Kerk in de stad

[Curatorium]

Het kan en mag niet zo zijn dat juist uit de moeilijkste wijken in de stad de kerk verdwijnt. En dat uit de moeilijkste straten alle christenen verdwijnen, om in een rustige straat elders een 'stil en gerust leven te leiden'. Er moeten juist op zulke plaatsen individuele christenen present blijven en ook een gemeente zijn. We kunnen dat elkaar echter niet opleggen. Vanwege de duidelijk aan te wijzen nadelen is wonen in de stad een keuze die heel bewust moet worden gemaakt. Ik zie het daarom vooral als een roeping. Dat kun je anderen ook niet opleggen of aanpraten. Wél mag je je zorg erover uitspreken als die roeping in het geheel van de kerk lijkt te verdwijnen of teveel ontbreekt. Dat is even zorgelijk als jarenlange zendingsvacatures.
Daarom is het belangrijk dat er gewezen blijft worden op de noodzaak om in de stad aanwezig te zijn als christelijke gemeente. Zo blijven er ook jonge gezinnen (en anderen) die deze roeping ervaren en daarom bewust kiezen, ondanks de nadelen, om zich hier te vestigen. Mijn persoonlijke overtuiging is dat hiervoor ook meer aandacht mag komen in onze kerken. Laat er maar eens een bewuste oproep gedaan worden in bijv. een kerkelijk blad of er nog jonge gezinnen zijn die zo'n verhuizing naar de stad willen overwegen.
Nogmaals, dat kan niet iedereen. Laten we daarom niet doen alsof iedereen die vertrekt en in een "refodorp" woont schuldig is en alsof wonen in de stad voor iedereen prima te doen is. Maar laten we aub ook niet van de weeromstuit doen alsof het onmogelijk is om in de stad te blijven als christelijke gezinnen. Want dat is het niet.

Helemaal met je eens (en overigens ook met de rest van je post). Er wordt inderdaad te weinig aandacht besteed aan een roeping hebben om in de stad te blijven.

[Pimpelmees]

Laat er maar eens een bewuste oproep gedaan worden in bijv. een kerkelijk blad of er nog jonge gezinnen zijn die zo'n verhuizing naar de stad willen overwegen.

Interessante gedachte. Het zou een mooie missionaire actie zijn.

[Wim Anker]

Het is m.i. prima om erover te spreken. Dat is zeer goed. Dat @Jongere aangeeft zich te moeten positioneren is relevant. Dat is niet "om te mogen meepraten" maar om helder te krijgen met wie er nu eigenlijk gesproken wordt en wat de ervaringen zijn. Want ik meen enige ervaring te hebben en mijn belangrijkste ervaring is dat als vrijgezel, of als stel zonder kinderen de stad geweldig is en alle problemen prima genegeerd kunnen worden maar zodra er (kleine) kinderen aanwezig zijn de problemen echt relevant worden en de dingen die een stad leuk maken (de diversiteit, de cultuur etc.) allemaal even naar de achtergrond verdwijnen. En dan gaat het vele ouders niet zozeer om hunzelf maar om hun kinderen. En de doopbelofte geld dan ook. Om naar vermogen te (doen) onderwijzen. Mag men dan blijven wonen in wijken die niet alleen fysiek maar ook geestelijk zeer gevaarlijk zijn? In Israël mochten de vreemdelingen wel onder de Israëlieten wonen maar de Israëlieten mochten niet onder de vreemdelingen gaan wonen.

En tot op heden zijn de "voorstanders" van de grote stadbewoners op dit forum m.i. OF de groepen die inderdaad in de stad de beste faciliteiten hebben en de minste problemen (jongeren, stellen zonder kinderen en/of alleenstaanden) OF groepen die wel veel vertellen hoe fijn het allemaal wel niet is/was/wordt en dat het zo noodzakelijk is dat er christenen blijven wonen in de stad maar toch zelf elders wonen. Om allerlei moverende redenen.

Van mensen die wel in dergelijke wijken wonen met (kleine) kinderen zou ik inderdaad graag willen weten hoe ze dan omgaan met de scholen, hoe ze omgaan met spelen op straat van de kinderen enz. enz.

Maar helaas is zo'n gesprek lastig en vervalt snel in zwart/wit. Het gaat er niet om veilig/onveilig, of mogelijk/onmogelijk. Dat zijn allemaal gradaties. En het zijn allemaal keuzen. En niemand zegt dat iets onmogelijk is. Luisteren - waarom trekken mensen weg -
is m.i. het belangrijkste.

[eilander]

Volgens mij moeten hierin nuchter zijn: evenals in kleine dorpen alle winkeltjes stoppen - en evenals bijna iedereen dat jammer vindt maar ook deze winkeltjes niet in stand houdt door alleen maar in het het eigen dorp te kopen. Zo zie ik dit ook: het is jammer, maar deze ontwikkeling is niet te keren.

@Jongere zegt zelf ook al dat het wel begrijpelijk is dat gezinnen met kinderen vertrekken, maar niet dat iedereen vertrekt - welnu, als gezinnen wel weggaan, maar anderen niet is het een kwestie van tijd dat de gemeente ophoudt te bestaan.

Ik geloof niet zo in een roeping voor mensen om in de stad te blijven. Ik geloof wel in een roeping voor iedere christen om in zijn eigen omgeving te getuigen. Wonend in een biblebeltdorpje heb ik wel mijn werk in een seculiere omgeving en wonen er helaas diverse niet-christenen in mijn directe omgeving. Dus ten diepste is de roeping in een dorp niet anders dan in een stad.

[Mara]

Helemaal met je eens (en overigens ook met de rest van je post). Er wordt inderdaad te weinig aandacht besteed aan een roeping hebben om in de stad te blijven.

Interessante gedachte. Het zou een mooie missionaire actie zijn.

Stel, we kopen een kerkgebouw op de Mathenesserlaan of op de Slinge, om maar iets te noemen, waar laten we de dominee met zijn gezin dan wonen?
En dan beroepen we er eentje die nu op de Veluwe woont, want dan is het pas echt een uitdaging.

ds. Ruijs durfde het aan. Hij woont in het rustige, vrij nieuwe wijk ten noorden van Rotterdam.
Maar kijk eens waar bijvoorbeeld de k.r. woont, zelfs de koster woont niet in Rotterdam.
Terwijl Kralingen toch als redelijk veilig en rustig wordt beleefd.

Dus die kerk zit elke week mooi vol, maar de gezinnen wonen lang niet allemaal in Rotterdam! Ik denk dat de kerk nog zo groot is, vanwege de predikanten die er gestaan hebben. (Beekhuis, Kieviet) die trokken mensen uit de hele wijde omtrek aan, met als gevolg dat de kerken daar kleiner werden.

[Pimpelmees]

@Wim: de post van Jongere was heel genuanceerd. Hij heeft duidelijk aangegeven dat de ervaringen van mensen over het leven in de stad verschillen en dat daarom sommige mensen wel en sommige mensen niet in de stad kunnen blijven.

[Luther]

Het is m.i. prima om erover te spreken. Dat is zeer goed. Ik wordt alleen echt misselijk van de telkens terugkerende morele superioriteit die men meent te moeten etaleren. In onderstaande posting van @Jongere wederom enkele van dit soort opmerkingen. (Men moet blijkbaar om te mogen meepraten zich positioneren enz.). Dat is niet "om te mogen meepraten" maar om helder te krijgen met wie er nu eigenlijk gesproken wordt en wat de ervaringen zijn. Want ik meen enige ervaring te hebben en mijn belangrijkste ervaring is dat als vrijgezel, of als stel zonder kinderen de stad geweldig is en alle problemen prima genegeerd kunnen worden maar zodra er (kleine) kinderen aanwezig zijn de problemen echt relevant worden en de dingen die een stad leuk maken (de diversiteit, de cultuur etc.) allemaal even naar de achtergrond verdwijnen. En dan gaat het vele ouders niet zozeer om hunzelf maar om hun kinderen. En de doopbelofte geld dan ook. Om naar vermogen te (doen) onderwijzen. Mag men dan blijven wonen in wijken die niet alleen fysiek maar ook geestelijk zeer gevaarlijk zijn? In Israël mochten de vreemdelingen wel onder de Israëlieten wonen maar de Israëlieten mochten niet onder de vreemdelingen gaan wonen.

En tot op heden zijn de "voorstanders" van de grote stadbewoners op dit forum precies OF de groepen die inderdaad in de stad de beste faciliteiten hebben en de minste problemen (jongeren, stellen zonder kinderen en/of alleenstaanden) OF groepen die wel veel vertellen hoe fijn het allemaal wel niet is/was/wordt en dat het zo noodzakelijk is dat er christenen blijven wonen in de stad maar toch zelf elders wonen. Om allerlei moverende redenen.

Van mensen die wel in dergelijke wijken wonen met (kleine) kinderen zou ik inderdaad graag willen weten hoe ze dan omgaan met de scholen, hoe ze omgaan met spelen op straat van de kinderen enz. enz.

Maar helaas is zo'n gesprek niet mogelijk. Het gaat er niet om veilig/onveilig, on mogelijk/onmogelijk. Dat zijn allemaal gradaties. En het zijn allemaal keuzen. En niemand doet of het onmogelijk is. Als het mensen werkelijk aan het hart zou gaan dan is het goed om eens te gaan "luisteren" waarom mensen vertrekken i.p.v. te preken.

Dat je je ergert aan mij, is tot daaraantoe. Maar ik vind dat je met deze post @Jongere echt onrecht doet. Hij heeft van binnenuit een heel evenwichtig verhaal, inclusief een roeping voor de kerk. Je doet in jouw post evenzeer 'prekerige' stellingen, althans naar je eigen definitie, bijvoorbeeld dat de doopbelofte zich niet verdraagt met het wonen in de stad. Het is gewaagd, maar nu je het zo stelt, zeg ik het toch: Het wonen in een refodorp maakt het houden van je doopbelofte nog lastiger.
Wat scholen betreft: er zijn gewoon reformatorische scholen in de stad hoor. Sterker: Ik werk op één van deze scholen...

[Wim Anker]

@Luther: Leer eens lezen.

[Jongere]

Volgens mij moeten hierin nuchter zijn: evenals in kleine dorpen alle winkeltjes stoppen - en evenals bijna iedereen dat jammer vindt maar ook deze winkeltjes niet in stand houdt door alleen maar in het het eigen dorp te kopen. Zo zie ik dit ook: het is jammer, maar deze ontwikkeling is niet te keren.

Ja, met dat verschil dat het nog wel wat uitmaakt of we over een dorpswinkeltje of over de aanwezigheid van een christelijke gemeente spreken.

@Jongere zegt zelf ook al dat het wel begrijpelijk is dat gezinnen met kinderen vertrekken, maar niet dat iedereen vertrekt - welnu, als gezinnen wel weggaan, maar anderen niet is het een kwestie van tijd dat de gemeente ophoudt te bestaan.

Zo schreef ik het niet. Er vertrekken gezinnen, maar er blijven ook gezinnen. Het punt is dat we elkaar de maat niet moeten nemen (het ene gezin is het andere niet), maar dat er óók gezinnen nodig zijn.
Ik zie in ieder geval in mijn omgeving dat zulke gezinnen er de laatste jaren weer steeds meer zijn en er ook bewust voor kiezen om in de stad te wonen. Ik denk overigens dat dat voor jongeren vaak makkelijker is dan voor ouderen. Zeker voor de ouderen die de stad hebben zien veranderen in de afgelopen jaren. Ik kan me voorstellen dat dat een pijnlijk proces is geweest. Jongeren die het (kerkelijk) verleden van Rotterdam niet kennen, nemen die verandering ook niet als uitgangspunt.

Ik geloof niet zo in een roeping voor mensen om in de stad te blijven. Ik geloof wel in een roeping voor iedere christen om in zijn eigen omgeving te getuigen. Wonend in een biblebeltdorpje heb ik wel mijn werk in een seculiere omgeving en wonen er helaas diverse niet-christenen in mijn directe omgeving. Dus ten diepste is de roeping in een dorp niet anders dan in een stad.

Met die laatste zin ben ik het helemaal eens. De algemene roeping op de plaats waar we zijn ligt er inderdaad. Ook in een (refo)dorp.
Ik zeg alleen iets anders, ik geloof dat de Heere ook iets wil zeggen over die plaats waar we zijn, over onze omgeving. Ik geloof dat het evangelie op alle plaatsen moet zijn en de christelijke gemeente ook. Het is niet goed als dat beperkt wordt tot enkele plaatsen. De christenvervolging in de vroege kerk, dreef de gemeente (die in Jeruzalem zat) uit elkaar en vormde zo het begin van de evangelieverkondiging buiten Jeruzalem.
Ik geloof dat de Heere ons onze plaats wil wijzen. Zoals hij sommigen naar het zendingsveld wijst, wil Hij ook in Nederland ons wijzen waar onze plaats moet zijn. En dat kan en mag absoluut voor mensen het (refo)dorp zijn. Maar tegelijk kan het niet goed zijn als christenen bepaalde delen van het land 'opgeven'. Ik zie ook concreet dat jonge gezinnen in onze gemeente spreken over een roeping van de Heere over het wonen in de stad. Daar ben ik heel dankbaar voor, want de kerk is hier heel hard nodig. En zoals ik schreef zou het goed zijn om die nood van de stad ook vaker te laten horen, ook als het gaat om jongeren die op het punt staan een keuze te maken voor woonomgeving. Maar dat betekent niet dat er een algemene roeping zou zijn voor iedereen om in de stad te wonen (dan zouden we de dorpen opgeven, waar het evangelisatiewerk vaak nog veel moeilijker is dan in de stad...!). En al helemaal niet dat we een moreel oordeel zouden moeten vellen over de keuzes die mensen hierin maken. Ik pleit er alleen voor dat die keuzes wel bewust zijn, in de vraag aan de Heere op welke plaats Hij ons wil hebben. Dan staat niet onze eigen vraag naar woongemak of zekerheid voorop.

[Luther]

Stel, we kopen een kerkgebouw op de Mathenesserlaan of op de Slinge, om maar iets te noemen, waar laten we de dominee met zijn gezin dan wonen?

Nou, vrij simpel: ook op de Mathenesserlaan. Prachtige laan! Denk even aan dat mooie hofje schuin tegenover de Laurentius en Elisabeth-kathedraal.

En dan beroepen we er eentje die nu op de Veluwe woont, want dan is het pas echt een uitdaging.
Ds. Ruis durfde het aan. Hij woont in het rustige, vrij nieuwe wijk ten noorden van Rotterdam.

Maar evenwel midden in de stad nog steeds. En durfde ds. Ruis het aan, of werd hij door de Heere geroepen?

Maar kijk eens waar bijvoorbeeld de k.r. woont, zelfs de koster woont niet in Rotterdam. Terwijl Kralingen toch als redelijk veilig en rustig wordt beleefd.

Dat laatste waag ik te betwijfelen, maar toch goed dat al die mensen toch in Kralingen blijven kerken, zo blijft de kerk present in de stad.

[Luther]

@Luther: Leer eens lezen.

Vertel.... Toch wonderlijk dat jouw posts altijd anders gelezen dienen te worden dan dat ze er staan...

[JolandaOudshoorn]

@Luther: Leer eens lezen.

Vertel.... Toch wonderlijk dat jouw posts altijd anders gelezen dienen te worden dan dat ze er staan...

Gebruik een zoutvaatje.

[Mara]

En dan beroepen we er eentje die nu op de Veluwe woont, want dan is het pas echt een uitdaging.
Ds. Ruis durfde het aan. Hij woont in het rustige, vrij nieuwe wijk ten noorden van Rotterdam.

Maar evenwel midden in de stad nog steeds. En durfde ds. Ruis het aan, of werd hij door de Heere geroepen?

Jona werd ook geroepen!
Niet midden in de stad, dat weet je best. Wel handig voor zijn kinderen als ze naar het Wartburg moeten fietsen.

Dat laatste waag ik te betwijfelen, maar toch goed dat al die mensen toch in Kralingen blijven kerken, zo blijft de kerk present in de stad.

Wat waag jij te betwijfelen?
Ik begrijp dat we je binnenkort met je gezin ook in Rotterdam mogen verwelkomen? Je bent er zo positief over.

[Jongere]

Deze discussie is trouwens ook al herhaaldelijk in het RD gevoerd. Ik voel me vaak thuis bij wat Dirk de Korne daar in het verleden over schreef, bijvoorbeeld: http://www.digibron.nl/search/detail/01 ... or-moslims

Waarmee ik overigens helemaal niet wil afdoen aan de opmerking die Wim Anker maakte over de geestelijk gevaren van wonen in de stad. Ik besef dat naast de overweging van 'woongemak/veiligheid' dat ook een heel belangrijke overweging is. Al valt er wat te nuanceren (ook in de dorpen is de 'wereld' aanwezig), is dit wel de reden waarom ik ook denk dat niemand onbewust in de stad zou moeten gaan wonen met kinderen. Dat kan alleen vanuit de overtuiging dat de Heere dáár roept.
Maar laten we stad en dorp (en de roeping daarvoor) ook niet al teveel tegenover elkaar zetten. Persoonlijk zou ik het erg moeilijk vinden om in een dorp te wonen met veel sociale controle, veel interkerkelijke spanningen, etc. Tegelijk geloof ik dat de Heere daar ook zou kunnen roepen. Met die roeping zou het ook gaan.

[eilander]

@Jongere, ik vind het ergens wel grappig dat je toch ook zelf over "woongenot" schrijft, maar dan ten gunste van de stad: in een dorp is veel sociale controle etc. en dat lijkt je maar niks. Prima wat mij betreft, ik vind juist dat we hierin nuchter moeten zijn. Zeker moeten we onze weg gaan in het besef dat God ons leven leidt en moeten we ook vragen: wat wilt U dat wij doen?

Natuurlijk, dat er kerken gesloten worden en christelijke gemeenten worden opgeheven, is een zorgelijke ontwikkeling. Daar doe ik niets aan af. Maar ik begrijp toch niet goed waarom het extra zorgelijk zou zijn dat dit in Rotterdam gebeurt. Waarom ervaart er niemand een roeping naar dorpjes op het eiland Schouwen-Duiveland waar niet meer Gods Woord zuiver wordt gepreekt, terwijl dat vroeger wel het geval was- en waar niet meer iedere zondag kerk gehouden kan worden? Ik noem maar een voorbeeld natuurlijk, er zijn veel meer voorbeelden (delen van Groningen, Friesland)