Gelezen, gedacht, gehoord...

[DDD]

Ik heb ook het oorspronkelijke artikel gelezen. Vergunst is ook tegen rechtspraak door bestuurders binnen de kerk.

En volgens mij ook helemaal niet als waarschuwing, maar met schaamte. Die schaamte deel ik. De gereformeerde kerken zouden een voorbeeld moeten zijn voor de samenleving. Maar dat zijn ze in veel opzichten niet. De inherente onzorgvuldigheid die voortvloeit uit hun bestuurlijke inrichting is mijns inziens een blamage voor het Koninkrijk van God.

Overigens mogen de GG zich gelukkig prijzen met zulke leden, die ondanks de in zichzelf gerichte cultuur van de GG, met een open blik lid blijven, en zich niet aan de gemeente van God onttrekken. Ik vond de uitspraak: "vol van massieve 'waarheden', wezenlijke thema's vermijdend, maar toch diep betrokken op de grote levensvragen" wel een heel mooie typering van de GG.

[refo]

In de tijd dat de DKO werd opgesteld was er veel meer afstand tussen de verschillende gemeenten. Nu met alle reis- en communicatiemogelijkheden is er veel meer groepsvorming onder ambtsdragers van verschillende gemeenten binnen de GG. En dat het niet helemaal onpartijdig toegaat geven kerkenraadsleden ook wel toe. Maar oneerlijk vinden ze dat niet.

Het feit dat iemand zich niet neerlegt bij de mening van een kerkenraad wordt al bij voorbaat al niet goed beoordeeld.
De afgezette predikanten zijn niet vanwege kwesties tussen een gewoon lid-niet-ambtsdrager en de betreffende predikant afgezet. Ds P Mulder doet het wel een beetje zo voorkomen.

[DDD]

Er waren destijds ook veel meer verschillen tussen de betreffende gemeenten, en er waren totaal veel meer gemeenten. De hele situatie is tamelijk onvergelijkbaar.

Los daarvan staat er geen redacteur bij het artikel, terwijl de vraagstelling toch wel wat kwestieus is, mijns inziens. Je maakt mij toch niet wijs dat een goede journalist niet dezelfde vragen kan bedenken die ik zo even opschreef.

[FlyingEagle]

Als u meer geestelijke blijdschap wilt verkrijgen, raad ik
Laat uw wandel geestelijk zijn. God geeft blijdschap
aan hen die voortdurend en nauwgezet voor Zijn aan-
gezicht wandelen.
Zonder elke dag wat tijd af voor de Heere. Treur over
uw zonden. Berouw is het zaad waaruit de bloem van de
geestelijke blijdschap groeit. De Heere heeft bij monde
van Jesaja gezegd: 'Ik zal hen geleiden en hun vertroos-
tingen wedergeven, namelijk aan hun treurigen’
Zorg ervoor dat het boek van uw geweten zuiver blijft.
Laat het niet besmeuren door moedwillige zonden. Een
goed geweten is de ark waarin God het verborgen
manna legt.
Ga ook dikwijls op uw knieën en bid levendig en vurig.
Dezelfde Geest Die het hart vervult met zuchtingen,
vervult het ook met blijdschap. Toen Hanna haar gebed
voor de Heere had uitgestort, stond zij op en ging terug
naar huis 'en haar aangezicht was haar zodanig niet
meer'. Haar gelaat was niet langer droevig.
Biddende christenen hebben veel gemeenschap met
de Heere. Waarschijnlijk zullen de geheimen van Gods
liefde aan niemand zo worden meegedeeld als aan hen
die nauwe omgang met Hem hebben. Als u hier dicht bij
de Heere leeft, krijgt u op weg naar de hemelstad druiventrossen,
die de eerstelingen zijn van de toekomstige gelukzaligheid.

Thomas Watson

[Panny]

Ik las onderstaand stukje in het boek 'Om de uitnemendheid van Christus' van Thomas Boston (aanrader!)
Een beschamend en opwekkend stukje. En ook zeker in onze tijd hoogst actueel!

Het gaat over deze tekst:
Filippenzen 3:8: Ja, gewisselijk, ik acht ook alle dingen schade te zijn, om de uitnemendheid der kennis van Christus Jezus, mijn Heere; om Wiens wil ik al die dingen schade gerekend heb, en acht die drek te zijn, opdat ik Christus moge gewinnen.

De apostel belijdt openlijk dat hij Christus boven alles acht.
Hij spreekt deze waarheid, dat Christus boven alles te verkiezen is, niet in het algemeen uit, maar spreidt die vanuit zijn eigen ervaring ten toon, opdat de mensen zouden zien dat hij een goede reden had voor wat hij zei.
Dit leert ons dat het de gelovigen betaamt open en onomwonden hun zeer hoge achting voor Christus te belijden.
Het is niet genoeg om die achting voor Hem in het hart te bezitten, maar zij moet ook een uitweg naar buiten hebben.
Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid, en met de mond belijdt men ter zaligheid (Rom. 10:10).
Deze belijdenis moet een mens afleggen tot eer van God.
Één belangrijk oogmerk van onze wedergeboorte en onze huwelijksverbintenis met Christus is dat wij Zijn lof in de wereld zullen verkondigen.
Dit volk, zegt de Heere, heb Ik Mij geformeerd, zij zullen Mijn lof vertellen (Jes. 43:21).
Als Zijn hart opengegaan is om ons te ontvangen, waarom zouden wij onze mond dan dichtdoen voor Zijn lof?
Wij hebben niet meer te betalen dan de 'varren onzer lippen'.
Het is ook anderen ten goede als wij Christus gaan liefhebben.
Ik zal Uws Naams doen gedenken van elk geslacht tot geslacht; daarom zullen u de volken loven, eeuwiglijk en altoos (Psalm 45:18).
Dat de gelovigen Christus aanbevelen, heeft vaak een goede uitwerking.
Men zegt dat de drup van de lelie andere lelies voortbrengt.
Zo brengen de gelovigen ook anderen voor Christus voort, doordat hetgeen van hun leven uitgaat aantrekkingskracht bezit (1 Petr. 3:1,2).
De druppels van hun bloed brengen gelovigen voort; het bloed der martelaren is het zaad der kerk.
Ja, alles wat ten gunste van Christus uit hun mond uitgaat, is heilzaam (Hooglied 7:9).
Als mensen hun godsdienst voor zichzelf houden, maakt dat geen deel uit van hun dienen van God.
Er is veel gehuicheld belijden.
Wij evenwel mogen onze liefde voor Christus - als wij die bezitten - daarom niet verbergen.
We moeten onze mond niet houden als het over de zaak van Christus en van de godsdienst gaat, omdat vele Hem mooie woorden geven en meer niet.
Gezegend is de belijder in wie de zegen van Naftali zich voegt bij die van Jozef: schone woorden en een vruchtbare tak (Genesis 48:21,22).
De gelovigen moeten maar eens leren hun mond meer voor Christus open te doen.
Zij moeten Hem bij anderen aanbevelen vanuit hun eigen bevinding: eerst bij hun medegelovigen.
Zij moeten zeggen: Komt, hoort toe, o allen gij, die God vreest, en ik zal vertellen wat Hij aan mijn ziel gedaan heeft (Psalm 66:16).
O, moesten de vrienden van Christus hun Vriend niet bij elkaar aanbevelen?
Dat zou vandaag de dag, nu de godsdienst zo in verval raakt, een heel gepast werk zijn.
Als Christus ooit terugkeert tot de geest van Zijn volk in dit land, dan zal dit verwaarloosde werk opnieuw tot leven worden gewekt.
O, het zou als een kool vuurs zijn om de liefde tot Christus gaande te maken!
Zullen twee koude vuurstenen, die tegen elkaar geslagen worden, een vuur ontsteken?
Hoeveel te meer zullen wee stenen dat doen waarin al iets van vuur is.
Was ons hart niet brandende in ons, zeiden de discipelen, als Hij tot ons sprak op de weg en als Hij ons de Schriften opende? (Lukas 24:32)
De gelovigen moeten Hem ook aanbevelen bij degenen die Hem niet kennen (Hooglied 5:9-16).
Laat voor hen eens een woord ten gunste van Christus vallen; u weet niet wat het misschien zal doen.
Vaak is een woord dat iemand heeft gesproken en weer vergeten is, met de tijd en de plaats in de gedachten teruggekomen bij degene tot wie het uit Naam van Christus werd gezegd.
Het is geweest als een zaad dat men terloops heeft laten vallen en dat later zo heerlijk is opgekomen.
O geliefden, als het voor ons sterven wordt, en we ons afvragen wat we ten gunste van Christus hebben gesproken - we zullen bij de gedachte daaraan alleen maar spijt hebben als we ons hierin niet meer ingespannen hebben dan we nu waarschijnlijk doen.

[DDD]

Heel juist inderdaad. Jammer dat ik daar nou nooit een preek over hoor. Alhoewel het in een zeker opzicht ook weer volkomen vanzelf gaat, zijn er toch mensen die hier vragen bij hebben.

Wel stond er pas een stukje over in de Paulus.

[Panny]

Heel juist inderdaad. Jammer dat ik daar nou nooit een preek over hoor. Alhoewel het in een zeker opzicht ook weer volkomen vanzelf gaat, zijn er toch mensen die hier vragen bij hebben.

Wel stond er pas een stukje over in de Paulus.

Volgens mij speelt er tegenwoordig veel (valse) schaamte of mensenvrees om iets te vertellen over onze liefde tot Christus.
Misschien vaak veroorzaakt door onzekerheid wat betreft ons aandeel in Hem.
Of veroorzaakt doordat het geloof van anderen vaak langs een meetlint (bijzondere modelbekeringen) gelegd wordt waardoor mensen hun mond niet durven open te doen. (en dat vaak door mensen die Christus zelf niet kennen)

[DDD]

Dat laatste is wel een punt, inderdaad, vooral voor verlegen mensen, die zich veel aantrekken van wat anderen van hen vinden. En verder is het mijns inziens heel simpel: waar het hart vol van is, loopt de mond van over.

[samanthi]

Heel juist inderdaad. Jammer dat ik daar nou nooit een preek over hoor. Alhoewel het in een zeker opzicht ook weer volkomen vanzelf gaat, zijn er toch mensen die hier vragen bij hebben.

Wel stond er pas een stukje over in de Paulus.

Volgens mij speelt er tegenwoordig veel (valse) schaamte of mensenvrees om iets te vertellen over onze liefde tot Christus.
Misschien vaak veroorzaakt door onzekerheid wat betreft ons aandeel in Hem.
Of veroorzaakt doordat het geloof van anderen vaak langs een meetlint (bijzondere modelbekeringen) gelegd wordt waardoor mensen hun mond niet durven open te doen. (en dat vaak door mensen die Christus zelf niet kennen)

Dat gebeurt helaas Panny.

[Hendrien]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/252 ... de-zonden/
Mooi bijbels antwoord.

[Panny]

Christenvervolging in Rotterdam: https://visie.eo.nl/2017/09/christenver ... rotterdam/

[Herman]

Weest in geen ding bezorgd. Ook niet over de vraag hoe God u gaat bekeren. (Vrij naar D. Rustige)

[emigrant]

in de Belgische krant De Standaard beweert een columnist, dat de mens op grond van Genesis 1:29 als vegetariër is geschapen.

[Panny]

in de Belgische krant De Standaard beweert een columnist, dat de mens op grond van Genesis 1:29 als vegetariër is geschapen.

Een Bijbelgetrouwe krant?

[DDD]

Christenvervolging in Rotterdam: https://visie.eo.nl/2017/09/christenver ... rotterdam/

Heel schokkend nieuws.