effectieve uitwerking zijn/is. Het zijn allemaal manieren om de werkelijkheid te benaderen zonder de uitdrukkelijke inhoud van de Bijbel geweld aan te doen. Ik vind overigens dat dat laatste dr. Steenblok niet is gelukt, maar in veel andere gevallen blijft het theologisch model duidelijk binnen de bijbelse kaders. Dat betekent recht doen aan de welgemeende bijbelse oproep, aan de verbondsopenbaring, én aan de aangrijpende werkelijkheid van het ongeloof. Dat geldt voor zowel jouw als dat van Valcke. Nu zal dat op niemand indruk maken, omdat ik natuurlijk wat te vrijzinnig ben volgens sommigen. Maar dat is in ieder geval de reden dat het mijns inziens niet uitmaakt. Zelfs twee of drie verbonden vind ik geen principiële kwestie. Het is een theologisch model, en er gebeuren grote ongelukken mee als mensen die niet in staat zijn om die modellen naast elkaar te zetten en goed op waarde te schatten één standpunt verabsoluteren en dan gaan ruziemaken. Daarmee denk ik overigens niet aan jullie, maar er zijn in het verleden in de kerk wel discussies gevoerd tussen mensen die elkaar gewoon niet goed begrepen.

[DDD]

By the way, degenen die hier mét dr van den Brink proberen de leeruitspraken in een kwaad daglicht te stellen door de 6e uitspraak krachteloos te maken via de 1e 5: Lees gewoon het genoemde boekje en oordeel zelf, daar wordt juist op het 2e deel van de 6e leeruitspraak extra nadruk gelegd en blijf het algemene welmenende aanbod met voorwaarde van bekering en geloof, fier overeind staan. Alle laster, (want dat is het gewoon, in elk geval van dr. van den Brink want die kent dit boekje echt wel) is dan meteen ontmaskerd.

Waarbij dat op zichzelf genomen natuurlijk nog niet beslissend is voor de betekenis van de uitspraken in hun oorspronkelijke context. Maar dr. Van den Brink maakt zijn gedachten hierover ook op geen enkele manier aannemelijk.

[TSD]

By the way, degenen die hier mét dr van den Brink proberen de leeruitspraken in een kwaad daglicht te stellen door de 6e uitspraak krachteloos te maken via de 1e 5: Lees gewoon het genoemde boekje en oordeel zelf, daar wordt juist op het 2e deel van de 6e leeruitspraak extra nadruk gelegd en blijf het algemene welmenende aanbod met voorwaarde van bekering en geloof, fier overeind staan. Alle laster, (want dat is het gewoon, in elk geval van dr. van den Brink want die kent dit boekje echt wel) is dan meteen ontmaskerd.

Waarbij dat op zichzelf genomen natuurlijk nog niet beslissend is voor de betekenis van de uitspraken in hun oorspronkelijke context. Maar dr. Van den Brink maakt zijn gedachten hierover ook op geen enkele manier aannemelijk.

Dat betogen de schrijvers van het boekje van Louter Genade dus wel. Ze geven aan dat alleen al het feit dat bijna alle verwijsteksten die erbij staan de nadruk leggen op het 2e gedeelte van dit 6e artikel en dat dit aangeeft hoe belangrijk de synode destijds dit stuk heeft gevonden.

[Posthoorn]

Toch denk ik dat je nu geen recht doet aan de onderscheiding tussen verbonds- en evangeliebeloften.

In het Evangelie wordt ons Christus en ál Zijn weldaden aangeboden (komt letterlijk terug in het boekje Louter Genade, zo blz.37-39!). In de evangeliebeloften vinden we álles! Het leven, de zaligheid, de Heilige Geest, de behoudenis, de heiligmaking, álles.

Het aanbod is helemaal niet beperkt door dit onderscheid, althans niet als het goed gebruikt wordt. Maar de eisen van het evangelie worden in de verbondsbelofte óók beloofd en die belofte geldt de uitverkorenen. Ik citeer even weer letterlijk uit het boekje (blz 46/47): Het aanbod van genade kan door ongeloof en verharding worden verworpen: de verbondsbeloften zullen daarentegen nimmer hun vervulling missen. Wie de vervulling van de verbondsbeloften afhankelijk maakt van het gelovig aanvaarden van de mens, berooft het genadeverbond van zijn kracht.

Het is ook van belang dat de “beloften des verbonds”. Zoals bedoeld in “Het verbond der genade” van Fisher en de Erskines, in “Louter Genade” tot de evangeliebeloften worden gerekend die tot alle hoorders komen! (Blz 48/49) En wordt met instemming het onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit geciteerd.

Volgens mij maak je het verschil tussen beide zienswijzen onnodig groot, ik hoop echt dat je met enige welwillendheid wilt kijken naar wat echt is bedoeld met wat in Louter Genade is beschreven.

Het lijkt erop dat de Erskines geen onderscheid maken tussen 'verbondsbeloften' en 'evangeliebeloften', maar idd. alleen tussen 'recht van bezit' en 'recht van toegang'. Dit dekt elkaar m.i. niet helemaal. Valcke beroept zich terecht op de Erskines voor zijn visie op de verbondsbeloften.
Ik zou liever de verbondsbeloften beschouwen als de absolute beloften, zoals boven uiteengezet. Want nogmaals, anders krijg je toch het probleem dat de belofte die ons het geloof belooft, door het geloof aangenomen zou moeten worden. Wat m.i. niet kan.

[Valcke]

Toch denk ik dat je nu geen recht doet aan de onderscheiding tussen verbonds- en evangeliebeloften.

In het Evangelie wordt ons Christus en ál Zijn weldaden aangeboden (komt letterlijk terug in het boekje Louter Genade, zo blz.37-39!). In de evangeliebeloften vinden we álles! Het leven, de zaligheid, de Heilige Geest, de behoudenis, de heiligmaking, álles.

Het aanbod is helemaal niet beperkt door dit onderscheid, althans niet als het goed gebruikt wordt. Maar de eisen van het evangelie worden in de verbondsbelofte óók beloofd en die belofte geldt de uitverkorenen. Ik citeer even weer letterlijk uit het boekje (blz 46/47): Het aanbod van genade kan door ongeloof en verharding worden verworpen: de verbondsbeloften zullen daarentegen nimmer hun vervulling missen. Wie de vervulling van de verbondsbeloften afhankelijk maakt van het gelovig aanvaarden van de mens, berooft het genadeverbond van zijn kracht.

Het is ook van belang dat de “beloften des verbonds”. Zoals bedoeld in “Het verbond der genade” van Fisher en de Erskines, in “Louter Genade” tot de evangeliebeloften worden gerekend die tot alle hoorders komen! (Blz 48/49) En wordt met instemming het onderscheid tussen recht van toegang en recht van bezit geciteerd.

Volgens mij maak je het verschil tussen beide zienswijzen onnodig groot, ik hoop echt dat je met enige welwillendheid wilt kijken naar wat echt is bedoeld met wat in Louter Genade is beschreven.

Ok dank je. Wanneer (zoals hier staat) de beloften des verbonds tot de Evangeliebeloften behoren, dan kan ik het daarmee alleen maar van harte eens zijn. Maar dan ontgaat mij de zin ervan dat dit onderscheid ten aanzien van het aanbod (!) geleerd wordt.

[DDD]

By the way, degenen die hier mét dr van den Brink proberen de leeruitspraken in een kwaad daglicht te stellen door de 6e uitspraak krachteloos te maken via de 1e 5: Lees gewoon het genoemde boekje en oordeel zelf, daar wordt juist op het 2e deel van de 6e leeruitspraak extra nadruk gelegd en blijf het algemene welmenende aanbod met voorwaarde van bekering en geloof, fier overeind staan. Alle laster, (want dat is het gewoon, in elk geval van dr. van den Brink want die kent dit boekje echt wel) is dan meteen ontmaskerd.

Waarbij dat op zichzelf genomen natuurlijk nog niet beslissend is voor de betekenis van de uitspraken in hun oorspronkelijke context. Maar dr. Van den Brink maakt zijn gedachten hierover ook op geen enkele manier aannemelijk.

Dat betogen de schrijvers van het boekje van Louter Genade dus wel. Ze geven aan dat alleen al het feit dat bijna alle verwijsteksten die erbij staan de nadruk leggen op het 2e gedeelte van dit 6e artikel en dat dit aangeeft hoe belangrijk de synode destijds dit stuk heeft gevonden.

O, maar daar twijfel ik niet aan. Alleen was het niét het onderwerp van de leeruitspraken. Dat het belangrijk was, is mij helder. Ook vanwege het verschil tussen de Ledeboerianen en de Kruisgezinden.