Evangelisch
Is er wel eens iemand geweest die het heeft aangedurfd de overeenkomsten van (b.v.) de Gergem met de evangelische beweging weer te geven? Leuk als je aankondigt 10 artikelen met waarschuwingen te gaan plaatsen, hebben we wat om naar uit te kijken, maar misschien kan iemand (hier?) deze missie eens ter hand nemen.
Wie weet is het een vruchtbare.
Wie weet is het een vruchtbare.
Een interessante vraag, WSO. En ik geloof dat die overeenkomsten er zeker zijn. Laat ik een voorzetje geven:WSO schreef:Is er wel eens iemand geweest die het heeft aangedurfd de overeenkomsten van (b.v.) de Gergem met de evangelische beweging weer te geven?
1. Nadruk op persoonlijke geloof en bekering (geen verbondsautomatisme).
2. Nadruk op ervaring/beleving.
3. Uitgaan van de betrouwbaarheid van de Bijbel.
Wie vult aan?
Meer dan gemiddelde aandacht voor het werk van de GeestAfgewezen schreef:Een interessante vraag, WSO. En ik geloof dat die overeenkomsten er zeker zijn. Laat ik een voorzetje geven:WSO schreef:Is er wel eens iemand geweest die het heeft aangedurfd de overeenkomsten van (b.v.) de Gergem met de evangelische beweging weer te geven?
1. Nadruk op persoonlijke geloof en bekering (geen verbondsautomatisme).
2. Nadruk op ervaring/beleving.
3. Uitgaan van de betrouwbaarheid van de Bijbel.
Wie vult aan?
Nadruk op wedergeboorte
Grote invloed van leidende voorgangers
Maar goed, wat zijn "de" evangelischen? Ik hoorde pas een preek van een evangelische voorganger over Ruth. De geestelijke lijnen die hij eruit trok, deden sterk denken aan de allegoriserende prediking in de Ger. Gem. Maar bij Ouweneel b.v. vind je zoiets absoluut niet.
Maar goed, wat zijn "de" evangelischen? Ik hoorde pas een preek van een evangelische voorganger over Ruth. De geestelijke lijnen die hij eruit trok, deden sterk denken aan de allegoriserende prediking in de Ger. Gem. Maar bij Ouweneel b.v. vind je zoiets absoluut niet.
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
Omdat ook ik een posting geplaatst heb, waarin ik schreef het niet te kunnen vinden in de gebruikte stijl om het terechte probleem !! te behandelen, voel ik me door jou ook aangesproken als een beschuldiger.Erasmiaan schreef: Met oneerlijke argumenten moet je iemand niet zwart maken, nee. Maar dan moet wel eerst het bewijs er zijn dat het oneerlijke argumenten zijn. De bewijslast ligt aan de kant van de beschuldigers.
Een nuancering : het is niet de boodschap maar de stijl die ik niet waardig vind.
Ook worden er bij het waarschuwende element zaken gehaald die er absoluut niet toe doen om de Evangelische beweging beargumenteerd te bestrijden.
Het meest heb ik me nog gestoord aan het feit, dat ondanks dat er nog geen synode uitspraak is gedaan over de HSV, deze herziening van de Statenvertaling , afgedaan wordt als een vertaling die uitstekend past binnen de Evangelische beweging.
Hoezo stemmingmakerij ?
Ook als er gewezen wordt op het feit dat er wel 3 coupletten van Ps 100 gezongen worden , is dat een teken van het Evangelische gevaar ?
Ik ga er van uit dat je het gelezen hebt, maar ondanks het feit dat ik het in eerst instantie niet van plan was wil ik hier toch een stukje plaatsen, wat de dienst in een "Evangelisch" Hervormde gemeente beschrijft.
Niet om een prediker zwart te maken , nee om het ambts wil hebben we hem hoog te achten, maar wel om de stijl te laten zien van wat jij ziet als een goed beargumenteerd artikel en waar ik echt andere gedachten over heb.
Natuurlijk zie ik ook de gevaren die er in zulke diensten boven drijven , maar is het stichtend en liefdevol om dat zo te beschrijven ?
Het gebeurde ergens in het land in een hervormde gemeente. Op eerste Pinksterdag legde een flink aantal jonge mensen openbare geloofsbelijdenis af. De meerderheid had zijn wortels in de Gereformeerde Gemeenten.
Nu zaten ze voorin de kerk.
Het kerkgebouw zat afgeladen vol, voor de dienst hing er een gezellige sfeer. Men was zichtbaar blij met de bijzondere dienst die spoedig zou beginnen.
Samen getuigen
Nadat de dominee iedereen hartelijk welkom heeft geheten, worden drie coupletten van Psalm 100 gezongen:
Juich aarde, juicht alom den HEER’. Daarna begint de eigenlijke dienst met het votum en de groet. Even later horen we uit honderden monden opnieuw zingen. “Samen in de naam van Jezus, heffen wij een loflied aan, want de Geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan. Samen bidden, samen zoeken naar het plan van onze Heer. Samen zingen en getuigen, samen leven tot Zijn eer”.
Het tweede couplet volgt, en het derde:“Prijs de Heer, de weg is open naar de Vader, naar elkaar. Jezus Christus, Triomfator, mijn Verlosser, Middelaar.”
Het is een opwekkingslied, afkomstig uit de Pinksterkerken, maar nu gezongen in een kerk met reformatorische wortels.
Vele gezangen zullen nog volgen in de dienst.
Met hun jawoord verbinden de belijdeniscatechisanten zich aan de gemeente. Geknield wordt hen de hand opgelegd, waarna ze worden uitgenodigd om voortaan deel te nemen aan het Heilig Avondmaal.
Eén van de catechisanten legt een getuigenis af, waarna de hele groep zingend antwoord geeft op de toespraak van de dominee. Het is opnieuw een opwekkingslied: “Maak ons tot een stralend licht voor de volken, een stralend licht voor de mensen om ons heen”.
De piano begeleidt het zingen. In het dankgebed wordt nog een keer verwezen naar de pinksterdag. Toen kwamen er 3000 tot geloof. Met deze 3000 staan de jonge mensen die hun zojuist hun jawoord gaven in verbinding, aldus de dominee. “Zo komen we tot U met onze dank, lof en gebeden.”
Verschuivingen
Waarom dit voorbeeld? Het is niet bedoeld om op een andere kerk neer te zien. Maar het genoemde voorbeeld lijkt geen uitzondering te zijn binnen reformatorisch Nederland.
Allerlei signalen wijzen erop dat daar grote verschuivingen te zien zijn. Verschuivingen die een invloed van de evangelische beweging laten zien. Zijn het alleen verschuivingen in de
vorm van de kerkdiensten? Of raken die verschuivingen ook de inhoud?
Ook dat.
We luisteren een ogenblik naar de preek in de bewuste dienst op eerste Pinksterdag. De dominee had als tekst Johannes 15:8 gekozen. De schriftlezingen waren in de Herziene Statenvertaling. “Hierin wordt Mijn Vader verheerlijkt, namelijk dat u veel vrucht draagt en Mijn discipelen bent.”
“Verheerlijken”, zo legde de dominee de tekst uit, “is hoog van iemand opgeven, alleen met waardering spreken, de goede naam onderstrepen. Toegepast op God betekent dit — laat
ik het met de taal van jongeren zeggen dat God geweldig is, omdat Hij iets geweldigs heeft gedaan.
Als je God wil verheerlijken. moet je beginnen met dingen waar je dankbaar voor bent.
Zodra je dat ook aan anderen vertelt, ja. dan begint het al, dan ben je er al mee begonnen om God te verheerlijken, daarmee versterk je die goede naam van God. Begin ie zien wat God voor je gedaan heeft en spreek het maar uit, In God verheerlijken zit het woord heerlijk. God verheerlijken is tegen anderen zeggen dat het zo heerlijk is God te dienen. Waarom? Omdat God de wereld zo lief heeft gehad. dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Doet u ook mee?”
Dankbaarheid
De dominee vervolgde: “Misschien bent u hier wel en denkt u: zo heb ik het nooit geleerd, bij ons in de kerk zeggen ze het heel anders. Dat kan absoluut zo zijn. Ik geloof dat we in de kerk nogal eens aan de verkeerde kant beginnen, met verkeerde woorden. We spreken over alles wat er aan ons mankeert, Daar ben ik diep van overtuigd. de donkerste woorden zijn niet donker genoeg. En toch ben ik zo vrij u te vragen mee te doen: Dank u wel Heere God, wat is het heerlijk om U te dienen! Opnieuw vraag ik u: Doet u mee?”
Het was duidelijk in de kerkdienst dat het stuk van de dankbaarheid centraal stond.
Het stuk van de ellende ontbrak, over de verlossing in Christus werd nauwelijks gesproken. Het leek een vanzelfsprekendheid te zijn. Zo was de dienst toch zingend begonnen: “Samen in de naam van Jezus.” Het gezang na de prediking onderstreepte dit nog eens: “Laat me in U blijven, groeien, bloeien, o Heiland Die de wijnstok zijt.” Niet alleen het stuk van de ellende was weg, maar als gevolg daarvan ook de noodzakelijkheid van de verzoening door Christus. Wat overbleef was dankbaarheid, dat geïsoleerd van het geheel van Gods Woord werd belicht.
Zo te zien ben je nooit naar een Evangelische dienst geweest, en heb je je nooit bewogen in de Evangelische wereld. Ik ben het met je eens dat er veel mis is, maar als je je uitspraken baseert op schrijfsels uit eigen kring heb je evenmin recht om daar iets over te zeggen dan dat mensen recht hebben om iets over de komende stukken van Ds de Heer te schrijven.Erasmiaan schreef: 3. .... En waarom de Evangelische beweging zo'n aantrekkingskracht heeft kan ik je makkelijk zeggen. Het geeft de mensen wat ze willen. Een geloof dat je zelf kan pakken. Heel de godsdienstige mensheid staat in het teken van "eigen werken". Alle dwalingen in de loop der eeuwen maar ook van vandaag de dag zijn uiteindelijk daar op terug te leiden.
Bovengenoemde uitspraak staat je in iig niet, want je legt nu net zo hard een oordeel neer over de Evangelische bewegin zonder ook maar enigzins kritisch te zijn over eigen kring.
Denk aan het balk splinter verhaal wat Jezus ons leert.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Is dat het stuk van Ds de Heer Wilhelm?
Ik snap best de gedachten die achter dat stuk zitten, maar om eerlijk te zijn kan ik er niks onbijbels in zien. Let wel dat het om een belijdenisdienst gaat, dat het om een enkele intepretatie gaat (hoe kompleet is deze weergave?), en dat het om 1 dienst gaat.
Als alle diensten zo gaan als dat er verhaald wordt zonder dat de noodzaak van de wedergeboorte aanwezig is, zonder ernst is dat uiteraard niet best. Maar laten we voorzichtig zijn met het afkeuren van andere gewoonten of liturgieën.
Ik ben bang dat gevoelswaarde een grote rol spelen bij dergelijke beoordelingen.
Ik snap best de gedachten die achter dat stuk zitten, maar om eerlijk te zijn kan ik er niks onbijbels in zien. Let wel dat het om een belijdenisdienst gaat, dat het om een enkele intepretatie gaat (hoe kompleet is deze weergave?), en dat het om 1 dienst gaat.
Als alle diensten zo gaan als dat er verhaald wordt zonder dat de noodzaak van de wedergeboorte aanwezig is, zonder ernst is dat uiteraard niet best. Maar laten we voorzichtig zijn met het afkeuren van andere gewoonten of liturgieën.
Ik ben bang dat gevoelswaarde een grote rol spelen bij dergelijke beoordelingen.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Volgens mij is ds. De Heer in de leer geweest bij Mastenbroek. Z'n artikel doet me ergens aan denken:
J. Mastenbroek schreef:Ze heeft de zondag voor Pasen belijdenis gedaan in de eeuwenoude Dorpskerk. Op Palmpasen, zoals men dat daar noemt. Zij, een jonge vrouw van 22 jaar. Waarom? Ze was er aan toe, ze wilde haar geloof een plaats geven. In een overvolle dienst gaf zij met nog zo’n dertig jongeren haar jawoord. De Gereformeerde Bondsdienst waarin zij haar belijdenis aflegde, werd omlijst met evangelische gezangen, liederen uit het Liedboek voor de kerken, en ook nog een enkele psalm uit de berijming van 1773. Niet teveel, want je moet met je tijd meegaan, nietwaar? Onze jonge mensen begrijpen termen als ‘wars van het kwaad’ en ‘ik loof eerlan U in een grote schaar’, en nog veel meer andere uitdrukkingen, natuurlijk al lang niet meer. Van computers, msn, sms en wat er op dit gebied allemaal niet te koop is weten ze alles en begrijpen ze ook alles. Maar oude woorden met een bevindelijke klank, de ‘tale Kanaans’, nee, dat is achterhaald. Daar moet je anno 2006 niet meer mee aankomen. De dominee (natuurlijk ook een ‘bonder’) nodigde hen alle twaalf uit om aan de bediening van het Heilig Avondmaal te komen. En dat gebeurde kort daarna. Sommige meisjes kwamen aan in spijkerbroek. Waarom niet? ’t Zit ‘m toch niet in de kleding? En bijna de hele gemeente gaat toch aan het Avondmaal? Ze had haar keus gemaakt, is volwaardig lid van de kerk geworden. Verheugend, zei iedereen. Van harte gefeliciteerd, zeiden velen na afloop van de dienst. De zegenliederen klonken en de dienst was afgelopen, na ruim twee uur. Ditzelfde meisje had juist een leuke vakantiereis naar California geboekt. Samen met haar vriend. Moet kunnen. Wat ook moest kunnen: de retourvlucht zou op zondagochtend op Schiphol aankomen. Zo was het met het reisgezelschap nu eenmaal geregeld. Je kunt toch moeilijk achterblijven in Amerika, vindt u ook niet? Dat Gods dag… ‘nou ja, zeg. Zó krap moet je niet kijken. Als ik weer in Nederland terugben, ga ik eerst even naar bed. En dan kan ik zondagmiddag nog naar de kerk.’ Vrienden, wat denkt u: zou dit een uitzondering zijn, of niet? Haar grootouders behoorden tot de Gereformeerde Gemeenten. Haar ouders konden het daar niet meer vinden en sloten zich aan bij de Hervormde Gemeente, werden lid van de PKN. Niets te nadelen van deze kerk, begrijpt u met goed alstublieft. De Heere heeft er Zijn knechten en kinderen nog. En op veel plaatsen is niets veranderd vergeleken met een paar jaar terug. Maar ziet u de afglijding? En als deze jonge vrouw straks trouwt en kinderen krijgt… dan zullen ze naar de mens gesproken niet terugkeren naar de kerk van de overgrootouders. Dat is een gepasseerd station. En dat zij met haar aanstaande man –óók een belijdend lid – op zondag aankomt op onze nationale luchthaven, er is niemand van de hele kerkenraad die daar iets van zegt. Dat moet zij toch zelf weten? Ze is oud en wijs genoeg? Dat is privé, daar bemoeien wij ons niet mee, zo hoort men dan. Vermaning? Dan kun je wel aan de gang blijven. We hebben het over de volkskerk hoor. Tucht? Kom zeg. We leven in 2006.
Dat verhaaltje van ds. de Heer doet met trouwens meer denken aan een wat linkse Gereformeerde Bond of Confessionele hervormde gemeente, dan aan een evangelische gemeente. In hoeverre dat als evangelisch te bestempelen is weet ik niet, het is natuurlijk even gevaarlijk (tenminste, als het verhaal van ds. de Heer een getrouwe weergave is van alle diensten in die gemeente)
Alleen, zo vraag ik me af, waarom moeten er nu meer traditie-gebonden argumenten gebruikt worden, dan echte? Ik bedoel: Er worden een hele hoop dingen genoemd waar elke recht-geaarde refo (in de visie van ds. de Heer althans) natuurlijk 'Ooooh, wat zondig!' bij roept, zoals gebruik van gezangen, piano in de kerk, ex-Ger. Gem.-ers, een predikanten die zijn gemeente welkom heet, etc. Argumenten die alleen een ietwat andere cultuur aanduiden, zonder te vertellen waarom het slecht is...
En, wat ik me ook afvraag, komt er strax ook een serie over kerkgenootschappen waar men zich aan verwant voelt, met een positieve bespreking ervan. Of blijft het bij alleen het verkeerde benoemen, en nooit op het goede buiten eigen kerkmuren wijzen. (PS> Positieve benadrukken kan bv al door recensies te schrijven van boeken van predikanten buiten je eigen kerkgenootschap)
Alleen, zo vraag ik me af, waarom moeten er nu meer traditie-gebonden argumenten gebruikt worden, dan echte? Ik bedoel: Er worden een hele hoop dingen genoemd waar elke recht-geaarde refo (in de visie van ds. de Heer althans) natuurlijk 'Ooooh, wat zondig!' bij roept, zoals gebruik van gezangen, piano in de kerk, ex-Ger. Gem.-ers, een predikanten die zijn gemeente welkom heet, etc. Argumenten die alleen een ietwat andere cultuur aanduiden, zonder te vertellen waarom het slecht is...
En, wat ik me ook afvraag, komt er strax ook een serie over kerkgenootschappen waar men zich aan verwant voelt, met een positieve bespreking ervan. Of blijft het bij alleen het verkeerde benoemen, en nooit op het goede buiten eigen kerkmuren wijzen. (PS> Positieve benadrukken kan bv al door recensies te schrijven van boeken van predikanten buiten je eigen kerkgenootschap)
- MarthaMartha
- Berichten: 13043
- Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
- Locatie: Linquenda
ik krijg compleet de kriebels van dit verhaal van Mastenbroek. Sorry, maar wat een subjectieve weergave en wát een oordelen. Als dit werkelijk zo is, is het verschrikkelijk, maar dat geloof ik dus niet. Als je maar gefrustreerd genoeg bent om iets dan is het niet moeilijk om van dat iets zo'n verhaal te schrijven. Wat dit met het kopje 'evangelisch' te maken heeft snap ik trouwens al helemaal niet.
Klopt. Maar ik zou zeggen: lees eerst het stuk van ds. De Heer gewoon zelf eens. En dan weet ik bijna zeker dat iemand als jij (met jouw opleiding en vakgebied) tot hetzelfde oordeel zal komen met betrekking tot de stijl van de scribent.Erasmiaan schreef:Met oneerlijke argumenten moet je iemand niet zwart maken, nee. Maar dan moet wel eerst het bewijs er zijn dat het oneerlijke argumenten zijn. De bewijslast ligt aan de kant van de beschuldigers.
Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
- MarthaMartha
- Berichten: 13043
- Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
- Locatie: Linquenda