Marnix schreef:
Weet ik, maar er wordt in de Bijbel ook nog een andere kant genoemd, die men vaak vergeet, namelijk dat mensen niet zelfs zomaar regels aan andere op mogen leggen.En al helemaal niet anderen mogen veroordelen als iemand wat hij doet wel kan verantwoorden en in zijn genoed ten volle verekerd is.

Verder is er wel verschil tussen dit soort kledingregels en wat bijvoorbeeld in Romeinen 14 gaat, daar gaat het om heidenen die net tot geloof zijn gekomen, en bijv. wat betreft het eten van offervlees veel moeite kunnen hebben omdat ze recent zzelf nog die afgoden aanbeden.

Dat is nu niet aan de orde, het zijn eigen tradities en wetjes die men heeft gemaakt en christenen daarop beoordeelt... ik vind dat je die mensen dan ook terecht moet wijzen omdat hun gedrag verkeerd is. Als iemand zegt: als je een broek draagt ga je niet naar de hemel, om maar een echt gebeurd voorbeeld te noemen, moet je meer doen dan geen aanstoot geven lijkt mij, je moet zo iemand ook vermanen dan.

Ik vrees dat je Romeinen 14 niet (helemaal) goed begrepen hebt. Het gaat ten eerste over meer dan het offervlees (lees begin van het hoofdstuk) en mocht dit alleen hierop van toepassing hebben, waarom staat het dan in de Bijbel voor ons?
Lees met name de verzen 19 en 20 eens goed: "Zo dan laat ons najagen, hetgeen tot den vrede, en hetgeen tot de stichting onder elkander dient. Verbreek het werk van God niet om der spijze wil. Alle dingen zijn wel rein; maar het is kwaad den mens, die met aanstoot eet."
Met andere woorden als ik met mijn gedrag aanstoot geeft aan een ander, dan is dat kwaad! Ik ben verantwoordelijk voor mijn gedrag. Ik mag een ander niet zomaar regels opleggen. Als een ander dat bij mij doet, is dat zijn/haar verantwoordelijkheid. Ik moet de minste zijn en geen aanstoot geven. Ook al ben ik het niet met alles eens. Niet de boel omdraaien dus. De Bijbel spreekt over het feit dat de 'sterke' met de 'zwakke' rekening moet houden en dat de 'zwakke' met de 'sterke' rekening moet houden. Ben je de 'sterke', houd dan rekening met de zwakke, dat is dan je opdracht.Ben je zwak, houd dan rekening met de sterke, dat is dan je opdracht. Meer niet, minder ook niet.

Maar hoever ga je in dat "geen aanstoot geven"? Voor sommige zaken is dat vrij duidelijk, maar je hebt ook broeders en zusters die op elke slak zout leggen. Het moet wel een beetje reëel blijven toch? Bij die korte broek kan ik me daar wel iets bij voorstellen (ook vanuit het oogpunt van stijl), maar wat als iemand aanstoot neemt aan het feit dat jij op de fiets ter kerke gaat?

Josephus schreef:Maar hoever ga je in dat "geen aanstoot geven"? Voor sommige zaken is dat vrij duidelijk, maar je hebt ook broeders en zusters die op elke slak zout leggen. Het moet wel een beetje reëel blijven toch? Bij die korte broek kan ik me daar wel iets bij voorstellen (ook vanuit het oogpunt van stijl), maar wat als iemand aanstoot neemt aan het feit dat jij op de fiets ter kerke gaat?

Ik weet van iemand waarbij dit ook gold. Men vond op de fiets naar de kerk 'uit den boze'. Voor de persoon in kwestie was het erg ver lopen en voor hem was het helemaal niet 'uit den boze'. Hij ging vervolgens op de fiets richting de kerk en net buiten het dorp zette hij zijn fiets aan de kant en ging verder lopen.
Dit vind ik een mooi voorbeeld van het in praktijk brengen waar we het over hadden.

Da Capo schreef:

Josephus schreef:Maar hoever ga je in dat "geen aanstoot geven"? Voor sommige zaken is dat vrij duidelijk, maar je hebt ook broeders en zusters die op elke slak zout leggen. Het moet wel een beetje reëel blijven toch? Bij die korte broek kan ik me daar wel iets bij voorstellen (ook vanuit het oogpunt van stijl), maar wat als iemand aanstoot neemt aan het feit dat jij op de fiets ter kerke gaat?

Ik weet van iemand waarbij dit ook gold. Men vond op de fiets naar de kerk 'uit den boze'. Voor de persoon in kwestie was het erg ver lopen en voor hem was het helemaal niet 'uit den boze'. Hij ging vervolgens op de fiets richting de kerk en net buiten het dorp zette hij zijn fiets aan de kant en ging verder lopen.
Dit vind ik een mooi voorbeeld van het in praktijk brengen waar we het over hadden.

Dat vind ik nu juist een krachtig voorbeeld van hypocrisie.
Hoe denk je dat de reactie van een buitenstaander of van de jeugd is?
"Ze zijn alleen maar vroom als anderen het zien. Als ze buiten het gezichtsveld zijn van hun broeders, pakken ze rustig de fiets."
of:
"Ze zeggen wel dat het niet mag, maar stiekem doen ze het zelf ook."

Stel dat het een ambtsdrager is; hoeveel gezag heeft hij dan nog?

En wat als ik aanstoot neem aan het feit dat iemand aanstoot aan mij neemt? 8)

Je mag helemaal geen aanstoot nemen.
Je moet streng zijn voor jezelf en soepel voor iedere naaste.
Tenzij het lijnrecht tegen Gods gebod ingaat.

refo schreef:Je mag helemaal geen aanstoot nemen.
Je moet streng zijn voor jezelf en soepel voor iedere naaste.
Tenzij het lijnrecht tegen Gods gebod ingaat.

Dus? Da Capo moet in driedelig pak naar schoonmama?

(Even voor de duidelijkheid: ik trek zelf ook altijd nette kleren aan als we op bezoek gaan bij ouders of schoonouders.)

Josephus schreef:En wat als ik aanstoot neem aan het feit dat iemand aanstoot aan mij neemt? 8)

:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

Misschien kan je het beter proberen uit te praten... als iemand vindt dat je niet op de fiets naar de kerk mag is dat gewoon onbijbels, en als iemand dat zwak is, mag je he/haar toch proberen van die zwakte af te helpen. Het probleem is, waar komt die zwakte vandaan? Niet vanuit een heidens verleden waarschinlijk, van mensen die vroeger buiten de kerk hoorden, maar van mensen die in de kerk zijn opgegroeid en daar en thuis dit soort dingen aangeleerd hebben gekregen... en meer gevormd zijn door traditie dan goed voor hen is. Tot die tijd is het goed geen aanstoot te geven, maar dat hoef je ook niet zo te houden, zwakke gelovigen mogen daarin wel veranderen.

Ben het niet helemaal met Tiberius eens, als je iemand zegt dat je het laatste stuk loopt, puur omdat sommigen er moeite mee hebben als je fietst, zullen mensen dat geen robleem vinden en ook niet hypocriet. Het gaat er m dat je die ander niet kwetst en dan mag je toch wel fietsen als die ander er verder geen weet van heeft?

Maar we moeten wel ergens een grens leggen. Jezus zegt niet tegen zijn discipelen: Pluk maar geen aren om de sabbath, de Farizeeen nemen er aanstoot aan. Hij zegt ook niet tegen de verlamde man die genezen wordt: Blijf nog ff liggen tot na onsondergang, de Farizeeen hebben er moeite mee als je je matras sjouwt op de sabbat. Hij gaat fel tekeer tegen deze zefbedachte farizeese wetjes.... Als iemand zegt: Je mag niet fietsen op zondag, wat zou Jezus dan teruggezegd hebben? Als jij dat vindt, doen we dat dan maar niet? Ik vraag het me af. Dat is de keerzijde van dit verhaal.

Dat ligt er helemaal aan.
Zijn allemaal gewoontes.

Als je in dezelfde stad woont en ook nog dicht bijelkaar, dan zie je elkaar veel in je daagse plunje. Woon je 100km van elkaar dan is het vaak meer een visite.

Tiberius schreef: Dat vind ik nu juist een krachtig voorbeeld van hypocrisie.
Hoe denk je dat de reactie van een buitenstaander of van de jeugd is?
"Ze zijn alleen maar vroom als anderen het zien. Als ze buiten het gezichtsveld zijn van hun broeders, pakken ze rustig de fiets."
of:
"Ze zeggen wel dat het niet mag, maar stiekem doen ze het zelf ook."

Stel dat het een ambtsdrager is; hoeveel gezag heeft hij dan nog?

Allereerst heeft dit niets met hypocrisie te maken. Dat het zo over kan komen ligt meer aan het feit dat wij te snel oordelen zonder dat we het 'naarstig onderzocht' hebben. Wij oordelen te snel! Romeinen 14 laat dit gedrag juist zo staan. De grote vraag is, wat is ons uitgangspunt? Wat is de reden waarom wij iets wel of juist niet doen?

"Ze zijn alleen maar vroom als anderen het zien. Als ze buiten het gezichtsveld zijn van hun broeders, pakken ze rustig de fiets.":
Dit kan geconcludeerd worden zonder dat persoon in kwestie bevraagd is. Daarom mogen we nooit oordelen over iets zonder dat we de persoon in kwestie om opheldering hebben gevraagd.

of:
"Ze zeggen wel dat het niet mag, maar stiekem doen ze het zelf ook."
Dit is van een hele andere orde dan waar we in deze topic over spreken. Dit is inderdaad hypocriet!
Als ik van mening ben dat bv. een ambtsdrager geen korte broek hoort te dragen, zal ik die ook niet dragen. Maar dat is mijn opvatting niet. Ik pas me alleen aan als bij mensen ben die die mening wel toegedaan zijn. Dat heeft niets met hypocriet te maken.

Marnix schreef: Maar we moeten wel ergens een grens leggen. Jezus zegt niet tegen zijn discipelen: Pluk maar geen aren om de sabbath, de Farizeeen nemen er aanstoot aan. Hij zegt ook niet tegen de verlamde man die genezen wordt: Blijf nog ff liggen tot na onsondergang, de Farizeeen hebben er moeite mee als je je matras sjouwt op de sabbat. Hij gaat fel tekeer tegen deze zefbedachte farizeese wetjes.... Als iemand zegt: Je mag niet fietsen op zondag, wat zou Jezus dan teruggezegd hebben? Als jij dat vindt, doen we dat dan maar niet? Ik vraag het me af. Dat is de keerzijde van dit verhaal.

Het is goed te bedenken dat de Heere Jezus hiermee het hypocriet gedrag van de Farizeeërs aan de kaak stelt. Zij legden het volk een last op, 'te zwaar om te dragen', maar hadden zelf allerhande manieren om er onderuit te komen.
Dat is een belangrijk punt in het beoordelen van deze materie!

Belangrijk punt. En nu?
Wat moeten we daarmee? Kun je hypocrisie meten?

Da Capo schreef:

Marnix schreef: Maar we moeten wel ergens een grens leggen. Jezus zegt niet tegen zijn discipelen: Pluk maar geen aren om de sabbath, de Farizeeen nemen er aanstoot aan. Hij zegt ook niet tegen de verlamde man die genezen wordt: Blijf nog ff liggen tot na onsondergang, de Farizeeen hebben er moeite mee als je je matras sjouwt op de sabbat. Hij gaat fel tekeer tegen deze zefbedachte farizeese wetjes.... Als iemand zegt: Je mag niet fietsen op zondag, wat zou Jezus dan teruggezegd hebben? Als jij dat vindt, doen we dat dan maar niet? Ik vraag het me af. Dat is de keerzijde van dit verhaal.

Het is goed te bedenken dat de Heere Jezus hiermee het hypocriet gedrag van de Farizeeërs aan de kaak stelt. Zij legden het volk een last op, 'te zwaar om te dragen', maar hadden zelf allerhande manieren om er onderuit te komen.
Dat is een belangrijk punt in het beoordelen van deze materie!

Een uur lopen is voor velen ook te ver lopen

refo schreef:Belangrijk punt. En nu?
Wat moeten we daarmee? Kun je hypocrisie meten?

Lijkt mij niet meetbaar. Je moet er in de eerste instantie van uit gaan dat de andere niet hypocriet is, dus wat hij/zij als standpunt heeft, hij/zij dat zelf ook naleeft.
Blijkt het in de praktijk dat dat niet zo is, dan pas kan je diegene daarop aanspreken.

Hypocriet zijn is heel hard roepen dat iets niet mag en stiekum zelf wel doen
dat deed die man op de fiets niet