Dorsvloer vol confetti

[Afgewezen]

Sjoh, wat een braaf advies. Nee Josephus, je sluit je ogen nu voor de werkelijkheid. Heel flauw om op deze wijze dingen goed te gaan praten, om geen sterker woord te gebruiken.

Of dat advies braaf is, weet ik niet. Maar ik vind het wel zo fatsoenlijk om dit soort dingen eerst na te vragen vóór je ze in de openbaarheid gooit, zeker nu het toch min of meer gaat om beschuldigingen.

Als een schrijver iets in de openbaarheid brengt, mag je daar in het openbaar iets over zeggen. Over de motieven van de schrijver weet ik niet veel, maar over wát ze schrijft, kan ik wel - in het openbaar - iets zeggen. Verleren we het een beetje in onze kring om goed goed te noemen en kwaad kwaad?
Ja, als het erom gaat de zuil af te kraken, dan is het geen probleem. Maar als iemand zich in een boek echt afzet tegen het geloof, dan wordt daar ineens heel behoedzaam mee omgegaan. Dat is toch vreemd?

En verder praat ik niets goed. Maar wat bij jou niet door schijnt te dringen, is dat jouw ervaring niet per se de enige juiste hoeft te zijn. En dat iemand die een andere ervaring heeft dan jij, dus niet per se naïef is of zijn of haar ogen sluit voor de werkelijkheid. Dat mag je uiteraard wel vinden, maar daarmee plaats je jezelf eigenlijk een beetje boven de discussie in plaats van erin.

Zoals ik al zei, het gaat hier niet uitsluitend over ervaring. In dat geval kun je van geen enkel boek meer wat zeggen, want ja, dan gaat het niet over het boek, maar over jouw ervaring. Zo is het toch niet.

[memento]

Daarnaast, de schrijfster heeft psychologie gestudeerd. Ze weet dus wat de kracht is van negatieve associatie (je noemt gedrag A, waaraan iedereen een hekel heeft, en plaatst onderwerp B in die context. De lezer zal de volgende keer dat hij aan onderwerp B denkt onbewust dit associëren aan het ongewenste gedrag van A). Zelfde trucjes worden gebruikt bij reclame (gewenst gedrag A (bv lekker relaxen in de tropische zon) wordt genoemd, en het te verkopen product B wordt in die context geplaatst). En dat het effect heeft, is met vele onderzoeken bewezen.

[albion]

Wij wandelen niet op zondag dan alleen lopend naar de kerk/quote]
Dat is natuurlijk je goed recht :-).
Maar Jezus wandelde zelf wel,(en plukte zelfs graan om te eten) maar goed, voor de een is iedere dag hetzelfde, voor de ander niet, ik mag een ander er niet over oordelen :-)

Wij wandelen door de weeks ook nooit, dus waarom zou ik het zonodig op zondag wel doen? Omdat je dan opeens tijd hiervoor hebt? Je kunt overal tijd voor uittrekken, als je dat persé wilt.

Jezus plukte zelfs graan op om te eten. Hierbij is zeker 'de wet' het niet oprapen van manna op de sabbat (Israëlieten), opgeheven? Als het er al lag...

Die geboden waren inderdaad voor de israelieten, wij heidenen hoeven ons daar niet aan te houden, heeft Paulus gezegd.

De 10 geboden zijn dan zeker ook voor de Israelieten?

Bovendien werden de Rechabieten toch geprezen dat ze luisterden naar hun vader om geen wijn te drinken. Ik weet niet waarom Rechab het verboden heeft, misschien de Nazareërs als voorbeeld? Maar ze werden niet als hypocriet bestempeld. Dat betekent niet dat ze de anderen veroordeelden omdat zij het wel deden. Ik kan me zo voorstellen als er nu een familie zou zijn die zich hielden aan de verboden van hun ouders heel wat over zich heen zouden krijgen: als belachelijk, er staat toch in de Bijbel etc....

"Geen monopoly op zondag. Deden we dat wel 'stiekem' dan ging zonder pardon het geld de kachel/vuilnisbak in, geen make-up, deden we het wel, dan kon je de volgende keer geen make-up meer vinden want dat was weggegooid en je had het hart niet om het te vragen omdat je dan geconfronteerd werd met een discussie die je meestal toch verloor. Er werd nooit gestraft maar er werd altijd wel een gesprek gevoerd waar je als kind niet altijd op zat te wachten. Mochten we iets niet (tv kijken bij een vriendinnetje en je deed dat toch) dan kon je er bijvoorbaat op wachten dat de bel ging en je gehaald werd om naar huis te gaan, waar je dan niet aan je lot werd overgelaten"
Deze passage kan zo het Confetti-boek in.

Het verschil is waarschijnlijk dat er bij ons over zaken van het geloof gesproken werd (open), dat ik uit een heel beschermd maar zeer warm en 'gul' nest kom en vooral mijn moeder (de spil in huis) heel gevat was en dat maakte de discussies ook wel 'smeuiïger'. Dat al mijn vrienden/vriendinnen kerkelijk of onkerkelijk van harte welkom waren en ontzettend graag kwamen terwijl ze zich moesten aanpassen aan de regels van het 'huis'. Meisjes kwamen niet met een lange broek en ze rookten ook niet. Maar geen probleem, ze vonden het fijn bij ons thuis, waarschijnlijk door de oprechte aandacht die mijn moeder hen schonk en hen respecteerde als mens met een ziel voor een eeuwigheid.

Ik heb absoluut geen frustraties toz van mijn opvoeding, hoewel mijn moeder en vader ook hun fouten maakten en waarschijnlijk ook wel kortzichtig waren, maar wat ze zeiden en deden daar stonden ze voor de volle 100% achter en ja hun woorden waren niet in strijd met hun daden (hoe lastig dat wel eens voor ons was).

[Josephus]

Als een schrijver iets in de openbaarheid brengt, mag je daar in het openbaar iets over zeggen. Over de motieven van de schrijver weet ik niet veel, maar over wát ze schrijft, kan ik wel - in het openbaar - iets zeggen. Verleren we het een beetje in onze kring om goed goed te noemen en kwaad kwaad?
Ja, als het erom gaat de zuil af te kraken, dan is het geen probleem. Maar als iemand zich in een boek echt afzet tegen het geloof, dan wordt daar ineens heel behoedzaam mee omgegaan. Dat is toch vreemd?

Uiteraard mag je best in het openbaar je mening geven over dit boek en dus mag je ook zeggen wat je er goed en slecht aan vindt. Maar waar ik me een beetje aan stoor is dat je jouw mening hier bijna presenteert als een vaststaand feit, waarover eigenlijk niet meer te discussiëren valt en waarbij een ieder (ik schreef bijna 'een iegelijk' ) die er anders over denkt in een bepaald hokje wordt gestopt.

Zoals ik al zei, het gaat hier niet uitsluitend over ervaring. In dat geval kun je van geen enkel boek meer wat zeggen, want ja, dan gaat het niet over het boek, maar over jouw ervaring. Zo is het toch niet.

Natuurlijk kun je over elk boek wel iets zeggen, maar het maakt daarbij m.i. wel uit of het gaat om een 'harde' wetenschappelijke publicatie of een kunstzinnige roman.

Maar goed, het is wel duidelijk dat we hierover verschillende opvattingen hebben en dat we het hierover waarschijnlijk niet eens zullen worden.

[Josephus]

Daarnaast, de schrijfster heeft psychologie gestudeerd.

Daar hoef je je niet al te veel bij voor te stellen.

[Rens]

@ Albion, zoals jij het beschrijft, kan ik alleen maar respect voor hebben. ikzelf zou niet ten volle zo kunnen leven, maar ja, uit het vuurrode nest waar ik uit kom (stijle communisten) is het je moeilijk bevrijden..........

[Joannah]

Geweldig! Maar ze heeft het gedaan. En echt niet onbewust.

Kun je die beschuldiging ook hard maken of is jouw ervaring hier het enige argument?

Nou Josephus, die passage van die melkvellen en het spreken over de rechtvaardiging in de vierschaar der consciëntie, is dat een slip of the pen geweest? Zou de schrijver echt niet door gehad hebben dat het stuitend, blasfemisch eigenlijk, is om deze twee dingen met elkaar te combineren? Moeten we dat maar als een onschuldige jeugdherinnering zien, die toevallig zo in scene is gezet? Kom nou!

De combinatie van melkvellen met de rechtvaardiging in de vierschaar der conscientie, is geenszins een slip van de pen geweest.
Het geeft de absurditeit van de tegenstelling aan tussen de platte, boerse onverfijnde manier van leven en de nauwelijks te begrijpen theologische taal, die de zuil graag gebruikt.Net als de zg. "tale kanaans".
We hadden ook gewoon nederlands kunnen gebruiken, waarbij de toegang tot het geloof een wat lagere drempel krijgt.

[claus]

Dat de zondag op de dorpen in Walcheren (wellicht Oostkapelle uitgezonderd) iets beklemmends had en wellicht nog heeft, ervoer wijlen evangelist G. H. Kieviet uit Merksem ook in zijn dagen. Hij, geboortig uit Aagtekerke, vertelde eens: 'In de week groette men je gul en hadden velen tijd voor een amicaal praatje.' Als je 's zondags ter kerke ging en je liep vlakbij of naast diezelfde mensen dan was er op zijn hoogst een afgetekend kort knikje...Op zondag mocht er niks. Er waren zelfs mensen die de vaat niet deden op zondag (wel een uitzondering, maar het kwam voor), er waren mensen die zeiden: 'Je moet niet zo veel praten, het is Gods dag vandaeg ee.' Terwijl die dag als het echt beleefd mag worden een dag der vreugde en der samenkomsten is, waarvan iets moet uitstralen, was die dag een uitzonderlijk droefgeesteige dag waarop niets kon en niets mocht. Ook niet wandelen, zoals hiervoor al opgemerkt, behalve dan uiteraard naar de kerk. De bevolking is er over het algemeen gesloten en over beleving van 'de vreugde des Heeren' merkte je weinig.

[Afgewezen]

Natuurlijk kun je over elk boek wel iets zeggen, maar het maakt daarbij m.i. wel uit of het gaat om een 'harde' wetenschappelijke publicatie of een kunstzinnige roman.

Ja, maar dat maakt een roman, vooral wanneer deze goed geschreven is (in dit geval qua stijl, een echte plot is niet aanwezig), juist zo gevaarlijk. En dat je een auteur nooit echt kunt aanvallen op wat hij schrijft, is wel gebleken uit het 'ezelproces' destijds rondom Wolkers. Maar iedereen weet wel beter...

[Afgewezen]

Dat de zondag op de dorpen in Walcheren (wellicht Oostkapelle uitgezonderd) iets beklemmends had en wellicht nog heeft, ervoer wijlen evangelist G. H. Kieviet uit Merksem ook in zijn dagen. Hij, geboortig uit Aagtekerke, vertelde eens: 'In de week groette men je gul en hadden velen tijd voor een amicaal praatje.' Als je 's zondags ter kerke ging en je liep vlakbij of naast diezelfde mensen dan was er op zijn hoogst een afgetekend kort knikje...Op zondag mocht er niks. Er waren zelfs mensen die de vaat niet deden op zondag (wel een uitzondering, maar het kwam voor), er waren mensen die zeiden: 'Je moet niet zo veel praten, het is Gods dag vandaeg ee.' Terwijl die dag als het echt beleefd mag worden een dag der vreugde en der samenkomsten is, waarvan iets moet uitstralen, was die dag een uitzonderlijk droefgeesteige dag waarop niets kon en niets mocht. Ook niet wandelen, zoals hiervoor al opgemerkt, behalve dan uiteraard naar de kerk. De bevolking is er over het algemeen gesloten en over beleving van 'de vreugde des Heeren' merkte je weinig.

Het aardige is, dat ik in de tijd waarover Treur schrijft, vrij veel op Walcheren ben geweest (ook in Meliskerke) en er zelfs een paar jaar heb gewoond.

[albion]

Dat de zondag op de dorpen in Walcheren (wellicht Oostkapelle uitgezonderd) iets beklemmends had en wellicht nog heeft, ervoer wijlen evangelist G. H. Kieviet uit Merksem ook in zijn dagen. Hij, geboortig uit Aagtekerke, vertelde eens: 'In de week groette men je gul en hadden velen tijd voor een amicaal praatje.' Als je 's zondags ter kerke ging en je liep vlakbij of naast diezelfde mensen dan was er op zijn hoogst een afgetekend kort knikje...Op zondag mocht er niks. Er waren zelfs mensen die de vaat niet deden op zondag (wel een uitzondering, maar het kwam voor), er waren mensen die zeiden: 'Je moet niet zo veel praten, het is Gods dag vandaeg ee.' Terwijl die dag als het echt beleefd mag worden een dag der vreugde en der samenkomsten is, waarvan iets moet uitstralen, was die dag een uitzonderlijk droefgeesteige dag waarop niets kon en niets mocht. Ook niet wandelen, zoals hiervoor al opgemerkt, behalve dan uiteraard naar de kerk. De bevolking is er over het algemeen gesloten en over beleving van 'de vreugde des Heeren' merkte je weinig.

Zou dat ook niet in de Zeeuwse aard liggen? Zoals ik al opmerkte (want wat jij hier schrijft, de vaat wordt op zondag niet gedaan, dat gebeurde bij ons dus ook niet en ja je mocht wel praten over de preek en de zaken die het geloof aangingen, maar niet over wereldlijke zaken, dat klopt. Maar het was geen droefgeestige dag, zo heb ik het nooit ervaren.

[Mister]

Daarnaast, de schrijfster heeft psychologie gestudeerd.

Daar hoef je je niet al te veel bij voor te stellen.

Nou, dat klinkt ook weer aardig.

[Josephus]

Natuurlijk kun je over elk boek wel iets zeggen, maar het maakt daarbij m.i. wel uit of het gaat om een 'harde' wetenschappelijke publicatie of een kunstzinnige roman.

Ja, maar dat maakt een roman, vooral wanneer deze goed geschreven is (in dit geval qua stijl, een echte plot is niet aanwezig), juist zo gevaarlijk. En dat je een auteur nooit echt kunt aanvallen op wat hij schrijft, is wel gebleken uit het 'ezelproces' destijds rondom Wolkers. Maar iedereen weet wel beter...

Het hangt ervan af wat je onder 'aanvallen' verstaat. Je kunt nog steeds gewoon met een auteur in debat en hem of haar kritisch bevragen. Een strafrechtelijke vervolging heeft voor mij in dat opzicht weinig meerwaarde. Ik neem toch ook niet aan dat jij zou willen dat Franca Treur vervolgd werd in verband met blasfemie?

[Josephus]

Daarnaast, de schrijfster heeft psychologie gestudeerd.

Daar hoef je je niet al te veel bij voor te stellen.

Nou, dat klinkt ook weer aardig.

Ik bedoelde dat die studie bij Franca maar van zeer korte duur is geweest...

[Afgewezen]

Natuurlijk kun je over elk boek wel iets zeggen, maar het maakt daarbij m.i. wel uit of het gaat om een 'harde' wetenschappelijke publicatie of een kunstzinnige roman.

Ja, maar dat maakt een roman, vooral wanneer deze goed geschreven is (in dit geval qua stijl, een echte plot is niet aanwezig), juist zo gevaarlijk. En dat je een auteur nooit echt kunt aanvallen op wat hij schrijft, is wel gebleken uit het 'ezelproces' destijds rondom Wolkers. Maar iedereen weet wel beter...

Het hangt ervan af wat je onder 'aanvallen' verstaat. Je kunt nog steeds gewoon met een auteur in debat en hem of haar kritisch bevragen. Een strafrechtelijke vervolging heeft voor mij in dat opzicht weinig meerwaarde. Ik neem toch ook niet aan dat jij zou willen dat Franca Treur vervolgd werd in verband met blasfemie?

Nee, dat bedoel ik niet. Maar een schrijver kan zijn/haar meningen 'kunstzinnig' onderbrengen in een kunstwerk, zonder de dingen hardop uitgesproken te hebben.