Waar ging de preek van afgelopen zondag over?

[refo]

Toch moet je oppassen hoe je een preek van Van der Groe leest.

Ik las een tijdje terug de biddagpreek 'O land, land, land'.
Hij spreekt daar over Nederland als een land dat God heeft verlaten en zelfs als men christelijk is niet toch onchristelijk handelt en zelfs als men bekeerd is vreselijk lauw is.

Als je niet oppast lijkt het net of de preek (als die gelezen zou worden) niet zozeer ons als gemeente aanspreekt, maar over onze hoofden heen aan de boze buitenwereld is gericht. Want bij ons is alles toch wel in orde?

Maar in Van de Groes tijd was 'Nederland' en 'gemeente' hetzelfde.

Daarom heb ik liever een levende preek.
In die levende preken mis ik overigens vooral het gevoel van urgentie. We moeten het altijd maar eens meenemen en we bidden na afloop of God het de komende week wil zegenen en dergelijke mooie woorden.
We weten allemaal wel dat mogelijk niet iedereen de komende zondag zal halen, maar die kans is zo gering geworden (afgezien van de ernstig zieken uit de voorbede) dat zelfs de preek niet meer op gericht is op 'haasten om des levens wil'. Er is altijd nog wel wat tijd.

[Marieke]

En als een dominee anno 2012 spreekt met naamvals-ennetjes, zoals ik gisteren weer hoorde, dan vraag ik me ook af: waar zijn we nou mee bezig?

Ik herken jouw gevoel helemaal, ik heb hier ook nog al eens last van. En toch gaat het niet over heel belangrijke zaken.

Tja, over het evenwicht in leespreken: met een kleine variatie, maar in de geest van één van onze predikanten zou ik zeggen: "Laat de prekenboeken van de predikanten uit de vorige eeuw met een gerust hart dicht. Neem andere, betere boeken om uzelf en anderen te onderwijzen. De boeken van goede oude schrijvers als Augustinus, Luther, Calvijn, Ursinus, Kohlbrugge, Thomas Watson, Stephen Charnock en anderen zijn geest en leven."

Daar word ik oprecht bedroefd van, van zulke uitspraken. Niemand zal ontkennen, en zeker die predikanten uit de vorige eeuw niet, dat ze nachtpitjes waren vergeleken bij het voorgeslacht. Maar dat generatielang, gedurende kennelijk honderd jaar, het kerkvolk stenen voor brood heeft gehad... wat een oordeel matig je jezelf dan aan. Wat een ellende.

En zeker als je zelf een hele andere ondervinding heb. Als ik dan predikaties lees van Van der Groe over Barthimeüs (acht preken over de blindgeborene), dan zeg ik: als je de auteur niet wist zou je zo kunnen zeggen dat die preken geschreven of uitgesproken zijn door een predikant uit deze of de vorige eeuw. Echt waar.

Dus als ik moet kiezen bij preeklezen (ik heb het nu niet over de levende verkondiging) dan moet ik af en toe kiezen uit een "nachtpitje" in plaats van meer licht?
(Om ds. Kort helemaal recht te doen moet ik zeggen dat er in het boek staat: "dogmatieken" in plaats van "prekenboeken", daarom zei ik ook dat het een variatie erop was)

Ik vind dit wel een beetje te ver gaan. De huidige predikanten zijn ook nachtpitjes vergeleken bij oudvaders. Toch wensen we allemaal graag een eigen predikant. En gelukkig komen er ook onder de nachtpitjes van de vorige eeuw nog steeds mensen tot bekering.
Zeker hadden die oudvaders veel licht, maar dat zullen ze zelf ook niet zo ervaren hebben. Ze vonden zichzelf misschien maar nachtpitjes vergeleken bij anderen. Het gezonde evenwicht (oudvaders/vorige eeuw/hedendaags) waar Hendrikus het over heeft, sta ik van harte achter. En ik ben het ook van harte met Erasmiaan eens dat we nu niet opeens moeten doen alsof de vorige 100 jaar alleen maar stenen voor brood hebben gekregen. Onzin. De oudvaders van toen hadden het licht van de Heilige Geest nodig, dat hebben wij nu ook. En of dat nu onder een preek van Augustinus is of onder een preek van ds. Reenen, daar is de Heere gelukkig vrij in.

[Erasmiaan]

En als een dominee anno 2012 spreekt met naamvals-ennetjes, zoals ik gisteren weer hoorde, dan vraag ik me ook af: waar zijn we nou mee bezig?

Ik herken jouw gevoel helemaal, ik heb hier ook nog al eens last van. En toch gaat het niet over heel belangrijke zaken.

Tja, over het evenwicht in leespreken: met een kleine variatie, maar in de geest van één van onze predikanten zou ik zeggen: "Laat de prekenboeken van de predikanten uit de vorige eeuw met een gerust hart dicht. Neem andere, betere boeken om uzelf en anderen te onderwijzen. De boeken van goede oude schrijvers als Augustinus, Luther, Calvijn, Ursinus, Kohlbrugge, Thomas Watson, Stephen Charnock en anderen zijn geest en leven."

Daar word ik oprecht bedroefd van, van zulke uitspraken. Niemand zal ontkennen, en zeker die predikanten uit de vorige eeuw niet, dat ze nachtpitjes waren vergeleken bij het voorgeslacht. Maar dat generatielang, gedurende kennelijk honderd jaar, het kerkvolk stenen voor brood heeft gehad... wat een oordeel matig je jezelf dan aan. Wat een ellende.

En zeker als je zelf een hele andere ondervinding heb. Als ik dan predikaties lees van Van der Groe over Barthimeüs (acht preken over de blindgeborene), dan zeg ik: als je de auteur niet wist zou je zo kunnen zeggen dat die preken geschreven of uitgesproken zijn door een predikant uit deze of de vorige eeuw. Echt waar.

Dus als ik moet kiezen bij preeklezen (ik heb het nu niet over de levende verkondiging) dan moet ik af en toe kiezen uit een "nachtpitje" in plaats van meer licht?
(Om ds. Kort helemaal recht te doen moet ik zeggen dat er in het boek staat: "dogmatieken" in plaats van "prekenboeken", daarom zei ik ook dat het een variatie erop was)

Nou dat nachtpitje valt best mee, dat heb ik genuanceerd. Soms kun je naar een leespreek van ds. Venema beter luisteren dan naar "de levende verkondiging", bij wijze van spreken.

[eilander]

Dus als ik moet kiezen bij preeklezen (ik heb het nu niet over de levende verkondiging) dan moet ik af en toe kiezen uit een "nachtpitje" in plaats van meer licht?
(Om ds. Kort helemaal recht te doen moet ik zeggen dat er in het boek staat: "dogmatieken" in plaats van "prekenboeken", daarom zei ik ook dat het een variatie erop was)

Ik vind dit wel een beetje te ver gaan. De huidige predikanten zijn ook nachtpitjes vergeleken bij oudvaders. Toch wensen we allemaal graag een eigen predikant. En gelukkig komen er ook onder de nachtpitjes van de vorige eeuw nog steeds mensen tot bekering.
Zeker hadden die oudvaders veel licht, maar dat zullen ze zelf ook niet zo ervaren hebben. Ze vonden zichzelf misschien maar nachtpitjes vergeleken bij anderen. Het gezonde evenwicht (oudvaders/vorige eeuw/hedendaags) waar Hendrikus het over heeft, sta ik van harte achter. En ik ben het ook van harte met Erasmiaan eens dat we nu niet opeens moeten doen alsof de vorige 100 jaar alleen maar stenen voor brood hebben gekregen. Onzin. De oudvaders van toen hadden het licht van de Heilige Geest nodig, dat hebben wij nu ook. En of dat nu onder een preek van Augustinus is of onder een preek van ds. Reenen, daar is de Heere gelukkig vrij in.

Toch ben ik het hier niet mee eens. Natuurlijk is de Heere er vrij in. Maar dat ontslaat ons niet van de plicht om zo zuiver en helder mogelijke preken te kiezen (en nogmaals: ik heb het helemaal niet over de levende verkondiging).
Dan is het volgens mij maar één van de twee, als we zeggen dat preken van de vorige 100 jaar door nachtpitjes uitgesproken zijn:
- óf we kiezen voor de oudvaders zoals ds. Kort aanbeveelt;
- óf we menen het helemaal niet als we zeggen dat het nachtpitjes waren.

En hoe oudvaders het zelf ervaren hebben, doet in het geheel niet terzake.

[ejvl]

Ik ben misschien niet zo goed in het onderscheiden van nachtpitjes of helder licht, maar ik vind enkele preken van ds van Voorthuizen, ds vd Poel, ds Middel, A.van Straalen (arendsvleugelen) en nog een paar die me niet zo snel te binnen schieten, juist een helder licht, althans voor mij.
De hedendaagse prekenbundels, ook die de gereformeerde bond in de PKN publiceren, kunnen ook gerust gelezen worden en kan ook van een helder licht zijn.

De definitie helder licht en nachtpitjes kan per persoon verschillend zijn en hoeft niet perse met feiten te staven te zijn.

[eilander]

Ik ben misschien niet zo goed in het onderscheiden van nachtpitjes of helder licht, maar ik vind enkele preken van ds van Voorthuizen, ds vd Poel, ds Middel, A.van Straalen (arendsvleugelen) en nog een paar die me niet zo snel te binnen schieten, juist een helder licht, althans voor mij.
De hedendaagse prekenbundels, ook die de gereformeerde bond in de PKN publiceren, kunnen ook gerust gelezen worden en kan ook van een helder licht zijn.

De definitie helder licht en nachtpitjes kan per persoon verschillend zijn en hoeft niet perse met feiten te staven te zijn.

In het bevestigingsformulier voor predikanten lees ik bijvoorbeeld: dat zij des Heeren Woord [...] grondig en oprechtelijk aan hun volk zullen voordragen, en het toe-eigenen, zo in het gemeen als in het bijzonder tot nuttigheid der toehoorders, met onderwijzen, vermanen, vertroosten en bestraffen, naar eens iegelijks behoefte, verkondigende de bekering tot God, en de verzoening met Hem door het geloof in Jezus Christus, en wederleggende met de Heilige Schrift alle dwalingen en ketterijen, die tegen deze zuivere leer strijden.

Preken die daar het dichtst bij aansluiten, zijn mijns inziens te verkiezen.

[ejvl]

Dat ben ik met je eens eilander, alleen zijn er in Nederland zoveel "waarheden" of tenminste, deze worden geclaimd.
Neem alleen de discussie over dat boek van ds Kort wat gevoerd word.
Voor de één is een predikatie van ds vd Poel absolute waarheid, de ander zegt dat hij in dat punt dwaalt en leest weer een stuk van Luther, maar die dwaalde in het avondmaal dus lezen ze ...... enzovoorts.

Veel mensen denken de waarheid in pacht te hebben en een zuiver schriftuurlijke waarheid te lezen of te verkondigen, en een ander met (kleine) verschillen claimt dat ook, beide met de bijbel in de hand en goede argumenten, en kunnen beiden kinderen Gods zijn.

[Marieke]

Toch ben ik het hier niet mee eens. Natuurlijk is de Heere er vrij in. Maar dat ontslaat ons niet van de plicht om zo zuiver en helder mogelijke preken te kiezen (en nogmaals: ik heb het helemaal niet over de levende verkondiging).
Dan is het volgens mij maar één van de twee, als we zeggen dat preken van de vorige 100 jaar door nachtpitjes uitgesproken zijn:
- óf we kiezen voor de oudvaders zoals ds. Kort aanbeveelt;
- óf we menen het helemaal niet als we zeggen dat het nachtpitjes waren.

En hoe oudvaders het zelf ervaren hebben, doet in het geheel niet terzake.

Zeker, zo zuiver en helder mogelijk. Als jij denkt dat in jouw kerkverband de zuivere en heldere Woordverkondiging plaatsvindt, dan worden die preken niet opeens minder zuiver en helder zodra zo'n predikant overleden is. In principe zeg je ook hiermee dat je tegen het uitgeven van nieuwe prekenboeken bent. Want dat is hetgeen je nu eigenlijk aangeeft. En dat vind ik onterecht, nachtpitjes houdt niet in dat het niet zuiver en helder is. Nee, oudvaders hadden de gaven om mensen te leiden in hun geestelijke noden, in hun vragen, in de heiligmaking. En dat wordt misschien bij de latere predikanten minder gevonden. Maar die hadden weer een ander woord op hun tijd, wat ook nodig was in die tijd! En dan kunnen zij zich nachtpitjes vinden, dat zijn ze misschien ook wel, toch was hun prediking voor velen in de vorige eeuw een groot licht, want het leidde tot hun bekering.
En ja, ik denk dat het wel terzake doet hoe oudvaders het zelf ervaren hebben. Ook zij vonden zich nachtpitjes, net als ds. Kort zichzelf hopelijk vindt. In dat licht moeten we maar niet al te "denigrerend" doen over knechten die door de Heere geroepen zijn. Want dat doen we met zulke uitspraken indirect. Ik denk dat een woord op z'n tijd nodig is. En ik hoor en lees van harte oudvaders, echt waar, en ik ben blij dat ze in onze gemeente ook gelezen worden, maar als je hoort dat er mensen onder leespreken van Smijtegelt, v.d Groe, ds. van Reenen, ds. Hoogerland, ds. Hogchem en ds. Tanis tot bekering komen, dan moeten we maar niet al te stellige uitspraken doen.

In het bevestigingsformulier voor predikanten lees ik bijvoorbeeld: dat zij des Heeren Woord [...] grondig en oprechtelijk aan hun volk zullen voordragen, en het toe-eigenen, zo in het gemeen als in het bijzonder tot nuttigheid der toehoorders, met onderwijzen, vermanen, vertroosten en bestraffen, naar eens iegelijks behoefte, verkondigende de bekering tot God, en de verzoening met Hem door het geloof in Jezus Christus, en wederleggende met de Heilige Schrift alle dwalingen en ketterijen, die tegen deze zuivere leer strijden.
Preken die daar het dichtst bij aansluiten, zijn mijns inziens te verkiezen

.
Precies, grondig en oprechtelijk, naar eens iegelijks behoefte en dan verkondigende......strijden. Als je vindt dat dat laatste in de preken van jouw kerkverband in de vorige eeuw niet gevonden wordt, dan moet je ze niet lezen. Maar ik kan het er niet mee eens zijn.

[eilander]

@Marieke, de stellige uitspraak die ik aanhaalde, was van ds. Kort. Ik ben zelf nooit zo van de al te stellige uitspraken. Dat neemt niet weg dat ik vind dat we hier een tikje inconsequent zijn en dat is iets waar ds. Kort ook aandacht voor vraagt.

Ik ben overigens niet zozeer tegen het uitgeven van nieuwe prekenboeken, maar ik lees of koop ze eigenlijk nooit meer. Alleen ze worden bij ons (en elders in het kerkverband) af en toe (of vaak) wel gelezen.

Juist vandaag weer een boek binnengekregen met preken van Andrew Gray. Dat soort preken hebben sterk mijn voorkeur.

[-DIA-]

Toch moet je oppassen hoe je een preek van Van der Groe leest.

Ik las een tijdje terug de biddagpreek 'O land, land, land'.
Hij spreekt daar over Nederland als een land dat God heeft verlaten en zelfs als men christelijk is niet toch onchristelijk handelt en zelfs als men bekeerd is vreselijk lauw is.

Als je niet oppast lijkt het net of de preek (als die gelezen zou worden) niet zozeer ons als gemeente aanspreekt, maar over onze hoofden heen aan de boze buitenwereld is gericht. Want bij ons is alles toch wel in orde?

Maar in Van de Groes tijd was 'Nederland' en 'gemeente' hetzelfde.

Daarom heb ik liever een levende preek.
In die levende preken mis ik overigens vooral het gevoel van urgentie. We moeten het altijd maar eens meenemen en we bidden na afloop of God het de komende week wil zegenen en dergelijke mooie woorden.
We weten allemaal wel dat mogelijk niet iedereen de komende zondag zal halen, maar die kans is zo gering geworden (afgezien van de ernstig zieken uit de voorbede) dat zelfs de preek niet meer op gericht is op 'haasten om des levens wil'. Er is altijd nog wel wat tijd.

De preken van ds. van der Groe hebben soms een profetisch karakter

[Marieke]

@Marieke, de stellige uitspraak die ik aanhaalde, was van ds. Kort. Ik ben zelf nooit zo van de al te stellige uitspraken. Dat neemt niet weg dat ik vind dat we hier een tikje inconsequent zijn en dat is iets waar ds. Kort ook aandacht voor vraagt.

Ik ben overigens niet zozeer tegen het uitgeven van nieuwe prekenboeken, maar ik lees of koop ze eigenlijk nooit meer. Alleen ze worden bij ons (en elders in het kerkverband) af en toe (of vaak) wel gelezen.

Juist vandaag weer een boek binnengekregen met preken van Andrew Gray. Dat soort preken hebben sterk mijn voorkeur.

Helder. Ik vind ds. Kort ook een tikje inconsequent in deze en daar vraag ik aandacht voor
En geloof me, ik lees heel graag oudvaders.

[huisman]

Als de Geest meekomt bij het horen of het luisteren naar een preek valt de auteur/predikant weg. Ik lees oudvaders,purteinen,hedendaagse predikanten van PKN tot GGiN,reformatoren enz. Ik heb geen absolute voorkeur of afkeur.
Natuurlijk zijn er predikanten uit het verre of recente verleden die mij erg aanspreken. (McCheyne,Flavel,Rutherford,Boston,Erkine's ds L.Huisman,ds C. Smits,Spurgeon en nog veel meer)
Maar om nu te zeggen dat de hedendaagse predikanten nachtpitjes zijn vind ik een minachting van de werking van Gods Geest ook in 2012.

[-DIA-]

Waar ging de preek op deze Hervormingsdag over?

Een korte schets.
Eerst de gezongen psalmen maar:
Ps. 61:1,3
Ps. 102:2,74
Ps. 95:74
Ps. 46:1
De preek van ds. A.C. Uitslag ging over
JOHANNES 16:9
...Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven.
Het thema luidde:
SOLA FIDE: DOOR HET GELOOF ALLEEN
Twee hoofdpunten:
1. Het ongeloof als de grootste zonde
2. Het geloof als de hoogste plcht

In de jaarlijkse SEZ diensten staat steeds de herdenking van
de Hervorming centraal.

[vlinder]

Bij ons ging het vanavond over psalm 77: over het gedenken van As af. Daarna een lezing over een onderwerp van Luther: het Simul. Tegelijk rechtvaardig en tegelijk goddeloos. Een mooie diens zo samen met de HHK en de PKN. De GG was ook uitgenodigd, maar helaas...

[-DIA-]

Bij ons ging het vanavond over psalm 77: over het gedenken van As af. Daarna een lezing over een onderwerp van Luther: het Simul. Tegelijk rechtvaardig en tegelijk goddeloos. Een mooie diens zo samen met de HHK en de PKN. De GG was ook uitgenodigd, maar helaas...

Tja... afhakers heb je hier ook wel. De PKN doet al een flink aantal jaren
niet meer mee met gezamelijke of interkerkelijke samenkomsten.