Even een wat andere insteek. Ik ken geen predikant die zoveel stappen/standen onderscheidde dan de oudgereformeerde predikant ds. J.W. Slager. Ik ga het hier vooralsnog niet opnoemen, want dan wordt er de draak gestoken met een man die al jaren in de hemel is.
Maar ik ga het ook niet verdedigen omdat ik geloof dat het strijdig is met de eenvoudige leer die we in de Bijbel vinden.
Echter onlangs kreeg ik een boekje van hem in handen en sloeg dat nogal sceptisch open, gezien bovenstaande. Maar wat viel dat mee! Niet bij alles, maar het gedeelte dat ik las was vol van de heerlijkheid van Christus. Als ik dat dan lees, word ik weer een beetje stil en klein.
Natuurlijk zou ik kunnen zeggen, zoals @CvdW: 'klopt niets van, als iemand in de standenleer dwaalt, dwaalt hij in alles.'
Zo, ook weer afgeschreven.
Of, met diverse anderen: 'klopt niets van, het is in Christus of buiten Christus, en allerlei standen zijn reuze gevaarlijk'.
Ik laat het allemaal graag voor jullie rekening. Wél herhaal ik dat ik het met de leer van onbewuste wedergeboorte niet eens ben, en vele stappen zoals ds. Slager die onderscheidde niet in de Bijbel terugvind.
Verder durf ik niet te gaan, misschien omdat ik zelf niet zo'n geloofsheld ben.
helma schreef:Misschien raakt het meer als je bij een sterfbed hebt gezeten waar iemand zegt behouden te zijn; maar als je voorzichtig vraagt welke plaats Christus heeft er boos gereageerd wordt:"Dat maakt niet iedereen mee"
Ik begrijp dat Lize ook zo'n ervaring heeft.
Dat is heel erg. Erg gevaarlijk ook.
Maar de andere kant is er ook! Dat iemand zelf geen grote woorden heeft over een moment dat hij/zij is overgezet van dood in het leven, maar dat er steeds zo goed van de Heere wordt gesproken...
Jullie durven zo iemand misschien makkelijk af te schrijven, ik durf dat niet. (Dat is iets heel anders dan iemand die altijd slecht van zichzelf spreekt, en waar je nooit goed over God hoort spreken, trouwens...)