refo schreef:De vraag is: waaruit leid je af dat je de Heere hebt ontmoet? Vanwege een emotie? Hoe weet je dat je je niet iets inbeeldt? Een heel goed te rechtvaardigen vraag.

Ik geloof dat dit nogal veel voorkomt. Ook dat velen hier een grond in leggen, hetzij bewust of onbewust.

-DIA- schreef:

refo schreef:De vraag is: waaruit leid je af dat je de Heere hebt ontmoet? Vanwege een emotie? Hoe weet je dat je je niet iets inbeeldt? Een heel goed te rechtvaardigen vraag.

Ik geloof dat dit nogal veel voorkomt. Ook dat velen hier een grond in leggen, hetzij bewust of onbewust.

Hoe ga je daar zelf dan mee om onder een preek? Hoe weet je: dit is alleen mijn emotie ( alleen maar ) of, dit is echt van de Heere, ik kan niet anders meer dan gelovig komen tot de Heere want Zijn genade is genoeg. Dat is toch echt een strijd vanbinnen?

Susanna schreef:

-DIA- schreef:

refo schreef:De vraag is: waaruit leid je af dat je de Heere hebt ontmoet? Vanwege een emotie? Hoe weet je dat je je niet iets inbeeldt? Een heel goed te rechtvaardigen vraag.

Ik geloof dat dit nogal veel voorkomt. Ook dat velen hier een grond in leggen, hetzij bewust of onbewust.

Hoe ga je daar zelf dan mee om onder een preek? Hoe weet je: dit is alleen mijn emotie ( alleen maar ) of, dit is echt van de Heere, ik kan niet anders meer dan gelovig komen tot de Heere want Zijn genade is genoeg. Dat is toch echt een strijd vanbinnen?

Zelfs het zwakste geloof kent zekerheid, dus op het moment van het toevlucht nemen tot de Heere Jezus is er geen twijfel. Anders is het geen echt geloof. Dat het daarna weer bestreden kan en zal worden, is zeker.

eilander schreef:

Susanna schreef:

-DIA- schreef:

refo schreef:De vraag is: waaruit leid je af dat je de Heere hebt ontmoet? Vanwege een emotie? Hoe weet je dat je je niet iets inbeeldt? Een heel goed te rechtvaardigen vraag.

Ik geloof dat dit nogal veel voorkomt. Ook dat velen hier een grond in leggen, hetzij bewust of onbewust.

Hoe ga je daar zelf dan mee om onder een preek? Hoe weet je: dit is alleen mijn emotie ( alleen maar ) of, dit is echt van de Heere, ik kan niet anders meer dan gelovig komen tot de Heere want Zijn genade is genoeg. Dat is toch echt een strijd vanbinnen?

Zelfs het zwakste geloof kent zekerheid, dus op het moment van het toevlucht nemen tot de Heere Jezus is er geen twijfel. Anders is het geen echt geloof. Dat het daarna weer bestreden kan en zal worden, is zeker.

Dat was helpend.

Een mens wil er niet buitengezet worden, dat is tegen de mens. En toch... hoe kan je ergens in komen, zo natuurlijk gesproken, zonde er eerst buiten gezet te zijn, of te weten er buiten te staan. In de Christenreis van Bunyan staan enkele waarschuwende voorbeelden. Bv. de man die over de muur klom, en de mens die meende dat hij met veerman IJdele Hoop wat makkelijker aan de overkant kon komen.

Susanna schreef:

eilander schreef: Zelfs het zwakste geloof kent zekerheid, dus op het moment van het toevlucht nemen tot de Heere Jezus is er geen twijfel. Anders is het geen echt geloof. Dat het daarna weer bestreden kan en zal worden, is zeker.

Dat was helpend.

Ik denk dat als het nooit eens strijd is van binnen, het misschien wel een tijdgeloof zou kunnen zijn.
De satan valt nooit lege schepen aan, alleen volle Susanna.
Dus een zwak geloof, is ook waar geloof. Al is het ter grootte van een mosterdzaadje.
Dat gaf mij zoveel troost.
Ik heb zo opgekeken naar zekere mensen. Ze konden het op elk moment uit hun zak halen.

Er zijn mensen die zich op mensenwoorden gerust laten stellen. Er zijn er ook die er vandaan vluchten als eens mens tegen zo iemand zou zeggen: Dat heb je niet van jezelf, man, dat komt wel goed. En immers, lees maar: God laat nooit varen de werken van Zijn handen. Begrijpt hier iemand dat een mens het hier Spaans benauwd onder kan hebben?

Soms vindt er opeens een ontwikkeling plaats, waar je wel voor gebeden hebt vroeger, maar eigenlijk niet (meer) verwachtte. Net als toen Petrus bevrijd werd. Hebben jullie dat wel eens meegemaakt?