Dat lijkt me zeker inconsequent. Ik zie minder duidelijke redenen voor samenwonen dan voor een homoseksuele relatie. Maar goed. Ik blijf het een evenwichtig en vriendelijk interview vinden.Hendrien schreef: Ja, dat laatste vind ik ook heel moeilijk. Het doet me echt pijn dat de familieband verbroken is. Ook juist voor hun adoptie-kinderen. Maar ik kan die ouders ook zo begrijpen. Het lukt gewoon niet. Het is een stap te ver. Zou ik het kunnen als het mijn zoon was? En die ouders hebben ook al hun oudste zoon verloren! Ik heb het idee dat tegenwoordig samenwonen wel redelijk geaccepteerd wordt door refo-ouders, maar dit is nog veel moeilijker. Maar eigenlijk vind ik dat ook weer inconsequent.
En dat het pijn kan doen, begrijp ik heel goed.