refo schreef:Misschien is het goed om eens aan te geven wat 'zicht op Christus' konkreet is.

in dit concrete geval. Het heil zoeken buiten je zelf en het te verwachten van Jezus.

Zicht op Christus geeft toch aan dat er nog een zekere afstand ervaren wordt?
Die predikant waarvan ik de preek hoorde zei in dezelfde preek dat in de wedergeboorte de zondaar de volledige rechtvaardigheid van Christus ontvangt. Hij is dus behouden ook al zou hij nu sterven, maar ziet die ontdekte zondaar nu dat hij behouden is, dat hij het eigendom van Christus is?
Dat had die tollenaar ook niet uit te roepen: wees mij zondaar genadig.

Mogen we die roepende tollenaar zalig gaan noemen, zowel in het pastorale als vanaf de kansel? Ik denk het niet, 2 redenen:
1. Er kan sprake zijn van een verkeerd berouw. Het berouw is wel gemeend, maar het leidt niet tot Christus. Denk aan Kaïn en Judas.
2. Het kan leiden tot een zekere rust. En juist dát is zo verkeerd, dat een ziel rust gegeven wordt buiten Christus. Dat tegen een ziel gezegt wordt dat God begonnen is (natuurlijk niet direct, maar in het leven van Gods kinderen gebeurt dit en dat, en leg uw leven er eens naast), dat God van u afweet, zonder dat die ziel van God in Christus afweet.

Nee, laten we het maar houden bij het oude gedichtje: Buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf. God is een verterend vuur zolang u niet weet dat u in Christus geborgen bent. Rust dan niet voordat u Hem gevonden hebt, en laat Hem niet gaan tenzij Hij u zegent. Dáár hebben bekommerde zielen wat aan...

ik onderschrijf de posting van memento.

Wel wil dit er aan toevoegen wat ik ook al eerder deed. Iemand die met zijn ellende tot Jezus gaat zal behouden worden. Ik kan geen andere conclusie trekken.

Het ene is waar of het andere. Het andere is m.i. CHristus voor een leugenaar houden. En dat kan ik niet. Ik moet dus voor het andere kiezen. Het zal allemaal wel te makkelijk en te evangelisch worden gevonden het zei zo.

JOH 6:37 Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.

JOH 6:37 Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.

Well, het beste kenmerk van de wedergeboorte: Het komen (steeds weer opnieuw) tot Christus.

memento schreef:

JOH 6:37 Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.

Well, het beste kenmerk van de wedergeboorte: Het komen (steeds weer opnieuw) tot Christus.

alleen jammer dat veel mensen dat onopgemerkt doen en het niet belijden. Het niet over hun lippen kunnen krijgen: Heere, ik vertrouw voor mijn zaligheid niet meer op mezelf, maar helemaal op U.
En als de Meester roept bij het sacrament van het avondmaal, blijkt waar mensen hun heil zoeken......
Of stel ik het nu te zwartwit?

Miscanthus schreef:En als de Meester roept bij het sacrament van het avondmaal, blijkt waar mensen hun heil zoeken......
Of stel ik het nu te zwartwit?

Zwartwit is niet het juiste woord, maar dit is niet de juiste visie op het Heilig Avondmaal.

Dit sacrament is tot gedachtenis aan het bittere maar plaatsbekledende lijden en sterven van de Meester en dus:
- tot Zijn eer (doe dat tot Mijn gedachtenis)
- tot versterking van het reeds geplante geloof

Tiberius schreef:

Miscanthus schreef:En als de Meester roept bij het sacrament van het avondmaal, blijkt waar mensen hun heil zoeken......
Of stel ik het nu te zwartwit?

Zwartwit is niet het juiste woord, maar dit is niet de juiste visie op het Heilig Avondmaal.

Dit sacrament is tot gedachtenis aan het bittere maar plaatsbekledende lijden en sterven van de Meester en dus:
- tot Zijn eer (doe dat tot Mijn gedachtenis)
- tot versterking van het reeds geplante geloof

zeg ik iets anders dan?

memento schreef:

Zicht op Christus geeft toch aan dat er nog een zekere afstand ervaren wordt?
Die predikant waarvan ik de preek hoorde zei in dezelfde preek dat in de wedergeboorte de zondaar de volledige rechtvaardigheid van Christus ontvangt. Hij is dus behouden ook al zou hij nu sterven, maar ziet die ontdekte zondaar nu dat hij behouden is, dat hij het eigendom van Christus is?
Dat had die tollenaar ook niet uit te roepen: wees mij zondaar genadig.

Mogen we die roepende tollenaar zalig gaan noemen, zowel in het pastorale als vanaf de kansel? Ik denk het niet, 2 redenen:
1. Er kan sprake zijn van een verkeerd berouw. Het berouw is wel gemeend, maar het leidt niet tot Christus. Denk aan Kaïn en Judas.
2. Het kan leiden tot een zekere rust. En juist dát is zo verkeerd, dat een ziel rust gegeven wordt buiten Christus. Dat tegen een ziel gezegt wordt dat God begonnen is (natuurlijk niet direct, maar in het leven van Gods kinderen gebeurt dit en dat, en leg uw leven er eens naast), dat God van u afweet, zonder dat die ziel van God in Christus afweet.

Nee, laten we het maar houden bij het oude gedichtje: Buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf. God is een verterend vuur zolang u niet weet dat u in Christus geborgen bent. Rust dan niet voordat u Hem gevonden hebt, en laat Hem niet gaan tenzij Hij u zegent. Dáár hebben bekommerde zielen wat aan...

Ik begrijp wat je bedoelt, maar Jezus noemt hem rechtvaardig.

Miscanthus schreef:

Tiberius schreef:

Miscanthus schreef:En als de Meester roept bij het sacrament van het avondmaal, blijkt waar mensen hun heil zoeken......
Of stel ik het nu te zwartwit?

Zwartwit is niet het juiste woord, maar dit is niet de juiste visie op het Heilig Avondmaal.

Dit sacrament is tot gedachtenis aan het bittere maar plaatsbekledende lijden en sterven van de Meester en dus:
- tot Zijn eer (doe dat tot Mijn gedachtenis)
- tot versterking van het reeds geplante geloof

zeg ik iets anders dan?

Die indruk kreeg ik wel even, ja. Vandaar mijn opmerking.

Ik begrijp wat je bedoelt, maar Jezus noemt hem rechtvaardig.

]
Er staat wat anders: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis. Het punt is dus heel duidelijk: Door het belijden van de zonde, door te smeken om genade, kan je gerechtvaardigd worden, nee, wordt je gerechtvaardigd. Uit genade, door God. De tollenaar zocht niet alleen genade, hij ontving deze ook.

We zijn gelinkt aan de site van afwachtenofverwachten.nl

hmmm die stond zaterdag ook al bij de schakeltjes van het RD.

Toch blijf je met een theologisch/filosofisch probleem zitten.
De tollenaar geloofde dus al (want hij zal geen ongelovig gebed hebben uitgesproken), maar hij ging daarna pas gerechtvaardigd naar zijn huis.
Wat is er dan gebeurd met die tollenaar en wat heeft hij dan ontvangen wat hij nog niet bezat (omdat hij reeds geloofde)?
Dat is voor mij een punt waar ik niet uitkom.

Afgewezen schreef:Toch blijf je met een theologisch/filosofisch probleem zitten.
De tollenaar geloofde dus al (want hij zal geen ongelovig gebed hebben uitgesproken), maar hij ging daarna pas gerechtvaardigd naar zijn huis.
Wat is er dan gebeurd met die tollenaar en wat heeft hij dan ontvangen wat hij nog niet bezat (omdat hij reeds geloofde)?
Dat is voor mij een punt waar ik niet uitkom.

Of ging hij al gerechtvaardigd (wedergeboren) naar de tempel en mocht hij het heil toe-eigenen?

Afgewezen schreef:Toch blijf je met een theologisch/filosofisch probleem zitten.
De tollenaar geloofde dus al (want hij zal geen ongelovig gebed hebben uitgesproken), maar hij ging daarna pas gerechtvaardigd naar zijn huis.
Wat is er dan gebeurd met die tollenaar en wat heeft hij dan ontvangen wat hij nog niet bezat (omdat hij reeds geloofde)?
Dat is voor mij een punt waar ik niet uitkom.

Misschien ontkent niemand hier in feite dat er "iets" vooraf gaat. Het probleem is dat sommige met dat "iets" menen te kunnen. Andere zien het slechts als een toeleiding op iets wat nog alle kanten op kan gaan.


Eerlijk gezegd kom ik hier ook niet uit. Ik weet wel dat ze er 300 jaar geleden ook niet uitkwamen.