Wist je dat...

[Zeeuw]

Als je de handelswijze bekijkt is die wel twijfelachtig.
En winstpercentage van 50-65% is bizar.
Dat heeft weinig met kosten te maken.

Het gaat er ook vooral om dat ze mensen die slecht geïnformeerd waren bewust lagere prijzen bieden. Dat maakt het echt goed fout.

De consument heeft ook de plicht om zich eerst te informeren. Het is tamelijk dom om bij het aanschaffen dan wel verkopen van een auto niet een paar prijzen op te vragen bij verschillende dealers om zodoende de waarde van een auto in de kunnen schatten. En ja daar zitten altijd duizenden euro's tussen. Ook bij heel veel reformatorische autodealers. Maar omdat we dat daar wat meer gewend zijn dat prijzen onderdeel uit maken van onderhandeling, ervaren we dit niet als een probleem.

Ik snap niet zo goed de neiging om dit te verdedigen?

Maar goed: goud is een homogeen product, auto's alweer veel minder.
En het lijkt te gaan om bewuste misleiding. Eerst kijken of een klant iets van de waarde weet. Zo niet: laag bod. Zo ja, beter bod. Dat is mijns inziens een werkwijze waar we als christenen ver vandaan moeten blijven.
En ja, sommige mensen zijn minder 'slim' en/of geïnformeerd. Maar mag je dat uitbuiten? Wettelijk wel, maar ethisch?

Dat is niet wat Herman zegt.

[Herman]

Ik snap niet zo goed de neiging om dit te verdedigen?

Maar goed: goud is een homogeen product, auto's alweer veel minder.
En het lijkt te gaan om bewuste misleiding. Eerst kijken of een klant iets van de waarde weet. Zo niet: laag bod. Zo ja, beter bod. Dat is mijns inziens een werkwijze waar we als christenen ver vandaan moeten blijven.
En ja, sommige mensen zijn minder 'slim' en/of geïnformeerd. Maar mag je dat uitbuiten? Wettelijk wel, maar ethisch?

Dat is niet wat Herman zegt.

Ik wil daar best verder over praten.

Uitbuiten vind ik niet het juiste woord, want dan zou ik duidelijker willen zien dat sprake is van een machtsonevenwicht wat een rol speelt. In dit geval is dat alleen kennis en niet een andere afhankelijkheidsrelatie, zover ik kan zien.

Ethiek is dan altijd weer lastig. Of zoals gisteren op de zaak aan de orde kwam: 'je moet geen rode oortjes krijgen als de klant kritisch je prijs gaat bevragen. Kan je die dan objectief nog verdedigen terwijl je nu weet dat je een heel goede deal gaat sluiten'. De deal gaat overigens uitmaken of we dit jaar rode dan wel zwarte cijfers gaan schrijven, dus ik heb eigenlijk geen bezwaar. We stappen het jaar niet uit met een niet te verantwoorden winstsaldo op bedrijfsniveau. Dit punt gaf @refo ook aan. Je schiet wel eens een bok, en dan heb je een veel betere prijs op je andere transacties nodig om toch een jaar rond kostendekkend bezig te zijn.

Aan de andere kant, kan je ook het advies van Paulus opvolgen: wees tevreden met een bed, een brood en een dak. Wanneer je deelneemt aan het economische verkeer en dit is het resultaat, dan moet je niet meer willen vragen.

[Augustienus]

Dat consumenten zich erin verdiepen wat hun goud waard is voordat ze naar een handelaar gaan zal ik zeker aanraden. Maar bewust misbruik maken van de onwetendheid van klanten als bedrijfsmodel, waar marges van 90% worden behaald, lijkt me moreel niet juist als bedrijf. Ook al is het niet strafbaar. Zeker als reformatorisch bedrijf, waar het bedrijf mee te koop loopt blijkens de Kassa aflevering, zou je beter moeten weten en handelen. Helaas bevestigd dit weer het beeld van buitenstaanders van refo's. Ik begrijp dan ook niet dat dit hier wordt afgedaan met 'hadden mensen zich er maar beter in moeten verdiepen' of 'een bedrijf moet ook winst maken'.

[Herman]

waar marges van 90% worden behaald

Hierboven is een transactie genoemd met 50-65%. Waar hebben we het eigenlijk over?

[Maanenschijn]

Ik snap niet zo goed de neiging om dit te verdedigen?

Maar goed: goud is een homogeen product, auto's alweer veel minder.
En het lijkt te gaan om bewuste misleiding. Eerst kijken of een klant iets van de waarde weet. Zo niet: laag bod. Zo ja, beter bod. Dat is mijns inziens een werkwijze waar we als christenen ver vandaan moeten blijven.
En ja, sommige mensen zijn minder 'slim' en/of geïnformeerd. Maar mag je dat uitbuiten? Wettelijk wel, maar ethisch?

Dat is niet wat Herman zegt.

Ik wil daar best verder over praten.

Uitbuiten vind ik niet het juiste woord, want dan zou ik duidelijker willen zien dat sprake is van een machtsonevenwicht wat een rol speelt. In dit geval is dat alleen kennis en niet een andere afhankelijkheidsrelatie, zover ik kan zien.

Ethiek is dan altijd weer lastig. Of zoals gisteren op de zaak aan de orde kwam: 'je moet geen rode oortjes krijgen als de klant kritisch je prijs gaat bevragen. Kan je die dan objectief nog verdedigen terwijl je nu weet dat je een heel goede deal gaat sluiten'. De deal gaat overigens uitmaken of we dit jaar rode dan wel zwarte cijfers gaan schrijven, dus ik heb eigenlijk geen bezwaar. We stappen het jaar niet uit met een niet te verantwoorden winstsaldo op bedrijfsniveau. Dit punt gaf @refo ook aan. Je schiet wel eens een bok, en dan heb je een veel betere prijs op je andere transacties nodig om toch een jaar rond kostendekkend bezig te zijn.

Aan de andere kant, kan je ook het advies van Paulus opvolgen: wees tevreden met een bed, een brood en een dak. Wanneer je deelneemt aan het economische verkeer en dit is het resultaat, dan moet je niet meer willen vragen.

Wel is de vraag: wat voor huis, hoe luxe de broodjes en hoe lekker zacht het bed?

Ik denk dat je moet proberen aan te sluiten bij de gangbare mores in de branche. En als die niet meer bijbels te verantwoorden zijn in verband met woeker of uitbuiting, dan daarbij wegwezen.

Binnen de makelaardij is er doorgaans sprake van een courtage van de verkoopsom. Bij hoge verkoopsommen is de opbrengst van de makelaar meer dan bij minder hoge verkoopsommen, dit terwijl de inspanning en kosten van de makelaar per opdracht het zelfde kunnen zijn. Zoals mijn vader zei: je moet de opbrengsten in de handel ‘deurmekare’ nemen. Soms was de tarweprijs goed, soms slecht, maar doormekaar prima.

[Herman]

Wel is de vraag: wat voor huis, hoe luxe de broodjes en hoe lekker zacht het bed?

Ik denk dat je moet proberen aan te sluiten bij de gangbare mores in de branche. En als die niet meer bijbels te verantwoorden zijn in verband met woeker of uitbuiting, dan daarbij wegwezen.

Ja, ik ken weinig arme juweliers.

[MGG]

Wel is de vraag: wat voor huis, hoe luxe de broodjes en hoe lekker zacht het bed?

Ik denk dat je moet proberen aan te sluiten bij de gangbare mores in de branche. En als die niet meer bijbels te verantwoorden zijn in verband met woeker of uitbuiting, dan daarbij wegwezen.

Ja, ik ken weinig arme juweliers.

Telt ook voor wethouders

[Zeeuw]

Wel is de vraag: wat voor huis, hoe luxe de broodjes en hoe lekker zacht het bed?

Ik denk dat je moet proberen aan te sluiten bij de gangbare mores in de branche. En als die niet meer bijbels te verantwoorden zijn in verband met woeker of uitbuiting, dan daarbij wegwezen.

Ja, ik ken weinig arme juweliers.

Ik ken ook weinig echt rijke.

[Maanenschijn]

Wel is de vraag: wat voor huis, hoe luxe de broodjes en hoe lekker zacht het bed?

Ik denk dat je moet proberen aan te sluiten bij de gangbare mores in de branche. En als die niet meer bijbels te verantwoorden zijn in verband met woeker of uitbuiting, dan daarbij wegwezen.

Ja, ik ken weinig arme juweliers.

Telt ook voor wethouders

Klopt, die ken ik ook niet. Wie weet wordt ik ooit wel eens wethouder, net zoals iemand die wel eens met mij verwisseld wordt…..

[Zeeuw]

Wel is de vraag: wat voor huis, hoe luxe de broodjes en hoe lekker zacht het bed?

Ik denk dat je moet proberen aan te sluiten bij de gangbare mores in de branche. En als die niet meer bijbels te verantwoorden zijn in verband met woeker of uitbuiting, dan daarbij wegwezen.

Ja, ik ken weinig arme juweliers.

Telt ook voor wethouders

Klopt, die ken ik ook niet. Wie weet wordt ik ooit wel eens wethouder, net zoals iemand die wel eens met mij verwisseld wordt…..

Voor wethouders is de beloning wel heel duidelijk. Die kun je gewoon opzoeken.

[Maanenschijn]

Ja, ik ken weinig arme juweliers.

Telt ook voor wethouders

Klopt, die ken ik ook niet. Wie weet wordt ik ooit wel eens wethouder, net zoals iemand die wel eens met mij verwisseld wordt…..

Voor wethouders is de beloning wel heel duidelijk. Die kun je gewoon opzoeken.

De inkomsten zeggen niet alles over de arm of rijk…. Zelfs niet als de ambtsvergoeding op te zoeken is.

[Zeeuw]

Telt ook voor wethouders

Klopt, die ken ik ook niet. Wie weet wordt ik ooit wel eens wethouder, net zoals iemand die wel eens met mij verwisseld wordt…..

Voor wethouders is de beloning wel heel duidelijk. Die kun je gewoon opzoeken.

De inkomsten zeggen niet alles over de arm of rijk…. Zelfs niet als de ambtsvergoeding op te zoeken is.

In de basis moet je met een wethoudersinkomen fatsoenlijk rond kunnen komen. De definitie van rijk of arm is wellicht voor iedereen wat anders.

[Augustienus]

waar marges van 90% worden behaald

Hierboven is een transactie genoemd met 50-65%. Waar hebben we het eigenlijk over?

Heb je de uitzending gezien? Er is een handboek met daarin verschillende typen klanttypes. Voor klanten met klanttype 1, de 'naïeve nonchalante klant die niet weet wat hij in handen heeft' moet een marge van 80% haalbaar zijn. In de uitzending werd een voorbeeld getoond met een winstmarge van 94%. Verkopers worden getraind om klanttypes te herkennen en vervolgens in te spelen op de onwetendheid van de klant door een zo laag mogelijke taxatie te geven. Verder is heel ontransparant waar de 'taxatie' op is gebaseerd; gewicht wordt niet getoond, hoeveel karaat het goud is en tegen welke koers ook niet. Je kan dan zeggen: moeten mensen zich hier maar beter in verdiepen en daar ben ik het mee eens. Maar misbruik maken van onwetende klanten (een oude vrouw die de trouwring van haar overleden man verkoopt bijvoorbeeld) vind ik persoonlijk onethisch.

[Job]

waar marges van 90% worden behaald

Hierboven is een transactie genoemd met 50-65%. Waar hebben we het eigenlijk over?

Heb je de uitzending gezien? Er is een handboek met daarin verschillende typen klanttypes. Voor klanten met klanttype 1, de 'naïeve nonchalante klant die niet weet wat hij in handen heeft' moet een marge van 80% haalbaar zijn. In de uitzending werd een voorbeeld getoond met een winstmarge van 94%. Verkopers worden getraind om klanttypes te herkennen en vervolgens in te spelen op de onwetendheid van de klant door een zo laag mogelijke taxatie te geven. Verder is heel ontransparant waar de 'taxatie' op is gebaseerd; gewicht wordt niet getoond, hoeveel karaat het goud is en tegen welke koers ook niet. Je kan dan zeggen: moeten mensen zich hier maar beter in verdiepen en daar ben ik het mee eens. Maar misbruik maken van onwetende klanten (een oude vrouw die de trouwring van haar overleden man verkoopt bijvoorbeeld) vind ik persoonlijk onethisch.

Het verbaast me wel dat zoiets niet eerder naar buiten kwam met een werknemersbestand van zo'n 500.

Overigens: https://www.rtl.nl/nieuws/rtl-z/artikel ... 75000-euro

[De Rijssenaar]

https://www.woordendaad.nl/actueel/nieu ... overvloed/

Johan de Ruiter zegt: “Uiteindelijk gaat het erom dat je handelt tot eer van God en tot heil van je naasten. Soms een onmogelijke taak, maar wel je opdracht. Als ik nieuwe leidinggevenden coach, wijs ik ze op het Bijbelse principe van de ander uitnemender achten dan jezelf. Werknemers zonder christelijke achtergrond kijken me dan glazig aan".

Hij zegt ook: "Elke euro is van God gekregen. Als je dat beseft, is het rijk om te mogen geven. Het is onze opdracht om hiervan te delen met anderen. Ik vind het heel mooi dat we daar als bedrijf een rol in kunnen spelen. Vroeger zou ik nooit gedeeld hebben dat ik geld weggeef aan goede doelen. Dat is denk ik mijn calvinistische inborst: laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand geeft. Maar door het wel te delen, hoop ik dat een goed voorbeeld doet volgen. Want we leven niet voor onszelf, maar ook voor onze naasten.’"..

Je kunt haast niet geloven dat hij z'n klanten zo behandelt.. Hij gaf ook nog aan woord en daad. Dus was ook nog wel gul.. Ben benieuwd hoe zoiets dan kan onstaan.. Misschien dat het langzaam groeit en het soort way of life wordt in je bedrijf?