Jantje schreef:Als anderen mij zouden kunnen aantonen dat ik remonstrantse zaken verkondig op dit forum, dan hoop ik dat ik daar ook op gewezen wordt. Als ik op mezelf zie, dan geldt zo vaak wat er geschreven staat in Jeremis 17: 9: Arglistig is het hart, meer dan 36enig ding, ja, dodelijk is het; wie zal het kennen?

ejvl schreef:

Valcke schreef:
Ik heb de redactie iets gewijzigd zoals het m.i. bedoeld is:

...dat God niet alleen naar zijn onveranderlijke wil besloten heeft degenen die geloven zullen, zalig te maken, maar dat Hij ook enige bepaalde mensen van eeuwigheid heeft uitverkoren, welke Hij in den tijd, boven anderen, met het geloof in Christus en met volstandigheid zou begiftigen...

Maar dat is toch dubbelop dan?
1. God heeft besloten naar Zijn wil (dus uitverkoren) dat degenen die geloven zullen, zalig te maken.
2. God heeft bepaalde mensen uitverkoren tot zaligheid.

In principe staat er dus 2x hetzelfde? Of wordt er toch iets anders mee bedoelt?

Amstelodamense schreef:

Mannetje schreef:De Heere verhindert niemand om tot Hem te komen, dat doet de mens zelf.

Als er toch niemand naar Hem zou komen, waarom zou de Heere Jezus dan spreken over "niet verhinderen tot Mij te komen"? Als mensen toch niet zouden komen, kunnen ze ook niet door derden verhinderd worden.

Ad Anker schreef:

Jantje schreef:Als anderen mij zouden kunnen aantonen dat ik remonstrantse zaken verkondig op dit forum, dan hoop ik dat ik daar ook op gewezen wordt. Als ik op mezelf zie, dan geldt zo vaak wat er geschreven staat in Jeremis 17: 9: Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het; wie zal het kennen?

Mooi. Wees dan voorzichtig met je grote woorden richting de visie van ds. Hoogerland.

Jantje schreef:Ik heb vooral veel vragen of er niet teveel wordt gedogmatiseerd. Geldt voor de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt niet hetzelfde antwoord als de discussie over de verkiezing en verwerping van eeuwigheid? Zou het niet beter zijn dat er gewezen werd op de eis van geloof en bekering, op de onmogelijkheid van 's mensen kant, maar ook op de mogelijkheid van bekering van eeuwigheid bij God vandaan? Dan gaat het toch niet meer om de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt, dan gaat het niet meer over de ontzagwekkende ontkenning dat er geen verwerping van eeuwigheid schijnt te zijn. Nee, dan komen wij allemaal in de schuld terecht, omdat wij zoveel kwaads tegenover een goeddoend God hebben bedreven.

Valcke schreef:
Anders gezegd: Het besluit van verkiezing is niet slechts dat God degenen die geloven uitverkoren heeft tot de zaligheid. Het besluit van verkiezing is óók dat God bepaalde mensen heeft uitverkoren zodat zij zullen geloven en volharden.

Valcke schreef:

Jantje schreef:Ik heb vooral veel vragen of er niet teveel wordt gedogmatiseerd. Geldt voor de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt niet hetzelfde antwoord als de discussie over de verkiezing en verwerping van eeuwigheid? Zou het niet beter zijn dat er gewezen werd op de eis van geloof en bekering, op de onmogelijkheid van 's mensen kant, maar ook op de mogelijkheid van bekering van eeuwigheid bij God vandaan? Dan gaat het toch niet meer om de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt, dan gaat het niet meer over de ontzagwekkende ontkenning dat er geen verwerping van eeuwigheid schijnt te zijn. Nee, dan komen wij allemaal in de schuld terecht, omdat wij zoveel kwaads tegenover een goeddoend God hebben bedreven.

Jantje schreef:

Ad Anker schreef:

Jantje schreef:Als anderen mij zouden kunnen aantonen dat ik remonstrantse zaken verkondig op dit forum, dan hoop ik dat ik daar ook op gewezen wordt. Als ik op mezelf zie, dan geldt zo vaak wat er geschreven staat in Jeremis 17: 9: Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het; wie zal het kennen?

Mooi. Wees dan voorzichtig met je grote woorden richting de visie van ds. Hoogerland.

Ik heb vooral veel vragen of er niet teveel wordt gedogmatiseerd. Geldt voor de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt niet hetzelfde antwoord als de discussie over de verkiezing en verwerping van eeuwigheid? Zou het niet beter zijn dat er gewezen werd op de eis van geloof en bekering, op de onmogelijkheid van 's mensen kant, maar ook op de mogelijkheid van bekering van eeuwigheid bij God vandaan? Dan gaat het toch niet meer om de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt, dan gaat het niet meer over de ontzagwekkende ontkenning dat er geen verwerping van eeuwigheid schijnt te zijn. Nee, dan komen wij allemaal in de schuld terecht, omdat wij zoveel kwaads tegenover een goeddoend God hebben bedreven.

Jantje schreef:

Valcke schreef:

Jantje schreef:Ik heb vooral veel vragen of er niet teveel wordt gedogmatiseerd. Geldt voor de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt niet hetzelfde antwoord als de discussie over de verkiezing en verwerping van eeuwigheid? Zou het niet beter zijn dat er gewezen werd op de eis van geloof en bekering, op de onmogelijkheid van 's mensen kant, maar ook op de mogelijkheid van bekering van eeuwigheid bij God vandaan? Dan gaat het toch niet meer om de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt, dan gaat het niet meer over de ontzagwekkende ontkenning dat er geen verwerping van eeuwigheid schijnt te zijn. Nee, dan komen wij allemaal in de schuld terecht, omdat wij zoveel kwaads tegenover een goeddoend God hebben bedreven.

Let wel: ik bedoel het nu ook algemeen.

Jantje schreef:

Geytenbeekje schreef:

Mannetje schreef:Je kunt wellicht over de vorm twisten, maar het geeft wel aan dat wat goed klinkt, nog niet meteen goed is.

Dan las ik waarschijnlijk over een belangrijk stukje.

In dit verband raad ik je aan om het boek van ds. A. Moerkerken te lezen: Zonder ons, in ons. En misschien is het ook wel wat voor @Amstelodamense.

Tolle lege!

samanthi schreef: Ik weet niet of dat klopt, zonder ons in ons, we zijn toch geen marjonet?

En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading, of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet bekeerd te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.

Doch gelijk de mens door den val niet heeft opgehouden een mens te zijn, begiftigd met verstand en wil; en gelijk de zonde, die het ganse menselijk geslacht heeft doordrongen, de natuur des mensen niet heeft weggenomen, maar verdorven en geestelijkerwijze gedood; alzo werkt ook deze Goddelijke genade der wedergeboorte in de mensen niet als in stokken en blokken, en vernietigt den wil en zijn eigenschappen niet, en dwingt dien niet met geweld zijns ondanks, maar maakt hem geestelijk levend, heelt hem, verbetert hem, en buigt hem tegelijk lieflijk en krachtiglijk; alzo dat, waar de wederspannigheid en tegenstand des vleses tevoren ten enenmale de overhand had, daar nu een gewillige en oprechte gehoorzaamheid des Geestes de overhand begint te krijgen; waarin de waarachtige en geestelijke wederoprichting en vrijheid van onzen wil gelegen is. En tenware dat die wonderbaarlijke Werkmeester alles goeds in dezer voege met ons handelde, de mens zou ganselijk geen hoop hebben van uit den val te kunnen opstaan door zijn vrijen wil, waardoor hij zichzelven toen hij nog stond, in het verderf heeft gestort.

Valcke schreef:

Jantje schreef:Ik heb vooral veel vragen of er niet teveel wordt gedogmatiseerd. Geldt voor de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt niet hetzelfde antwoord als de discussie over de verkiezing en verwerping van eeuwigheid? Zou het niet beter zijn dat er gewezen werd op de eis van geloof en bekering, op de onmogelijkheid van 's mensen kant, maar ook op de mogelijkheid van bekering van eeuwigheid bij God vandaan? Dan gaat het toch niet meer om de vraag of God wil dat iedereen zalig wordt, dan gaat het niet meer over de ontzagwekkende ontkenning dat er geen verwerping van eeuwigheid schijnt te zijn. Nee, dan komen wij allemaal in de schuld terecht, omdat wij zoveel kwaads tegenover een goeddoend God hebben bedreven.

samanthi schreef:@Valkce
Ja de wedergeboorte is zonder ons in ons, helemaal mee eens.
als ik de titel van dit boek lees, voel ik me op het verkeerde been gezet, omdat er in de DL nog veel meer staat, bevel van geloof en bekering, mensen die ernstig en welmenend geroepen worden, dat als zij niet tot bekering komen dat niet Gods schuld is, maar hun eigen schuld.Dat God genade uitdeeld dmv de prediking. Net als in de Schrift zelf staan deze dingen in de Bijbel en die zijn niet tegenover elkaar, maar naast elkaar.