samanthi schreef:-DIA- schreef:refo schreef:De grote verdrukking die de lezers van de bijbelse briven/boeken werd voorzegd, was iets wat binnenkort zou plaatsvinden. Het was niet iets van over 2000 jaar. De schrijvers hadden niet eens het idee dat de wederkomst nog lang zou uitblijven.
Mensen geloven soms wat ze wensen. Daar is wel een keer een wissel omgegaan. Dit gebeurt niet zomaar.
Meer een wensen dan een geloven dat het vrede is en geen gevaar. Dat is Bijbels.
Het is alleen geen vrede als je geen vrede met God hebt.
Er is geen vrede op deze wereld,
niets waar we in kunnen rusten.
Toch weet ik wel iets, heel zeker:
Rust is enkel en alleen in God.
Daarbuiten is een mens
als een als een voortgedreven zee,
die kan niet rusten.
Denk niet dat dit aan een reformatorisch opgevoed mens voorbijgaat.
We zoeken het van nature allemaal in de wereld,
het zien, en zinnelijke bekoort ons.
Toch kan deze bekoring wel eens wegwijken,
maar het zien en zinnelijke uitbannen is niet makkelijk
in een tijd van internet.
Dat lijkt me het grootste gevaar in deze tijd,
in combinatie met ons tot alle kwaad genegen hart.
Dan hoorden we wel eens van een strijd op leven en dood.
Onze doodsvijanden, de duivel, de wereld, en ons eigen vlees,
die niet ophouden ons aan te vechten,
En dan het gebed:
Zo wil ons toch staande houden
en sterken door de kracht uws Heiligen Geestes,
opdat wij in dezengeestelijken strijd niet onderliggen,
maar altijd sterken wederstand doen, totdat wij eindelijk
ten enenmale de overhand behouden. (Zondag 52)
Gelukkig als we dit leren:
Ons hart is onrustig in ons...
We hoorden een lied, dat wel iets zegt over de rust in God:
Rust mijn ziel, uw God is Koning,
heel de wereld zijn gebied.
Alles wisselt op zijn wenken,
maar Hij zelf verandert niet.
Ieder woelt hier om verandering
en betreurt ze dag aan dag,
hunkert naar hetgeen hij zien zal,
wenst terug 't geen hij eens zag.
Rust mijn ziel, uw God is Koning.
Wees tevreden in uw lot.
Zie, hoe alles hier verandert,
en verlang alleen naar God!
Een mens vind geen rust, en toch:
Hier wordt de rust geschonken,
hier het vette van Uw huis gesmaakt
en: een volle beek van wellust maakt
hier elk in liefde dronken.
En nu komt het op een ding aan: Hoe vind ik vrede met God
Een rechtvaardig God. Dat waar Luther mee worstelde.
Dat kan geen mens oplossen. En geen mens kan en mag
daar onverschillig of lijdelijk onder zijn.
De eis van bekering rust op ons
Gij eist van ons, dat w' op Uw waarheid letten,
dat wij altoos op hoge prijs Uw leer
En het heilig recht van Uw getuigenis zetten.
En nu komt er de vraag:
Hoe staat het met jezelf?
Ik meen toch dat ik die vraag niet openbaar hoef te beantwoorden...?
Posten of niet? Ik weet het niet.
Hoop wel dat er niet teveel ellende van komt.