Gedichten

[Eppo Gremdaat]

naar Galaten 5:22-26

Wat zijn de goede vruchten
die groeien aan de Geest?
De liefde en de vreugde,
de vreugde allermeest,
geduld om te verdragen
en goedertierenheid.
geloof om veel te vragen,
te vragen honderd-uit,

geloof om veel te geven,
te geven honderd-in,
we zullen leren leven
van de verwondering:
die leven, deze aarde,
de adem in en uit,
het is van Gods genade
en zijn lankmoedigheid.

En wie zijn ziel niet prijsgeeft
maar vasthoudt tot het eind,
wie zijn bestaan niet kruisigt,
hoezeer hij levend schijnt,
hij gaat voorgoed verloren,
het leven dat hij koos
is tevergeefs geboren
en eindigt vruchteloos.

Maar wie zich door de hemel
laat helpen uit de droom,
die vindt de boom des levens,
de messiaanse boom
en als hij zich laat enten
hier in dit aardse dal,
dan rijpt hij in de lente
tot hij vruchtdragen zal.


Willem Barnard 1920-2010

[jakobmarin]

Winterbos

God laat de mensen niet meer los.
Hij houdt ze vast van eeuw tot eeuw.
Het is als in een winterbos
de zwarte stammen van de sneeuw

als tekens van Gods grote trouw:
het duister heeft een witte grond
en in het land van leed en rouw
glanst het geheim van Gods verbond.

Want alles wat God ooit begon
dat rondt Hij af als een gedicht.
Kijk, in de donkre horizon
achter de bomen wordt het licht.

Jan Willem Schulte Nordholt
Uit: Een wankel evenwicht (1986)

[SecorDabar]

"K Ben alles, door Uw genade,
Wat heb ik, dat ik niet ontving?
Och! Dat ik steeds met U te rade
In mijn gebrek en rijkdom ging!
Dan was mij Uw genade, o God!
Genoeg, ook in het bitterst lot.

[SecorDabar]

Geest der waarheid en gebeden!
Geest van wijsheid, raad en kracht!
Wees een Licht voor onze schreden,
En verdrijf der zielen nacht!
Laat Uw invloed ons versterken;
Rust ons toe, de hel ten trots,
Met de wapenrusting Gods;
Stort ons "t willen en "t werken;
Komt ons, door Uw kracht bedeeld,
Steeds vernieuwen naar Gods beeld!

[Johann Gottfried Walther]

Reizen

Wat baat ‘t veel gereisd in landen wijd-gelegen
Zo gij niet in en gaat des Heren smalle wegen?
Wat baat ‘t te bezien zo menig schone stad
Zo gij het hemelrijk in ‘t harte niet bevat?

Wat baat ‘t dat gij roemt van velerhande spraken
Indien des Geestes taal u niet en kan vermaken?

Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout,
Hoe hier of daar een waard zijn gasten onderhoudt
Indien gij niet en weet hoe dat gij moet onthalen
Die gast die in uw ziel komt van de hemel dalen?

Reis vrij ter plaatse waar gij vreemde dingen ziet,
Maar wacht u, en vervreemd van uwe Schepper niet.

Jacobus Revius

[-DIA-]

Aardse machten, looft den HEER'!
Geeft den HEERE sterkt' en eer.
Dat de lof van 's Hoogsten Naam,
Aller groten roem beschaam'.
Vorsten, 't voegt u, Hem, in 't midden;
Van Zijn heiligdom t' aanbidden,
't Voegt u, met de Godgetrouwen,
's HEEREN heerlijkheid t' ontvouwen.

's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
Rolt en klatert door de lucht.
Berst, met vreselijk geluid,
Op de grote waatren uit.
Klinkt, met nadruk en vermogen,
Heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
Als de God der ere dondert.

's HEEREN wonderstem verbreekt,
Als Zijn grimmigheid ontsteekt,
't Ceedrenbos van Libanon,
Schudt den hogen Sirion.
Ceedren, uit den grond gewrongen,
Hupplen als der rundren jongen,
Bergen voelen sidderingen,
Daar z' als wilde stieren springen.

's HEEREN stem verbaast natuur,
Houwt uit bergen vlammend vuur.
Schiet van 't zwerk den bliksem neer.
Kades beeft voor 't buldrend weer.
Woestenijen slaan aan 't zuchten.
Hinden krijgen, onder 't vluchten,
Barenswee ; door vrees gedrongen,
Werpen z', in dien nood, haar jongen.

's HEEREN stem ontbloot het woud;
Maar hij, die op God vertrouwt,
Buigt zich veilig, Hem ter eer,
Juichend in Zijn tempel neer.
't Is de HEER', Wiens wenk de stromen
In hun woede kon betomen;
Die, in macht nooit af te meten,
Eeuwig is ten troon gezeten.

Looft den HEER', die wondren werkt;
Israel, Zijn volk, versterkt.
Hem, die Jakobs heilig kroost
Zeegnen zal met vreed' en troost.

[jakobmarin]

De Muis, de Spin en de Leeuw

Er was eens een kleine muis,
Die erg ver weg was van zijn huis.
Zijn pootjes wilden echt niet meer
Maar 't moest wel verder, iedere keer.

Hij dacht echt dat ie niet meer kon.
Weg was ook al die tijd de zon,
Donker, duister was het bos.
Hij fluistert: "ik kom nooit meer los".

Opeens was daar een schaduw groot!
Muis dacht: "Nu ga'k toch nog niet dood?"
Met een plof kwam naast zijn kop,
Een grote leeuwenpoot erop.

....

Toen lag muis, het kleine dier
Met zijn pootjes allevier,
Opgeheven naar omhoog,
't dunne staartje in een boog.

Langzaam opent hij een oog
En ziet de bruine harenboog
Van 't leeuwendier, zo eng dichtbij.
En laag bromt dan de stem, die zei:

"Muisje, jij gaat echt niet dood.
Ik legde juist mijn rechterpoot
Daar neer, schrik daar niet van,
Dat hoorde allemaal bij het plan.

De spin, die jou daar wilde prikken
Zal zelf nooit meer kunnen schrikken.
Klim nu stevig op mijn schouders,
'k Ren weer naar je muizenouders".

[parel]

Als ik in de zon lig, ben ik zwart
Als ik kwaad ben, ben ik zwart
Als ik ziek ben, ben ik zwart
Als ik het koud heb, ben ik zwart
Als ik het warm heb, ben ik zwart
Als ik dood ben, ben ik zwart

----------------------------------------

Als jij in de zon ligt, ben je bruin
Als jij kwaad bent, ben je rood
Als jij ziek bent, ben je geel
Als jij het koud hebt, ben je blauw
Als jij het warm hebt, ben je rood
Als jij dood bent, ben je wit

[Chrisje72]

Als ik in de zon lig, ben ik zwart
Als ik kwaad ben, ben ik zwart
Als ik ziek ben, ben ik zwart
Als ik het koud heb, ben ik zwart
Als ik het warm heb, ben ik zwart
Als ik dood ben, ben ik zwart

----------------------------------------

Als jij in de zon ligt, ben je bruin
Als jij kwaad bent, ben je rood
Als jij ziek bent, ben je geel
Als jij het koud hebt, ben je blauw
Als jij het warm hebt, ben je rood
Als jij dood bent, ben je wit

Daar hoort nog achteraan: en dan noem je mij een kleurling???

[parel]

Als ik in de zon lig, ben ik zwart
Als ik kwaad ben, ben ik zwart
Als ik ziek ben, ben ik zwart
Als ik het koud heb, ben ik zwart
Als ik het warm heb, ben ik zwart
Als ik dood ben, ben ik zwart

----------------------------------------

Als jij in de zon ligt, ben je bruin
Als jij kwaad bent, ben je rood
Als jij ziek bent, ben je geel
Als jij het koud hebt, ben je blauw
Als jij het warm hebt, ben je rood
Als jij dood bent, ben je wit

Daar hoort nog achteraan: en dan noem je mij een kleurling???

Dat klopt. Ik zie inderdaad dat ik die vergeten was.

[jakobmarin]

Als ik in de zon lig, ben ik zwart
Als ik kwaad ben, ben ik zwart
Als ik ziek ben, ben ik zwart
Als ik het koud heb, ben ik zwart
Als ik het warm heb, ben ik zwart
Als ik dood ben, ben ik zwart

----------------------------------------

Als jij in de zon ligt, ben je bruin
Als jij kwaad bent, ben je rood
Als jij ziek bent, ben je geel
Als jij het koud hebt, ben je blauw
Als jij het warm hebt, ben je rood
Als jij dood bent, ben je wit

Daar hoort nog achteraan: en dan noem je mij een kleurling???

schit-ter-end!

[Reiziger]

Een kip sprak peinzend tot een ei:
Wie was er eerder, ik of jij?
De wijsbegeerte mag misschien,
op deze vraag geen antwoord zien.
Maar ik heb, wat men ook mag zeggen,
nog nooit een ei een kip zien leggen

[sirdanilot]

Jezus, leven van mijn leven,
Jezus, dood van mijne dood,
die voor mij U hebt gegeven,
in de bangste zielennood,
opdat ik niet hoop'loos sterven,
maar uw heerlijkheid zou erven,
duizend, duizend maal, o Heer,
zij U daarvoor dank en eer!

Gij, o Jezus, hebt gedragen
lasteringen, spot en hoon,
zijt gebonden en geslagen,
Gij, des Vaders eigen Zoon,
om van schuld en eeuwig lijden
mij, verloor'ne, te bevrijden,
duizend, duizend maal, o Heer,
zij u daarvoor dank en eer!

Heer, verzoener van mijn zonden,
Heiland, die mij hebt gezocht,
die mijn boeien hebt ontbonden,
en voor God mij vrijgekocht,
ik, onrein in schuld verloren,
ben opnieuw in U geboren:
duizend, duizend maal, o Heer,
zij U daarvoor dank en eer!

Dank, mijn Heiland, voor uw lijden,
voor uw bitt're bange nood,
voor uw heilig, biddend strijden,
voor uw trouw tot in de dood,
voor de wonden, U geslagen,
voor het kruis, door U gedragen;
duizend, duizend maal, o Heer,
zij U daarvoor dank en eer!

[Reiziger]

Psalm 68:3

Springt op van vreugd verheft Zijn lof,
Die, daar Hij woont in `t hemelhof,
Een Vader is der wezen;
Die weduwen haar recht verschaft,
Die streng haar onderdrukkers straft,
En voor zijn wraak doet vrezen;
D`onvruchtb'ren in een huisgezin;
En om Zijn macht te tonen,
Gevang`nen uit de boeien redt;
Maar die verlaters van Zijn wet
Doet in het dorre wonen

[-DIA-]

Och, waar zal ik mij wenden
Met mijn grote schuld?
Och, werd mijn ziel met geween
En met smart vervuld.
Dat zou mij geven hoop,
Maken blij, als ik loop
Tot God;
Mijn volledig deel en lot
Jezus is ’t alleen,
Waar mijn hart gaat heen.
Naar die Levensvorst
Mijne ziel gedurig dorst.

Was Jezus nier zo’n zaal’ge Borg,
Och waar ging ik heen?
Waar vlood mijn ziel zo vol van zorg?
’t Eeuwige geween
Was mij wis, dan bereid.
Jezus is de zaligheid
Alleen.
Jezus is ’t alleen,
Waar mijn hart gaat heen,
Naar die Levensvorst,
Mijne ziel gedurig dorst.