DDD schreef:Dat kun jij best vinden. En ik ben het daar ook voor een groot deel mee eens. Maar dat is niet wat er staat in de door jou aangehaalde zin van artikel 25 van de NGB. Volgens mij snap je mij dan ook wel, maar artikel 25 NGB niet.
Natuurlijk zijn de wetten rondom het huwelijk wel afgeschaft. Of meende je dat de verplichting de vrouw van je overleden broer te huwen nog onverkort geldt?
De ethische regels in de oudtestamentische wet zijn nog steeds een inspiratiebron voor het leven der dankbaarheid. Dat is precies wat artikel 25 NGB zegt, en alles wat jij daar extra in leest vind ik buikspreken en cirkelredeneringen.
Nee ik zeg dat de wetten ( in navolging van Calvijn) drie functies hebben. behalve een pedagogische functie om van zonden te overtuigen. Ook het burgerlijk gebruik om de zonde te beteugelen en een normatief gebruik als regel der dankbaarheid.
Dus als er in de toenmalige wet stond dat er een verplichting was om met de vrouw van overleden broer te trouwen... Hebben we te beseffen dat dat een wet was om de zwakke positie van zo' n vrouw te versterken. Zo hebben wij de plicht in onze maatschappij en wetgeving om te zien naar de zwakken, hen te beschermen. Waarom? Omdat die wet getuigde van Gods Liefde. die zaak blijft staan. en daar hebben we naar te leven. Omdat in een nieuw en godzalig leven dat als het Goed is de vruchten van Hem zijn. Omdat Hij volmaakt barmhartig, trouw etc. is.
En Leviticus 20:13 geeft aan welke enorme straf er stond op een homoseksuele relatie. Waar beide mannen of vrouwen bewust aan meededen. Dit was zo gruwelijk omdat God het huwelijk tussen man en vrouw Zelf ingesteld heeft.
En daar gaan deze wetten ook over : het huwelijk.
Het huwelijk dat een uniek verbond uitbeeldt tussen twee mensen, een man en een vrouw, die worden samengesmeed tot een eenheid die niet verbroken mag worden en die zijn oorsprong vindt in de schepping van de mens door God. Als God uit de rib van de man de vrouw
schept, zegt de mens: ‘Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees; deze zal ‘mannin’ heten, omdat ze uit de man genomen is. Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en zij zullen tot
één vlees zijn’ (Gen. 2:23,24).
En een uitbeelding is ook van het hemels huwelijk. Tussen de bruid en de Bruidegom.
Echtscheiding is daarom een zeer ernstige zaak. Dat de Bijbel het onder bepaalde omstandigheden (bijvoorbeeld in geval van overspel) toestaat, is niet omdat God het goedkeurt, maar alleen vanwege de slechtheid en hardheid van het
menselijk hart (Matth.19:8). Wat God heeft samengevoegd, mag de mens niet scheiden.
Het Oude Testament geeft een verbod op overspel, echtscheiding, prostitutie en homoseksualiteit, omdat ze
wezensvreemd is aan het huwelijk. Iedere seksuele relatie tussen man en vrouw buiten het huwelijk om, is verboden. Daarom zijn de straffen daarvoor ook zo zwaar. Dat we in een maatschappij leven waarin veel van bovenstaande dingen als normaal worden beschouwd, doet niets af aan de waarheid van Gods Woord. De Bijbel roept ons op om niet gelijkvormig te worden aan de wereld.
En ook omdat NB. de Heere Jezus Zelf alleen de verhouding man en vrouw noemt als huwelijk in het gedeelte over de vraag van de scheidbrief kan je het niet als een onbelangrijke zaak beschouwen ( zoals je eerder deed)
De wetten over het huwelijk had ook iets om de ons te beschermen tegen zonden overmatigheid, ontrouw, dierlijke lusten (waaruit bepaalde specifieke zonden voortvloeien) te laten zegevieren zonden aan banden te leggen. Dat alleen getuigt al weer van Gods Liefde en Trouw. En daar hebben we ons leven naar te richten. Dus zeker geen lichtvaardige zaak!
Ook NBG artikel 25 eindigt met de woorden:
Intussen gebruiken wij nog de getuigenissen, genomen uit de Wet en de Profeten, om ons in het Evangelie te bevestigen, en ook om ons leven te reguleren, in alle eerbaarheid, tot Gods eer, volgens Zijn wil. Dus als de Heere in de wetgeving, maar ook in het NT homoseksuele relaties afwijst kan je weten wat hierin Gods wil is. En dan ben ik niet aan het buikspreken of cirkel redeneren zoals jij noemde. maar blijf ik hierin dicht bij het Woord en onze Belijdenis geschriften.
