jan34willem schreef:Ik begrijp wat je bedoelt, Secor Dabar, maar het is natuurlijk net zo lang als het breed is. In onze kerken horen we ook het liefst een prediking naar onze eigen zin -- en die zin is schriftuurlijk-bevindelijk.
Wat voor bezwaren heeft u dan voor een prediking die zowel Schriftuurlijk als bevindelijk is ?
Sluit het één, dan het andere uit ?
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
jan34willem schreef:Ik begrijp wat je bedoelt, Secor Dabar, maar het is natuurlijk net zo lang als het breed is. In onze kerken horen we ook het liefst een prediking naar onze eigen zin -- en die zin is schriftuurlijk-bevindelijk.
Wat voor bezwaren heeft u dan voor een prediking die zowel Schriftuurlijk als bevindelijk is ?
Sluit het één, dan het andere uit ?
Vaak wel.
Op Pasen wordt nogal eens gepreekt over hoe Petrus, Maria, Thomas de gebeurtenissen verwerkten.
De Opgestane staat daar dan meestal op de achtergrond. Hooguit is Hij er nog even om de hoofdpersoon van de preek toch nog te plezieren.
Maar die hoofdpersoon is allang behouden. Daar kan Jezus niets meer aan af of toe doen.
Dat is dan de bevinding.
Terwijl alle evangelieën maar één doel hebben: aantonen dat Jezus écht de Zoon van God is. Dat Hij écht is gestorven. Dat Hij écht is opgestaan. Genoemde andere personen zijn slechts figuranten. Geen hoofdpersonen. Wel belangrijke ooggetuigen. En dát is de Schrift.
jan34willem schreef:Ik begrijp wat je bedoelt, Secor Dabar, maar het is natuurlijk net zo lang als het breed is. In onze kerken horen we ook het liefst een prediking naar onze eigen zin -- en die zin is schriftuurlijk-bevindelijk.
Wat voor bezwaren heeft u dan voor een prediking die zowel Schriftuurlijk als bevindelijk is ?
Sluit het één, dan het andere uit ?
Vaak wel.
Op Pasen wordt nogal eens gepreekt over hoe Petrus, Maria, Thomas de gebeurtenissen verwerkten.
De Opgestane staat daar dan meestal op de achtergrond. Hooguit is Hij er nog even om de hoofdpersoon van de preek toch nog te plezieren.
Maar die hoofdpersoon is allang behouden. Daar kan Jezus niets meer aan af of toe doen.
Dat is dan de bevinding.
Terwijl alle evangelieën maar één doel hebben: aantonen dat Jezus écht de Zoon van God is. Dat Hij écht is gestorven. Dat Hij écht is opgestaan. Genoemde andere personen zijn slechts figuranten. Geen hoofdpersonen. Wel belangrijke ooggetuigen. En dát is de Schrift.
Beste Refo,
Ik ben het met u eens dat het een vaag teken is als Christus "meestal op de achtergrond" is.
Dit is nieuw voor mij, eerlijk gezegd om dit te vernemen.
Spreekt u dan uw predikant hier niet op aan, als u dit verneemt ?
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
jan34willem schreef:Ik begrijp wat je bedoelt, Secor Dabar, maar het is natuurlijk net zo lang als het breed is. In onze kerken horen we ook het liefst een prediking naar onze eigen zin -- en die zin is schriftuurlijk-bevindelijk.
Wat voor bezwaren heeft u dan voor een prediking die zowel Schriftuurlijk als bevindelijk is ?
Sluit het één, dan het andere uit ?
Mijn punt is dat het niet aangaat om anderen voor de voeten te werpen dat ze een bepaalde draai aan het evangelie geven zonder je te realiseren dat je dat zelf net zo goed doet.
jan34willem schreef:Ik begrijp wat je bedoelt, Secor Dabar, maar het is natuurlijk net zo lang als het breed is. In onze kerken horen we ook het liefst een prediking naar onze eigen zin -- en die zin is schriftuurlijk-bevindelijk.
Wat voor bezwaren heeft u dan voor een prediking die zowel Schriftuurlijk als bevindelijk is ?
Sluit het één, dan het andere uit ?
Mijn punt is dat het niet aangaat om anderen voor de voeten te werpen dat ze een bepaalde draai aan het evangelie geven zonder je te realiseren dat je dat zelf net zo goed doet.
Beste Janwillem,
Ik probeer u te begrijpen. Komt het door dat u een strikt voorwerpelijke prediking voorstaat ?
En dat ik op een meer Schriftuurlijk-bevindelijke prediking betrekking heb?
Ik weet eigenlijk niet wat u bedoelt met "een bepaalde draai aan het Evangelie geven" ??
Misschien kunt u dat uitleggen.
Met bevinding bedoel ik onder andere wat de Heere Jezus ons leerde in de zaligsprekingen in Mattheus 5, ookwel de bergrede genoemd.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
jan34willem schreef:
Mijn punt is dat het niet aangaat om anderen voor de voeten te werpen dat ze een bepaalde draai aan het evangelie geven zonder je te realiseren dat je dat zelf net zo goed doet.
Beste Janwillem,
Ik probeer u te begrijpen. Komt het door dat u een strikt voorwerpelijke prediking voorstaat ?
En dat ik op een meer Schriftuurlijk-bevindelijke prediking betrekking heb?
Ik weet eigenlijk niet wat u bedoelt met "een bepaalde draai aan het Evangelie geven" ??
Misschien kunt u dat uitleggen.
Met bevinding bedoel ik onder andere wat de Heere Jezus ons leerde in de zaligsprekingen in Mattheus 5, ookwel de bergrede genoemd.
In een van je vorige berichtjes had je het over mensen die een "humanistische" draai aan de prediking geven; op dezelfde manier geef jij een schriftuurlijk-bevindelijke draai aan de prediking. Misschien is de eerste draai minder in overeenstemming met de Bijbel, misschien ook niet -- het gaat erom dat je je ervan bewust bent dat er in beide gevallen een menselijke draai aan de prediking wordt gegeven.
Welk een bijzondere smaak vindt de verootmoedigde gelovige in de leer van het ware Evangelie der genade! en hoe meer hij daardoor niets, en Christus Alles gemaakt wordt, opdat hij in zijn hoogste streven verlaagd en Christus verhoogd worde, opdat hij zijn liefelijkste pauwenveren verlieze, en de kroon op Christus’ hoofd bloeie, opdat hij vlak neergelegd worde, zonder op eigen voeten te kunnen staan, en Christus zijn enige Ondersteuner en Leidsman zij tot de heerlijkheid, opdat hij als dood zij, zonder leven, en Christus in hem leve; hoe liefelijker, schoner, begeerlijker en aangenamer het voor hem is.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Johann Gottfried Walther schreef:Citaat van Ds. John Brown:
Welk een bijzondere smaak vindt de verootmoedigde gelovige in de leer van het ware Evangelie der genade! en hoe meer Christus Alles gemaakt wordt verhoogd worde, opdat de kroon op Christus’ hoofd bloeie, opdat Christus zijn enige Ondersteuner en Leidsman zij tot de heerlijkheid en Christus in hem leve; hoe liefelijker, schoner, begeerlijker en aangenamer het voor hem is.
Johann Gottfried Walther schreef:Citaat van Ds. John Brown:
Welk een bijzondere smaak vindt de verootmoedigde gelovige in de leer van het ware Evangelie der genade! en hoe meer Christus Alles gemaakt wordt verhoogd worde, opdat de kroon op Christus’ hoofd bloeie, opdat Christus zijn enige Ondersteuner en Leidsman zij tot de heerlijkheid en Christus in hem leve; hoe liefelijker, schoner, begeerlijker en aangenamer het voor hem is.
Zo is 't meer bijbels.
Nee, het citaat was/is voluit Bijbels. In mij de dood, in Christus het leven, Hij (Christus) moet groeien en ik minder worden ect.
ik mijn pauwenveren verliezen, mijn trots, en juist de eer op Christus hoofd, ik geen voet om op te staan, Hij mijn Ondersteuner ect.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Johann Gottfried Walther schreef:Citaat van Ds. John Brown:
Welk een bijzondere smaak vindt de verootmoedigde gelovige in de leer van het ware Evangelie der genade! en hoe meer Christus Alles gemaakt wordt verhoogd worde, opdat de kroon op Christus’ hoofd bloeie, opdat Christus zijn enige Ondersteuner en Leidsman zij tot de heerlijkheid en Christus in hem leve; hoe liefelijker, schoner, begeerlijker en aangenamer het voor hem is.
Zo is 't meer bijbels.
Dat is de taal van de uitwendige belijders die met schare spreekt: 'Deze rede is hard, wie kan dezelve horen?' Dat slag van mensen wil de pauwenveren niet kwijt en op eigen voeten kunnen staan. Zij hebben het leven in eigen hand gevonden en daarom worden zij niet ziek, volgens Jesaja 57 vers 10.
Mocht Gods Geest zulken ontdekken aan hun verloren doodstaat opdat zij Christus op Gods tijd recht zullen leren benodigen.
Gewetensbezwaarde trouwambtenaar - 'De totalitaire staat werpt het geweten van haar burgers weg als een waardeloos vod' Dr. J.H. Bavinck
Een stukje uit een dagboek (toepasselijk n.a.v. de uitspraak van mevrouw Bussemaker:
Wat een zegen is het ook, wanneer er moeders en grootmoeders zijn die zorg dragen voor het nageslacht.
Zo'n moeder is niet alleen Ruth geweest, maar ook Naomi.
Een moeder in Israël.
Zij heeft de kleine Obed op haar schoot genomen en in haar hart gesloten.
De Heere geve ons veel van zulke opvoeders in het gezin, in de kerk en het onderwijs.
Luister naar hun woord. Verhard je niet, maar laat je leiden!
Er is genade bij de Heere. Ben je bang dat het voor jou niet kan? Dat je te veel gezondigd hebt?
Let dan op het geslachtsregister, waar hoofdstuk 4 van het boek Ruth mee eindigt.
Ruth was er om Boaz. En Boaz was er om David. Maar David was er om Christus!
Leg het geslachtsregister van Mattheüs 1 vs 1 - 17 eens naast. Wat een namen staan daar in:
Rachab, Thamar, Ruth en Bathseba.....Moeders van Christus.
Zo diep heeft de Heere Jezus zich willen vernederen. Daarom is het mogelijk voor de grootste heiden.
Van dat Wonder zingt de Kerk.
Hier al in beginsel, straks voor eeuwig. Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen...!
noot: ik weet niet precies wie dit geschreven heeft. Predikanten hebben per week geschreven en ik weet niet of week 20 hetzelfde viel als in het jaar van uitgave.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Die vreugde wordt nu nog uitgebreid, als de ziel de onderscheiden drie Personen beschouwt, geniet en prijst in hun verschillend werkzaam aandeel in de zaliging van haar (die ziel) Het wordt een oceaan: die God van zaligheid.
Ze kan er soms van opgetrokken worden, tot stervens toe verheugd in God.
Ze kan verlangen, dat de poorten opengaan, waardoor zij zal geleid worden tot haar God en Koning; door het Lam tot de levende fonteinen der wateren.
O mijn God! Zo roept ze uit (Hosea 2), als de Heere haar in dat wonder inleidt, dat Hij haar Zich ondertrouwd heeft; haar ja, die eerst met afkeer van Hem vervuld was.
Eeuwig, zoet en zalig, heilig, vreselijke goddelijk wonder.
G. Wisse, Uit: de bekering der mensen.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Af en toe een citaatje dat soms wat te denken kan geven zou geen kwaad kunnen.
Ik ben voornemens af en toe een enkel citaatje dat wel aanspreekt te plaatsen.
Het hoeven geen ellenlange discussies te worden, maar gewoon bedoeld om wat
te overdenken.
Citaatje I
"Er is een wereld vol mensen die niet leven onder het Woord Gods, maar in zonde en rebellie tegen God.
Er is een anders, kleine wereld -om het zo te zeggen- met godsdienstige mensen, die de letter van Gods Woord
ten leidsman hebben, maar de kracht ervan niet recht kennen.
Doch er is een nog veel kleiner kuddeke, in verhouding met de voornoemden, die door de goede Herder Jezus Christus
genadig werden opgezocht."
Bron: Ds. G. Gerritsen in het KERKBLAD der Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland.
Op zaterdag 1 november 1986 was het voor de laatste keer dat we ds. Kot op aarde
levend ontmoet hebben.
Met drie ouderlingen waren we in het ziek- en sterfkamertje in de pastorie in Ambacht.
O, het was een ontroerend afscheid. We hebben toen nog een weinig gesproken over het
afscheid, dat de apostel nam van de ouderlingen van de gemeente te Efeze (Handelingen
20). Toen werd daadwerkelijk wat er staat in vers 37: “En er werd een groot geween van
hen allen; en zij, vallende om den hals van Paulus, kusten hem”.
Terwijl wij de trap afgingen naar beneden, stak ds. Kot nog eenmaal zijn hand op en wuifde.
We waren zeer bedroefd, allermeest over het woord, dat hij gesproken had. Hij had gezegd
dat wij zijn aangezicht niet meer zien zouden. We kunnen nu hierop niet verder ingaan.