eilander schreef:Het lijkt me veel wijzer om je eerst te verdiepen in de leer van Boston, dan je te focussen op een klein onderdeel van één van zijn boeken, daar vervolgens een karikatuur van te maken, om dan te eindigen in het maken van valse tegenstellingen.
Alsof je hier kunt kiezen tussen de leer van Jezus of de leer van Boston. Dan wordt het een onzindiscussie met mensen die maar één snaar op hun harp hebben.

Goede reactie, in elk geval een snaar die ver bij de geest van Jezus vandaan komt.

pierre27 schreef:

eilander schreef:Het lijkt me veel wijzer om je eerst te verdiepen in de leer van Boston, dan je te focussen op een klein onderdeel van één van zijn boeken, daar vervolgens een karikatuur van te maken, om dan te eindigen in het maken van valse tegenstellingen.
Alsof je hier kunt kiezen tussen de leer van Jezus of de leer van Boston. Dan wordt het een onzindiscussie met mensen die maar één snaar op hun harp hebben.

Goede reactie, in elk geval een snaar die ver bij de geest van Jezus vandaan komt.

Dit kun je alleen zeggen als je de Heere kent, anders ben je net zo ver bij hem vandaan, als de mensen die je hier op het oog hebt.
Het is makkelijk om elkaar te beschuldigen en zelf ver bij de Heere vandaan leven.
bovendien willen veel mensen juist beiden kanten benoemen, Wet en evangelie, zegen en vloek, 100% eenzijdig Gods werk maar ook 100% eigen verantwoordelijkheid, vooral als je iedere zondag door de preek geroepen wordt en iedere dag door Zijn Woord gelokt wordt om tot Hem te komen, om je zonden te belijden, om je te bekeren, om God voor een Waarachtig man te houden, dat geloof je namelijk ook in zijn beloften, maar ook in Zijn oordelen die verschrikkelijk zijn als je niet aan Zijn woord gehoorzaam bent.

Indien gij u niet bekeerd zult gij ingelijk vergaan!

eilander schreef:Het lijkt me veel wijzer om je eerst te verdiepen in de leer van Boston, dan je te focussen op een klein onderdeel van één van zijn boeken, daar vervolgens een karikatuur van te maken, om dan te eindigen in het maken van valse tegenstellingen.
Alsof je hier kunt kiezen tussen de leer van Jezus of de leer van Boston. Dan wordt het een onzindiscussie met mensen die maar één snaar op hun harp hebben.

Ik kreeg de indruk dat een theologisch model als norm werd verheven.

Dat is ook precies mijn kritiek op dergelijke modellen, ze gaan onbewust als model dienen. Hierdoor neemt letterlijk de afstand toe tussen God en de mens.

Het valt mij bovendien op dat binnen de Gereformeerde Bond er helemaal niet zoveel aandacht is voor de theologen die een prominente plek innemen in de Gereformeerde Gemeente.

AnJa schreef:

Brbndr schreef:Een andere verschil dat je ziet dat de mensen die in waarheid der ellende ervaren hebben ook pijn van binnen dat ze zondaars zijn en de anderen niet - die praten aardig makkelijk over dat ze zondaars zijn.

Wat zie je dan?
En hebben ze (mensen die in waarheid de ellende ervaren hebben) alleen over hun ellendig zondaar zijn?
Of hoor je hen dan ook over de liefde van Christus, Die in de wereld kwam om zondaren zalig te maken?

Het Woord van God heeft twee snaren!
Ik zou op deze oprechte vragen nog een antwoord willen van Brbndr!

Er blijft altijd een spanningsveld:
Enerzijds, als de Geest een mens overtuigt van zijn verloren staat, dan overtuigt Hij wel van iets dat waar is. Dus kun je niet zeggen dat zo iemand wedergeboren is, want dan zou hij niet meer in zijn verloren staat zijn.
Anderzijds, als iemand naar God begint te zoeken, kun je je weer afvragen: kan een dode zondaar God zoeken? Het is immers 'geen vrucht van eigen akker'?
De Schotse oudvaders leggen vooral nadruk op het eerste, Nederlandse oudvaders als Smytegelt en Comrie meer op het tweede.

Posthoorn schreef:Er blijft altijd een spanningsveld:
Enerzijds, als de Geest een mens overtuigt van zijn verloren staat, dan overtuigt Hij wel van iets dat waar is. Dus kun je niet zeggen dat zo iemand wedergeboren is, want dan zou hij niet meer in zijn verloren staat zijn.
Anderzijds, als iemand naar God begint te zoeken, kun je je weer afvragen: kan een dode zondaar God zoeken? Het is immers 'geen vrucht van eigen akker'?
De Schotse oudvaders leggen vooral nadruk op het eerste, Nederlandse oudvaders als Smytegelt en Comrie meer op het tweede.

Her gevaar van buiten Christus rust vinden is mi bij beiden aanwezig.

liz boer schreef:Het gevaar van buiten Christus rust vinden is mi bij beiden aanwezig.

Daar gaat het niet om. Elke Bijbelse leer kan tot een gevaarlijke eenzijdigheid leiden. De vraag is: wat ís de Bijbelse leer hierover?

Posthoorn schreef:

liz boer schreef:Het gevaar van buiten Christus rust vinden is mi bij beiden aanwezig.

Daar gaat het niet om. Elke Bijbelse leer kan tot een gevaarlijke eenzijdigheid leiden. De vraag is: wat ís de Bijbelse leer hierover?

Geloof in de Heere Jezus en je zult zalig worden.

Ursinus over Zondag 7 over geloof:

Een vast vertrouwen, waardoor het van de andere (geloven n.l.) wezenlijk
verschilt. Dit vertrouwen is een toeëigening van de genadige kwijtschelding der
zonden door en om Christus' wil. Zo'n vertrouwen behoort onafscheidelijk bij het
ware geloof. Want door een blote kennis, gepaard met toestemming, kan niemand
zalig worden, aangezien „de duivelen ook zo geloven en sidderen”, Jak. 2 : 19.
Daarom voegt de Apostel het vertrouwen bij het geloof, Ef. 3 : 12: „In Denwelke
(n.l. Christus) wij hebben de vrijmoedigheid en den toegang met vertrouwen door
het geloof aan Hem”; en in Hebr. 11 : 1 wordt het geloof „een vaste grond der
dingen die men hoopt” genoemd.
De eigenschap van dit geloof is: zich in God gerust te stellen en te verbidden
vanwege dit zo grote goed.
De Werkmeester van het geloof is de Heilige Geest; zie Vraag 65.
Het instrument, waardoor het gewerkt wordt, is het Evangelie, waaronder ook het
gebruik der sacramenten begrepen is.
De zetel van dit geloof is de wil en het ha rt van de mens, Rom. 10 : 10: „Met het
hart gelooft men ter rechtvaardigheid.”
Zo is dan dit rechtvaardig- of zaligmakende geloof onderscheiden van de andere
soorten geloof, aangezien dit geloof alleen een vast vertrouwen is, waardoor wij
ons Christus' verdienste toeëigenen. En dat geschiedt, wanneer wij stellig geloven,
dat de gerechtigheid of verdiensten van Christus ook ons geschonken en
toegerekend worden. Een vertrouwen is een werkzaamheid van het hart en de wil,
daar ze een bepaald goed zoeken en daarop met blijdschap rustig steunen; of:
(vertrouwen is) zich geheel op een zaak verlaten, zoals ook de betekenis is van het
Griekse woord „pistis”, waarmee het geloof wordt uitgedrukt.
Het is ook onderscheiden van het historisch geloof, omdat het rechtvaardigend
geloof wel het historisch geloof in zich bevat, maar het historisch geloof is niet
voldoende voor een rechtvaardigend geloof, zo min trouwens als de andere twee.
Het rechtvaardigend geloof is van alle onderscheiden, omdat alleen door dát geloof
de gerechtigheid en het eeuwige leven verkregen wordt. Want wanneer de Apostel
zegt, Rom. 3 : 28, dat „de mens door het geloof gerechtvaardigd wordt” en in 4 : 5,
dat „het geloof tot rechtvaardigheid gerekend wordt”, dan moet dit één van de vier
zijn. Nu kan dit niet van het historische geloof gezegd worden. Want dan zouden
ook de duivelen rechtvaardig en erfgenamen zijn. Evenmin van het tijdgeloof kan
het gelden, omdat dit Christus verwerpt. En evenmin van het wondergeloof. Want
anders zou ook Judas een erfgenaam zijn. Dus volgt daaruit, dat de gerechtigheid
en het erfdeel uitsluitend uit het rechtvaardigende geloof voortvloeit, dat daarom in
de Schrift terecht met de naam „geloof” benoemd wordt; en dit geloof komt alleen
de uitverkorenen toe.
Maar wat het rechtvaardigend geloof eigenlijk is, verstaat niemand dan wie gelooft
en met dit geloof begiftigd is; zoals iemand die nooit honing proefde, de smaak
ervan niet kent, hoeveel hij dan ook over zijn zoetigheid hoorde. Want iedere
gelovige bevindt bij zichzelf - wat hij aan anderen uiteenzetten kan - het volgende:
Hij gelooft, dat alles wat in de Schrift begrepen is, waar en van God is. Hij
gevoelt zich verplicht, om al deze dingen vast te geloven en te omhelzen.
Want, zo redeneert hij: Is dit Woord waar en Goddelijk, dan is het ook billijk,
dat ik het geloof.
In dit alles aanschouwt, omhelst en eigent hij zich in het bijzonder de belofte
des Evangelies toe, met betrekking tot Gods genade of vergeving der zonden,
en het schenken van de gerechtigheid en het eeuwige leven aan alle gelovigen,
om Christus' wil en dóór Hem. Want „die in den Zoon gelooft, die heeft het
eeuwige leven”, Joh. 3 : 36.
Door dit vertrouwen rust hij vast op Gods tegenwoordige genade jegens hem,
en op grond daarvan mag hij het volgende besluit vaststellen inzake de
toekomstige genade: „Aangezien God mij nu zo liefheeft en mij zulke grote
goederen geeft, zal Hij mij ook voor eeuwig behouden. Want Hij is onveranderlijk
en Zijn genadegiften zijn onberouwelijk.”
Krachtens deze (verkregen) goederen ontstaat er blijdschap in het hart en een
vrede in de consciëntie, die alle menselijk begrip te boven gaat.
Hij heeft een wil en ernstig voornemen, om God in alles wat Hij wil, gehoorzaam
te zijn, en dat: zonder enige uitzondering, door alles, wat God wil dat
gedaan en geleden wordt, te doen; ook al raast en tiert de duivel en de wereld
nog zo hevig.
Wie gelooft, die ervaart deze dingen in zich, en wie deze dingen in zich ervaart,
die gelooft werkelijk.

(...)
Wat het geloof werkt en voortbrengt.
Het rechtvaardigend geloof werkt in ons:
1. De rechtvaardigmaking voor God,
2. een vreugde en rust in God, en een vrede der consciëntie, Rom. 5 : 1: „Wij dan
gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God door onzen Heere
Jezus Christus”;
3. de gehele bekering of wedergeboorte, want door het geloof worden onze harten
gereinigd, Hand. 15 : 9;
4. de vruchten der bekering, of een nieuwe gehoorzaamheid.
Tot de vruchten der bekering behoort alles wat op het geloof volgt: de aanwas der
gaven, en ten laatste het ontvangen der dingen zelf, die wij nu geloven.
Het eerste dat het geloof voortbrengt, is de rechtvaardigmaking, waaruit alle
andere weldaden voortvloeien; maar evenwel zo, dat het geloof ook daarvan de
oorzaak is. Want hetgeen een oorzaak is van enig ding, is ook de oorzaak van
hetgeen daardoor voortgebracht wordt. Is dus het geloof een oorzaak van de
rechtvaardigmaking, dan is het ook een oorzaak van de dingen, die op de
rechtvaardigmaking volgen, Luk. 8 : 48: „Uw geloof heeft u behouden.” De
samenvatting (eigenlijk „summa”) is: door het geloof worden wij gerechtvaardigd
en wedergeboren, zodat daaruit duidelijk is, dat wij alleen door het geloof
gerechtvaardigd en wedergeboren worden, hetgeen in dit leven begint, en na dit
leven voltooid worden zal, Rom. 3 : 28 en 10 : 10, Hand. 13 : 39.

Hier ligt alles in:

Handelingen 8:37 / STV
37 ‭‭En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van‭³⁶‭ God is.‭

Zo'n eenvoudig antwoord.

Mattheüs 16:15-18 / STV
15 ‭‭Hij zeide tot hen: Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben?‭ 16 ‭‭En Simon Petrus, antwoordende,‭¹²‭ zeide: Gij zijt de Christus,‭¹³‭ de Zoon des levenden Gods.‭ 17 ‭‭En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Zalig zijt gij, Simon, Bar–jona!‭¹⁴‭ want vlees en bloed‭¹⁵‭ heeft u ‭dat‭ niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is.‭ 18 ‭‭En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze ‭petra‭‭¹⁶‭ zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel‭¹⁷‭ zullen dezelve niet overweldigen.‭

Maar het is een openbaring van God de Vader.

AnJa schreef:

AnJa schreef:

Brbndr schreef:Een andere verschil dat je ziet dat de mensen die in waarheid der ellende ervaren hebben ook pijn van binnen dat ze zondaars zijn en de anderen niet - die praten aardig makkelijk over dat ze zondaars zijn.

Wat zie je dan?
En hebben ze (mensen die in waarheid de ellende ervaren hebben) alleen over hun ellendig zondaar zijn?
Of hoor je hen dan ook over de liefde van Christus, Die in de wereld kwam om zondaren zalig te maken?

Het Woord van God heeft twee snaren!
Ik zou op deze oprechte vragen nog een antwoord willen van Brbndr!

Dat leg aan hoeveel kennis ze gekregen hebben daarover. Je kan mensen hebben als de tollenaar in de tempel die het voor zijn eigen niet makkelijk had en je heeft mensen als Paulus, Ik ellendig mens ... Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

Dus wat ik wilde zeggen was dat je mensen heeft die roemen in hun zonde kennis (en ook over verlossing spreken, maar de grond van hun verlossing is hun zonde kennis en niet Gods welbehagen) en je heb mensen die hun zondige staat beleefd hebben, daar niet over roemen want ze zijn er beschaamd voor en in grotere of mindere maten in God roemen.

Brbndr schreef:

AnJa schreef:

AnJa schreef:
Wat zie je dan?
En hebben ze (mensen die in waarheid de ellende ervaren hebben) alleen over hun ellendig zondaar zijn?
Of hoor je hen dan ook over de liefde van Christus, Die in de wereld kwam om zondaren zalig te maken?

Het Woord van God heeft twee snaren!
Ik zou op deze oprechte vragen nog een antwoord willen van Brbndr!

Dat leg aan hoeveel kennis ze gekregen hebben daarover. Je kan mensen hebben als de tollenaar in de tempel die het voor zijn eigen niet makkelijk had en je heeft mensen als Paulus, Ik ellendig mens ... Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

Dus wat ik wilde zeggen was dat je mensen heeft die roemen in hun zonde kennis (en ook over verlossing spreken, maar de grond van hun verlossing is hun zonde kennis en niet Gods welbehagen) en je heb mensen die hun zondige staat beleefd hebben, daar niet over roemen want ze zijn er beschaamd voor en in grotere of mindere maten in God roemen.

Is dit Bijbels??

AnJa schreef:

Brbndr schreef:

AnJa schreef:

AnJa schreef:
Wat zie je dan?
En hebben ze (mensen die in waarheid de ellende ervaren hebben) alleen over hun ellendig zondaar zijn?
Of hoor je hen dan ook over de liefde van Christus, Die in de wereld kwam om zondaren zalig te maken?

Het Woord van God heeft twee snaren!
Ik zou op deze oprechte vragen nog een antwoord willen van Brbndr!

Dat leg aan hoeveel kennis ze gekregen hebben daarover. Je kan mensen hebben als de tollenaar in de tempel die het voor zijn eigen niet makkelijk had en je heeft mensen als Paulus, Ik ellendig mens ... Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

Dus wat ik wilde zeggen was dat je mensen heeft die roemen in hun zonde kennis (en ook over verlossing spreken, maar de grond van hun verlossing is hun zonde kennis en niet Gods welbehagen) en je heb mensen die hun zondige staat beleefd hebben, daar niet over roemen want ze zijn er beschaamd voor en in grotere of mindere maten in God roemen.

Is dit Bijbels??

natuurlijk niet - dat was ook nooit gezegd

Brbndr schreef: Dat is zo. Een mens kan sterven door het zwaard of door honger werd er soms gezegd. De gevaar is, en ik heb ze ontmoet, dat mensen denken dat ze ellendekennis ervaren hebben die diep genoeg is en dan wachten ze voor een verse dat hun toepast en als ze er een zien of horen pakken ze het aan en ze zijn verlost. Daar zijn heel veel versen in de Bijbel die toepasselijk zijn dus het duurt niet lang voor dat ze er een hebben. Maar een mens die waarlijk zijn ellende ervaart loopt vast en kan alleen geholpen worden door de Heere. Een andere verschil dat je ziet dat de mensen die in waarheid der ellende ervaren hebben ook pijn van binnen dat ze zondaars zijn en de anderen niet - die praten aardig makkelijk over dat ze zondaars zijn.

voor herhaling

Brbndr schreef:

AnJa schreef:

Brbndr schreef:

AnJa schreef:
Wat zie je dan?
En hebben ze (mensen die in waarheid de ellende ervaren hebben) alleen over hun ellendig zondaar zijn?
Of hoor je hen dan ook over de liefde van Christus, Die in de wereld kwam om zondaren zalig te maken?

Het Woord van God heeft twee snaren!
Ik zou op deze oprechte vragen nog een antwoord willen van Brbndr!

Dat leg aan hoeveel kennis ze gekregen hebben daarover. Je kan mensen hebben als de tollenaar in de tempel die het voor zijn eigen niet makkelijk had en je heeft mensen als Paulus, Ik ellendig mens ... Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

Dus wat ik wilde zeggen was dat je mensen heeft die roemen in hun zonde kennis (en ook over verlossing spreken, maar de grond van hun verlossing is hun zonde kennis en niet Gods welbehagen) en je heb mensen die hun zondige staat beleefd hebben, daar niet over roemen want ze zijn er beschaamd voor en in grotere of mindere maten in God roemen.

Is dit Bijbels??

natuurlijk niet - dat was ook nooit gezegd

Dan lees ik waarschijnlijk niet goed, of ik begrijp je verkeerd..
..ik dacht dat je het ermee eens was dat het zo óók kan gaan.
Excuses voor de verwarring!