Ds. Vergunst trekt DL V, art. 10 uit zijn verband. Het gaat niet over de zekerheid van ons zalig zijn, maar over de zekerheid of we zullen volharden! Dit artikel wordt vaak op deze manier buiten zijn verband geciteerd. Ook bij de verwerping der dwalingen doet hij dat, hij verandert de woorden gewoon even.

Het voorbeeld van die vrouw en die man is niet sterk. Want de twijfel in het geloof is niet een twijfel aan God, aan de Heere Jezus, maar de twijfel betreft het eigen geloof.

En jawel, dan komt het voorbeeld van Thomas ook nog op de proppen. Alsof het geloofszien hetzelfde is al het lichamelijke zien waar Thomas naar stond.

Ik verbaas me over zo’n negatieve reactie op deze lezing.

Wat betreft je eerste punt wil ik nog ff onderzoeken wat je schrijft.

Wat betreft het tweede: daar ben ik het echt niet met je eens. Ik vind het juist een heel mooi voorbeeld. En mensen twijfelen echt niet alleen aan eigen geloof.

En het derde wat je noemt begrijp ik ook niet. Hij noemde Thomas als VOORBEELD.

Thomas had meer nodig meende hijzelf. Hij had voor zichzelf de lat nogal hoog gelegd. En hij kreeg van de HEERE ook wat hij nodig meende te hebben. De HEERE paste zich voor hem aan.

De dominee stelde dat de HEERE zo ook nu nog wil handelen. In het geven van onmiddellijke zekerheid als derde en meest heldere vorm van zekerheid.

Van deze bewaring der uitverkorenen tot de zaligheid,
en van de volharding der ware gelovigen in het geloof,
kunnen de gelovigen zelf verzekerd zijn

DL 5.9 geeft dus aan dat het een volharding tot de zaligheid is. Waarom moet daar opeens een tegenstelling tussen gemaakt worden tussen volharding en zaligheid?

Nou, dat was mijn eerste gedachte dus ook..
En als er geen geloofszekerheid is, is er al helemaal geen zekerheid van de volharding.

Dubbel ellendig dus..

Herman schreef: ↑20 nov 2024, 09:43

Van deze bewaring der uitverkorenen tot de zaligheid,
en van de volharding der ware gelovigen in het geloof,
kunnen de gelovigen zelf verzekerd zijn

DL 5.9 geeft dus aan dat het een volharding tot de zaligheid is. Waarom moet daar opeens een tegenstelling tussen gemaakt worden tussen volharding en zaligheid?

Omdat je bij de remonstranten zalig kon zijn, maar die zaligheid weer kon verliezen.

De vraag is, of jij zelf de DL wel helemaal goed vanuit hun verband interpreteert. Hoofdstuk vijf is inderdaad een reactie op een standpunt. Maar daarom kun je de uitgangspunten van de gereformeerde leer niet zomaar tot dat onderwerp beperken.

Iets meer uitleg zou wel goed zijn, mijns inziens.

In DL V gaat het over hoe je verzekerd kunt zijn van je volharding.
In DL III-IV gaat het over hoe (de verzekering van) het geloof gewerkt wordt. Jullie willen wat in V gezegd wordt toepassen op datgene waar het in III-IV over gaat.

Maar al zou er op dat eerste punt iets aan te merken zijn, die andere punten die je noemde zijn volgens mij echt onterecht.

Zijn er hier meer die de lezing en de vraagbeantwoording helemaal beluisterd hebben?

Even terug heb ik in het topic "Laatst gekochte boeken" gedeeld dat ik het boekje
- TOEVLUCHT NEMEN - WAT GELOOF IS - door Samuel van Emdre gekocht had.

Nu zie ik net dat iemand daarop gereageerd heeft door een recensie van Dr. De Vries te delen:
https://drpdevries.com/2025/02/12/toevl ... geloof-is/

Het boekje deed me nog weer terugdenken aan dit topic over middelijke en onmiddelijke geloofszekerheid.
Ik ben het van harte met Dr. De Vries eens dat het een heel mooie en nuttige uitgave is.

Vrouwke schreef: ↑20 mei 2024, 07:37 Redelijke Godsdienst - Brakel
Inleiding 3.1 en Deel 1 hoofdstuk 42
Hertaling Stam 2016

Degenen die tot Jezus komen
zonder de aanbieding tot de grond van hun komen te stellen,
zullen zelden tot zekerheid over hun staat komen;
Tenzij de Heilige Geest die verzekering op on-middelijke wijze schenkt.
Dan nog zal die verzekering niet bestendig zijn:
als de gevoelige genade wijkt,
leven zulke mensen opnieuw in vrees
en trekken ze de verzekering en vertroosting in twijfel.

Ik heb dit topic aan het doorlezen, maar dit is nu heldere taal! Ik denk dat er bij ons zoveel onzekerheid is omdat men verkeerd zoekt. Ze zoeken het niet in het woord met de aanbieding, maar in allemaal andere gevoelige ervaringen…. Dat is niet de schuld van de mensen, want het wordt ook zo gepreekt dat mensen het verkeerd zoeken.. Zo was ik ook, maar mijn ogen worden steeds meer geopend voor de waarheid en zekerheid van Gods belofte..

De Redelijke Godsdienst van Brakel staat vol met heldere taal. Heel leerzaam. Daar kun je zo in verder lezen

Deze heldere taal vind je ook bij andere schrijvers. Als startende theologische lezer kun je ook heel goed J.C. Ryle lezen.

Als je uit een meer gevoelsmatige bevindelijke omgeving komt, is voor velen de heldere tal van de Puriteinen en andere oude schrijvers, een verademing.

Het anker moet buiten het schip uitgeworpen worden voor vastigheid, en niet in het schip. Zo is het ook met de zekerheid. Er moeten zeker kenmerken zijn, maar de uiteindelijke zekerheid vindt de ware gelovigen niet door optelsommen te maken, maar buiten zichzelf in Christus en Zijn Woord.

En ik geloof, wat anderen er ook van proberen te maken, dat het is zoals het was, en dat het onveranderd blijft.
Bij de mens is veranderlijkheid, niet bij God.
Leerrijk is de catechismuspreek van 11 mei jl. Hieronder de link, over de sleutels van het hemelrijk.
En nu kunnen we wel denken dat dit off-topic is, maar luister maar eens goed...
De prediking van het Evangelie (door de geroepen en gezonden predikers) doet altijd wat, hetzij insluitend dan wel uitsluitend.
https://www.gergemrijssen.nl/terugluisteren/