Faramir schreef: De term paap is een scheldwoord en de term roomsch is onjuist daar Nederlandse katholieken onder een ander bisdom vallen dan het bisdom van Rome.
De term "roomsch", hetgeen een oudnederlandse spelling is, is wel degelijk juist, omdat het gaat over ROOMSkatholieken, katholieken die verbonden zijn in de Kerk van Rome........het eerste deel is juist en wordt ook zo opgevat en gevoeld.
(noot van een katholiek op het forum....................oei oei oei............. )
De term Roomsch is juist ze vallen allemaal onder het leergezag van de bisschop van Rome (de paus)
herhaling van zetten.......alleen de spelling is tegenwoordig aangepast aan de tijd, alleen blijkbaar niet in de gereformeerde wereld..............
Maarde Mis leert, dat de levenden en de doden niet door het lijden van Christusvergeving der zonden hebben, tenzij dat Christus nog dagelijks voor hen van deMispriesters geofferd worde,
Simpelweg niet waar. Het offer wordt tegenwoordiggesteld. en dat ene offer is voldoende om voor eens en altijd de blokkade tussen God en de zondige mensheid teniet te doen. God staat buiten tijd en ruimte het is dus een en hetzelfde offer. Hier is sprake van een stropop, een drogreden.
Ik gooi de knuppel maar in het hoenderhok... (dat zal niet op prijs gesteld worden, maar het moet maar even)
Faramir heeft gewoon gelijk dat de formulering van HC v/a 80 op z'n minst discutabel is. Zeer te begrijpen in die tijd, maar lees alle RK-documenten en je weet dat men NIET leert dat Christus nog dagelijks door de misprietsres geofferd wordt. Het offer van Christus wordt door hen tegenwoordig gesteld. Volgens mij ligt daar ook niet het kernverschil tussen Rome en de Reformatie.
Dat ligt in het genadekarakter van het heil in de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof alleen. Het is voor een Rooms-Katholieke niet mogelijk dat iemand die eenmaal oprecht en waar zaligmakend geloofd heeft, maar daarna in duisternis valt en in vele zonden, toch behouden kan zijn.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Maarde Mis leert, dat de levenden en de doden niet door het lijden van Christusvergeving der zonden hebben, tenzij dat Christus nog dagelijks voor hen van deMispriesters geofferd worde,
Simpelweg niet waar. Het offer wordt tegenwoordiggesteld. en dat ene offer is voldoende om voor eens en altijd de blokkade tussen God en de zondige mensheid teniet te doen. God staat buiten tijd en ruimte het is dus een en hetzelfde offer. Hier is sprake van een stropop, een drogreden.
Ik gooi de knuppel maar in het hoenderhok... (dat zal niet op prijs gesteld worden, maar het moet maar even)
Faramir heeft gewoon gelijk dat de formulering van HC v/a 80 op z'n minst discutabel is. Zeer te begrijpen in die tijd, maar lees alle RK-documenten en je weet dat men NIET leert dat Christus nog dagelijks door de misprietsres geofferd wordt. Het offer van Christus wordt door hen tegenwoordig gesteld. Volgens mij ligt daar ook niet het kernverschil tussen Rome en de Reformatie.
Dat ligt in het genadekarakter van het heil in de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof alleen. Het is voor een Rooms-Katholieke niet mogelijk dat iemand die eenmaal oprecht en waar zaligmakend geloofd heeft, maar daarna in duisternis valt en in vele zonden, toch behouden kan zijn.
Ik kreeg een ban van een week toen ik iets dergelijks opperde (discutabele formulering in de DL)
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Luther schreef:
Faramir heeft gewoon gelijk dat de formulering van HC v/a 80 op z'n minst discutabel is. Zeer te begrijpen in die tijd, maar lees alle RK-documenten en je weet dat men NIET leert dat Christus nog dagelijks door de misprietsres geofferd wordt. Het offer van Christus wordt door hen tegenwoordig gesteld. Volgens mij ligt daar ook niet het kernverschil tussen Rome en de Reformatie.
Dat ligt in het genadekarakter van het heil in de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof alleen. Het is voor een Rooms-Katholieke niet mogelijk dat iemand die eenmaal oprecht en waar zaligmakend geloofd heeft, maar daarna in duisternis valt en in vele zonden, toch behouden kan zijn.
Dan ben je hier op het verkeerde adres, Luther...
Is het hoog tijd dat je dat gravamen begint te schrijven...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Mister schreef:In hoeverre is het mogelijk om genoemde zinsnede uit v/a 80 hier te bespreken?
Dat mag alleen als je geen ambtsdrager bent, tenzij je de bewoording verdedigt.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Mister schreef:In hoeverre is het mogelijk om genoemde zinsnede uit v/a 80 hier te bespreken?
Dat mag alleen als je geen ambtsdrager bent, tenzij je de bewoording verdedigt.
Ik volg je even niet, kun je dit toelichten?
Alle ambtsdragers in gereformeerde kerken hebben de 3FvE ondertekend,
zoals men dat in de NGK doet:
Wij erkennen de drie algemene belijdenisgeschriften en de drie Formulieren van Enigheid als getrouwe onderwijzing in en verdediging van de waarheid der Schrift. en aanvaarden die krachtens hun overeenstemming met Gods Woord als getuigenis van ons geloof en richtsnoer voor onze ambtsbediening, te weten de prediking van het evangelie, de handhaving van de rechte leer en de weerlegging en bestrijding van dwaalleringen.
De gemeente van God, pijler en fundament van de waarheid (l Timotheüs 3: 15), leeft van het evangelie, zoals dat aan haar is overgeleverd (I Corinthe 15: 1 -5).
Indien dan ook ooit ons verstaan van de Heilige Schrift, het evangelie van Jezus Christus, zou komen af te wijken van wat de leer der kerk uitmaakt, beloven wij dit gevoelen niet te zullen leren, maar het vooraf voor te leggen aan de kerkeraad en daarna zonodig de regionale vergadering om het aan Gods Woord te toetsen en na samenspreking een uitspraak te doen.
zo doet men dat in alle Nederlandse kerken, en zo doen wij ook:
We, the undersigned, professors of the Protestant Reformed Churches, ministers of the Gospel, elders, and deacons of the Protestant Reformed congregations of ................, of Classis.........., do hereby sincerely and in good conscience before the Lord, declare by this, our subscription, that we heartily believe and are persuaded that all the articles and points of doctrine, contained in the Confession and Catechism of the Reformed Churches, together with the explanation of some points of the aforesaid doctrine, made by the National Synod of Dordrecht, 1618-'19, do fully agree with the Word of God.
We promise therefore diligently to teach and faithfully to defend the aforesaid doctrine, without either directly or indirectly contradicting the same, by our public preaching or writing.
We declare, moreover, that we not only reject all errors that militate against this doctrine and particularly those which were condemned by the above mentioned synod, but that we are disposed to refute and contradict these, and to exert ourselves in keeping the church free from such errors. And if hereafter any difficulties or different sentiments respecting the aforesaid doctrines should arise in our minds, we promise that we will neither publicly nor privately propose, teach, or defend the same, either by preaching or writing, until we have first revealed such sentiments to the consistory, classis, and synod, that the same may be there examined, being ready always cheerfully to submit to the judgment of the consistory, classis, and synod, under the penalty in case of refusal to be, by that very fact, suspended from our office.
And further, if at any time the consistory, classis, or synod, upon sufficient grounds of suspicion and to preserve the uniformity and purity of doctrine, may deem it proper to require of us a further explanation of our sentiments respecting any particular article of the Confession of Faith, the Catechism, or the explanation of the National Synod, we do hereby promise always to be willing and ready to comply with such requisition, under the penalty above mentioned, reserving for ourselves, however, the right of an appeal, whenever we shall believe ourselves aggrieved by the sentence of the consistory, the classis, or the synod, and until a decision is made upon such an appeal, we will acquiesce in the determination and judgment already passed.
Zou ik er nog aan moeten toevoegen, dat als men als prive lid de formulieren ter bespreking stelt, dat men zich dan ook uiterst voorzichtig op moet stellen. Als men enig werkelijk probleem met de formulieren heeft, dat men dan best met de kerkenraad kan praten, daar men zich anders bloot stelt voor de kerkelijke censuur.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Maarde Mis leert, dat de levenden en de doden niet door het lijden van Christusvergeving der zonden hebben, tenzij dat Christus nog dagelijks voor hen van deMispriesters geofferd worde,
Simpelweg niet waar. Het offer wordt tegenwoordiggesteld. en dat ene offer is voldoende om voor eens en altijd de blokkade tussen God en de zondige mensheid teniet te doen. God staat buiten tijd en ruimte het is dus een en hetzelfde offer. Hier is sprake van een stropop, een drogreden.
Ik gooi de knuppel maar in het hoenderhok... (dat zal niet op prijs gesteld worden, maar het moet maar even)
Faramir heeft gewoon gelijk dat de formulering van HC v/a 80 op z'n minst discutabel is. Zeer te begrijpen in die tijd, maar lees alle RK-documenten en je weet dat men NIET leert dat Christus nog dagelijks door de misprietsres geofferd wordt. Het offer van Christus wordt door hen tegenwoordig gesteld. Volgens mij ligt daar ook niet het kernverschil tussen Rome en de Reformatie.
Dat ligt in het genadekarakter van het heil in de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof alleen. Het is voor een Rooms-Katholieke niet mogelijk dat iemand die eenmaal oprecht en waar zaligmakend geloofd heeft, maar daarna in duisternis valt en in vele zonden, toch behouden kan zijn.
Ik snap niet dat je deze stelling wilt verdedigen. Dit valt me zeer van je tegen, Luther. Ik hoop dat dit slechts een proefballonnetje is om een discussie uit te lokken of iets dergelijks en dan nog vind ik dat je het niet kunt maken.
Faramir schreef:Simpelweg niet waar. Het offer wordt tegenwoordiggesteld. en dat ene offer is voldoende om voor eens en altijd de blokkade tussen God en de zondige mensheid teniet te doen. God staat buiten tijd en ruimte het is dus een en hetzelfde offer. Hier is sprake van een stropop, een drogreden.
God staat buiten tijd en ruimte maar het menselijke offer, gedaan door Christus in de menselijke natuur, NIET. Dat is eenmalig en hoeft niet te worden herhaald. De Godheid van Christus geeft een eeuwige waardij aan het offer.
Mister schreef:In hoeverre is het mogelijk om genoemde zinsnede uit v/a 80 hier te bespreken?
Dat mag alleen als je geen ambtsdrager bent, tenzij je de bewoording verdedigt.
Ik volg je even niet, kun je dit toelichten?
Alle ambtsdragers in gereformeerde kerken hebben de 3FvE ondertekend,
zoals men dat in de NGK doet:
Wij erkennen de drie algemene belijdenisgeschriften en de drie Formulieren van Enigheid als getrouwe onderwijzing in en verdediging van de waarheid der Schrift. en aanvaarden die krachtens hun overeenstemming met Gods Woord als getuigenis van ons geloof en richtsnoer voor onze ambtsbediening, te weten de prediking van het evangelie, de handhaving van de rechte leer en de weerlegging en bestrijding van dwaalleringen.
De gemeente van God, pijler en fundament van de waarheid (l Timotheüs 3: 15), leeft van het evangelie, zoals dat aan haar is overgeleverd (I Corinthe 15: 1 -5).
Indien dan ook ooit ons verstaan van de Heilige Schrift, het evangelie van Jezus Christus, zou komen af te wijken van wat de leer der kerk uitmaakt, beloven wij dit gevoelen niet te zullen leren, maar het vooraf voor te leggen aan de kerkeraad en daarna zonodig de regionale vergadering om het aan Gods Woord te toetsen en na samenspreking een uitspraak te doen.
zo doet men dat in alle Nederlandse kerken, en zo doen wij ook:
We, the undersigned, professors of the Protestant Reformed Churches, ministers of the Gospel, elders, and deacons of the Protestant Reformed congregations of ................, of Classis.........., do hereby sincerely and in good conscience before the Lord, declare by this, our subscription, that we heartily believe and are persuaded that all the articles and points of doctrine, contained in the Confession and Catechism of the Reformed Churches, together with the explanation of some points of the aforesaid doctrine, made by the National Synod of Dordrecht, 1618-'19, do fully agree with the Word of God.
We promise therefore diligently to teach and faithfully to defend the aforesaid doctrine, without either directly or indirectly contradicting the same, by our public preaching or writing.
We declare, moreover, that we not only reject all errors that militate against this doctrine and particularly those which were condemned by the above mentioned synod, but that we are disposed to refute and contradict these, and to exert ourselves in keeping the church free from such errors. And if hereafter any difficulties or different sentiments respecting the aforesaid doctrines should arise in our minds, we promise that we will neither publicly nor privately propose, teach, or defend the same, either by preaching or writing, until we have first revealed such sentiments to the consistory, classis, and synod, that the same may be there examined, being ready always cheerfully to submit to the judgment of the consistory, classis, and synod, under the penalty in case of refusal to be, by that very fact, suspended from our office.
And further, if at any time the consistory, classis, or synod, upon sufficient grounds of suspicion and to preserve the uniformity and purity of doctrine, may deem it proper to require of us a further explanation of our sentiments respecting any particular article of the Confession of Faith, the Catechism, or the explanation of the National Synod, we do hereby promise always to be willing and ready to comply with such requisition, under the penalty above mentioned, reserving for ourselves, however, the right of an appeal, whenever we shall believe ourselves aggrieved by the sentence of the consistory, the classis, or the synod, and until a decision is made upon such an appeal, we will acquiesce in the determination and judgment already passed.
Zou ik er nog aan moeten toevoegen, dat als men als prive lid de formulieren ter bespreking stelt, dat men zich dan ook uiterst voorzichtig op moet stellen. Als men enig werkelijk probleem met de formulieren heeft, dat men dan best met de kerkenraad kan praten, daar men zich anders bloot stelt voor de kerkelijke censuur.
Prachtig verhaal, maar als in dat belijdenisgeschrift iets staat over anderen en die ontkennen datgene wat over ze gezegd wordt, dan kan je nog zoveel onder censuur zetten, maar dan klopt het toch echt niet. Je zou de HC vr 80 misschien beter kunnen veranderen in: wie zoiets doet, doet vervloekte afgoderij. Zonder de papen.
Overigens is wel de kwestie: wat leert de RK nou precies?
Overigens is de 80e vraag+antw als laatste toegevoegd, in de 3e druk pas. De eerste 2 drukken hadden hem niet.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Erasmiaan schreef:
God staat buiten tijd en ruimte maar het menselijke offer, gedaan door Christus in de menselijke natuur, NIET.
Dat is interessant. Je wil hier daadwerkelijk een scheiding aanbrengen tussen de goddelijke en menselijke natuur van Jezus? Dat is een vrij oude ketterij die traditioneel protestanten (naar ik meen) niet onderschrijven. Het zou de tweenaturenleer ondermijnen wat op zijn beurt dan weer de drie-eenheid ondermijnt. Jezus is 100% mens en 100% God.
Dat is eenmalig en hoeft niet te worden herhaald. De Godheid van Christus geeft een eeuwige waardij aan het offer.
Precies wat ik zeg dus. Fijn dat we het eens zijn.
'Dit geloof dat wij van de kerk ontvangen hebben, bewaren wij met zorg; als een kostbare inhoud in een goed vat bewaard, wordt dit geloof onder de werking van de heilige Geest telkens weer jong en verjongt het ook het vat waarin het zit'.
)
