Al jaren geleden hadden wij een doopdienst.

Toen de dominee het kind met doopwater wilde sprenken, bemerkte hij dat er geen water in het doopvont zat. Dat was de koster vergeten.

Je kunt het gegrinnik wel voorstellen...

mvrgr.

RvP

Ik was een keer bij een doopdienst waarbij de dominee zijn eigen kleinkind doopte. De broertjes stonden er ook bij. De dominee gebruikte royaal water waarop een van de jongetjes tamelijk hard opmerkte: Opa knoeit!

waar gebeurd

Een vrij traditioneel ingestelde predikant ging bij ons voor in een doopdienst. Wie schetst onze oprechte verbazing toen hij als volgt de te zingen Psalmen aankondigde:

'Wanneer het zaad wordt binnengebracht zingen we Psalm...'

en:

'Na de doopbediening zingen we het zaad staande toe uit Psalm...'

Oorspronkelijk gepost door gravo
waar gebeurd

Een vrij traditioneel ingestelde predikant ging bij ons voor in een doopdienst. Wie schetst onze oprechte verbazing toen hij als volgt de te zingen Psalmen aankondigde:

'Wanneer het zaad wordt binnengebracht zingen we Psalm...'

en:

'Na de doopbediening zingen we het zaad staande toe uit Psalm...'

Dat is misschien wel tale Kanaäns?! Dat is een bezwaar mijns inziens, dat je staande uitdrukkingen zo gaat gebruiken dat het belachelijk wordt. Of ook wel pijnlijk, ik heb meegemaakt met een begrafenis dat een ouderling steeds maar weer "groeve der vertering" zei. Ik vond dat heel vervelend.

Oorspronkelijk gepost door Marjan

Oorspronkelijk gepost door gravo
waar gebeurd

Een vrij traditioneel ingestelde predikant ging bij ons voor in een doopdienst. Wie schetst onze oprechte verbazing toen hij als volgt de te zingen Psalmen aankondigde:

'Wanneer het zaad wordt binnengebracht zingen we Psalm...'

en:

'Na de doopbediening zingen we het zaad staande toe uit Psalm...'

Dat is misschien wel tale Kanaäns?! Dat is een bezwaar mijns inziens, dat je staande uitdrukkingen zo gaat gebruiken dat het belachelijk wordt. Of ook wel pijnlijk, ik heb meegemaakt met een begrafenis dat een ouderling steeds maar weer "groeve der vertering" zei. Ik vond dat heel vervelend.

Ik denk, dat je gelijk hebt. Het was geen vergissing, maar het was serieus bedoeld.

Toch kan ik niet verhelen, dat wij (als jongeren) lagen te stikken onder de kerkbanken.
Heel treurig natuurlijk, maar de tranen biggelden over onze wangen.
We konden het zaad uiteraard niet meer staande toezingen.

Er is een grens aan het incasseringsvermogen op dit gebied, denk ik.

gravo

Oorspronkelijk gepost door Marjan

Oorspronkelijk gepost door gravo
waar gebeurd

Een vrij traditioneel ingestelde predikant ging bij ons voor in een doopdienst. Wie schetst onze oprechte verbazing toen hij als volgt de te zingen Psalmen aankondigde:

'Wanneer het zaad wordt binnengebracht zingen we Psalm...'

en:

'Na de doopbediening zingen we het zaad staande toe uit Psalm...'

Dat is misschien wel tale Kanaäns?! Dat is een bezwaar mijns inziens, dat je staande uitdrukkingen zo gaat gebruiken dat het belachelijk wordt. Of ook wel pijnlijk, ik heb meegemaakt met een begrafenis dat een ouderling steeds maar weer "groeve der vertering" zei. Ik vond dat heel vervelend.

dat kan ik me goed voorstellen. Zo luisterde ik een preek jaren geleden op vakantie. Die ds. had het in zijn gebed telkens over de geliefde pandjes onder de groene zoden.

Daar werd ik misselijk van. Dat hoeft toch niet zo. Praat maar gewoon, dat begrijpt iedereen.

ik snap overigens toch niet goed, waarom er op veel preekstoelen van dat aparte dialect wordt gesproken.

[Aangepast op 28/2/05 door jacob]

De meeste bizarre uitspraak in de tale kanaans is wellicht:

'we begraven een levende vrouw'.

Of de predikant wordt naar de preekstoel gebracht door de ouderling van dienst met de volgende woorden:

Goede stoelgang!

Historisch.

Ik heb een keer het verhaal gehoord van een dominee die zich liet meeslepen door het verhaal van de weduwe die schulden had en haar jongens moest afstaan aan de schuldeiser. Ze had alleen nog wat olie, en ze moest toen zoveel mogelijk vaten, emmers en dergelijke gaan lenen om die met olie te gaan vullen.
De dominee riep uit: Die kruiken gemeente, waren geen gewone kruiken! Dat waren wónderkruiken! En die vaten, dat waren wóndervaten! En die olie, dat was .....

(vul zelf maar in)

Oorspronkelijk gepost door Marjan
Ik heb een keer het verhaal gehoord van een dominee die zich liet meeslepen door het verhaal van de weduwe die schulden had en haar jongens moest afstaan aan de schuldeiser. Ze had alleen nog wat olie, en ze moest toen zoveel mogelijk vaten, emmers en dergelijke gaan lenen om die met olie te gaan vullen.
De dominee riep uit: Die kruiken gemeente, waren geen gewone kruiken! Dat waren wónderkruiken! En die vaten, dat waren wóndervaten! En die olie, dat was .....

(vul zelf maar in)

uit Haarlem??????

Die kruiken en vaten waren wel gewone vaten. Die olie was ook gewone olie.

Oorspronkelijk gepost door refo
Die kruiken en vaten waren wel gewone vaten. Die olie was ook gewone olie.

Tuurlijk. Echt niet uit Haarlem. De pointe van het verhaal was dat het voor een dominee heel gevaarlijk kan zijn om de geschreven preek te verlaten en op hol te slaan. Onbedoeld ga je komische dingen zeggen.

Zo weet ik van een dominee die waarschijnlijk niet op een boerderij geboren was. Hij had op weg naar de kerk schapen in de wei zien staan die een veeg rode of groene verf op de vacht hadden. De dominee maakte daar een toepassing op: aan die verf kon je zien van welke boer die schapen waren.
Dacht hij.
Na de dienst in de consistorie hebben ze hem beter ingelicht.
Maar de gemeente heeft dan al wel zitten lachen en als je niet oppast is dat het enige wat ze onthouden van de preek/dienst.

Iets pijnlijks overkwam goede kennissen van mij een paar weken geleden. Ze zijn al 30 jaar getrouwd en nog steeds kinderloos.

Ze kregen huisbezoek en de ouderling (een echte tale-Kanaänsfreak vol verkleinwoordjes) kwam binnen. Hij gaf de vrouw een hand: "Zo, moedertje, hoe is het?" "Ze is geen moeder, hoor" sprak haar man, een beetje fel.

Bij het weggaan kwam de diaken nog een gebedje te doen. Hij bad voor "deze vader en moeder.. eh.. die geen vader en moeder zijn."

Als ik zoiets hoor, ben ik altijd weer blij met mijn eigen gemeente en kerkenraad...

Oorspronkelijk gepost door Unionist
Iets pijnlijks overkwam goede kennissen van mij een paar weken geleden. Ze zijn al 30 jaar getrouwd en nog steeds kinderloos.

Ze kregen huisbezoek en de ouderling (een echte tale-Kanaänsfreak vol verkleinwoordjes) kwam binnen. Hij gaf de vrouw een hand: "Zo, moedertje, hoe is het?" "Ze is geen moeder, hoor" sprak haar man, een beetje fel.

Bij het weggaan kwam de diaken nog een gebedje te doen. Hij bad voor "deze vader en moeder.. eh.. die geen vader en moeder zijn."

Als ik zoiets hoor, ben ik altijd weer blij met mijn eigen gemeente en kerkenraad...

ah, ze bedoelden het ongetwijfeld goed maar ze hadden onderweg even een andere tekst naar zichzelf moeten uploaden . . .