Jongere schreef:

Gijs83 schreef:Maarre, altijd 'loven en danken' is ook niet goed. Want God 'kastijd toch ook een iegelijk zoon die hij liefheeft'. Ik geloof ook niet dat God Zijn volk altijd stof tot verblijden geeft. Als Gods kinderen in zonden geraken kunnen ze het toch ook niet altijd meer doorzien?
God zal ze wel uitkomst geven, maar dat kan soms heel lang duren.

Hoe kom je hier precies bij, Gijs? Ik vind dit haaks staan op de opdrachten waarmee de brieven van (bijv.) de apostelen Paulus en Petrus eindigen. Terwijl die (vooral Petrus) het toch ook hebben over beproevingen. Maar het verblijden is een opdracht, die 'makkelijker' wordt gemaakt door de redenen die bijv. Petrus aandraagt in zijn brief. Lees die brief eens goed. Ik weet niet of het wel goed is als zoiets lang duurt.
Maar goed, los daarvan heb ik niet het idee dat de stemmingen die ik hier tegenkom allemaal stemmingen zijn van mensen die geen stof tot verblijden hebben en het niet meer kunnen doorzien.

Dat is natuurlijk allemaal waar, het is ook de opdracht om tot eer van God te leven! Het word te pas en te onpas gebruikt. Ik kan me voorstellen als een dominee het altijd over daar over heeft dat Gods kinderen zich ook voor het hoofd gestoten voelen en dan geen voedsel voor hun ziel krijgen.

Gijs83 schreef:

Jongere schreef:

Gijs83 schreef:Maarre, altijd 'loven en danken' is ook niet goed. Want God 'kastijd toch ook een iegelijk zoon die hij liefheeft'. Ik geloof ook niet dat God Zijn volk altijd stof tot verblijden geeft. Als Gods kinderen in zonden geraken kunnen ze het toch ook niet altijd meer doorzien?
God zal ze wel uitkomst geven, maar dat kan soms heel lang duren.

Hoe kom je hier precies bij, Gijs? Ik vind dit haaks staan op de opdrachten waarmee de brieven van (bijv.) de apostelen Paulus en Petrus eindigen. Terwijl die (vooral Petrus) het toch ook hebben over beproevingen. Maar het verblijden is een opdracht, die 'makkelijker' wordt gemaakt door de redenen die bijv. Petrus aandraagt in zijn brief. Lees die brief eens goed. Ik weet niet of het wel goed is als zoiets lang duurt.
Maar goed, los daarvan heb ik niet het idee dat de stemmingen die ik hier tegenkom allemaal stemmingen zijn van mensen die geen stof tot verblijden hebben en het niet meer kunnen doorzien.

Dat is natuurlijk allemaal waar, het is ook de opdracht om tot eer van God te leven! Het word te pas en te onpas gebruikt. Ik kan me voorstellen als een dominee het altijd over daar over heeft dat Gods kinderen zich ook voor het hoofd gestoten voelen en dan geen voedsel voor hun ziel krijgen.

Tja, die paulus toch, had ook niet echt een pastorale kant....

Gaat wel! Alleen hoofdpijn!

beetje down hoe moet ik et zeggen

............met mij gaat het okido

helma schreef:

blij dus

JolandaOudshoorn schreef:

Gijs83 schreef:Dat is natuurlijk allemaal waar, het is ook de opdracht om tot eer van God te leven! Het word te pas en te onpas gebruikt. Ik kan me voorstellen als een dominee het altijd over daar over heeft dat Gods kinderen zich ook voor het hoofd gestoten voelen en dan geen voedsel voor hun ziel krijgen.

Tja, die paulus toch, had ook niet echt een pastorale kant....

Inderdaad eens met Jolanda. Ik snap ook wel dat diep bedroefde mensen weinig hebben aan de opdracht: Verblijdt u! Dat is meer de godsdienst van "de wereld" waar je elk moment maar blij moet zijn, want een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. We mogen God danken dat Hij deze opdracht niet zo heeft bedoeld. Paulus en Petrus zijn juist heel pastoraal - want ze geven de redenen om altijd blij te zijn! En als je die goed leest (raad ik je aan om eens te doen, bijvoorbeeld gewoon op een avond de hele brief van Petrus), wie kan dan nog bedroefd zijn? En dan hoeven dominees echt niet te lief te zijn voor de gemeente, het is heel gevaarlijk als een dominee bang wordt dat een kind van God zich voor het hoofd gestoten zou voelen. Als dat de maatstaf wordt zijn we ver weg! Hoe spreekt de Bijbel (God) ons aan?

melissa schreef:

helma schreef:

blij dus

ja, ik voel me een gelukkig mens!

helma schreef:

melissa schreef:

helma schreef:

blij dus

ja, ik voel me een gelukkig mens!

Laten we allen proberen in voorspoed dankbaar te zijn en in tegenspoed geduldig om een stil en gerust leven te leiden...

Confused.....but sure of the Lord's goodness!

opgewekt.... en dankbaar (omdat het m'n moeder langzaamaan wat beter mag gaan)

dankzij hendrikus (hoe kom je eigenlijk op zo'n drakerige nick?)

JolandaOudshoorn schreef: dankzij hendrikus (hoe kom je eigenlijk op zo'n drakerige nick?)

verdraaid, zo heet ik m'n hele leven al, Jo!