denkertje21 schreef:Luther schreef: Want eigenlijk zeg je dat je niet kunt zondigen als je een ander liefde geeft. Maar als dat geven van liefde niet tot eer van God is, dan noemt de Bijbel dat 'zonde'.
Dat ben ik helemaal met je eens. Ik noemde dit vooral omdat er hier vergelijkingen werden getroken met stelen en doden. Elke liefde, ja alles moet tot eer van God zijn en dan komen we er niet mee weg door te zeggen dat alles hier maar ten dele is. Ik geloof ook maar in één volmaakte liefde: dat is die van onze drieënige God.
Bij de liefde tussen twee mannen of vrouwen heb ik dezelfde restricties als die tussen een man en een vrouw:liefde en trouw in afhankelijkheid van God.
Als ik als hetero andere vrouwen begeer, dan is dat zonde en schuld voor God, evenzeer als ik vanmiddag een collega zou bestelen, of een voorbijganger dood zou slaan. Ja, zelfs de begeerte daartoe stelt mij eeuwig schuldig. En dat is nu juist de diepte van onze verlorenheid. En daarom hebben we er Eén nodig, Die volkomen kan verlossen van al onze zonden, de Heere Jezus Christus. Alles wat ik zonder Hem doe, is met zonde bevlekt, ook mijn huwelijk! Maar als ik liefde en trouw bewijs aan iets wat de Heere een gruwel noemt, dan kan dat nooit Gods bedoeling zijn, evenmin als ik overspel zou bedrijven, hetgeen de Heere ook een gruwel noemt. En van de teksten die je aanhaalt, zou ik nu willen inzoomen op die uit Leviticus.
Leviticus 18:22 "Bij een manspersoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dit is een gruwel."
Leviticus 20:13 "Wanneer ook een man bij een manspersoon zal gelegen hebben, met vrouwelijke bijligging, zij hebben beiden een gruwel gedaan; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen!
In beide gedeeltes gaat het niet over uitspattingen, maar over alles wat rond huwelijk en sexualiteit voor de Heere een gruwel is. Is het niet zo dat de Heere gisteren en heden en tot in eeuwigheid Dezelfde is? Als iets Hem toen een gruwel was, zou dat nu niet meer zo zijn?
Stel dat er een Israëliet was die een homofiele geaardheid had en aan Mozes gevraagd zou hebben: Mozes, ik wil graag een relatie met mijn buurjongen opbouwen, in liefde en trouw. We willen God dienen. Dan zou Mozes met Leviticus 18 in de hand kunnen zeggen: Beste jongen, Mijn rechten zult gij doen, zegt de Heere, en Mijn inzettingen zult gij houden, om in die te wandelen. Ik ben de Heere uw God. De Heere wil het huwelijk heilig houden, de Heere wil dat je je lichaam rein houdt en noemt daarom alles wat niet in overeenstemming is met de bedoeling van ons lichaam. En dat houdt ook in: Bij een manspersoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dit is een gruwel. Want al wie enige van deze gruwelen doen zal, die zielen, die ze doen, zullen uit het midden van haar volk uitgeroeid worden. Daarom zult gij Mijn bevel onderhouden, dat gij niet doet van die gruwelijke inzettingen, die voor u zijn gedaan geweest, en u daarmede niet verontreinigt; Ik ben de HEERE, uw God!
Denkertje21, niets in dit gedeelte is vervuld met de komst van Christus! Dat neemt echter niet weg dat ook sexuele zonden, ook homosexuele zonden door het bloed van Christus afgewassen kunnen worden.
denkertje21 schreef:Luther schreef: En als het werkelijk Gods bedoeling zou zijn geweest dat ook twee mensen van hetzelfde geslacht een goede relatie in liefde en trouw zouden mogen opbouwen, dan zou Hij in Zijn Woord toch ook opgenomen hebben dat de teksten die jij aanhaalt alleen in die schandelijke context gelding hebben, maar dat er ook een andere kant van het verhaal is?
Nee, ik geloof niet dat homoseksualiteit Gods bedoeling is geweest. Evenmin als dood, ziekte, en invaliditeit. Maar door de zondeval is de hele schepping gebroken. In Zijn oneindige goedheid heeft de Heere ons mogelijkheden gegeven om met die gebrokenheid om te gaan.
Natuurlijk vind ik het ook verwarrend dat zelfs Jezus deze geaardheid niet noemt. Niets ten voordele en niets ten nadele. Maar ik denk dat Jezus sprak naar het bevattingsvermogen van de toenmalige mensen. Geaardheid werd als zodanig niet herkend.
Elke liefde moet tot eer van God zijn. En als de Heere iets geeft van het samen mogen verkeren aan de voeten van Christus als man en vrouw, dan zal ook het huwelijk als zodanig een diepere dimensie krijgen. Dan mag de man iets afschaduwen van Christus en de vrouw iets van de bruid van Christus, Zijn gemeente.
In een homofiele relatie is die notitie verdwenen. Niet alleen omdat er geen 'hoofd' is, zoals de Bijbel daarover spreekt, maar veel meer nog, omdat er een relatie is, die de Heere nooit gewild heeft, zoals je zelf ook aangeeft. Je mag de gebrokenheid van de schepping na Genesis 3 nooit gebruiken om te zeggen: Nu deze gebrokenheid er eenmaal is, moeten we er maar het beste van zien te maken. Nee, de Heere eist van alle mensen nog steeds volmaakte gehoorzaamheid. En als zijn Woord zegt dat alleen één man en één vrouw de verbintenis is, die Hem behaagt. Ons hele leven heeft maar één doel: tot Zijn eer leven. Hoe brengt Hij mensen weer aanvankelijk tot dat doel terug? Door hen te zaligen, door hen te verzoenen door het bloed van Zijn Zoon, door hen te heiligen in Hem. Dat is dus heel wat anders dan: mogelijkheden om met deze gebrokenheid om te gaan, want de Heere ziet geen zonden door de vingers.
En zó, op die wijze, moet elk huwelijk een afschaduwing zijn van dit hemelse huwelijk. Dat kan toch nooit gebeuren door een situatie uit de gebrokenheid na Genesis 3 te accepteren als dat in liefde en trouw zou zijn?
Je vergelijkt homosexualiteit met dood, ziekte en invaliditeit. Ik denk dat dat wel een mooie vergelijking is. Want hoewel we weten dat dit gevolgen van Genesis 3 zijn, vechten we allemaal tegen de dood, wil niemand ziek of invalide worden. En dat mag. Daar mag ook om gebeden worden. (Lees Jakobus 5) Maar is het dan niet heel vreemd om homosexualiteit dan maar te accepteren, als de relatie die daaruit voortvloeit maar gebaseerd is op liefde en trouw? Zou het niet logisch zijn als we daar net zo hard tegen strijden als tegen dood, ziekte en invaliditeit?
Ik ben het dus niet met je eens dat Jezus deze geaardheid niet noemt. Er zijn volgens zijn eigen woorden immers mensen die niet kunnen trouwen (gesnedenen), omdat ze van moeders lijf alzo geboren zijn? (Matth. 19:12)
denkertje21 schreef:Luther schreef: Dat heeft de Heere bij het huwelijk tussen man en vrouw namelijk wel gedaan.
De Heere veroordeelt hoererij, Hij veroordeelt het begeren (wie een vrouw aanziet om haar te begeren), maar tegelijkertijd heeft Hij in Efeze 5 zo mooi laten staan dat het huwelijk tussen man en vrouw, in haar werkelijke bedoeling, een afschaduwing moet zijn van Christus en Zijn gemeente.
Hoererij kwam veel voor. Dat werd veroordeeld en terecht omdat het de medemens in alle opzichten schaadt. Zo ook bij de teksten van Paulus in Zijn brieven aan de Romeinen en de Corinthiërs. Hij ageert tegen keurig getrouwde mannen de de natuurlijke omgang verlaten hebben en er een jongetje bij hebben genomen: eveneens hoererij. Wij weten inmiddels uit de geschiedenis dat dat schering en inslag was: er was grote verdorvenheid, wat echter nergens wijst op geaardheid.
In feite maakt het voor de Heere niet uit of de bijligging bij een man uit verdorvenheid/uitspatting of uit geaardheid voortkomt. De daad zelf is de Heere een gruwel.
Tot slot zou ik je graag willen wijzen op 2 Samuël 1: 26. David treurt daar om de dood van Jonathan. Het was zijn zielenvriend. Onterecht hebben sommigen hier een homosexuele relatie in gelezen. David had 6 vrouwen (een grote zonde), maar de liefde tot Janathan ging verder, was meerder, was wonderlijker! Ze hadden elkaar ontmoet in de boodschap die elke dag uitging van het morgenoffer en het avondoffer. Ze hadden elkaar leren verstaan, geestelijk leren verstaan. Als je zo'n hartsvriend, zo'n zielenvriend verliest, dan verlies je heel veel. Zo'n vriendschap verduurt echter de eeuwigheid omdat ze gegrond is in Christus Zelf.
Zo'n vriendschap wens ik je van harte toe!
Luther
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Blijkbaar kan het dus wel: een homorelatie hebben zonder Hem uit het oog te verliezen.
