Gelezen, gedacht, gehoord...

[Herman]

CHRISTUS IN DE ARMEN VAN SIMEON

[Auteur: Ebenezer Erskine (1680-1754)
Titel: Christus in de armen van een gelovige, pg. 6-9
Uitg.: De Roo
ISBN: 978-90-8718-041-6

Veel dank! Zondag werd er een preek gelezen over deze tekst. Gods weg is in het heiligdom. Echter, de staat en stand van Simeon werd uitgebreid ontleed en verklaard. Ik vond het moeilijk om te beluisteren. Wat is dit stuk dan helder.

In dat licht merkte ds. bij ons op over de geschiedenis van de Wijzen dat de grote valkuil was dat ze onderweg zoveel ervaringen zouden gehad kunnen hebben die gememoreerd moeten worden, dat niet toegekomen wordt aan de aanbidding.

[Zeeuw]

Gelovigen en verwachters van de kroon, verlangt gij niet te vertrekken opdat u mag genieten dit dierbaar, onmiddellijk en ongestoord gezicht van Christus? Zou u niet, indien het mogelijk was, de zandloper van uw tijd in de hand nemen en hem schudden en zou u niet uitroepen: "O tijd, vliedt weg?"
Is er een zodanig verlangen onder u dat u uitroept: "O, wanneer zal mijn nacht voorbij zijn en zullen mijn schaduwen vlieden, wanneer zal ik ingaan door deze gezegende poorten en wandelen op deze straten die met goud geplaveid zijn?"
Oude mannen, verlangt u naar een onmiddellijk gezicht van Christus? U, die het dichtst bij de eeuwigheid bent, verlangt u om thuisgebracht te worden?
Oude vrouwen, verlangt u naar een onmiddellijk gezicht van God?
Jongens en meisjes, verlangt u naar de dag, wanneer u mag komen boven de sluiers die nu nog zijn tussen Christus en ons, wanneer u Hem in uw armen zult nemen en u zult uitroepen: "Hij is de mijne, Hij is de mijne?" O, die liefde die er is onder de heiligen die boven zijn! Mogen wij niet zeggen: O tijd, haast u en vliedt heen!
Ik ben er zeker van dat, indien u Hem kende, u de uren en de dagen van uw tijd zou tellen en verlangen dat Hij deze wolken wilde scheuren en dat Hij u toeriep: Sta op, Mijn vriendin, Mijn schone en kom!

Uit Andrew Gray, preek over Jesaja 65:1.

[Susan]

Het beste gebed dat ik ooit heb gebeden had genoeg zonde om de hele wereld te verdoemen.
John Bunyan

[Panny]

Ja de mens, ofschoon hij zijn sterfelijkheid in zich omdraagt, de getuigenis van zijn zonde en de getuigenis dat Gij de hovaardige weerstaat:
toch wil de mens, een deel Uwer schepping, U prijzen.
Gij wekt hem er toe op, dat het zijn lust is U te loven,
want Gij hebt ons geschapen tot U en ons hart is onrustig, totdat het rust vindt in U.

Laat mij, Heere, weten en inzien, wat voorafgaat: U aan te roepen of U te prijzen,
en of U te kennen voorafgaat, of U aan te roepen.
Maar wie roept U aan, wanneer hij U niet kent?
Of wordt Gij veeleer aangeroepen, opdat Gij gekend wordt?
Hoe zullen zij dan hem aanroepen, in welke zij niet geloofd hebben?
Of hoe geloven zij, zonder die hun predikt? (Rom. 10:14)
En zij zullen de Heere prijzen, die Hem zoeken.
Want wie Hem zoeken, vinden Hem en wie Hem vinden, zullen Hem prijzen.
Laat me U zoeken, Heere, terwijl ik U aanroep en U aanroepen, terwijl ik in U geloof; want U bent ons verkondigd.

En hoe zal ik mijn God aanroepen, daar ik Hem immers in mij roep, wanneer ik Hem aanroep?
En welke plaats is in mij, dat mijn God daarin zou komen?
Ja, Heere mijn God, is er iets in mij, dat U zou kunnen bevatten?
Kunnen dan de hemel en de aarde, die Gij gemaakt hebt en in welke Gij mij gemaakt hebt, U bevatten?
Of kan daarom al wat is, U bevatten, omdat zonder U niet zijn zou, wat is?
En daar nu ook ik ben, waartoe vraag ik dan, dat Gij komt in mij, die niet zijn zou, wanneer Gij niet in mij waart?
Ik zou dus niet zijn, mijn God, ik zou geheel niet zijn, wanneer Gij niet in mij waart.
Of is het zo, dat ik niet zijn zou, indien ik niet was in U, uit wie alles is, door wie alles is en in wie alles is?
Ja ook zo is het, Heere; ook zo.
Waarheen roep ik U dan, daar ik in U ben? Of vanwaar zou Gij komen in mij?
Want waar zou ik gaan buiten hemel en aarde, dat vandaar in mij zou komen mijn God, die gezegd heeft: "Ik vervul hemel en aarde?

O, U allerhoogste, beste, machtigste, almachtigste, barmhartige en rechtvaardigste,
meest verborgene en toch alomtegenwoordige,
schoonste en sterkste,
standvastige en toch ongrijpbare,
onveranderlijke en alles veranderend,
nimmer nieuw, nimmer oud, alles vernieuwend;
altijd werkend, altijd rustig, vergaderend en toch niet nooddruftig,
dragend en vervullend en beschermend,
scheppend en voedend en voleindigend,
zoekend, hoewel U niets ontbreekt.
U bemint, maar zonder hartstocht,
U ijvert, maar bent kommerloos,
het berouwt U en U bent zonder smart,
U toornt en bent ongeschokt,
Uw werken verandert Gij, maar U verandert niet Uw raadsbesluit;
U neemt aan, wat U vindt, maar nooit verloren hebt;
U bent nooit iets behoevende, maar verheugt U in gewin,
nooit gierig, maar toch eist U woeker.
Meer dan het verschuldigde wordt U betaald, zodat U tot schuldenaar wordt,
en toch wie bezit iets, dat niet het Uw is?
U betaalt schulden, hoewel U niemand iets schuldig bent,
U scheldt kwijt, zonder dat U verliest.
En wat betekenen onze woorden, mijn God;
of wat zegt men, wanneer men spreekt van U?
En toch wee degenen, die zwijgen van U, waar zij, rijk aan woorden, gelijk stommen zijn.

Stukjes uit het eerste hoofdstuk: Belijdenissen van Augustinus

[Jantje]

Het jaar 2020 is nog geen 3 dagen oud of..., het wordt waar wat Jezus zei in Matthéüs 24: 6-8: En gij zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet. Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen zijn hongersnoden, en pestilentiën, en aardbevingen in verscheidene plaatsen. Doch al die dingen zijn maar een beginsel der smarten.

[samanthi]

Het jaar 2020 is nog geen 3 dagen oud of..., het wordt waar wat Jezus zei in Matthéüs 24: 6-8: En gij zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet. Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen zijn hongersnoden, en pestilentiën, en aardbevingen in verscheidene plaatsen. Doch al die dingen zijn maar een beginsel der smarten.

Hoe waar is dit...

[J.C. Philpot]

Sta naar gemeenschap met Christus

Ben Ik Israël een woestijn geworden of een land der uiterste duisterheid? Jer. 2:31

Tot u die heiligen bent, zeg ik: Streef ernaar om dadelijke gemeenschap met Christus te verkrijgen en te onderhouden, dat is om door het geloof steeds verse vervulling van genade af te leiden van de fontein daarvan in Hem, en een gepast gebruik daarvan te maken in de oefening van genade en heilige gehoorzaamheid. Wacht u voor vervreemding tussen Christus en uw ziel. De snoodste ondankbaarheid is gestempeld op onze kleinachting van de gemeenschap met Christus. ‘Ben Ik Israël een woestijn geworden, of een land der uiterste donkerheid Waarom zegt dan Mijn volk: wij zijn heren, wij zullen niet meer tot U komen?’ O geliefden, is dit uw weldadigheid aan uw Vriend? Leef en werk afhankelijk en verlaat u door het geloof op Jezus Christus. Dat wat op zijn eigen wortel groeit, is nog een boom en geen rank aan Christus. Het is natuurlijk voor een rank om van de stam af te hangen, om alles en al haar sappen daar vandaan te halen. Steun op Hem, om licht, leven, sterkte en alle geestelijke weldaden. ‘Ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij, en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God.’ Vertrouw ook op Hem voor tijdelijke weldaden: ‘Geef ons heden ons dagelijks brood.’ Zo wij Hem onze eeuwige belangen hebben toebetrouwd, laten we dan niet beschaamd zijn om Hem te vertrouwen in de zaak van onze verzorging en ons doorkomen door de wereld. Bewijs u vereniging met Hem door te wandelen gelijk Hij gewandeld heeft. Zo u van de macht van de duisternis verlost bent, laat uw licht voor de mensen schijnen. Schijn als lichten in de wereld, voorhoudende het Woord des levens, zoals de lantaarn de kaars houdt, die daarin is en daar doorheen schijnt.

Bron: een nieuwsbrief

[Arja]

Ik ben niet wat ik zou moeten zijn, ik ben niet wat ik wens te zijn, ik ben niet wat ik hoop te zijn in een andere wereld; maar toch ben ik niet meer wat ik ooit was, en door de genade van God ben ik wat ik ben. John Newton

[J.C. Philpot]

Zien we nog het voorrecht en het bijzondere van het moederschap? Ik zou bijna geen werk van een man kunnen bedenken wat zo hoog reikt als het moederschap.

[GGotK]

In de SB nr 14 schrijft ds Labee een stukje over de einde van de genadetijd n.a.v. een vraag van een lezer van de SB.
De vraagstelling van een lezer was: John Bunyan schrijft dat de dag der genade voor sommigen al eindigt, voordat God hen uit deze wereld wegneemt. Is dat zo?

In de beantwoording citeert ds Labee het volgende van Bunyan:

Overtuigde zondaar, God steekt uw kaars aan en gij blust ze uit, God steekt ze opnieuw aan en gij blust ze uit (...). ten laatste besluit God, dat Hij uw kaars niet meer zal aansteken, en dan wandelt gij, gelijk de Egyptenaars, al uw dagen in duisternis, en ziet nimmermeer licht, dan bij het licht van het hellevuur.

Zowaar een zeer ernstige waarschuwing. Ik vraag me ook af of in de rechterflank dogmatisch gezien nog zulke woorden durven uitgesproken te worden zoals in de eerste onderstreepte regel?

[CvdW]

Zien we nog het voorrecht en het bijzondere van het moederschap? Ik zou bijna geen werk van een man kunnen bedenken wat zo hoog reikt als het moederschap.

Een prachtig stukje!

[CvdW]

In de SB nr 14 schrijft ds Labee een stukje over de einde van de genadetijd n.a.v. een vraag van een lezer van de SB.
De vraagstelling van een lezer was: John Bunyan schrijft dat de dag der genade voor sommigen al eindigt, voordat God hen uit deze wereld wegneemt. Is dat zo?

In de beantwoording citeert ds Labee het volgende van Bunyan:

Overtuigde zondaar, God steekt uw kaars aan en gij blust ze uit, God steekt ze opnieuw aan en gij blust ze uit (...). ten laatste besluit God, dat Hij uw kaars niet meer zal aansteken, en dan wandelt gij, gelijk de Egyptenaars, al uw dagen in duisternis, en ziet nimmermeer licht, dan bij het licht van het hellevuur.

Zowaar een zeer ernstige waarschuwing. Ik vraag me ook af of in de rechterflank dogmatisch gezien nog zulke woorden durven uitgesproken te worden zoals in de eerste onderstreepte regel?

De vraag stellen is hem ook beantwoorden.

[Zonnebloem]

Zien we nog het voorrecht en het bijzondere van het moederschap? Ik zou bijna geen werk van een man kunnen bedenken wat zo hoog reikt als het moederschap.

Een prachtig stukje!

Ik snap t niet. Ik vind het werk van mantelzorgers ook heel hoog reiken. Als een man of vrouw zijn partner dag en nacht met alle zorg omgeeft. Etc.

[Ambtenaar]

Het jaar 2020 is nog geen 3 dagen oud of..., het wordt waar wat Jezus zei in Matthéüs 24: 6-8: En gij zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet. Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen zijn hongersnoden, en pestilentiën, en aardbevingen in verscheidene plaatsen. Doch al die dingen zijn maar een beginsel der smarten.

Hoe waar is dit...

Dit is al duizenden jaren zo.

[-DIA-]

In de beantwoording citeert ds Labee het volgende van Bunyan:

Overtuigde zondaar, God steekt uw kaars aan en gij blust ze uit, God steekt ze opnieuw aan en gij blust ze uit (...). ten laatste besluit God, dat Hij uw kaars niet meer zal aansteken, en dan wandelt gij, gelijk de Egyptenaars, al uw dagen in duisternis, en ziet nimmermeer licht, dan bij het licht van het hellevuur.

Zowaar een zeer ernstige waarschuwing. Ik vraag me ook af of in de rechterflank dogmatisch gezien nog zulke woorden durven uitgesproken te worden zoals in de eerste onderstreepte regel?

Zover ik het hoor niet zo veel meer, anderzijds zijn ze er nog wel, en ik geloof zeker dat een dominee of een kind van God hier ernstig moet waarschuwen. We rusten te snel, eerder was het meer: Laten overzomeren en overwinteren. Wat me nu opvalt is het 'haastig de handen opleggen'. Misschien dat iemand het begrijpt.