Wedergeboorte of schijngeboorte [2]

[klever]

evjl zegt, dat als je ds. Kort vraagt er nog velen zullen zijn die zijn leer ook verkondigen. : ,rLees maar in zijn boek op blz. 18 :".........De predikers van vrije genade lijken te ontbreken. Het wordt nog wel genoemd hier en daar, maar de zaken worden maar weinig verklaard. Bijna overal lijkt men zijn levenshuis op zandgrond te willen bouwen.........." enz. Dus volgens ds. Kort zijn dat er echt geen groot aantal, nee alleen op de woeste weg wordt het geluid nog gehoord, hij participeert daar ook volop met zijn predikatie's zelfs met zijn foto prijkt hij op deze site, bedroevend.

Ds. Kort participeert helemaal niet. Het is bekend dat de eigenaar van dewoesteweg foto's en ook predikaties zonder toestemming plaatst.

Ds. Kort weet drommels goed dat hij op deze site participeert, want hij is daar al nadrukkelijk op gewezen. Als hij aangeeft dat hij dat niet wil is Kleen verplicht om het te verwijderen, maar ds. Kort wil dat wel.

Heb jij dit uit de mond van ds Kort zelf gehoord? Anders moet je dit terugnemen, want dan valt dit in de categorie laster.

Er is namelijk een familie bezig geweest om preken van die site af te krijgen en publiekelijk is er op gewezen dat de site in






overtreding is, uiteindelijk zijn de preken na een lange periode er af gehaald. Maar nog duikt er af en toe een preek op die er niet hoort, maar die verdwijnen pas dan als er weer een mail is verstuurd. Er zijn ook predikanten die hun schouders ophalen omdat hun preken daar staan, omdat het te veel tijd en werk kost om ze er af te laten halen.

families van overleden predikanten kunnen er niets tegen doen.
nog levende predikanten kunnen dat wel en dat gebeurd ook regelmatig!!!!!!!!

[WimA]

De nadruk in de prediking wordt gelegd in de doorleving van de drie stukken. Er is een toeleidende weg tot Christus. Er is een mishagen van jezelf, het beleven van een hemelhoge schuld, het inleven van de onmogelijkheid van zaligworden. Deze zaken kunnen ook bij een natuurlijk mens voorkomen, maar dan zal het nooit leiden tot Christus. Wanneer, met de catechismus, de vraag opkomt 'is er dan nog een weg om de welverdiende straf te ontgaan en wederom tot genade te komen?' is dat een door God gewerkte droefheid naar God die vervuld zal worden. En dan mag zo'n bekommerde wel eens hoop krijgen onder de prediking. Er is nog een weg! Maar daarmee is zo'n zondaar er niet. Nee, het moet naar Christus toe.

Er zijn twee soorten mensen die hier moeite mee hebben. Aan de ene kant mensen die dit stuk het liefst overslaan of niet kennen. Zij omarmen ds. Kort in zijn afwijzing van bovenstaande.
Er zijn mensen die bovenstaande voor de bekering willen plaatsen. Uit angst voor avondmaalsgangers die niet bekeerd zijn of uit angst dat de toeleidende weg en de gangen en standen zo'n nadrukkelijke plaats in de prediking krijgen dat de prediking van Christus in het gedrang komt.

Als we de standpunten over b.v. de doop, van degenen die de zienswijze van ds. Kort zo hartstochtelijk omarmen, erbij halen dan levert dat ook wel wat meer inzicht op. In dat topic hadden dezen nogal de neiging om de doop als een persoonlijke belofte te beschouwen. Een belofte van een God die niet liegen kan en doet wat Hij belooft. Over (valse)rust geven gesproken!
Het - overigens onterechte* - verwijt dat er rust wordt gepredikt buiten Christus komt hiermee op z'n minst nogal gezocht over.

*. Lees de Wachter Sions maar in deze. Met name de bijdragen van ds. Roos afgelopen week zijn hierin zeer helder.

[klever]

Ds. Kort participeert helemaal niet. Het is bekend dat de eigenaar van dewoesteweg foto's en ook predikaties zonder toestemming plaatst.

Ds. Kort weet drommels goed dat hij op deze site participeert, want hij is daar al nadrukkelijk op gewezen. Als hij aangeeft dat hij dat niet wil is Kleen verplicht om het te verwijderen, maar ds. Kort wil dat wel.

Ds Kort heef geen internet:

Ds. A. Kort, predikant van de Oud Gereformeerde Gemeente in Krimpen aan den IJssel, heeft een computer. Hij vatte het plan op om een abonnement op gefilterd internet te nemen, zodat zijn kinderen daar voor school mee konden werken. ?Maar ik heb ervaren dat ik hierdoor geen toegang meer tot de Heere kreeg en Hem kwijtraakte. Ik werd er zelfs nog door mijn eigen zoon op gewezen, dat ik met internet de wereld in huis haalde. Ik dacht het goed te kunnen praten door te zeggen dat je er toch ook onschuldige dingen mee kon doen, zoals bankieren en via e-mail mijn stukjes voor het kerkblad versturen. Maar ik kreeg er toch wel een dreun mee voor het persoonlijke zielenleven. Ik kon er niet meer mee voor de Heere komen'', aldus de oud-gereformeerde predikant uit Krimpen aan den IJssel.

Je kunt er dus niet vanuit gaan dat hij precies weet van voor site "de woeste weg" is. Je uitspraak "maar ds. Kort wil dat wel" is een insinuatie, waarvan je niet weet of die op waarheid berust. Zaken insinueren die je niet weer vind ik onrespectvol, zeker naar Gods knechten. Dit is overigens ook tegen de forumregels.[/quote]



je kunt er gerust vanuit gaan dat ik niet insunieer en dat ik zeg ook geen dingen die ik niet weet.
aan de andere kant zeg jij dat ik het niet weet, hoe kom je daarbij????????
en je zegt dat ik insinueer, op welke grond?????????????

[Ad Anker]

*. Lees de Wachter Sions maar in deze. Met name de bijdragen van ds. Roos afgelopen week zijn hierin zeer helder.

Ja, die was niet mild. Wel goed dat hij gefundeerd uitlegt wat er mis is bij een bepaalde uitleg.

[Johann Gottfried Walther]

Ds. Moerkerken in de Saambinder:

De inlijving in Christus

Wat gebeurt er nu precies in de roeping? Wanneer God een mens roept (wij doelen hier natuurlijk steeds op de inwendige roeping), snijdt Hij hem van de oude levenswortel Adam af en plant hem Christus in. Deze inlijving in Christus vindt plaats, doordat de Heilige Geest het geloof plant in het hart van de zondaar; dat geloof nu verenigt met Christus. Zonder dit ingeplante geloofsvermogen (Comrie noemde het de habitus of hebbelijkheid van het geloof) is' de zondaar buiten Christus en dus nog dood in de zonden en de misdaden. Zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus zegt zo terecht, dat alleen diegenen zalig zullen worden die Christus door een waar geloof zullen worden ingelijfd en die al Zijn weldaden aannemen. Over deze dingen nu bestaat in het kerkelijk leven in ons land een ontzettende verwarring. Velen menen, dat een zondaar, die Christus wordt ingelijfd. Hem dus ook kent. Dan zou de wedergeboorte dus hetzelfde zijn als de openbaring van Christus aan het hart. Dit is echter volstrekt niet waar! De inlijving in Christus vindt plaats in de inwendige roeping, betekent de levensmaking van de dode zondaar en is het beginpunt van alle geestelijk leven. Maar zulk een levendgemaakte zondaar kent Christus niet! Hij krijgt met God en met zichzelf te doen, met zijn zonden en met zijn gescheiden staat van God. Laten wij toch scherp blijven onderscheiden tussen deze inlijving in Christus en tussen de openbaring van Christus aan het hart! Tussen de inlijving in Christus en de openbaring van Christus ligt de toeleidende weg tot Christus. Altijd is onder ons geleerd - en dat blijve zo - dat er géén toeleidende weg is tot de wedergeboorte ('t is dood óf leven!), maar wèl tot Christus. Ik weet, dat dit een punt is, waarop velen, ons overigens nauw verwant, hun pijlen richten. Men verwijt ons, dat in zulk een prediking geestelijk leven geleerd wordt buiten Christus. Deze prediking zou de mensen rust en troost geven in de kenmerken van het wedergeboren zijn. Ik zou zulke verwijten bijna lasterlijk willen noemen. Ronduit gezegd komen deze verwijten er immers op neer, dat deze prediking de mens bedriegen zou, valse gronden zou geven voor de eeuwigheid. Maar dit is nu juist niet het geval. Integendeel: door scherp te onderscheiden tussen de inlijving in Christus (inwendige roeping, wedergeboorte, staatsverwisseling, levendmaking!) en de openbaring van Christus (de 'tiende ure'. Joh. 1 : 40) worden twee dingen bereikt. In de eerste plaats wordt zo geleerd, dat élke traan, waarlijk om de zonden door een verbroken hart tot God geschreid, voortvloeit uit Christus; zo krijgt God de eer ook van de allereerste beginselen van het geestelijke leven. In de tweede plaats wordt zo geleerd, dat de rust der ziel alleen daar bevorderd wordt, waar het Gode behaagt Zijn Zoon in haar te openbaren. Zo worden twee uitersten vermeden: de mens wordt niet opgebouwd in zijn tranen en gemis, maar Gods bekommerde tobbers krijgen ook geen klappen die zij niet verdienen.

Ds. A. Moerkerken

[huisman]

Ik vind de discussie niet aan helderheid winnen. Vooral het standpunt van Huisman vind ik wat onduidelijk. Ik heb de indruk dat hij het begrip Christuskennis teveel verbreedt.

Goed gelezen!! Dat doe ik met opzet omdat mijn geachte opponenten anders blijven beweren dat ik de wedergeboorte en de volle Persoonsopenbaring van Christus gelijk stel. Dat doe ik niet maar een wedergeboorte zonder enige kennis van Christus is voor mij ondenkbaar, onschriftuurlijk en onreformatorisch. Daarom vind ik dat bij ds Moerkerken de wedergeboorte veel te minimaal is ingevuld. Als je hetzelfde zegt als onze DL over de wedergeboorte

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven

dan is het niet voorstelbaar om de wedergeboorte te laten plaatsvinden zonder geloofsoefeningen en onbewust van de grote verandering (staatsverwisseling). Natuurlijk volgt er steeds meerdere kennis van de Zaligmaker in zijn staten, ambten en naturen. Hij moet wassen en ik moet minder worden.

[Ad Anker]

Ik vind de discussie niet aan helderheid winnen. Vooral het standpunt van Huisman vind ik wat onduidelijk. Ik heb de indruk dat hij het begrip Christuskennis teveel verbreedt.

Goed gelezen!! Dat doe ik met opzet omdat mijn geachte opponenten anders blijven beweren dat ik de wedergeboorte en de volle Persoonsopenbaring van Christus gelijk stel. Dat doe ik niet maar een wedergeboorte zonder enige kennis van Christus is voor mij ondenkbaar, onschriftuurlijk en onreformatorisch. Daarom vind ik dat bij ds Moerkerken de wedergeboorte veel te minimaal is ingevuld. Als je hetzelfde zegt als onze DL over de wedergeboorte

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven

dan is het niet voorstelbaar om de wedergeboorte te laten plaatsvinden zonder geloofsoefeningen en onbewust van de grote verandering (staatsverwisseling). Natuurlijk volgt er steeds meerdere kennis van de Zaligmaker in zijn staten, ambten en naturen. Hij moet wassen en ik moet minder worden.

Ik heb je nog een vraag gesteld. Wil je die nog beantwoorden?

[Simon]

Ik vind de discussie niet aan helderheid winnen. Vooral het standpunt van Huisman vind ik wat onduidelijk. Ik heb de indruk dat hij het begrip Christuskennis teveel verbreedt.

Goed gelezen!! Dat doe ik met opzet omdat mijn geachte opponenten anders blijven beweren dat ik de wedergeboorte en de volle Persoonsopenbaring van Christus gelijk stel. Dat doe ik niet maar een wedergeboorte zonder enige kennis van Christus is voor mij ondenkbaar, onschriftuurlijk en onreformatorisch. Daarom vind ik dat bij ds Moerkerken de wedergeboorte veel te minimaal is ingevuld. Als je hetzelfde zegt als onze DL over de wedergeboorte

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven

dan is het niet voorstelbaar om de wedergeboorte te laten plaatsvinden zonder geloofsoefeningen en onbewust van de grote verandering (staatsverwisseling). Natuurlijk volgt er steeds meerdere kennis van de Zaligmaker in zijn staten, ambten en naturen. Hij moet wassen en ik moet minder worden.

Deze laatste woorden zijn van Johannes de Doper, die daarmee de nieuwe bedeling aankondigde, toen mensen door Jezus begonnen gedoopt te worden,
De stadia na de wedergeboorte/ bekering drukken zich uit in melk en later vaste spijze.

[huisman]

Ik vind de discussie niet aan helderheid winnen. Vooral het standpunt van Huisman vind ik wat onduidelijk. Ik heb de indruk dat hij het begrip Christuskennis teveel verbreedt.

Goed gelezen!! Dat doe ik met opzet omdat mijn geachte opponenten anders blijven beweren dat ik de wedergeboorte en de volle Persoonsopenbaring van Christus gelijk stel. Dat doe ik niet maar een wedergeboorte zonder enige kennis van Christus is voor mij ondenkbaar, onschriftuurlijk en onreformatorisch. Daarom vind ik dat bij ds Moerkerken de wedergeboorte veel te minimaal is ingevuld. Als je hetzelfde zegt als onze DL over de wedergeboorte

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven

dan is het niet voorstelbaar om de wedergeboorte te laten plaatsvinden zonder geloofsoefeningen en onbewust van de grote verandering (staatsverwisseling). Natuurlijk volgt er steeds meerdere kennis van de Zaligmaker in zijn staten, ambten en naturen. Hij moet wassen en ik moet minder worden.

Ik heb je nog een vraag gesteld. Wil je die nog beantwoorden?

Eigenlijk wil ik dat niet omdat jij mijn posting alleen maar beantwoord met een ander citaat van Brakel. Voldeed het eerste door jouw geplaatste citaat niet meer ?
Maar kom op huisman niet zo kinderachtig Het antwoord op jouw vraag is: Ja, Gods kind heeft ook in de ware droefheid enigermate kennis van de Borg. Anders zou hij tenonder gaan in zijn smart.

[Ad Anker]

Ik vind de discussie niet aan helderheid winnen. Vooral het standpunt van Huisman vind ik wat onduidelijk. Ik heb de indruk dat hij het begrip Christuskennis teveel verbreedt.

Goed gelezen!! Dat doe ik met opzet omdat mijn geachte opponenten anders blijven beweren dat ik de wedergeboorte en de volle Persoonsopenbaring van Christus gelijk stel. Dat doe ik niet maar een wedergeboorte zonder enige kennis van Christus is voor mij ondenkbaar, onschriftuurlijk en onreformatorisch. Daarom vind ik dat bij ds Moerkerken de wedergeboorte veel te minimaal is ingevuld. Als je hetzelfde zegt als onze DL over de wedergeboorte

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven

dan is het niet voorstelbaar om de wedergeboorte te laten plaatsvinden zonder geloofsoefeningen en onbewust van de grote verandering (staatsverwisseling). Natuurlijk volgt er steeds meerdere kennis van de Zaligmaker in zijn staten, ambten en naturen. Hij moet wassen en ik moet minder worden.

Ik heb je nog een vraag gesteld. Wil je die nog beantwoorden?

Eigenlijk wil ik dat niet omdat jij mijn posting alleen maar beantwoord met een ander citaat van Brakel. Voldeed het eerste door jouw geplaatste citaat niet meer ?
Maar kom op huisman niet zo kinderachtig Het antwoord op jouw vraag is: Ja, Gods kind heeft ook in de ware droefheid enigermate kennis van de Borg. Anders zou hij tenonder gaan in zijn smart.

Je stelde toen geen vraag maar poneerde een stelling. Bij citaten van oudvaders moet je eigenlijk het hele geschrift laten spreken. Dat probeer ik daarom ook te doen. Maar goed, deze stelling van jou kan ik ook onderschrijven, al zal er, zoals Brakel ook zegt, in de ware droefheid wel een verlangen zijn naar maar niet altijd een kennen van de Borg zijn. In zijn beschrijving van de ware droefheid komt Brakel pas in het laatst met de kennis van de Borg. Iets wat jij verwijt in een citaat van ds. Moerkerken. Overigens geef je geen antwoord op mijn vraag maar kom je met je eigen opvatting. Een mens komt er in de wedergeboorte achter tegen God gezondigd te hebben en zoekt met God (de eerste persoon) in een verzoende betrekking te komen. Hij komt er achter dat dit nooit meer kan, alleen door het bloed van de Zoon.

[Afgewezen]

Ik vind de discussie niet aan helderheid winnen. Vooral het standpunt van Huisman vind ik wat onduidelijk. Ik heb de indruk dat hij het begrip Christuskennis teveel verbreedt.

Goed gelezen!! Dat doe ik met opzet omdat mijn geachte opponenten anders blijven beweren dat ik de wedergeboorte en de volle Persoonsopenbaring van Christus gelijk stel. Dat doe ik niet maar een wedergeboorte zonder enige kennis van Christus is voor mij ondenkbaar, onschriftuurlijk en onreformatorisch. Daarom vind ik dat bij ds Moerkerken de wedergeboorte veel te minimaal is ingevuld. Als je hetzelfde zegt als onze DL over de wedergeboorte

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven

dan is het niet voorstelbaar om de wedergeboorte te laten plaatsvinden zonder geloofsoefeningen en onbewust van de grote verandering (staatsverwisseling). Natuurlijk volgt er steeds meerdere kennis van de Zaligmaker in zijn staten, ambten en naturen. Hij moet wassen en ik moet minder worden.

Ik vind dit allemaal wat vaag. Je kent Christus of je kent Hem niet. En dat er opwas is in die kennis, is natuurlijk een feit, maar nu wordt er aan het begin een enorme vaagheid gecreëerd, om vast te kunnen houden dat de wedergeboorte met Christuskennis gepaard gaat. Wat mij betreft is ds. M. op dat punt dan helderder.

[huisman]

Ik vind de discussie niet aan helderheid winnen. Vooral het standpunt van Huisman vind ik wat onduidelijk. Ik heb de indruk dat hij het begrip Christuskennis teveel verbreedt.

Goed gelezen!! Dat doe ik met opzet omdat mijn geachte opponenten anders blijven beweren dat ik de wedergeboorte en de volle Persoonsopenbaring van Christus gelijk stel. Dat doe ik niet maar een wedergeboorte zonder enige kennis van Christus is voor mij ondenkbaar, onschriftuurlijk en onreformatorisch. Daarom vind ik dat bij ds Moerkerken de wedergeboorte veel te minimaal is ingevuld. Als je hetzelfde zegt als onze DL over de wedergeboorte

Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven

dan is het niet voorstelbaar om de wedergeboorte te laten plaatsvinden zonder geloofsoefeningen en onbewust van de grote verandering (staatsverwisseling). Natuurlijk volgt er steeds meerdere kennis van de Zaligmaker in zijn staten, ambten en naturen. Hij moet wassen en ik moet minder worden.

Ik vind dit allemaal wat vaag. Je kent Christus of je kent Hem niet. En dat er opwas is in die kennis, is natuurlijk een feit, maar nu wordt er aan het begin een enorme vaagheid gecreëerd, om vast te kunnen houden dat de wedergeboorte met Christuskennis gepaard gaat. Wat mij betreft is ds. M. op dat punt dan helderder.

Oké dan onderschrijf jij de stelling dat de wedergeboorte zonder kennis van Christus is. Ik kan dat niet onderschrijven omdat ik in het diepst van mijn ziel overtuigd ben dat buiten de kennis van de Zaligmaker er geen leven is.

Ik besluit mijn bijdragen in dit topic voorlopig met het omhooghalen van de citaten van John Flavel. Zo denk ik erover.

Wij beginnen pas dan te leven als we een band krijgen met Christus, de Fontein des levens, ons door Zijn Geest geschonken. Die tijd moeten we houden voor het begin van ons leven, zoals sommigen dat hebben gedaan. Behalve deze verandering kunnen er veel veranderingen bij een mens plaats vinden. Velen worden veranderd van goddeloos in beschaafd, en van louter beschaafdheid tot vormendienst, met een zweem van godsdienst, die desondanks in een staat van geestelijke dood blijven, en dan ook in de macht ervan. Als evenwel de Geest des Heeren over ons wordt uitgestort om ons met een nieuw, geestelijk leven te bezielen, is dat werkelijk een wondere verandering. Ons wordt dan een nieuw, bovennatuurlijk bestaan geschonken, en daarom is er sprake van een nieuw schepsel, van de nieuwe mens, de verborgen mens des harten. Het oude is voorbij gegaan, zie, het is alles nieuw geworden.

......

Niet zodra wordt de ziel door Gods Geest levendgemaakt, of zij beantwoordt enigermate aan het doel van God in dit werk, doordat zij Jezus Christus in de weg van geloven metterdaad aanneemt

[Afgewezen]

@Huisman, nu ga je precies de verkeerde kant op met mijn woorden. Jij geeft aan de kennis van Christus een m.i. te ruime invulling. En zó, op die manier, kun je dan staande houden dat wedergeboorte en Christuskennis altijd samengaan.
Maar heb je het dan nog wel over kennis van Christus of over iets anders? Dat vind ik belangrijker dan de vraag waar je precies de wedergeboorte moet plaatsen.

[huisman]

@Huisman, nu ga je precies de verkeerde kant op met mijn woorden. Jij geeft aan de kennis van Christus een m.i. te ruime invulling. En zó, op die manier, kun je staande houden dat wedergeboorte en Christuskennis altijd samengaan.
Maar heb je het dan nog wel over kennis van Christus of over iets anders? Dat vind ik belangrijker dan de vraag waar je precies de wedergeboorte moet plaatsen.

Ik had je begrepen maar zo verwoord je het duidelijker. Ik denk dat de kennis van Christus wezelijk is in de wedergeboorte maar dat daarna er nog een groeien in die kennis moet zijn. Dat is ook waar het Heilig Avondmaal o.a voor nodig is, om het geloof in de Gekruisigde te versterken. Ik vond de punten die Brakel noemt in de posting van Anker mooi. Hier de ingekorte versie. Brakel zegt erbij dat de volgorde van beleven kan verschillen.
Het enige waartegen ik ageer is de leer van onbewust wedergeboren met een onbewust geloof en dat dan ook nog een lange tijd. Dat is ,wat anderen ook beweren op dit forum, wat ds Moerkerken leert. (maar niet preekt ??? Dat weet jij beter!)

1.Hij hoort Jezus Christus noemen de Borg te zijn, en begint Hem in Zijn natuur, ambten, vernedering, verhoging te kennen, en hij krijgt een begeerte om Hem tot zijn Borg te hebben.

2.Hij krijgt kennis van de aanbieding van Christus zo in 't algemeen als in 't bijzonder, dat Christus ook hem wordt aangeboden, dewijl hij het Evangelie hoort, en het ieder wordt aangeboden, en niemand wordt uitgesloten; maar dat een iegelijk die wil, komen mag, met belofte dat die komt, niet uitgeworpen zal worden.

3.Hij wordt hongerig en dorstig, dat is, zeer begerig om deel te krijgen aan Christus en alle Zijn verdiensten,

4.Hij wendt zich naar Christus toe, hij neemt toevlucht tot Hem,

5.Hij neemt al worstelende vrijmoedigheid om Hem aan te nemen, hij kent zich ontbloot, hij ziet Jezus als bekwaam, als volkomen genoegzaam, als gewillig, als waarachtig, als zich aanbiedende, als belovende niemand, die komt, te zullen uitwerpen, hij neemt Hem aan, hij willigt Zijn aanbieding en nodiging in, hij geeft Hem de hand, hart en alles, met een volkomenheid des harten; en denkt wel: is de Heere Jezus zo gewillig om hem aan te nemen, als hij om Hem te hebben,

6.Hij vertrouwt zijn lichaam, zijn ziel, zijn zaligheid aan Christus toe; hij laat het op Hem aankomen, hij laat zich dragen van Christus, hij leunt, hij steunt op Hem, en of hij nog geen vrede, geen verzekering heeft, en of hij geslingerd wordt door vrees, en bestrijdingen zich opdoen, evenwel zet hij zich op Hem, hij verlaat zich op Hem, hij is bezig met de daad van vertrouwen, het zich Hem toe te vertrouwen, te oefenen,

7. Hieruit volgt de verzekering, het vertrouwen dat Christus zijn Zaligmaker is; al oefenende het geloof, al biddende, al worstelende maakt hij de sluitreden op, schouwende dan op de daden des geloofs, waarvan de ziel bewust wordt, dan op de volheid van Jezus, dan op de beloften en haar zekerheid; dus besluit hij: Jezus is mijne en ik ben Zijne,

[Afgewezen]

Ik had je begrepen maar zo verwoord je het duidelijker. Ik denk dat de kennis van Christus wezelijk is in de wedergeboorte maar dat daarna er nog een groeien in die kennis moet zijn. Dat is ook waar het Heilig Avondmaal o.a voor nodig is, om het geloof in de Gekruisigde te versterken. Ik vond de punten die Brakel noemt in de posting van Anker mooi. Hier de ingekorte versie. Brakel zegt erbij dat de volgorde van beleven kan verschillen.
Het enige waartegen ik ageer is de leer van onbewust wedergeboren met een onbewust geloof en dat dan ook nog een lange tijd. Dat is ,wat anderen ook beweren op dit forum, wat ds Moerkerken leert. (maar niet preekt ??? Dat weet jij beter!)

Kijk, ik heb ook mijn bedenkingen tegen de opvatting van ds. Moerkerken, maar dat komt doordat je in zijn visie aan het geloof een andere invulling moet geven. Er is bij ds. M. geen sprake van een 'onbewust' geloof, maar van een geloof dat wel gelooft, alleen nog niet in Christus als de Middelaar Gods en der mensen.
Maar ik heb ook bedenkingen tegen jouw opvatting, omdat je aan de kennis van Christus een andere invulling lijkt te geven.
Het stukje van Brakel vind ik onduidelijk. Wat heel wezenlijk is en wat in het stukje van Brakel niet duidelijk uit de verf komt, is het moment waarop Christus aan de ziel geopenbaard wordt en de zondaar een verzoend God in Christus leert kennen. Bij hem lijkt dat 'geleidelijk' te gaan en dat schept onhelderheid in het spreken over deze zaken.