Wil je daarmee zeggen dat iedereen die zich met je laat aanspreken, wel een straatmaatje is? Dat zullen Mark Rutte en de gemiddelde hoogleraar niet met jou eens zijn.

Marion schreef:

Ad Anker schreef:Het is bij ons gebruikelijk dat alle kerkenraadsleden onze dominee aanspreken met 'dominee' en 'u'. Iets wat volgens mij volkomen normaal en fatsoenlijk is. Ik meen dat dit in de (O)GG(iN) algemeen gebruik is.

En zo hoort het ook!! Een dominee is geen straatmaatje.

Alle ambten zijn gelijkwaardig. Het ene ambt mag niet over het andere ambt heersen. In dat kader vind ik het normaal de (eigen) dominee te tutoyeren. Je redenering klinkt dus leuk, maar deugd niet.

Niettemin zeg ik altijd u, omdat in mijn opvoeding die beleefdheidsvorm altijd heeft gegolden als normatief.

Dat is nog een ander aspect, maar ik denk dat de dominees dan de ouderlingen ook met u aanspreken. Anders zou het inderdaad raar zijn. Vanuit gereformeerd perspectief zelfs een beetje de omgekeerde wereld.

DDD schreef:

huisman schreef:

DDD schreef:Dat is ook wel zo. Ik heb zelfs gehoord dat sommige kerkenraadsleden hun dominee met u aanspreken. In veel andere contexten zou dat haast een belediging zijn.

Ik ken in de kringen waar ik verkeer geen andere praktijk dan dat kerkenraadsleden hun predikant met u aanspreken.

Wat voor jou blijkbaar uitzondering is is voor anderen heel gewoon.

Dat iedereen iedereen( leerling/leraar, kind/ouder, jongere/ambtsdrager enz.) tutoyeert is echt iets van vroeger en eigenlijk vrij ouderwets.
Die gezagscrisis met zijn rarigheden uit de zestiger jaren van de vorige eeuw zijn we gelukkig allang kwijt .

Noem dan eens andere voorbeelden waar volwassenen die elkaar kennen elkaar (weer) met u aanspreken?

OK. Een voorbeeld uit mijn eigen omgeving. In mijn werk heb ik regelmatig vergaderingen met de SGs van ministerie van I&M,Defensie en diverse CEOs uit de luchtvaartsector. In deze vergaderingen wordt niet getutoyeerd.

Zijn dat mensen die elkaar kennen? Of zijn dat mensen die elkaar alleen enkele keren per jaar in een functionele setting ontmoeten? Dat vind ik wel een verschil. Ik noemde de minister ook u als ik op bezoek kwam, maar ik was dan ook geen collega van haar.

Nogmaals: ik vind het moreel neutraal. Maar ik maak mee dat mensen beledigd zijn als ik u tegen hen zeg.

Defensie is natuurlijk wel een hele formele organisatie

FlyingEagle schreef:Defensie is natuurlijk wel een hele formele organisatie

Maar het bestaat;-) En dat verrast mij toch. In academische settingen is zoiets echt heel ongebruikelijk. Maar Defensie staat met de KMA ook een beetje buiten de bredere samenleving. Dat is vermoedelijk vergelijkbaar met de GG, in dat opzicht.

DDD schreef:

pierre27 schreef:

Jan Pieterszoon schreef:

pierre27 schreef:

Wat? Ik zeg toch de waarheid? Je moet wel consequent blijven.

Ja precies, ik zeg ook niet dat jij de waarheid niet spreekt, mijn smiley was gericht op t feit dat je juist de spijker op z'n kop sloeg

Het zou op zijn zachtst gezegd wat intelligenter zijn als je eerst inhoudelijk in zou gaan op wat ik daarover schreef.

Zover ik weet reageerde ik op de manier van zeggen van Jan Pieterszoon....jou laat ik gewoon lekker schrijven...

Ad Anker schreef:Het is bij ons gebruikelijk dat alle kerkenraadsleden onze dominee aanspreken met 'dominee' en 'u'. Iets wat volgens mij volkomen normaal en fatsoenlijk is. Ik meen dat dit in de (O)GG(iN) algemeen gebruik is.

Als de predikant de kerkenraadsleden ook met u aanspreekt is dat prima. Ik vind overigens dat vousvoyeren nodeloos afstand creëert. Iemand tutoyeren in een dergelijke setting lijkt mij heel normaal.

huisman schreef:
OK. Een voorbeeld uit mijn eigen omgeving. In mijn werk heb ik regelmatig vergaderingen met de SGs van ministerie van I&M,Defensie en diverse CEOs uit de luchtvaartsector. In deze vergaderingen wordt niet getutoyeerd.

Ik heb regelmatig overleggen met o.a. de SG van I&W. Dan is het toch echt Lidewijde en jij en niet mevr. Ongering en u.

Als het een vergadering is met betrokkenen van andere organisaties kan ik me voorstellen dat er wel wordt gevousvoyeerd.

DDD schreef: Maar het bestaat;-) En dat verrast mij toch. In academische settingen is zoiets echt heel ongebruikelijk. Maar Defensie staat met de KMA ook een beetje buiten de bredere samenleving. Dat is vermoedelijk vergelijkbaar met de GG, in dat opzicht.

Bij Defensie zijn ze inderdaad erg formeel. Een collega van mij werkt parttime voor Defensie. Wij noemen hem John, bij defensie is het kolonel.

Maar, we dwalen af.

Valt me op dat velen denken tutoyeren = geen ontzag hebben voor.

Bij mijn neef in Rhenen hadden ze vorig jaar een Roemeense dominee op een avond. Hij werd aangekondigd door een gewoon gemeentelid met zijn achternaam, maar zei hij: wij noemen hem altijd [voornaam]. Reactie van de dominee: Ik ben ook maar een sterveling!

Ik noem verschillende predikanten bij hun voornaam. Vaak zijn dat degenen waar ik de meeste achting voor heb. Niet om het "u", maar om wie ze zijn...

FlyingEagle schreef:Defensie is natuurlijk wel een hele formele organisatie

Het voorbeeld wat ik noem gaat het om bijna allemaal mensen die niet voor defensie werken.

Ambtenaar schreef:

huisman schreef:
OK. Een voorbeeld uit mijn eigen omgeving. In mijn werk heb ik regelmatig vergaderingen met de SGs van ministerie van I&M,Defensie en diverse CEOs uit de luchtvaartsector. In deze vergaderingen wordt niet getutoyeerd.

Ik heb regelmatig overleggen met o.a. de SG van I&W. Dan is het toch echt Lidewijde en jij en niet mevr. Ongering en u.

Als het een vergadering is met betrokkenen van andere organisaties kan ik me voorstellen dat er wel wordt gevousvoyeerd.

Precies......ben toch wel een beetje nieuwsgierig of wij wel eens in hetzelfde overleg zitten

DDD schreef:Wil je daarmee zeggen dat iedereen die zich met je laat aanspreken, wel een straatmaatje is? Dat zullen Mark Rutte en de gemiddelde hoogleraar niet met jou eens zijn.

Nee, maar ik vind wel dat je schromelijk doorschiet met het meedrijven op de golven van de maatschappelijke verplatting. Persoonlijk vind ik het zeer onbeleefd om predikanten, hoogleraren, maar ook ouderlingen en diakenen bij hun voornaam te noemen. Er zijn van bovengenoemde categorien mensen die ik uiteraard heel goed kan, in de vrienschapoelijke sfeer is er dan bij sommigen een voornaam. Maar predikanten, hoogleraren, andere ambtsdragers die zich aan mij de afgelopen jaren voorstelden met hun voornaam, blijf ik consequent toch met u en achternaam aanspreken.
Sommigen zeggen: Dat schept afstand. Dat is juist. En vaak ook gewoon goed.
Voor de klas wil ik dat mijn leerlingen mij ook met u aanspreken, idem mijn kinderen thuis. Omgekeerd spreek ik mijn ouders ook met u aan, al ben ik geen jongere meer.