Orchidee schreef:Oké ik snap het (denk/hoop ik).

Heel persoonlijk:
Ik heb sowieso niets met grote begrafenissen en condoleances.

Het is net als met bruiloften: de meeste bruiloften die nu gewoon doorgaan en waarvan ik iets meekrijgt of mee beleef vind ik juist heel fijn!
Ik had het ook best gewild zo (26 jaar geleden een "verplichte" receptie gedaan, zou ik ook nooit meer doen!)

Véél mensen zie je alleen op een condoleance, begrafenis en bruiloft, de rest van je leven als je mensen nodig hebt zie je 75% van diezelfde mensen niet!


Verstuurd vanaf mijn BAH2-W19 met Tapatalk

Heel herkenbaar! Door deze crisis ga ik mij nog meer bezinnen op hoe ik mijn tijd besteed. Verjaardagen ga ik als eerste onder de loep nemen. Meestal praat ik met vriendinnen van m'n schoonzus, de schoonouders van mijn broer en vage tantes bij mijn schoonouders, terwijl ik de jarige zelf amper vijf minuten spreek. Dat ga ik dus niet meer doen. Ik spreek liever persoonlijk af en laat al die avonden verjaardag graag aan me voorbij gaan. Mijn eigen verjaardag: veel te druk voor een gesprek. Liever zoals dit jaar: 3 intimi naast ons gezin, buiten rond de vuurkorf. Ik heb nog nooit zo'n knusse en ontspannen verjaardag gehad.

Hoewel deze tijd veel nadelen kent, zie ik veel fijne dingen die ik er graag in houd. Dat knuffelen en zoenen mis ik bijvoorbeeld niet. Heel fijn die afstand!

Precies, zo herkenbaar!
Ik vier heus mijn verjaardag maar al minstens 15 jaar niet op de traditionele manier, kleine groepjes, per gezin bijvoorbeeld, met persoonlijke aandacht enz.
Ook bezoek ik zelden een verjaardag met als gevolg: dat ze me dat kwalijk nemen en ze me helemaal niet meer willen zien
Maar het heeft ook positief uit gepakt: ik heb intenser kontakt met een kleinere groep mensen

Ik vier al jaren mijn verjaardag niet. Bevalt erg goed. Vorig jaar kreeg ik een surprise party en diep in m'n hart heb ik het niet gewaardeerd.

merel schreef:Ik vier al jaren mijn verjaardag niet. Bevalt erg goed. Vorig jaar kreeg ik een surprise party en diep in m'n hart heb ik het niet gewaardeerd.

Mijn man dreigde er ooit een te krijgen, toen hij afscheid ging nemen van veel jaren jeugdwerk. Daar heb ik een stokje voor gestoken, dat wil hij niet en daar houdt hij niet van.

Zijn jullie niet geïnteresseerd in vrienden van vrienden en familie dan? Voor mij is een verjaardag het enige moment dat ik iets hoor over de verhouding van vrienden en familie tot hun vrienden vanuit het perspectief van de 'andere kant'. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik de vrienden en familie van goede vrienden pas bij hun begrafenis tegenkom. Wat moet je dan tegen elkaar zeggen?

Ik vind sowieso dat als je een feestje geeft, ter gelegenheid van wat dan ook, dat niet je eigen plezier in het middelpunt hoeft te staan.

Ik vind het eigenlijk wel reden voor een apart draadje.

DDD schreef:Zijn jullie niet geïnteresseerd in vrienden van vrienden en familie dan? Voor mij is een verjaardag het enige moment dat ik iets hoor over de verhouding van vrienden en familie tot hun vrienden vanuit het perspectief van de 'andere kant'. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik de vrienden en familie van goede vrienden pas bij hun begrafenis tegenkom. Wat moet je dan tegen elkaar zeggen?

Ik vind sowieso dat als je een feestje geeft, ter gelegenheid van wat dan ook, dat niet je eigen plezier in het middelpunt hoeft te staan.

Ik vind het eigenlijk wel reden voor een apart draadje.

Ik ben het er wel mee eens.

DDD schreef:Zijn jullie niet geïnteresseerd in vrienden van vrienden en familie dan? Voor mij is een verjaardag het enige moment dat ik iets hoor over de verhouding van vrienden en familie tot hun vrienden vanuit het perspectief van de 'andere kant'. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik de vrienden en familie van goede vrienden pas bij hun begrafenis tegenkom. Wat moet je dan tegen elkaar zeggen?

Ik vind sowieso dat als je een feestje geeft, ter gelegenheid van wat dan ook, dat niet je eigen plezier in het middelpunt hoeft te staan.

Ik vind het eigenlijk wel reden voor een apart draadje.

Precies, ik vind het ook toegevoegde waarde hebben om de familie en vrienden van mijn vrienden te ontmoeten. Maar misschien beleef je dat als alleenstaande anders dan wanneer je zelf een gezin hebt. Ook scheelt het wellicht of je zelf nog familie hebt of niet (meer).

DDD schreef:Zijn jullie niet geïnteresseerd in vrienden van vrienden en familie dan? Voor mij is een verjaardag het enige moment dat ik iets hoor over de verhouding van vrienden en familie tot hun vrienden vanuit het perspectief van de 'andere kant'. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik de vrienden en familie van goede vrienden pas bij hun begrafenis tegenkom. Wat moet je dan tegen elkaar zeggen?

Ik vind sowieso dat als je een feestje geeft, ter gelegenheid van wat dan ook, dat niet je eigen plezier in het middelpunt hoeft te staan.

Ik vind het eigenlijk wel reden voor een apart draadje.

Ik ken bijna niemand van mijn leeftijd die zijn/haar verjaardag houdt. Ik vind 4 kinderverjaardagen met 4 kinderfeestjes genoeg in het jaar.

Ik krijg ook niet vaak een uitnodiging voor een verjaardag. Heb zelf het idee dat dat meer van
' vroeger' is.

En om nu te spreken met mensen voor als later een begrafenis is, vind ik best vreemd. Ik zie hen daarna ook nooit weer.

merel schreef:

DDD schreef:Zijn jullie niet geïnteresseerd in vrienden van vrienden en familie dan? Voor mij is een verjaardag het enige moment dat ik iets hoor over de verhouding van vrienden en familie tot hun vrienden vanuit het perspectief van de 'andere kant'. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik de vrienden en familie van goede vrienden pas bij hun begrafenis tegenkom. Wat moet je dan tegen elkaar zeggen?

Ik vind sowieso dat als je een feestje geeft, ter gelegenheid van wat dan ook, dat niet je eigen plezier in het middelpunt hoeft te staan.

Ik vind het eigenlijk wel reden voor een apart draadje.

Ik ken bijna niemand van mijn leeftijd die zijn/haar verjaardag houdt. Ik vind 4 kinderverjaardagen met 4 kinderfeestjes genoeg in het jaar.

Ik krijg ook niet vaak een uitnodiging voor een verjaardag. Heb zelf het idee dat dat meer van
' vroeger' is.

Ik zit mijn ogen uit te wrijven en verbaas me hier zeer over.

Hier in Zeeland is het de gewoonste zaak van de wereld om verjaardagen te vieren van kinderen, jongeren, mensen in de kracht van het leven, middelbaren van leeftijd en stokoude grijsaards. Vooral die laatste groep laat het niet zomaar afweten.

Ik ben zeer verwonderd over jouw verjaardagsgewoonten. Ik kan er met mijn pet niet bij, werkelijk waar niet.

Ik heb persoonlijk ook een hekel aan massale verjaardagen. Zowel van anderen als van mijzelf. Ik heb veel liever 1-op-1 contact, als met een grote groep. Dat kun je elkaar beter aandacht geven en doorpraten.

Op mijn verjaardag nodig ik tegenwoordig mijn ouders uit om te komen eten, en de gezinnen van mijn broers komen ook op aparte tijdstippen op de dagen erna.

Heerlijk mtb-ritje over de bloemdijken in Zuid-Beveland

Meiden- (ofwel vrouwentopics dan) mijden.

J.C. Philpot schreef:Ik heb persoonlijk ook een hekel aan massale verjaardagen. Zowel van anderen als van mijzelf. Ik heb veel liever 1-op-1 contact, als met een grote groep. Dat kun je elkaar beter aandacht geven en doorpraten.

Op mijn verjaardag nodig ik tegenwoordig mijn ouders uit om te komen eten, en de gezinnen van mijn broers komen ook op aparte tijdstippen op de dagen erna.

Massale feestjes hoeven van mij ook niet. Daar houd ik ook niet van. Geenszins zelfs.

Maar het is toch ook niet echt gezellig als je nooit meer met de gezinnen van je broers en je ouders tegelijkertijd bij elkaar bent?

merel schreef: Ik ken bijna niemand van mijn leeftijd die zijn/haar verjaardag houdt. Ik vind 4 kinderverjaardagen met 4 kinderfeestjes genoeg in het jaar.
Ik krijg ook niet vaak een uitnodiging voor een verjaardag. Heb zelf het idee dat dat meer van
' vroeger' is.

Na ons beider 50e verjaardag zijn wij gestopt met de traditionele verjaardagen.
Ik begon er een steeds grotere hekel aan te krijgen.
In ons gezin hadden we een aantal verjaardagen vlak na elkaar, het was niet meer te doen. We wonen niet in dezelfde plaatsen.
Vorig jaar hadden mijn oudste zoon en schoondochter een brunch geregeld op mijn verjaardag.
Goed geheimgehouden, dus ik werd om 12 uur "ontvoerd".

Ik ging wel bij tantes en ooms naar hun verjaardag. Maar mijn laatste tante is inmiddels overleden.

@ Jantje Dat is inderdaad allemaal heel gewoon als je bij elkaar in de buurt woont. Dat is bij ons niet zo. Wij zijn een dag kwijt voor een verjaardag. Door de week is dat sowieso geen optie. Wij gaan naar verjaardagen van opa en oma's, twee tantes en neefje en nichtje. Dat kost minimaal één dag/ weekend. Idem met de verjaardagen van onze kinderen. Dan blijft de visite een dag met eten en logeren erbij.
Ik spreek met vriendinnen liever halverwege af om lekker te eten of een dag te winkelen c.q. bij te praten.