Maanenschijn schreef: ↑Vandaag, 09:45 Ik ga vrij veel om met mensen uit diverse kerkelijke gremia. Ik herken vrijwel geen zuurheid van mensen die uit de GG (of aanverwanten) zijn weggegaan. Nog steeds kan er sprake zijn van geestelijke herkenning, ondanks verschillen. Ook is de onbevangenheid (vrolijkheid zo je wilt) niet weg. Wel hoor ik soms van ‘kerkpijn’, een pijn meestal veroorzaakt door menselijk handelen binnen de kerk.

Dat zou ook niet meer dan gepast zijn. Maar mijn ervaringen zijn helaas anders. Het wel zo dat de kring van mensen om me heel heel klein is geworden.

-DIA- schreef: ↑Vandaag, 09:49

Maanenschijn schreef: ↑Vandaag, 09:45 Ik ga vrij veel om met mensen uit diverse kerkelijke gremia. Ik herken vrijwel geen zuurheid van mensen die uit de GG (of aanverwanten) zijn weggegaan. Nog steeds kan er sprake zijn van geestelijke herkenning, ondanks verschillen. Ook is de onbevangenheid (vrolijkheid zo je wilt) niet weg. Wel hoor ik soms van ‘kerkpijn’, een pijn meestal veroorzaakt door menselijk handelen binnen de kerk.

Dat zou ook niet meer dan gepast zijn. Maar mijn ervaringen zijn helaas anders. Het wel zo dat de kring van mensen om me heel heel klein is geworden.

Ik begrijp wat je bedoelde met de afstand die er soms ontstaat tussen mensen die in de GG blijven en mensen die weggaan. Wat voor jou als bitterheid of norsheid kan overkomen, is bij veel ex-GG’ers eerder een vorm van bescherming. Het leven binnen dat verband heeft bij sommigen diepe sporen achtergelaten, bijvoorbeeld gevoelens van schaamte, angst of schuld. Als ze daarna iemand ontmoeten die nog binnen dat kader leeft, kan dat oude spanning oproepen. Dan trekken ze zich terug of reageren kortaf, niet uit afkeer van jou, maar omdat ze proberen zichzelf te beschermen. Voor de ander (voor jou?) voelt dat afstandelijk, maar het is vaak bedoeld als zelfbescherming.

Dat zal niet bij iedereen hetzelfde zijn.

Johann Gottfried Walther schreef: ↑Gisteren, 10:18 Vaak wel, meeste schoppen collectief tegen de Ger Gem, en zijn het in overgrote meerderheid eens dat ze het nu allemaal veel beter hebben.
(Zelfs als de preken oppervlakkiger en veel minder ernstig zijn)

An sich logisch dat de meeste denken dat ze het beter hebben. Anders ga je ook niet weg.

pierre27 schreef: ↑Vandaag, 11:06

Johann Gottfried Walther schreef: ↑Gisteren, 10:18 Vaak wel, meeste schoppen collectief tegen de Ger Gem, en zijn het in overgrote meerderheid eens dat ze het nu allemaal veel beter hebben.
(Zelfs als de preken oppervlakkiger en veel minder ernstig zijn)

An sich logisch dat de meeste denken dat ze het beter hebben. Anders ga je ook niet weg.

Ik snap wat je bedoelt, Pierre — het lijkt inderdaad logisch dat iemand pas vertrekt als hij denkt dat het ergens anders beter is.
In werkelijkheid is het vaak minder simpel.
Veel mensen gingen niet weg omdat ze dachten dat ze het “beter” zouden hebben, maar omdat ze het binnen dat verband niet meer volhielden — geestelijk of emotioneel.
Voor sommigen was het eerder een stap uit nood dan uit overtuiging.
En ook na die stap blijft er bij velen juist verdriet, boosheid of verwarring over wat ze hebben moeten loslaten. En de manier waarop dat ging.