eilander schreef:Maar je verwees zojuist naar een Digibronartikel van ds. Moerkerken. Daarin staat bijvoorbeeld: "En gelden die dingen dan vandaag niet evenzeer in het leven van Gods kinderen? Zijn er niet die vóór de openbaring van de Middelaar staan en anderen die daar heilig weet van hebben?" En dat is bijvoorbeeld wat ds. Kort bedoelt.

Eilander, dit geldt de theologische ordening, niet de pastorale toepassing zoals ds. Kort die er van maakt. Ds. Moerkerken zal nooit iemand in zijn ellende zonder kennis van Christus aanspreken als Gods Kind. Wel moed inspreken als de ziel uitgaat naar Christus en er niet bij kan. Dan komt een descriptieve uitleg van de heilsorde, niet een opleggen van de handen van de zondaar in zijn ellenden. Het is niet voor niets dat Comrie en zijn navolgers daar in de 3e persoon spreken!
Overigens: wat ds. Moerkerken hier stelt doen inderdaad niet alle oudvaders en zelf vind ik dit ook niet het sterkste punt. ds. Kort trekt de lijnen echter nog veel verder door dan ds. Moerkerken zelf doet. Bovendien zijn er oudvaders aan te wijzen die ook neigen naar wat ds. Moerkerken stelt, bijv. Koelman in zijn brieven, Smytegeldt, Immens en anderen uit die periode. Daar kun je ook een verkeerde kant mee op. Wat ik in deze discussie zie is een doortrekken van de lijn van Comrie naar een dwaling en de dwaling terug projecteren op allen die Comrie navolgen. De navolgers van Comrie in de lijn van ds. Kersten trekken de lijn echter heel anders dan hier beweerd wordt.

GJdeBruijn schreef:

edmund schreef: De leer van de embryotheologie (Comrie, Kuyper, Kersten, Steenblok e.a.) Uit onderzoek van de geschriften van Comrie en zijn navolgers kunnen we de volgende conclusie trekken:

1. Wedergeboorte of levendmaking (alles valt hier samen ineens; de betrokken mens weet er echter nog niet van. Het is een onbewuste inlijving en wedergeboorte voor en door het geloof in Christus, en ook nog eens een onbewuste rechtvaardigmaking. Wie dat heeft, die is al gered).
2. Kennis der ellende
3. Schijnverlossing (zien is nog geen hebben)
4. Onzekerheid
5. Verlossing (bij een enkeling, maar die weldaad is niet nodig)
6. Twijfel, onzekerheid, strijd en aanvechting
7. Heerlijkmaking (waarschijnlijk).

En als de conclusie nou eens verkeerd getrokken is? Dan kan deze hele discussie over gedaan worden. Het is mijn overtuiging dat genoemde punten niet representatief zijn voor wat de aangewezen navolgers van Comrie beoogden te zeggen en te leren.

Ik citeer ds. A.M. uit de Saambinder van 19 juli 1984:

Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levendgemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat (in Christus en te doen krijgen met je gescheiden staat; hoe kan dat? Edmund) van God. Laten we toch scherp blijven onderscheiden tussen de inlijving en de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus. (..) In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijk leven.

Het gaat LIJNRECHT in tegen Gods Woord:

Efeze 2:1 En u heeft Hij mede levend gemaakt, daar gij dood waart door de misdaden en de zonden;
5 Ook toen wij dood waren door de misdaden, heeft ons levend gemaakt met Christus; (uit genade zijt gij zalig geworden)

Levendgemaakt
Dat is, uit den dood der zonde verlost, door onze rechtvaardigmaking en wedergeboorte, gelijk terstond hierna verklaard wordt.

Met Christus
Want als Christus, die om onzer zonden wil gestorven was, is opgewekt zo heeft Hij metterdaad betoond dat Hij de schuld onzer zonde en het lichaam onzer zonden had teniet gedaan: hetwelk Hij eerst voor ons, en daarna ook in ons heeft volbracht uit kracht Zijns doods en Zijner opstanding, Rom. 4:25, en Rom. 6:6,7,8, als Hij ons het geloof heeft geschonken, door het geloof heeft gerechtvaardigd, en door Zijnen Geest heeft vernieuwd en geheiligd. Zie 1 Cor. 1:30.

Joh. 17:3: 3 En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt.

Het eeuwige leven
Dat is, de weg en het middel om tot het eeuwige leven te komen is de rechte kennis Gods en des Middelaars Jezus Christus, namelijk vergezeld met een vast vertrouwen; gelijk dit woord ook genomen wordt Jes. 53:11.

Kennen, of Zijn kennis (Jes. 53:11)
Versta, die kennis, door welke Hij zou bekend en aangenomen worden als Heiland en Middelaar tussen God en de mensen.

GJdeBruijn schreef:

eilander schreef:Maar je verwees zojuist naar een Digibronartikel van ds. Moerkerken. Daarin staat bijvoorbeeld: "En gelden die dingen dan vandaag niet evenzeer in het leven van Gods kinderen? Zijn er niet die vóór de openbaring van de Middelaar staan en anderen die daar heilig weet van hebben?" En dat is bijvoorbeeld wat ds. Kort bedoelt.

Eilander, dit geldt de theologische ordening, niet de pastorale toepassing zoals ds. Kort die er van maakt.

Sorry, maar dit is een vertekening van de werkelijkheid. Wishful thinking!

edmund schreef:

GJdeBruijn schreef:

edmund schreef: De leer van de embryotheologie (Comrie, Kuyper, Kersten, Steenblok e.a.) Uit onderzoek van de geschriften van Comrie en zijn navolgers kunnen we de volgende conclusie trekken:

1. Wedergeboorte of levendmaking (alles valt hier samen ineens; de betrokken mens weet er echter nog niet van. Het is een onbewuste inlijving en wedergeboorte voor en door het geloof in Christus, en ook nog eens een onbewuste rechtvaardigmaking. Wie dat heeft, die is al gered).
2. Kennis der ellende
3. Schijnverlossing (zien is nog geen hebben)
4. Onzekerheid
5. Verlossing (bij een enkeling, maar die weldaad is niet nodig)
6. Twijfel, onzekerheid, strijd en aanvechting
7. Heerlijkmaking (waarschijnlijk).

En als de conclusie nou eens verkeerd getrokken is? Dan kan deze hele discussie over gedaan worden. Het is mijn overtuiging dat genoemde punten niet representatief zijn voor wat de aangewezen navolgers van Comrie beoogden te zeggen en te leren.

Ik citeer ds. A.M. uit de Saambinder van 19 juli 1984:

Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd, Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levendmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levendgemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat (in Christus en te doen krijgen met je gescheiden staat; hoe kan dat? Edmund) van God. Laten we toch scherp blijven onderscheiden tussen de inlijving en de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus. (..) In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat elke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijk leven.

Het gaat LIJNRECHT in tegen Gods Woord:

Efeze 2:1 En u heeft Hij mede levend gemaakt, daar gij dood waart door de misdaden en de zonden;
5 Ook toen wij dood waren door de misdaden, heeft ons levend gemaakt met Christus; (uit genade zijt gij zalig geworden)

Levendgemaakt
Dat is, uit den dood der zonde verlost, door onze rechtvaardigmaking en wedergeboorte, gelijk terstond hierna verklaard wordt.

Met Christus
Want als Christus, die om onzer zonden wil gestorven was, is opgewekt zo heeft Hij metterdaad betoond dat Hij de schuld onzer zonde en het lichaam onzer zonden had teniet gedaan: hetwelk Hij eerst voor ons, en daarna ook in ons heeft volbracht uit kracht Zijns doods en Zijner opstanding, Rom. 4:25, en Rom. 6:6,7,8, als Hij ons het geloof heeft geschonken, door het geloof heeft gerechtvaardigd, en door Zijnen Geest heeft vernieuwd en geheiligd. Zie 1 Cor. 1:30.

Joh. 17:3: 3 En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt.

Het eeuwige leven
Dat is, de weg en het middel om tot het eeuwige leven te komen is de rechte kennis Gods en des Middelaars Jezus Christus, namelijk vergezeld met een vast vertrouwen; gelijk dit woord ook genomen wordt Jes. 53:11.

Kennen, of Zijn kennis (Jes. 53:11)
Versta, die kennis, door welke Hij zou bekend en aangenomen worden als Heiland en Middelaar tussen God en de mensen.

Volkomen mee eens, met deze post. En als er oudvaders zijn die al neigen naar dat wat ds. Moerkerken hier stelt dan kunnen we dat maar beter aan de kant schuiven..

GJdeBruijn schreef:

eilander schreef:Maar je verwees zojuist naar een Digibronartikel van ds. Moerkerken. Daarin staat bijvoorbeeld: "En gelden die dingen dan vandaag niet evenzeer in het leven van Gods kinderen? Zijn er niet die vóór de openbaring van de Middelaar staan en anderen die daar heilig weet van hebben?" En dat is bijvoorbeeld wat ds. Kort bedoelt.

Eilander, dit geldt de theologische ordening, niet de pastorale toepassing zoals ds. Kort die er van maakt. Ds. Moerkerken zal nooit iemand in zijn ellende zonder kennis van Christus aanspreken als Gods Kind. Wel moed inspreken als de ziel uitgaat naar Christus en er niet bij kan. Dan komt een descriptieve uitleg van de heilsorde, niet een opleggen van de handen van de zondaar in zijn ellenden. Het is niet voor niets dat Comrie en zijn navolgers daar in de 3e persoon spreken!

Ik vraag me oprecht af of dit waar is. Van ds. Moerkerken heb ik jaren geleden eens een preek gehoord over de vrijstad. Inderdaad sprak hij toen ook in de derde persoon. Maar wordt er daarom niets verkeerds mee gedaan? Ik vraag het me af.
Hij sprak toen over de persoon die op de vlucht was voor de bloedwreker. Langs een kronkelende weg ging het naar de vrijstad. Soms kon hij de stad zien liggen, soms zag hij er niets van. En toen - de laatste bocht: daar was de vrijstad! Maar: zien is nog geen hebben! Enzovoorts.
Je maakt mij echt niet wijs dat hij op dat moment een dogmatiek aan het beschrijven is. En dat alle mensen snappen: dit is puur een theologische ordening, hier mag ik zelf niets mee.

GJdeBruijn schreef:Overigens: wat ds. Moerkerken hier stelt doen inderdaad niet alle oudvaders en zelf vind ik dit ook niet het sterkste punt. ds. Kort trekt de lijnen echter nog veel verder door dan ds. Moerkerken zelf doet. Bovendien zijn er oudvaders aan te wijzen die ook neigen naar wat ds. Moerkerken stelt, bijv. Koelman in zijn brieven, Smytegeldt, Immens en anderen uit die periode. Daar kun je ook een verkeerde kant mee op. Wat ik in deze discussie zie is een doortrekken van de lijn van Comrie naar een dwaling en de dwaling terug projecteren op allen die Comrie navolgen. De navolgers van Comrie in de lijn van ds. Kersten trekken de lijn echter heel anders dan hier beweerd wordt.

Je hebt gelijk als je zegt dat b.v. Smytegelt hier ook in meeging. Ds. Kort roept daarom ook op om terug te gaan naar de reformatie. Hij roept nergens op om Smytegelt te lezen.
Dat de lijn van Comrie heel anders wordt getrokken, moet dan maar aangetoond worden. Het is toch wel frappant als ik dan het tegendeel aantoon (op grond van een enkel citaat, ik besef ook wel dat er meer gezegd wordt), dat je dan zegt: "dit geldt de theologische ordening, niet de pastorale toepassing". Tja, zo kom je er altijd uit.

GJdeBruijn schreef: Mijns inziens wordt er teveel in een tijds-volgordelijk systeem gedacht in het aanwijzen van de zgn 'embryokerken' terwijl de theologen in de lijn Comrie/Kersten/Moerkerken juist hameren op het gegeven dat het geen chronologisch faseringssysteem vormt.

eilander schreef:Ik vraag me oprecht af of dit waar is. Van ds. Moerkerken heb ik jaren geleden eens een preek gehoord over de vrijstad. Inderdaad sprak hij toen ook in de derde persoon. Maar wordt er daarom niets verkeerds mee gedaan? Ik vraag het me af.
Hij sprak toen over de persoon die op de vlucht was voor de bloedwreker. Langs een kronkelende weg ging het naar de vrijstad. Soms kon hij de stad zien liggen, soms zag hij er niets van. En toen - de laatste bocht: daar was de vrijstad! Maar: zien is nog geen hebben! Enzovoorts.
Je maakt mij echt niet wijs dat hij op dat moment een dogmatiek aan het beschrijven is. En dat alle mensen snappen: dit is puur een theologische ordening, hier mag ik zelf niets mee.

Dit is voor een mens niet anders te begrijpen dan in een chronologisch faseringssysteem. Dus om het zo te interpreteren is geenszins de fout van gemeenteleden, maar is noodzakelijk.

huisman schreef:

Tiberius schreef:

huisman schreef:@eilander bedankt voor de samenvattingen. Ik heb inmiddels het boek uit en daag alle reformatorische kerken uit om dit boek Schriftuurlijk te weerleggen. Dat zal niet lukken en dus moeten vooral de O(GG)iN zich ernstig beziinnen op hun leer.

Ik heb niet al die postings gelezen, maar denk wel dat dat tamelijk makkelijk zal lukken; gezien wat ik hier lees van zijn aanhangers.
De proef op de som is overigens ook niet zo moeilijk. Wanneer een lid een specifieke prediking/predikant aan deze beschrijving vindt voldoen, kan hij of zij bezwaar maken bij zijn of haar kerkenraad (wel met redenen omkleed uiteraard, dat is wat anders dan hier op een forum zomaar wat roepen). Deze zal dat bezwaar vrijwel altijd doorsturen naar de classis, die een commissie instelt om de bezwaren te onderzoeken. Daarop volgt een uitspraak.

Lees het hele boek, ik denk dat het echt noodzakelijk is om van dit boek kennis te nemen. Daarna eerlijk bezien of wat in dit boek (deze studie want dat is het echt!) te lezen is op basis van de Schrift weerlegd kan worden. Als dat in alle eerlijkheid niet kan moet deze embryoleer krachtig verworpen worden.
Dat "tamelijk makkelijk" basseer jij steeds op de drie dagen en nachten van Saulus bekering tot Paulus. Als jij Paulus eigen getuigenis leest in Hand 26 blijft ook van deze veronderstelling niet veel over.

12 Waarover ook als ik naar Damaskus reisde, met macht en last, welk ik van de overpriesters had,
13 Zag ik, o koning, in het midden van den dag, op den weg een licht, boven den glans der zon, van den hemel mij en degenen, die met mij reisden, omschijnende .
14 En als wij allen ter aarde nedergevallen waren, hoorde ik een stem , tot mij sprekende, en zeggende in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul , wat vervolgt gij Mij? Het is u hard, tegen de prikkels de verzenen te slaan .
15 En ik zeide: Wie zijt Gij , Heere? En Hij zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt.
16 Maar richt u op, en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen;
17 Verlossende u van dit volk, en van de heidenen, tot dewelke Ik u nu zende;
18 Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht , en van de macht des satans tot God ; opdat zij vergeving der zonden ontvangen , en een erfdeel onder de geheiligden , door het geloof in Mij.
19 Daarom, o koning Agrippa, ben ik dat Hemels gezicht niet ongehoorzaam geweest;
20 Maar heb eerst dengenen, die te Damaskus waren, en te Jeruzalem, en in het gehele land van Judea, en den heidenen verkondigd, dat zij zich zouden beteren , en tot God bekeren, werken doende der bekering waardig.

Lees ook even de kanttekeningen en de kanttekeningen bij de andere hoofdstukken waar zijn bekering wordt besproken. Of een goeie verklaring, waar je ook altijd graag uit citeert, Calvijn of Henry. Dan blijkt wel dat hij het hier kort verteld maar doelt op het feit dat hij zijn roeping pas kreeg in de straat genaamd De Rechte. Beetje flauw dit.

Edmund schreef:Je voegde welliswaar het woordje 'zaligmakend' toe, wat ik niet zou doen (bij overtuigingen des Heilige Geestes onder de Wet). Het is namelijk één Heilige Geest en onderscheiden in Zijn werkingen. Onder de Wet noemt Paulus dit de Geest des dienstbaarheid (zowel in uitverkorenen als in verworpenen) en onder het Evangelie de Geest tot aanneming kinderen Gods.

Dit is juist de crux. Bij de embryokerken (be)noemen zij de overtuigingen des Heilige Geestes onder de Wet een (veronderstelde) wedergeboorte/levendmaking (van Gods kant) en bedriegen er zo duizenden met een valse grond voor de eeuwigheid. Het levert volle avondmaaltafels op en de predikant wordt geprezen (en bedeeld met geld en goed), maar de gemeenten gaan er tenslotte aan te onder!!

Tja, zelfs Th. van der Groe is dan niet scherp genoeg, zelfs hij wordt door deze extremen afgeschreven. Want die waagde het om gedurig over zaligmakende overtuigingen te spreken.....

Ik zie overigens uit naar een studie van ds. Kort over het Avondmaal in de dagen der reformatie.

Erasmiaan schreef:Lees ook even de kanttekeningen en de kanttekeningen bij de andere hoofdstukken waar zijn bekering wordt besproken. Of een goeie verklaring, waar je ook altijd graag uit citeert, Calvijn of Henry. Dan blijkt wel dat hij het hier kort verteld maar doelt op het feit dat hij zijn roeping pas kreeg in de straat genaamd De Rechte. Beetje flauw dit.

Dit is absoluut niet 'flauw" bedoeld. Dit is namelijk Gods eigen Woord. Paulus spreekt over zijn bekering met deze woorden als jij er een andere verklaring voor hebt zou je die dan willen citeren?

huisman schreef:

Erasmiaan schreef:Lees ook even de kanttekeningen en de kanttekeningen bij de andere hoofdstukken waar zijn bekering wordt besproken. Of een goeie verklaring, waar je ook altijd graag uit citeert, Calvijn of Henry. Dan blijkt wel dat hij het hier kort verteld maar doelt op het feit dat hij zijn roeping pas kreeg in de straat genaamd De Rechte. Beetje flauw dit.

Dit is absoluut niet 'flauw" bedoeld. Dit is namelijk Gods eigen Woord. Paulus spreekt over zijn bekering met deze woorden als jij er een andere verklaring voor hebt zou je die dan willen citeren?

Ja, zo wordt er nogal eens wat geciteerd, zonder onderzoek te doen. Lees die drie keer dat Paulus zijn bekering verhaald nu eens in zijn verband. Het ligt dan voor de hand dat hij zijn roeping kreeg in de straat genaamd De Rechte. En dat concluderen dan ook Henry en Calvijn.

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:

Erasmiaan schreef:Lees ook even de kanttekeningen en de kanttekeningen bij de andere hoofdstukken waar zijn bekering wordt besproken. Of een goeie verklaring, waar je ook altijd graag uit citeert, Calvijn of Henry. Dan blijkt wel dat hij het hier kort verteld maar doelt op het feit dat hij zijn roeping pas kreeg in de straat genaamd De Rechte. Beetje flauw dit.

Dit is absoluut niet 'flauw" bedoeld. Dit is namelijk Gods eigen Woord. Paulus spreekt over zijn bekering met deze woorden als jij er een andere verklaring voor hebt zou je die dan willen citeren?

Ja, zo wordt er nogal eens wat geciteerd, zonder onderzoek te doen. Lees die drie keer dat Paulus zijn bekering verhaald nu eens in zijn verband. Het ligt dan voor de hand dat hij zijn roeping kreeg in de straat genaamd De Rechte. En dat concluderen dan ook Henry en Calvijn.

Wil je dat ook laten zien met citaten van de door jouw genoemde theologen ?

huisman schreef:

Erasmiaan schreef:

huisman schreef:

Erasmiaan schreef:Lees ook even de kanttekeningen en de kanttekeningen bij de andere hoofdstukken waar zijn bekering wordt besproken. Of een goeie verklaring, waar je ook altijd graag uit citeert, Calvijn of Henry. Dan blijkt wel dat hij het hier kort verteld maar doelt op het feit dat hij zijn roeping pas kreeg in de straat genaamd De Rechte. Beetje flauw dit.

Dit is absoluut niet 'flauw" bedoeld. Dit is namelijk Gods eigen Woord. Paulus spreekt over zijn bekering met deze woorden als jij er een andere verklaring voor hebt zou je die dan willen citeren?

Ja, zo wordt er nogal eens wat geciteerd, zonder onderzoek te doen. Lees die drie keer dat Paulus zijn bekering verhaald nu eens in zijn verband. Het ligt dan voor de hand dat hij zijn roeping kreeg in de straat genaamd De Rechte. En dat concluderen dan ook Henry en Calvijn.

Wil je dat ook laten zien met citaten van de door jouw genoemde theologen ?

Ja, inderdaad! Want ik Calvijn in dit topic vrij uitvoerig geciteerd (hoewel dan wel in het engels, niet wetende hoevelen hier het engels machtig zijn), en dat Paulus zijn roeping (ik neem aan dat je hier de dadelijke roeping tot de kennis van Christus bedoelt) in die straat krijgt zie ik bij Calvijn in ieder geval in het geheel niet staan. Of ik moet verkeerd gelezen hebben?

huisman schreef:Wil je dat ook laten zien met citaten van de door jouw genoemde theologen ?

Zal kijken of dat vanavond lukt. Maar je kunt me in dit geval op mijn woord geloven. En als je Handelingen 9, 22 en 26 naast elkaar legt dan moet je ook zelf wel tot die conclusie komen. In Handelingen 26 geeft hij tegenover Agrippa een korte samenvatting en trekt hij "op de weg naar Damascus" en "in de straat genaamd De Rechte" bij elkaar.

Erasmiaan schreef:Tja, zelfs Th. van der Groe is dan niet scherp genoeg, zelfs hij wordt door deze extremen afgeschreven. Want die waagde het om gedurig over zaligmakende overtuigingen te spreken.....

Ds. Kort spreekt ook over 'zaligmakende overtuigingen. Alleen zegt hij dan wel eerlijk dat zo iemand nog niet in Christus is. Immers, om het hierboven genoemde beeld van ds. Moerkerken vast te houden: Als iemand op weg is naar de vrijstad (zien is nog geen hebben) en dan komt hij uiteindelijk in de vrijstad en dan komt hij er achter dat hij onbewust al lang in de vrijstad was. En toen Ruth met Boaz trouwde, zei Boaz toch ook niet: Onbewust voor jou was ik allang met je getrouwd? Het is zo eenvoudig.

Tiberius schreef:

edmund schreef:Je bent getrouwd, maar weet het niet …. Heel bijzonder!

Ok, dus elke relatie begint met het sluiten van het huwelijk ... Heel bijzonder!

Waarom karikatuurschetsing? Vanwege gebrek aan argumenten

Elke relatie begint met liefde en aantrekking. Maar ik moest van mijn moeder wachten tot mijn huwelijk. En zo is het geestelijk ook. Er is wel liefde, wel aantrekking, maar pas bij het huwelijk ben je Christus eigendom.

Embryotheologanten: Je bent gehuwd, komt er achter dat je Hem niet als man heb (je beleeft je gescheiden staat). Vervolgens zie je je echtgenote, maar zien is nog geen hebben. Vervolgens trouw je met Hem, en kom je erachter dat je voor jou onbewust al lang en breed met hem getrouwd was, maar nu weet je het tenminste zelf ook!

Jan schreef:

Erasmiaan schreef:Tja, zelfs Th. van der Groe is dan niet scherp genoeg, zelfs hij wordt door deze extremen afgeschreven. Want die waagde het om gedurig over zaligmakende overtuigingen te spreken.....

Ds. Kort spreekt ook over 'zaligmakende overtuigingen. Alleen zegt hij dan wel eerlijk dat zo iemand nog niet in Christus is. Immers, om het hierboven genoemde beeld van ds. Moerkerken vast te houden: Als iemand op weg is naar de vrijstad (zien is nog geen hebben) en dan komt hij uiteindelijk in de vrijstad en dan komt hij er achter dat hij onbewust al lang in de vrijstad was. En toen Ruth met Boaz trouwde, zei Boaz toch ook niet: Onbewust voor jou was ik allang met je getrouwd? Het is zo eenvoudig.

Dat is niet zozeer 'eerlijk' als wel een 'mening'.
De OT-gelijkenis van de vrijstad is niet zozeer bedoeld om het rennen van de doodslager te bestuderen, maar om aan te geven wat God in de Messias voor een zondig mens is.
Dat gold alle Israelieten. Die mochten dat bewonderen. Ook als ze niemand hadden doodgeslagen.